ρε παιδιά για εμένα οι λοστ είναι ΙCON , SOG, GOTHIC άντε και Draconian. Ο νέος δίσκος είναι αριστούργημα και κυρίως βαρύς, γοτθικός, δραματικός καιι γενικά όπως γουστάρω εγώ να ακούω λοστ. Τώρα εάν κάποιοι θεωρείτε ως τα αριστουργήματα της μπάντας τα One Second μέχρι PLX δικαίωμα σας … αλλά μη μας πρήζετε για ένα τραγουδάκι, το οποίο επειδή και μόνο θυμίζει εκείνες τις εποχές ότι δήθεν είναι κοματάρα. Λίγη αντικειμενικότητα δεν βλάπτει.
“Αντικειμενικά”, θεωρώ αριστούργημα το One Second. Απλά είναι ένα αριστούργημα της gothic μουσικής, όχι του metal, μια που δεν είναι καθαρόαιμος μεταλ δίσκος. Και το Host ποιοτικά επίσης υπήρξε πολύ καλό, απλά λιγότερο καινοτόμο κατά τη γνώμη μου. 
Και ναι, μου άρεσε ο νέος δίσκος, σε σχέση με τους προηγούμενους τουλάχιστον. Το ένα δεν αποκλείει απαραίτητα το άλλο.
Μη τρώγεστε ρε γαμώτο, δεν έχει νόημα.
ξεκινωντας υπογραμμιζεις οτι “για σενα” καλυτεροι δισκοι ειναι οι ταδε και παρακατω μας μιλας περι αντικειμενικοτητας… Αντικειμενικα να μιλησουμε λοιπον, η Lost επιασαν το peak της συνθετικης και στιχουργικης τους αποδοσης λιγο ή πολυ στην τριάδα Draconia, One Second, Host. Και να το τονισω, γιατι αλλα γραφω και αλλα καταλαβαινετε, οτι το μεγιστο της συνθετικης αποδοσης δε σημαινει απαραιτητα και καλυτερο αλμπουμ. Πχ προσωπικα θεωρω ως το απολυτο δημιουργημα το Icon. Αλλα αναγνωριζω οτι τεχνικα αν το θες, στιχουργικα, σε θεμα ωριμοτητας ειναι πιο κατω απο το One Second για παραδειγμα. Εκει προφανως μπαινει και ο υποκειμενικος παραγοντας.
Και απο περιεργεια , το ακουσες το “τραγουδακι”, ή κρινεις εκ των προτερων??
To universal dream είναι κομματάρα!!
:trombone::walkman::bounce:
#-o…Περι ορέξεως κολοκυθόπιτα ή μάλλον λοστόπιτα!!
Ποιο PL?To αλμπουμ ή το τραγούδι?:-k Έχει μεγάλη διαφορά γίνε πιο συγκεκριμένος:p …Ρωτάω από περιέργια γιατί μόνο ένα sample έχω ακούσει από δαύτο.
δεν πηγαινε τοσο γ σενα αυτο φιλε οσο γ τον scourge of god…
οι πρωτες νοτες του back on disaster δεν φερνουν λιγο απο μορικονε???
γαμαει το τραγουδι
Εννοείται πως το άκουσα και το βρήκα μετριότατο και πολύ χειρότερο από σύνολο του νέου δίσκου, ευτυχώς που είχαν το μυαλό να το θάψουν στην japanese edition !
Δημιουργειται ενα ερωτημα ομως αν ακολουθησει καποιος αυτη την λογικη…Πως ειναι δυνατον στον καλυτερο τους δισκο στο απολυτο δημιουργημα να μην εχουν πιασει το peak της αποδοσης τους??? Επισης εγω προσωπικα διαφωνω στο οτι τα τραγουδια του one second και του host ειναι πιο “τεχνικα”. Νομιζω οτι ειδικα σε μπαντες σαν τους λοστ ειναι δυσκολο να κανουμε τετοιες εκτιμησεις. Καλυτερα ας παραδεχτουμε οτι οι ιδιοι ανθρωποι με το ιδιο μυαλο και τις ιδιες ικανοτητες και την ιδια νοοτροπια εφτιαξαν διαφορετικα σε στυλ αριστουργηματα που επειδη ειναι διαφορετικα σε καποιους αρεσουν σε αλλους οχι. Οταν μια μπαντα σαν κι αυτη εχει τοσο σε ΠΟΙΟΤΗΤΑ και ποσοτητα εργο δεν μπορεις με τιποτα να το συγκρινεις.
Ρε παιδια, γινεται να τσακωνομαστε οι Λοστακιδες?
Τα πραγματα ειναι απλα.
Την φημη και την δοξα την εχτισαν μεχρι τον δρακοντα.
Στην ηλεκτρονικη περιοδο εδειξαν οτι ειναι μουσικοι και οχι απλα μεταλαδες.
Προσωπικα πιστευω πως μεχρι το 99 που βγαλαν το Χοστ, και μπουζουκια να παιζαν θα ηταν γαματο, γιατι πολυ απλα μεχρι τοτε ειχαν χεστει στην εμπνευση.
Οι 2 τελευταιοι δισκοι εχουν βγει καλοι απο ‘εμπειρια’ και μονο.Δεν ειναι καθολου τυχαιο οτι στους 2 τελευταιους δισκους τα καλυτερα κομματια ειναι τα b-sides και αυτο γιατι ειναι εκει οπου ειναι ‘ελευθερωμενοι’ και δεν ειναι πιεσμενοι να παιξουν γκοθιες.
Και ομως αν σκεφτεις:Faith divides us-Pradise lost = Faith
Death unites us = Καποιος πρεπει να πεθανει
Εντάξει, οκ δεν έχει νόημα να τσακωνόμαστε για το τι άρεσει να ακούει ο καθένας. Και ναι φαίνεται ότι όλοι γουστάρουμε τους λοστ, ο καθένας με τον τρόπο του. Αλλά ρε συ πάλι διαφωνω : Α) Το ότι δεν ήταν απλά μεταλάδες το έδειξαν ξεκάθαρα ήδη από το gothic, B) Η εμπνευση συνεχίστηκε και μετά το host, Γ) εντάξει τώρα τα bsides των δύο τελευταίων δίσκων τα καλύτερα τραγούδια ? Δηλαδή καλύτερα ξερωγω καλυτερα από πχ Last Regret, Requiem, NeverForTheDamned,Frailty ? Πάντως το sons of perdition το γουστάρω και εγώ, όπως και το cardinal, τα άλλα δυο δεν μου λένε και πολλά
Α)Εδω συμφωνουμε οποτε δεν εχει νοημα να πουμε κατι παραπανω
Β)Η εμπνευση που τους εκανε τεραστιους ηταν μεχρι το Χοστ.Με μικρη αναλαμπη το συμπολ οφ λαιφ.
Γ)Τα τραγουδια που ανεφερες, οπως και αρκετα αλλα της τελευταιας 3ετιας, ειναι ωραια, αλλα πως να στο πω…δεν εχουν αυτο το “Λοστ-κλικ”
Δηλαδη καποτε παιζαν οτι τους εβγαινε.Γιαυτο απο τον δρακοντα πηγαν σε ηλεκτρονικα μονοπατια.
Πλεον ομως παιζουν πιο πολυ…επαγγελματικα να το πω?Και επειδη πολυ απλα τα b-sides ειναι του στυλ ‘παιδια παιζουμε οτι μας αρεσει και οτι βγει το βαζουμε στο δισκο’.Ε αυτα τα τραγουδια ειναι αυτο που λεμε ΛΟΣΤ(:p) επειδη ειναι αυτο που πραγματικα τους βγαινει.
Deadmeat, δεν ανέφερα πουθενά τι θεωρώ μέτριο και τι όχι στον δίσκο.
Είπα απλά ότι έχει ΚΑΙ τις μέτριες στιγμές του.
Και για να γίνω λίγο συγκεγκριμένος το Frailty και το Last Regret είναι οι πιο αδύναμες στιγμές για μένα στον δίσκο.
Μεγαλη κουβεντα. Εδω βρισκεται και η ουσια της υποθεσης. Η εμπειρια εξασφαλιζει το “πισωγυρισμα” τοσο στο κομματι της συνθεσης όσο και στο κομματι της αποδοχης απο τον κοσμο.
Ε, το μαθες?? Οι Λοστ ξαναβγαλανε δισκο βουτηγμενο στα ηχοτοπια των Gothic/Icon.
Και γαμω. Προφανως η συνθετικη τους ικανοτητα, αλλα κυριως Η ΕΜΠΕΙΡΙΑ τους απετρεψε απο το να γραψουν εναν κακο ή μετριο δισκο (αν και σιγα σιγα τεινω να θεωρησω το Ιν Ρεκβιεμ μια μετριοτητα). Ειχαν την δυνατοτητα, το ζητουσε και ο κοσμος, τι πιο ευκολο γιαυτους. Εξαλλου αυτοι οριοθετησαν το ειδος.
Παραλληλη πορεια για μενα ακολουθησαν και η Μεταλλικα, χωρις βεβαια να συγκρινω τα μεγεθη. Το πιο ευκολο γιαυτους ηταν να γραψουν το Ντεθ Μαγκνετικ. Το ζητουσε ο κοσμος, ειχαν την εμπειρια και το εκαναν.
Ασχετα αν προσωπικα θεωρω το Back on Disaster το καλυτερο του δισκου, το συγκεκριμενο κομματι , θεωρω οτι βγαζει μια ειλικρινεια. Παρόλο που καναν μια μεγαλη (ανα)στροφη στον ηχο τους, γραψαν ενα κοματι που ηχητικα στεκει πιο κοντα στην προσφατη ιστορια τους και αν το θελετε και πιο κοντα στα ακουσματα που εχουν πια στην ηλικια των 40. Ε πως να το κανουμε δεν ακουνε πια Death Metal. Κ το γεγονος οτι το ξαποστειλαν στην ιαπωνικη εκδοση επισης δειχνει κατι.
Στεκει κοντα στο Another Desire, το B side του Forever Failure. Κ τοτε πολυ ξενερωσαν αλλα καλως ή κακως εθεσε την αφετηρια για την στροφη του One Second. Κ εδω ειμαστε και θα το δουμε, οι Λοστ δεν ξεγραψαν τον προσφατο ηχο τους. Αλλα κ τοτε ειμαι σιγουρος αυτοι που κραζουν την “ποπ” πλευρα των Λοστ θα ειναι μπροσταρηδες στις δοξολογιες προς το ονομα τους.
+3,5
Αυτο.Μπορει να εχει γαματα κομματακια γκοθιστικα ολος ο δισκος, αλλα αυτο το κομματι εχει την ψυχη στις συνθεσεις.
σορρυ φιλαρακο αλλα το frailty ειναι αριστουργημα και ειναι απο τα πιο ποιοτικα τραγουδια του δισκου. κ δεν ειναι μονο η δικια μ γνωμη αλλα πολυ κοσμου. το last regret ειναι πιο απλο κ “ευκολο” κομματι αλλα εχει καταπληκτικες μελωδιες.
τι ψάχνεις τώρα και εσύ… όλος ο δίσκος είναι μια ομορφιά…αλλά ναι…τα b-sides σπέρνουν…ειδικά τα 45 sec του back on disaster σβήνουν όλο το δίσκο… :roll:
Υ.Γ.: πραγματικά παίδες…ελπίζω να έχετε ακούσει κάπου όλο το τραγούδι…
Μαλλον εσυ φιλε μου διαβαζεις επιλεκτικα οτι λεμε και βγαζεις οτι συμπερασματα βγαζεις
στείλε μου pm αν μπορείς, να το ακούσω και εγώ…και σε κράζω μετά με επιχείρημα