Κόντεψα να πνιγώ από τα γέλια. :lol:
Καλή η συναυλία, καλός ο ήχος, καλή απόδοση, ο Holmes καλύτερα απ’ ό,τι περίμενα, γενικά άξιζε. Βασικά άξιζε γιατί ακούσαμε ‘‘I see your face’’, ‘‘Shades of god’’, ‘‘Jaded’’, δηλαδή τραγούδια που υπό άλλες συνθήκες ούτε στα πιο τρελά μας όνειρα. Ήταν μια εμπειρία, όπως και να το κάνεις. Κι ας γράφει 2011 το ημερολόγιο και όχι 1995.
Ο κόσμος (ιδίως μπροστά) ήταν αρκετά παθιασμένος, φωνές συνέχεια, όλοι οι στίχοι τραγουδιόντουσαν, κάποιοι κάναμε και τα (ΟΚ, ηλίθια, αλλά εκείνη τη στιγμή σου έβγαινε :p) Maiden- ικά ‘‘ωωω-ωωω’’ στις μελωδίες. :lol: Γενικά έβλεπες παντού φάτσες ευτυχισμένες και τρελαμένες, ήταν πολύ καλή η ατμόσφαιρα.
ΚΡΙΜΑ που δεν έπαιξαν το ‘‘Sweetness’’ (το οποίο ξελαρυγγιάστηκα να φωνάζω, μάλιστα κάτι μου 'πε σε μια στιγμή ο Holmes) ή κάποιο άλλο κομμάτι- έκπληξη. Δηλαδή, ΟΚ, όταν άκουσα το ‘‘Faith divides us- death unites us’’ ήθελα να τους βρίσω, ενώ παρατήρησα επίσης ότι στο ‘‘Say just words’’ έγινε ο μεγαλύτερος χαμός (εμένα, πάλι, δε με συγκίνησε, μάλλον επειδή συνειδητοποιούσα σιγά- σιγά ότι πάλι τα ίδια 4 θα παίζανε).
Τώρα θέλω μία special περιοδεία με set- list από ‘‘One second’’ και ‘‘Host’’ μόνο. :roll:
Υ.Γ. Θετική η παρουσία του πληκτρά. Από ό,τι παρατήρησα έκανε και backing vocals, κάτι που έσωζε σε πολλά σημεία τα τραγούδια, μιας και ο Holmes, ό,τι και να λέμε, αδυνατεί να αποδώσει το ίδιο καλά όσο πριν 10+ χρόνια.
στο hallowed land δεν ενιωθα.ουρλιαζα μονο.
