ωραιο κομματακι με συμμετοχη των 2 Johan…
Απεχθάνομαι την μόδα των επετείων στα social media κλπ.
Αλλά αφού λέει ότι σαν σήμερα κυκλοφόρησε το “BE” θυμήθηκα αυτό.
η διαφορά του Daniel με τους υπόλοιπους σε αυτό το μικρό (συμπληρωματικό) αφιέρωμα που σκάρωσα πόσο εμφανής ε…
4 Likes
Ο Daniel λοιπόν στο φουμπου, έπεσε προφανώς στην κιθάρα του Jared Dines (οποίος δεν τον ξέρει, συμπαθεστατος youtuber, που έχει βγάλει διάφορα “χιουμοριστικά” - όπως το βλέπει κανεις- βιντεακια για μουσικούς, κάνει διάφορα shred collaboration songs με άλλους καμμένους κιθαρίστες κλπ. Η εν λόγω κιθάρα είναι μια 17χορδη κιθάρα που είχε φτιάξει πέρσυ έτσι για την καβλα του), και έκανε ποστ σε φάση " Γιατί ο τύπος σταμάτησε στις 17 χορδές και όχι στις 18?!!!111" και είμαι σε φάση να ξενερώνω αρκετά με την πάρτη του, γιατί άντε γαμησου ρε Ντάνιελ, την μια μας λες για τους νορμαλς και πόσο κακοί είναι και την άλλη κάνεις ακριβώς σαν και αυτούς.
2 Likes
νεο βιντεακι απο Portnoy που μιλαει στα πρωτα λεπτα για δισκους PoS…
2 Likes
εχει “βγει” το Perfect Element…
1 Like
2 Likes
https://www.facebook.com/1554800148/posts/10224326893430684/
Μαλλον ακούμε το 1ο δειγμα απο τον νεο δισκο…
2 Likes
χαχαχα γουατ ιζ χι ντούυυιννννν’
1 Like
Εχει μερες που ποσταρει περιεργες συνδεσεις κτλ…
Kάπου εδώ να πω ότι το Panther δεν περνάει το τεστ του χρόνου.
Πέρα από 3-4 πολύ καλές στιγμές, δεν με αγγιξε. Ίσως φταίει το γεγονός του πολύ προσωπικού στίγματος στην μουσική του (αν και το είχε και παλιότερα αυτό), ίσως φταίει ότι δεν πετυχαίνει σε περίοδο για ακούσω το Panther (? μια χαρά διάθεση είχα για να το ακούσω…), ίσως φταίει το γεγονός ότι του λείπουν οι πραγματικά μεγαλειώδης στιγμές. Πχ το keen to a fault, το ακουσα σχεδόν με το ζόρυ. Καταλαβαίνω την άμεση σύνδεση με το Remedy Lane, έχει 2-3 σημεία που είναι ωραία, αλλά δεν μου αρκεί αυτό για PoS.
To Wait, είναι από τις καλές στιγμές, αλλά σε καμία περίπτωση, μεγαλειώδης.
Όπως και το species.
To accelerator, είναι μια πραγματικά καλή στιγμή, το unfuture από κοντά(αλλά λίγο φλύαρο και με μέτρια σημεία).
Και μετά πάμε στα απλά καλά, Restless boy και panther.
Το Icon δεν με έπεισε, όπως και στην πρώτη ακρόαση.
Εμένω στην αρχική μου άποψη, πως προοδεύει μουσικά ο Γκιλντενλόου και είναι σίγουρα κάτι πολύ θετικό, αλλά το μουσικό του αποτέλεσμα, αν και τρομακτικά δουλεμένο, δεν με πιάνει από τα μούτρα.
Και από τον συγκεκριμένο έχω αυτή την άπαιτηση.
2 Likes
Συμφωνώ και προσθέτω ότι έχω μήνες να το αναζητήσω.
Εγώ θα πω ότι σε αυτό το άλμπουμ δεν ένιωσα την κατάθεση ψυχής που κάνει συνήθως. Το άλμπουμ ακούγεται αυτοβιογραφικό κι αυτοαναφορικό αλλά ο Daniel φαίνεται να εξιστορεί την κοσμοθεωρία του από απόσταση, χωρίς συναισθηματικά attachments, ενώ στα αγαπημένα μου PoS albums νιώθω ότι η εξιστόρηση γίνεται ενώ βρίσκεται ακόμα στη δίνη των συναισθημάτων του…
2 Likes
εγω το ακουω συχνα…και πολυ ευχαριστα…τεινω ομως να το θεωρησω ισως το πιο αδυναμο τους αλμπουμ…χωρις να σημαινει αυτο οτι δεν ειναι ενα πολυ καλο αλμπουμ…
Aν και δεν θέλω να φανώ “παλαιοδισκάκιας” ή whatever, για μένα το turning point είναι το PE2, από το οποίο και μετά, αρχίζει να δουλεύει τον ήχο πολύ σε κάθε αλμπουμ.
Εξαίρεση ίσως τα 2 road salts (με το 1ο εξαιρετικό, αλλά το δεύτερο, όχι) που εκεί έπιασε έναν συγκεκριμένο ήχο και έγραψε μουσικάρες.
Θα μου πεί κάποιος ότι μιλάω για 3 album ουσιαστικά (scarisck, ItPLoD, Panther).
Ίσως πλέον να μην μου κάνουν οι PoS. Βλέπω βέβαια ακόμα μεγαλειώδη σημεία, αλλά σχεδόν ποτέ πραγματικά αριστουργήματα. Ακόμα και το λιγότερο βιωματικό BE, ακούς τραγούδια και ανατριχιάζεις από την αρχή μέχρι το τέλος. Δεν έχεις μέτριο σημείο μέσα. Δεν έχει μετάβαση, απλά για να γίνει 5λεπτο το κομμάτι.
Ίσως μου φταίει ότι ενώ είναι από τους καλύτερους τραγουδιστές εκεί έξω, οι μελωδίες που έχει γράψει τα τελευταία χρόνια, δεν είναι του ίδιου επιπέδου με παλαιότερα.
Το In the Passing, είχε τέτοιες στιγμές, όπως και ολόκληρα τραγούδια που σε αφήναν με αυτή την αίσθηση, αλλά σίγουρα όχι ολόκληρος ο δίσκος.
Θυμιζει και σε αλλον το meaningless εκει στο 3:28;
1 Like
Ωραίο το κομμάτι, αλλά το βιντεάκι μετριότατο προς απαράδεκτο… Θυμίζει λίγο, ειδικά ο ήχος της κιθάρας
αντε ρε μπανταρα,παμε να τους παρουμε τα σωβρακα παλι!
Candles are lit, the Kiss incense is burning, and so is the midnight oil. Working title for the new album is THE DEEP END. Will you follow us into the deep?
1 Like
Υποσχόμενος τίτλος, αν δεν έχει κανεναν ΙΑΓΟΥΑΡΟ στο εξώφυλλο
1 Like
Βρε δεν πα να 'χει και χαμστεράκια! Θα τρέξουμε ξανα, σαν γνησιες daniel-ίτσες.
Ωραίος τίτλος, έχει “παιξει” σαν στιχος στο παρελθόν, ταιριαστός στο PoS σύμπαν.
5 Likes
https://www.facebook.com/1554800148/posts/10225830676824329/
Ο άλλος ποσταρει κάθε μέρα ιστορίες από τα recordings του Deep End.
Για το τραγούδι “Losing Light” ηχογράφησε αταστο μπάσο και άλτο φλογέρα, μανούλα μου, τι κάνει πάλι;
Ωραία όλα αυτά, θα χάσω πάλι το μυαλό μου αλλά μου λείπει πολύ η εποχή που οι PoS ήταν ΜΠΑΝΤΑ.
5 Likes