Κατ αρχήν δεν είναι αυθαίρετη δική μου σκέψη. Είναι σαφής νομική ορολογία. Ο νόμος αναγνωρίζει στον δημιουργό ενός έργου κάποιες εξουσίες πάνω σ? αυτό. Αν θέλεις, κάποια αποκλειστικά δικαιώματα. Μεταξύ άλλων, και σύμφωνα με το νόμο, μόνο ο δημιουργός (ή αυτός στον οποίο έχει πουλήσει ο δημιουργός το δικαίωμά αυτό) μπορεί να επιτρέψει την αναπαραγωγή (=αντιγραφή) του έργου. Το κοινό δεν έχει καμία εξουσία πάνω στο έργο. Το κοινό έχει την ελευθερία να απολαμβάνει, αν το θέλει, το έργο του δημιουργού στα πλαίσια που αυτός καθορίζει.
Η έκφραση της προσωπικότητας του δημιουργού είναι η βάση της πνευματικής ιδιοκτησίας. Μόνο τα έργα στα οποία αποτυπώνεται η προσωπικότητα του καλλιτέχνη προστατεύονται κι αυτό γίνεται με το κριτήριο της πρωτοτυπίας. Ότι είναι πρωτότυπο (νομικός όρος είναι και έχουν γραφτεί τόμοι επί τόμων για αυτό) προστατεύεται. Η έκφραση της προσωπικότητας λοιπόν συνδέει τον δημιουργό με το δημιούργημα και του δίνει κάποιες εξουσίες πάνω σε αυτό. Η εξουσίες του, όπως είπα, του επιτρέπουν μεταξύ άλλων να απαγορεύει την (δημόσια) αναπαραγωγή. Αν δεν συνέβαινε αυτό και όλοι είχαν το δικαίωμα ή την εξουσία να αποφασίζουν τι να κάνουν με το έργο, γιατί το έργο θα άνηκε σε όλους, τότε κανείς δεν θα μπορούσε να αποτρέψει και αυτούς που κερδοσκοπούν. Αν δηλαδή μπορούσαμε νομίμως να κατεβάζουμε, απλά θα γίνονταν πλούσιοι οι πωλητές συνδέσεων εις βάρος των καλλιτεχνών (μου αρέσει που χρησιμοποιώ υποθετικό!). Ότι και να γίνει, κάποιος θα βγάλει λεφτά εκμεταλλευόμενος το έργο. Η πνευματική ιδιοκτησία απλά επιδιώκει αυτός να είναι ο δημιουργός.
Πως γίνεται μια ξένη καινούρια κυκλοφορία να έχει γύρω στα 15 ευρώ (+1,-1) και μια αντίστοιχη ελληνική να έχει από 17 και πάνω στάνταρ?:-k
Πώς γίνεται μετά από πέντε μήνες να πέσει 2 ευρώ η ξένη κυκλοφορία και η ελληνική να μείνει στα ίδια?
Δεν υπάρχουν και έξοδα εισαγωγής,μεταφοράς,αποθήκευσης των ξένων,που θα έπρεπε να αυξάνουν το κόστος?
Τελικά,πόσα λεφτά πάνε στον καλλιτέχνη και πόσα στις δισκογραφικές?
Ξέρει κανείς να απαντήσει με σιγουριά και στοιχεία?
Αν όχι,τότε δεν υπάρχουν και επιχειρήματα “αγοράζω,για να στηρίξω δισκογραφικές και καλλιτέχνες”
βασικά και εγώ αυτή τη τακτική ακολουθώ. Το ίντερνετ το έχω μόνο για ενημέρωση. Οι δίσκοι που μου αρέσουν αγοράζονται (και τους ακούω από mp3 μέχρι να τους αγοράσω). Αυτοί που δε μου αρέσουν, δε τους ακούω (αφού δε μου αρέσουν) και προφανώς κάποια στιγμή διαγράφονται.
Ουσιαστικά για μένα, δε διαφέρει και πολύ από το να πας σε ένα δισκάδικο και να σου βάλουν να ακούσεις πρώτα το δίσκο για να δεις αν σου αρέσει… Εντάξει, εννοείται ότι αν κάνεις ένα κλικ σε ένα κουμπί που έχει τη δισκογραφία του Ντύλαν, την ακούσεις μία φορά ενώ παίζεις στον υπολογιστή και μετά χαίρεσαι ότι έχεις τη δισκογραφία του Ντύλαν και έχεις ακούσει και Ντύλαν, είσαι αρκετά αστείος χαρακτήρας…
1ο bold:
Εσυ λοιπον αναλυεις το ζητημα απο τη νομικη του σκοπια. Εγω οχι. Ο νομος φτιαχτηκε απο ανθρωπους, αρα μπορει και να ειναι κακος η λανθασμενος. Απειρα τα παραδειγματα. Αν θες, κατα τη γνωμη μου, ο νομος δεν ειναι κακος. Απλα ειναι ενας αστικος νομος, δηλαδη νομος που θελει να προστατεψει την ιδιοκτησια και να προωθησει την ελευθερη αγορα (αντιμετωπιζοντας την μουσικη σαν εμπορευμα). Καποιοι αντιτιθενται σε αυτο. Δικαιωμα τους…
2ο bold:
Ειναι πολυ απλο. Αν καποιος αποδεδειγμενα βγαζει χρηματα χρηιμοποιωντας δημιουργημα καποιου καλλιτεχνη τοτε να διωκεται. Εμενα με νοιαζει να μπορω ελευθερα να απολαμβανω καθε εργο τεχνης, χωρις να πληρωνω δραχμη. Δεν κερδιζω χρηματα απο αυτο…
3ο bold:
Και λοιπον? Τοτε ας ειναι δωρεαν και οι συνδεσεις…
Βλεπεις. Μιλας στυγνα εμπορικα. Απλα, καποιοι δεν το βλεπουν ετσι…
Ειπες εν ολιγης οτι τα Ελληνικα αλμπουμς εχουν μικτοτερο αγοραστικο κοινο για αυτο εχουν μικροτερη τιμη. Ομως εχουν μικροτερο κοστος μεταφορας και παραγωγης και φυσικα πολυ μικροτερες αμοιβες απο τις δισκογραφικες στους καλλιτεχνες.
Επενδύω για να παράγω έναν αριθμό δίσκων και περιμένω τη πώλησή τους να καλύψει την επένδυσή μου και να μου φέρει και κέρδος οκ;
(Τυχαία ποσά)
Ηχογραφήσεις, παραγωγές, πίτσες για τον καλλιτέχνη, προμόσιον κλπ. = 1000 ευρώ
Αν παράγω ένα μόνο δίσκο, για να βγάλω κέρδος πρέπει να τον πουλήσω 1001 ευρώ.
Αν παράγω 2, πρέπει να τους πουλήσω 500,50 ευρώ. Κοκ.
Άρα όσο πιο πολλούς πουλήσω, τόσο πιο φθηνά μπορώ να τους διαθέσω.
Οι ξένοι πουλάνε σε όλη τη γη. Άρα μπορούν να έχουν χαμηλότερες τιμές. Οι Έλληνες έχουν μικρότερο αγοραστικό κοινό.
edit: με πρόλαβε ο Vega, αλλά δε το διαγράφω από πείσμα που το έγραφα τόση ώρα…
Το κόστος παραγωγής ενός δίσκου, χωρίζεται σε δύο μέρη. Στο σταθερό κόστος και στο μεταβλητό. Το μεταβλητό κόστος είναι ανάλογο με το πλήθος των δίσκων που παράγονται (και αν θεωρήσουμε ζήτηση=παραγωγή ως το ιδανικό σενάριο). Το σταθερό από την άλλη είναι σταθερό και ανεξάρτητο του αριθμού των πωλήσεων.
Παράδειγμα σταθερού κόστους: Νοίκι για αποθήκη, μισθός υπαλλήλων, κλπ
Παράδειγμα μεταβλητού κόστους: κόστος για τα υλικά, κόστος για τις θήκες, κλπ
Μία επιχείρηση, για να βγάλει κέρδος, πρέπει να επιλέξει μία τιμή με βάση την οποία θα υπερκαλύπτει τα κόστη, ώστε να έχει κέρδος. Οπότε ισχύει:
Ο λόγος (μεταβλητό κόστος)/(μέγεθος παραγωγής) είναι σταθερός και ανεξάρτητος της μεταβολής του μεγέθους της παραγωγής. Από την άλλη όμως, όσο μεγαλύτερη είναι η παραγωγή (και συνεπώς οι πωλήσεις), τόσο μικρότερος είναι ο λόγος (σταθερό κόστος)/(μέγεθος παραγωγής) με αποτέλεσμα να έχεις χαμηλότερη τιμή.
Με λίγα λόγια, όντως, όσο μεγαλώνει η παραγωγή, τόσο μικραίνει και το κόστος παραγωγής κάθε δίσκου και ο μόνος τρόπος για να μεγαλώσει η παραγωγή είναι μέσω της αύξησης της ζήτησης.
Παρατήρηση: ο μισθός του καλλιτέχνη θεωρείται μεταβλητό κόστος, γιατί είναι αποτέλεσμα των πωλήσεων που προβλέπει η εταιρεία ότι θα πετύχει ο καλλιτέχνης αυτός.
Δεν είναι δυνατόν να είναι όλα δωρεάν. Κάποιος πρέπει να δουλέψει για να γίνει κάτι και αυτός δεν θα το κάνει δωρεάν. Απλά πας τον πήχη πιο κει. Αν και η σύνδεση είναι δωρεάν τότε τα λεφτά θα βγάζει αυτός που πουλάει τα κομπιούτερ ή αυτός που θα διαχειρίζεται το σύστημα P2P ή δεν ξέρω εγώ ποιός. Η τέχνη, από το γεγονός ότι την θέλουμε (και μάλιστα πολύ) αποκτά οικονομική αξία και αν δεν θες να δεχτείς πως συμβαίνει αυτό, ας πούμε πως η πρόσβαση στην τέχνη έχει την οικονομική αξία. Ο,ΤΙ και να γίνει κάποιος θα βγάλει λεφτά. Τώρα αν επιμένουμε αυτός να μην είναι ο καλλιτέχνης… τί να πω…
Παίδες έχουμε ξεφύγει και έχω βγάλει κάλους στα δάχτυλα να απαντάω σε όλους. (κανείς δεν μ’αγαπάει) δεν πάμε να πιούμε ένα καφέ να τα πούμε προφορικά που είναι πιο εύκολο;
πολύ απλα το CD φεύγει με 7-10 ευρώ απο τον διανομέα - αυτό μπορώ να στο πώ με το χέρι στη φωτια.
πόσο πουλίεται … είναι θέμα του κάθε λιανικού πωλητή… είδα λχ το lizzy borden 13.70 και 18.90 … εεεε…
αυτό μόνο τέλος… χαχα.
αν το θές κιόλας αλλιώς … πρωτιμώ μια αυνομούμενη αστική κοινωνία απο μια ζούγκλα…αν και μάλλον τώρα είμστε πιό κοντά στη ζούγκλα παρά στην ευνομούμενη κοινώνια…
το κοινό μπορεί να επιλέξει να μην απολαμβάνει την τέχνη … αν αυτό είναι ασύμφορο…
ο χρυσός λχ … γιατί είναι ακριβός ? έχει καμία ιδιαίτερη αξία απο μόνος του ?
τα χρήματα που είναι τυπωμένο χαρτί και τα δεχόμαστε σαν αντάλαγμα - έχουν καμία πραγματική χρηστική αξία - κάποιά χρησημότητα ? μπορείς να τα φάς ?
αν η κατάσταση επέτρεπε σε έναν καλλιτέχνη - σε έναν εταιριάρχη κτλ να ζούν νορμάλ - ντάξ θα έλεγα πάσο… αλλα ξέρετε πόσοι χάσανε σπίτια απο αυτή τη δουλειά ?!
αν μιλάμε για την κάθε britney spears … χα … και πάλι νομίζεται απο με 5.000.000 δολάρια που θα πάρει τη βγάζει καθαρή ? πρέπει να ξοδευτούν 15 τουλάχιστον απο μια εταιρία - για να βγάλει αυτή αυτά τα 5.000.000 …
και πρέπει να δουλέβει σχεδόν νυχθημερών … και μιλάμε για μιά περίπτωση στις 1000… και που δυστηχώς πολλές φορές καλλιτέχνικα έχει μηδαμινή αξία …
αλλά αυτός που θα πουλήσει 1000 κόπιες παγκοσμίως την έχει #$#$#$@#$#$# ! ανεξαρτήτως αν έχει κατεβαστεί η μουσική του …50000000000 φορές … το ντεμπούτο των glyder - μαμάει αν αρέσουν σε κάποιον οι lizzy … με το ζόρι έκαναν τα περιοδικά μισή σελίδα… στο πολύ καλό stormzone …ότι έχει πουλήσει έγινε με διάδοση στόμα με στόμα … το θέμα είναι να μεταλαμπαδεύεται η γνώση - ή τέχνη το πνεύμα - και όχι να σκέφτεται ο άλλος … cool βγήκε το καινούριο τάδε που πλασάρει το τάδε περιοδικό… γάμω πάω να το κατεβάσω…
τρανό παράδειγμα … massacre vs arch enemy …το λιλί γεμίζει gagarin …το ΘΕΙΚΟ death/thrash metal όχι !
αυτοί κύριοι είναι οι πόζερς και όχι τα καμμενάκια με τις πολλές τις μπούκλες — άλλη συνομοταξία ανεγκεφάλιας με κεφαλοπάνια …για καμουφλάζ !!!
Παλι μιλας με οικονομικους ορους. Απαντω και παλι οτι δεν αντιμετωπιζω την τεχνη ως εμπορευμα. Ουτε ο καλλιτεχνης θα επρεπε να το κανει βασικα αλλα κι αυτο ειναι αλλη μεγαλη κουβεντα. Και παλι ομως, ειναι τελικα το θεμα μας ο καλλιτεχνης? Γιατι οπως εχει γραφτει πολλακις παιρνει πολυ μικρο ποσοστο επι των πωλησεων…
Εμ, αμα ηταν να βγαινω καθε 3 και λιγο για καφεδες δεν θα ειχα λεφτα να αγοραζω CD!
αχ, τι λέγαμε …
μπούτλεγκς ? είτε εκούσια κορόιδο… είτε φανατικός που για να ικανοποιήσει το φανατισμό του, καταφεύγει σε παράνομες μεθόδους - λήψης παράνομα παραγόμενου - υποπροιόντος … με ασαφή κριτίρια οσον αφορά την ποιότητα και την προέλευση … υπάρχουν και τα οφισιαλ μπούτλεγκς γιου νόου !
