Αγαπημενη μου στιγμη Daniel εκτος pain ειναι εδω…
4 Likes
Δεν έτυχε να το ακούσω ακόμη! Το The Sea Inside το έχεις ακούσει; Επίσης προτζεκταρα που έσπειρε
2 Likes
Sea indise δισκαρα , παρολο που δεν αρεσε σε πολλους… εγω το λατρεψα…
3 Likes
Χωρίς μπασίστα στο λάιβ…
Το σκεφτόμουν τις προάλλες εντωμεταξύ ότι ήταν η πρώτη φορά που δεν μας ήρθαν για λάιβ νέου δίσκου από το ΤΡΕ και μετά
1 Like
Μιλας για Αθηνα…γιατι θεσσαλονικη νομιζω απο το 2011 εχουν να ερθουν…
Εμενα ειναι το I die απο ενα μετριο project ενος Ιταλού το Genious…
Υπαρχει και αυτο που ειναι εκτος συναγωνισμου 
3 Likes
Πού λέτε βρε παιδιά. Το 2018 είχαν έρθει Αθήνα με Mother of Millions και Need και έσπειραν
2 Likes
Ναι αλλα το panther βγηκε το 2020 και οντως δεν ηρθαν…
Για Ελλάδα γενικά ναι.
Συγκλονιστικό λάιβ πραγματικά, για το In The Passing Light Of Day ήταν, η αλήθεια ήταν ότι το έγραψα λίγο πιο δραματικά, εννοούσα ότι δεν ήρθαν για το Panther καθόλου Ελλάδα πράγμα που συμβαίνει πρώτη φορά για νέο δίσκο τους εδώ και 20πόσα χρόνια
Αφήνω κι εγώ αυτό εδώ μιας και το άκουγα χθες:
5 Likes
Αααα οκ, ναι, τώρα κατάλαβα πώς το έλεγες
Ωραίο το King Crow
1 Like
Ενταξει, ηταν και ο κοβιντ στη μεση.
1 Like
Πολυ σωστο. Εν προκειμενω ο Covid ηταν και ο μοναδικος λογος για τον οποιον δεν πηγαν Ελλαδα οι POS για το Panther. Οι συναυλιες που εχουν δωσει στην Ευρωπη απο τον Νοεμβριο του 2019 εως και σημερα ειναι συνολικα δυο (2).
Μια σε ενα φεστιβαλ στην Ισπανια πριν ενα χρονο που επαιξαν μισο σετλιστ, και μια χθες στην Ρουμανια, επισης με μισο σετλιστ σε φεστιβαλ 
Θεωρητικα το European leg για το PANTHER δεν εχει γινει ακομα, ή δε θα γινει ποτε.
Για να ζεσταινομαστε σιγα σιγα…
LR: So, with everything going on, are you currently working on new songs? Can fans expect a new album soon?
POS: Yes, we actually have an album that’s been essentially finished for the past two years. However, something changed for me during the pandemic. It affected me on a deeper level, witnessing how humanity struggled to come together and show compassion during those difficult times. It left me feeling somewhat alienated from the very species I belong to. It made me question why I should continue making music for a species that seemed to falter in crucial moments. It’s not the most flattering thought, but it crossed my mind.
It’s not just that, though. There’s also a sense of ambivalence and a struggle with the responsibilities of being an adult. Being in a band of grown-ups often lacks the pure joy and passion I used to experience while playing for hours on end. I’ve started teaching music, working with guitar students of various ages and bands, and that has been immensely rewarding. I get to explore different music styles, play with people of diverse skill levels, and embrace each individual’s unique personality.
Working on an album, on the other hand, feels more like tedious work. I didn’t become a musician to feel like I’m constantly laboring. (laughs) I feel a deep sense of responsibility to music as an entity, and if I don’t wholeheartedly connect with what I’m creating, it feels disingenuous. So, I took a break from it. This isn’t the first time I’ve done so; during “The Passing Light of Day” album production, we also took a one-year hiatus. It helps to step away, gain perspective, and then return to the music with fresh ears and renewed enthusiasm.
LR: It’s exciting to hear that the new album is coming along, but is the release date still uncertain?
POS: Yes, we’re in the final stages of preparation, with artwork and everything ready. But I must admit, as the band has grown, the process has become more complex. When you start a band, the sky’s the limit, and there are no expectations or external pressures. You’re free to create whatever you desire. However, as time goes on, you can’t help but wonder if what you’re producing is enough or if it needs to cater to certain popular production trends. There’s this internal conflict where you may consider molding your sound to fit what people currently like, even if you personally don’t enjoy those trends. It’s a balancing act, and at times, it leaves me feeling inauthentic.
LR: It’s understandable how navigating artistic freedom and external influences can be challenging, especially when trying to maintain a genuine connection with your music and your audience.
POS: Exactly, it’s a constant struggle to preserve that authentic connection.
10 Likes
Μ’ αρέσει που μετά από υπαρξιακό άνοιγμα για τον κόσμο, τη μουσική βιομηχανία, την εργασία, ο συνεντευκτής ρωτάει “ok, but what about a release date?”
Ενδιαφέρων ο Daniel για άλλη μια φορά, αλλά βγάζει κι έναν ελιτισμό καμιά φορά. Σε κάθε περίπτωση, μουσική ιδιοφυία, ο,τι και να μου δώσει που το θεωρεί καλό, εγώ θα το ακούσω
4 Likes
Μπα δεν βλεπω καποιον ελιτισμο,απλα μια μικρη ανασφάλεια…
Επίσης σε εναν μουσικο κανει καλο ενα διάλειμμα.Σαν αυτο που ηθελε να κανει ο Portnoy στους theater και δεν δεχτηκαν οι αλλοι με αποτέλεσμα να την κανει…
Που την βρίσκουμε αυτήν την συνέντευξη;
Γενικά για το πώς μιλάει για τον εαυτό του σε σύγκριση με τον υπόλοιπο κόσμο, ήδη από το Panther (in a world of dogs) το λέω, όχι για την ανάγκη παύσης
Αυτο μιλαει για την διαφορετικοτητα απλα…
2 Likes