Λάβε υπόψιν όμως ότι ο DIO αμφιβάλλω κατα πόσο θέλει να θυμάται τα Rainbow years του αφού ξέρεις πόσο σκοτώθηκε με το Blackmore και ύστερα ηταν ο πρώτος Rainbow τραγουδιστής.Φυσικά και θα τραγουδούσε τα δικά του.
Ο Turner ήταν αφενός ο τρίτος τραγουδιστής Rainbow και ήταν μοιραίο να τραγουδήσει και τους προκατόχους του και ΤΟΤΕ και σήμερα με τους Over The Rainbow(είτε tribute band τους θεωρείς είτε reunion)και αφετέρου είναι ο μόνος μουσικός που ο @ρχίδης ο Blackmore διατηρεί μέχρι σήμερα άριστες σχέσεις.Με όλους τους άλλους είναι σκοτωμένος.Νομιμοποιείται δηδ με λίγα λόγια ηθικά να τα τραγουδά.
Σαφώς και νομιμοποιείται. Δικαίωμά του να τα τραγουδά.
Ειτε ως tribute, είτε ως reunion, είτε στο μπάνιο του ακόμα.
Απλά να ξέρει οτι κολυμπά στα βαθιά
Εχω μιλήσει αρκετές φορές με τον Ronnie για το θέμα Rainbow reunion.
Ειναι ένα αγκάθι για μένα, γιατι εκείνοι οι Rainbow είναι απλά το πιό αγαπημένο μου συγκρότημα.
Από το 2005 όμως, ο Ronnie μου το έχει ξεκόψει.
Τον Ritchie τον σέβεται, τον εκτιμά, αλλά δεν μπορεί να συννενοηθεί μαζί του (τι περίεργο!).
Αμα τον δεί, θα τον χαιρετήσει, θα τον καλημερήσει αλλά δεν έχει κάτι άλλο να συζητήσει μαζί του. Κρίμα , πολύ κρίμα
Αν ζούσε ο Cozy, υπήρχαν ελπίδες, είχε συζητηθεί το πράγμα και παλιότερα, αλλά μας πρόλαβε ο χάρος …
Όλα είναι σχετικά φίλε.Φυσικά η πιο ορίτιζναλ εκδοχή των Rainbow είναι η πρώτη αλλά με την ίδια λογική ας πάρουμε και τον Gruber στο μπάσο…
Και ύστερα τι; Μέχρι το Long Live Rock n’ Roll; Μετά; Όλες οι υπόλοιπες δισκάρες από το 79 και μετά; Όλα είναι σχετικά λοιπόν.Σήμερα γκρινιάζουμε επειδή ο Turner δεν αντιπροσωπεύει καλά κομμάτια της πρώτης περιόδου DIO.Το ίδιο θα κάναμε αν γινόταν reunion με Bonnet αλλά ακόμη κι αν στην κορυφαία περίπτωση γινόταν reunion Rainbow με Βlackmore-Dio, θα γκρινιαζαν αρκετοί που αφήνονται έξω από το σέτλιστ κομματάρες της μετά 78-79 εποχής…
Όσο για τον Cozy τι να πεις…Θυμάμαι ακόμη εκείνο το απόγευμα του 98 που ανακοίνωσε το θάνατό του στο ‘jammin’ o Βακάρος…Πολύ κρίμα.
Α όμως ήθελαν πραγματικά να συνεργαστούν ξανά Blackmore-DIO, υπάρχει ο Powell-ικός Vinny Appice αλλά και οι Glover, Don Airey & Tony Carey.
Για αυτό λοιπόν εγώ είμαι της άποψης ‘έχουμε καλή μουσική ορμάμε’!
Αν αύριο-που πιθανολογείται-κυκλοφορήσουν άλμπουμ οι Over The Rainbow, θα το χαιρετήσω, θα γουστάρω και πιθανότατα θα αφηνιάσω χωρίς να με φρενάρουν συμπλέγματα και ψευτοδιλήμματα.
Ναι ρε ο κερατ@ς είναι πολύ χαρακτηριστικός! Τι να λέμε.Κάνει μπαμ από χιλιόμετρα.Πολύ Powell επηρεασμένος αλλά και πολύ δική του προσωπικότητα στο παίξιμο.Εκείνο το drumwork του στα πρώτα 2 άλμπουμς DIO είναι ανεπανάληπτο! Πολυβολητής! Μόνο ο Frank Banali τον θυμίζει λίγο. Σπάνιο να αφήσει ντράμερ πίσω του σχολή από μόνος του.
Kάποια στιγμή είχα βρεθεί στον ίδιο χώρο και με τον Simon και με τον Vinny.
O Simon κλασσικός Βρεττανός, λάτρης του ποδοσφαίρου και φανατικός οπαδός της Manchester, μιλούσα μαζί του για μπάλλα.
Μετά πλησιάζω τον Vinny (αμερικανάκι) και τον ρωτώ :
Vinny, ποιό είναι το αγαπημένο σου σπορ; To baseball ;
Μπορεί να είναι αμερικανάκι αλλά έχει όλες εκείνες τις ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΕΣ βρετανικές επιρροές.Μετά τους Άγγλους το χάος.Θεματοφύλακες για μένα της ΡΟΚ.
Και ο Turner γι’αυτό μ’αρέσει.Μπορεί να είναι αμερικανάκι αλλά είναι το τέλειο κοκτειλ οσίου Δαυίδ(Coverdale)και Ian Gillan.(Βάλε και λίγο από Paul Rodgers.)Μια μου φέρνει προς τον έναν, μια προς τον άλλο! χαχαχα.Και ο Μαυρομούρης(Blackmore) φαίνεται γι αυτό τον επέλεξε τότε.
