IRON ARIS θα ελεγα να ακουσεις οπωσδηποτε zz top’s first album, tres hombres, fandango
εγγυηση λεμε…
Η οικονομική κρίση δεν αστειέυεται μου φαίνεται.
γιατι το λες αυτο;;;
Eψαξα και δεν υπαρχει τοπικ, οποτε here we go!
Συστασεις δεν νομιζω οτι χρειαζονται πολλες. Μιλαμε για μια μπαντα διαχρονικη, με πολλες επιτυχιες, κεφι, προσωπικο ηχο και μεγαλη ιστορια. Οι δε μορφες τους ειναι απο τις πιο χαρακτηριστικες σε ολο το φασμα του ροκ, με τα μεγαλα γενια και τα μαυρα γυαλια! Πιο αναλυτικα τωρα…
Λοιπον, οι ZZ Top αποτελουνται απο το τριο των Βilly Gibbons (φωνη/κιθαρα), Dusty Hill (backing vocals/μπασο) και Frank Beard (ντραμς) και δημιουργηθηκαν το 1969 (ή το 1970? Δεν θυμαμαι ακριβως :/) στην Αμερικη και συγκεκριμενα στο Τεξας. Ο ηχος τους, αλλοτε ειναι βρωμικο και γνησιο rock and roll, με διασπαρτες νοτιες πινελιες και αλλοτε μπλουζ στιγμες με συναισθημα και κιθαρες που ζωγραφιζουν.
Ολα αρχισαν με το ZZ Top’s First Album το 1971.
Tο ντεμπουτο τους μπορει να μην θεωρειται κλασσικο τους αλμπουμ, αλλα κινειται στα χαρακτηριστικα τους μουσικα μονοπατια οποτε λειτουργει σαν να ειπαν “Γεια σας, ειμαστε οι ZZ Top απο το Τεξας και παιζουμε ετσι”. Κομματια σαν το Brown Sugar, (Somebody Else Been) Shaking Your Tree, Goin’ Down To Mexico αλλα και το μπλουζ (και ισως προσωπικο αγαπημενο απο αυτον τον δισκο) Just Got Back from Baby’s προσδιοριζουν τον ηχο τους αν και ακομα δεν ειχε γινει το μεγαλο μπαμ.
Την επομενη χρονια, κυκλοφορουν το Rio Grande Mud.
Οι ZZ Top συνεχιζουν σε ιδιους ρυθμους με τον πρωτο δισκο και το πρωτο μεγαλο χιτακι γινεται το Just Got Paid. Με ενα κολληματικο ριφφ και αρκετο δυναμισμο, το κομματι μπορει να θεωρηθει και το καλυτερο του album. Καλα, οχι και το καλυτερο, μιας και υπαρχει το σχεδον 7λεπτο επος " Sure Got Cold After the Rain Fell". Μαγικο κομματι. Ο υπολοιπος δισκος κινειται στα ιδια επιπεδα με τον προηγουμενο, οπως ειπα και στην αρχη. Κατι διολου κακο, μιας και ετσι θελουμε τους ZZ Top!
Την επομενη χρονια γινεται επιτελους η εκρηξη και το συγκροτημα βγαζει, ισως, τον καλυτερο του δισκο. Ο λογος για το Tres Hombres φυσικα!
Δυσκολο να βρεις ψεγαδι σε αυτον τον δισκο. Ολα τα κομματια κυμαινονται στην κλιμακα του πολυ καλου εως του αριστου. Τι να πουμε δηλαδη? Οτι αρχιζει με το αλητικο Waitin’ For The Bus με ενα ριφφ τοσο απλο που ομως παραλληλα σε κολλαει στον τοιχο? Για την συνεχεια με το Jesus Just Left Chicago που ειναι αλλος ενας υμνος αυτοκινητου? Για μια απο τις καλυτερες μπλουζ στιγμες τους (Hot, Blue And Righteous)? Ή για την ισως μεγαλυτερη επιτυχια τους, και οχι αδικα, το La Grange? Γιατι το κομματι καθε μπυροβιου οντος, το Beer Drinkers And Hell Raisers? Ο δισκος ακουγεται μονορουφι, κυλαει νερακι και ειναι must για οσους δεν εχουν ακουσει το συγκροτημα!
Περνανε 2 χρονια και οι ΖΖ Τοp μπορουν να θεωρηθουν ηδη αρκετα σημαντικο γκρουπ. Ειδικα στα 70ς, με τοσα μεγαλα συγκροτηματα ηθελε κοπο να διακριθεις. Περνανε, που λετε, 2 χρονια απο το μεγαλο Tres Hombres, οταν το 1975 βγαινει στην αγορα ενας εξισου τεραστιος δισκος, το “Fandango!”.
Ολα οσα ειχαν καθιερωσει τους ΖΖ Top βρισκονται και εδω τονισμενα στο μαξιμουμ! Περα απο το Tush που ειναι το must κομματι για καθε ξεσηκωτικο, ροκ παρτυ, εχουμε το 10λεπτο Backdoor Medley που σε στελνει απλα και δειχνει τις μεγαλες δυνατοτητες του συγκροτηματος. Το Blue Jean Blues ζωγραφιζει απλα και η φωνη του Gibbons οπως δεν εχει ξανα-ακουστει εως τοτε. Heard It On The X, Mexican Blackbird κομματια που αγαπαμε…Εννοειται πως ο δισκος ειναι παναξιος διαδοχος του μεγαλου Tres Hombres.
Περνανε αλλα 2 χρονια και το φονικο τριο κανει μια κοιλιτσα κυκλοφοροντας το Tejas.
Οχι δεν ειναι κακος δισκος. Απλα δεν ειναι στα υψηλα στανταρ ολων των προηγουμενων. Εννοειται, πως σε συγκριση με τα 2 προηγουμενα χανει κατα κρατος και δεν ικανοποιει τις υψηλες προσδοκιες του κοσμου. Και ο λιγοτερο αγαπημενος απο την εποχη που ξεκινησαν μεχρι και το Eliminator, εδω που τα λεμε. Κομματια θα ξεχωριζα σιγουρα το El Diablo αλλα και τα Pan Am Highway Blues και Avalon Hideaway.
Το συγκροτημα, εχοντας αποκτησει ηδη ενα υψηλο στατους κυκλοφορει το 1979 αλλον ενα δισκο, το Degüello .
Βελτιωμενο απο τον προκατοχο του, εμφανως. Εχει το μεγα κομματι I’m Bad, I’m Nationwide που ειναι ο συντροφος καθενος που γουσταρει αυτοκινητα και αλητικες καταστασεις σε εθνικες (τουλαχιστον ετσι το εχω συνδυασει :Ρ). Cheap Sunglasses, A Fool For Your Stockings (με την καργα τεξανη εισαγωγη!) και Esther Be The One ξεχωριζουν για εμενα!
Αλλα 2 χρονια αναμονης μεχρι να βγει το El Loco, το 1981…
Eιναι ο δισκος που ασχοληθει λιγοτερο σε αυτην την περιοδο τους, οποτε δεν θελω να γραψω τιποτα το ιδιαιτερο καθως δεν εχω σαφη γνωμη. Ας συμπληρωσει οποιος εχει αποψη παντως! 
Εχουμε μπει λοιπον στα 80ς, εχει ηδη κυκλοφορησει ενας δισκος και…σκαει το Εliminator δυο χρονια (και αυτο!) μετα το El Loco, το ετος 1983.
Διχως αμφιβολια το πιο εμπορικο τους album και σιγουρα ενα απο τα καλυτερα τους. Μεγαλες πωλησεις, κομματαρες οπως Legs και I Need You Tonight και πανω απο ολα, η φονικη τριπλετα με την οποια αρχιζει ο δισκος. Gimme All Your Lovin’, Got Me Under Pressure, Sharp Dressed Man και…ο χορος μολις αρχισε! Δεν νομιζω, οτι χρειαζεται να μακρυγορησω αλλο, ειδικα για αυτον τον δισκο.
Στα επομενα χρονια, οι ZZ Top εβγαλαν αρκετους δισκους, μα ομολογουμενως εχασαν την αιγλη και την λαμψη του παρελθοντος και ειχαν μια ολοφανερη πτωση στην ποιοτητα τους. Στιγμες καλες υπηρχαν (λεγε με My Head’s In Mississippi) αλλα ηταν μεμονωμες και σποραδικες και δεν αρκουσαν για να στηριξουν το μεγαλο ονομα τους.
Mexican Blackbird από τη συναυλία τον περασμένο Νοέμβριο.!!!
__Martian, όσο πάει σε συμπαθώ και περισσότερο. 
Ευχαριστούμε για τη mini αφιερωματάρα.
__Εχω βάλει το Cheap Sunglasses να παίζει (θα ακολουθήσουν Atlanta Rhythm Section και Spooky, μετά Allman Brothers και Desdemona ή κάτι απ’ το Hittin’ The Note και μετά βλέπουμε), απολαμβάνω μία παγωμένη και διαβάζω το θέμα και το αφιέρωμά σου. Yeah. 8)
When you get up in the morning and the light is hurt your head
The first thing you do when you get up out of bed
Is hit that street a-runnin’ and try to meet the masses
And go get yourself some cheap sunglasses
Oh yeah, oh yeah, oh yeahSpied a little thing and I followed her all night
In a funky fine levis and her sweater’s kind of tight
She had a west coast strut that was sweet as molases
But what really knocked me out was her cheap sunglasses
Oh yeah, oh yeah, oh yeahNow go out and get yourself some thick black frames
With the glass so dark thay won’t even know your name
And the choice is up to you cause they come in two classes
Rhinestone shades and cheap sunglasses
Oh yeah, oh yeah, oh yeah
__M’ άρεσε που έψαξες και για τα καλύτερα εξώφυλλα (το ξέρω γιατί είχα ψάξει κι εγώ για να τα βάλω να φαίνονται στο iTunes ενώ παίζουν τα κομμάτια). :thumbup:
Μartian και εγώ σε συμπαθώ όλο και περισσότερο!
Τι να πρωτοπώ για μία από τις αγαπημένες μου μπάντες και μία από τις μεγαλύτερες που έβγαλε η Αμερική. H σύνδεση που κάνουν ανάμεσα στο σύνολο των blues (γιατί οι επιρροές τους ξεκινούν από τα προπολεμικά ακουστικά blues και φτάνουν ως τα ηλεκτρικά της δεκαετίας του '60 και τον Hendrix) και τη σύγχρονη μουσική τεχνολογία είναι μοναδική. Είναι πιουρίστες αλλά δεν φοωούνται να πειραματιστούν και κανείς δεν μπορεί να τους κατηγορήσει πως με τους πειραματισμούς τους “προδίδουν” το ιδίωμα γιατί απλά έχουν αποδείξει πως αυτό ΤΟΥΣ ΑΝΗΚΕΙ.
Οι ZZ Top είναι ταυτόχρονα μέρος της ιστορίας των blues αλλά και του ροκ. 8)
Τώρα, σχετικά με το αφιέρωμα σου: Eίναι σίγουρα από τα καλύτερα ποστς που έχουν γίνει εδώ μέσα. Αλλά διαφωνώ στο πόσο συνοπτικά απορρίπτεις την μετά-Eliminator περίοδο που έχει και αυτή διαμαντάκια και όχι μόνο τoν ύμνο My head’s in Mississippi που αναφέρεις. Προσωπικά μου αρέσει πολύ και το “παράξενο” Rhythmeen με τις χαμηλές του συχνότητες και τις περίεγες παραμορφώσεις και το θεωρώ υποτιμημένο δίσκο. Γενικά θεωρώ πως έχουν ένα σταθερό επίπεδο από το οποίο δεν πέφτουν και -αντίθετα με πολλές άλλες μπάντες- ακόμα και στις εμπορικές τους στιγμές γουστάρω να τους ακούω.
Nα γράψω και για το live; Όσοι είμασταν στο Π. Φάληρο τον περασμένο Οκτώβριο ξέρουμε για τι μιλάμε. Θέλω πολύ να τους ξαναδώ σύντομα.
Εσένα να δεις πόσο σε συμπαθώ!
To Hitin’ the note είναι δισκάρα απίστευτη, από τις καλύτερες της περασμένης δεκαετίας, δεν χορταίνω να το ακούω 7 χρόνια τώρα! 8)
Ζητώ και πάλι συγνώμη για κάθε φορά που σε έχω πεί Ξέμνα! :lol::p:lol:
Για αρχη σε ευχαριστω για τα καλα σου λογια!
Κατα δευτερον θελω να πω κατι σχετικα με το bold σημειο. Δεν εχεις αδικο για αυτο που λες σχετικα με την μετα-Eliminator εποχη. Σιγουρα δεν ηταν στην ακμη τους αλλα ειχαν ενα επιπεδο. Απλα αυτο το αφιερωμα το εγραψα εχοντας στο νου, αυτους που δεν εχουν ακουσει και θα ηθελαν το συγκροτημα. Ενας δευτερος παραγοντας που δεν συνεχισα αναλυση και στους επομενους δισκους ειναι πως, αν και εχω ακουσει και εχω σιγουρα μια ιδεα πως ηταν τα πραγματα στην μετα-Eliminator era δεν νομιζω πως εχω αφιερωσει οσες ωρες θα επρεπε ωστε να εχω μια εμπειρια και να πω και 2 πραγματα απο αντικειμενικη οψη για την εποχη αυτη!
Ε για το λαηβ τι να λεμε…Οnce a lifetime απλα
Υ.Σ. Σε ευχαριστω και εσενα Shadowcaster για τα καλα λογια! Να 'σαι καλα
Μπράβο φίλε Mule , Rhythmeen και πάλι Rhythmeen…
Δισκάρα , βαρύ και ασήκωτο ,με μπουκωμένες κιθάρες ,τίγκα παραμόρφωση ,
χωρίς να είναι στο στυλ του '71-'79 καταφέρνει να είναι απο τα πιο blues-boogie και very-very hard rock album των Τεξανών.
Πολλοί retro-70’s-hardrockαδες θα ήθελαν να γράψουν ένα τέτοιο διαμάντι στα 90’s.
Θυμάμαι μία Πέμπτη βράδυ 6-7 χρόνια πριν αναγκάσαμε τον Βασίλη στο Revenge και το έπαιξε ολόκληρο.
ZZ TOP … ZZ TOP…ZZ TOP…ZZ TOP…
Στην κριτικη για το δισκο αυτο (ο οποιος - κακως, βεβαια - ειναι ο μοναδικος που εχω ακουσει απο ZZ Top μαζι με καποια ακομα χιτακια), χωραει φυσικα και το καλυτερο (για μενα) κομματι του δισκου.
TV dinners …there’s nothing else to eat. :thumbup:
Πολυ καλο το αφιερωμα του martian και συμφωνω και με τα σχολια των υπολοιπων οτι και μετα το Eliminator εχουν βγαλει πολυ καλους δισκους, ασχετα που δεν ειναι στο επιπεδο των πρωτων 8… Απο τις αγαπημενες μου μπαντες, τους γουσταρω τρελα και το live τον περασμενο Οκτωβριο ηταν απλα απιστευτη εμπειρια, φανταστικη εμφανιση… Αγαπημενες μορφες οι Billy Gibbons και Dusty Hill με τις τρομερες γενειαδες… Θελω τρελα να τους ξαναδω…
Ξερει κανεις τιποτα για νεο αλμπουμ?
Για να δούμε τι θα δούμε:
Αξίζει τον κόπο το νέο άλμπουμ ή όχι, αν ξαναέρθούν δεν τους χάνω με τίποτα…
Πολυ καλο νεο αυτο, αντε ειναι πολλα τα 7 χρονια… Και το Mescalero δεν μου αρεσε γενικα, οποτε περιμενω κατι πολυ καλυτερο τωρα… Και μακαρι να μας ξαναρθουν, εννοειται οτι θα ειμαι εκει… :drunk:
ας ελπίζουμε το νεο άλμπουμ να σπέρνει κ να κάνουν μια τεράστια παγκόσμια περιοδεία π θα περνά από τα μέρη μας , συναυλίες σαν αυτή είδαμε δν παίζονται !
Η παρουσία του Rubin μάλλον θα σημαίνει μία “αναπαλαίωση” του ήχου προς τα 70s. Του αρέσουν κάτι τέτοια και αυτό μόνο κακό νέο δεν είναι.
Συμφωνω και εγω το σκεφτηκα και ελπιζω σε κατι τετοιο…
__Σωστόοος! 8) Αυτό ευελπιστούμε όλοι! :papas:
Δηλαδή ρε παίδες να περιμένουμε ένα νέο rio grande, ένα νέο tres hombres, ένα νέο fandago;
Αν και μου αρέσουν και τα mescalero, XXX, Rythmeen, antenna και γενικά ότι έχουν βγάλει, μια επιστροφή στον πρώτο ήχο θα ήταν οπωσδήποτε ευπρόσδεκτη.
Ναι, ναι, ναι… Κατι τετοιο θα ηταν απλα τελειο… Μακαρι…
παρουσιαση καινουργιου single στα πλαισια μιας διαφημισης για μπυρα.