αν κρινουμε τις συναυλιες κυριως απο τον ηχο τοτε αυτες που τις εχω σαν τις καλυτερες στη ζωη μου ισως πρεπει να τις ριξω θεση και κατι αλλες μετριοτητες να τις βαλω κορυφη επειδη εκαναν καλυτερο soundcheck η ΚΥΡΙΩΣ επειδη τους παρουσιαστηκαν λιγοτερα προβληματα κατα το soundcheck απο τους ηλιθιους ελληναρες στο εκαστωτε μαγαζι που τον παιζουν ολη μερα…
δεν ειναι μονο η παραγωγη φιλαρακι. ειναι σημαντικη αλλα ειναι δευτερευουσα συγκρινομενη με αλλα κατ εμε…
weeping words εχω την εντυπωση οτι παιξανε το 2008 που τους ειδα αλλα λες να λεω μαλακια κ να μην θυμαμαι καλα? εχω κολλησει τωρα λιγο… :-k
όχι.
Εντωμεταξύ, ακόμα και από τα δύο - τρία τελευταία άλμπουμ, έχουν μεγάλες υπερκομματάρες που ψιλοσνομπάρουν. Never For The Damned, Ash & Debris, Requiem πχ, που θα δεναν καλύτερα από το Enemy φερ’ειπείν και εφόσον δεν κάνουν τον κόπο να ανατρέξουν στα παλιότερα αριστουργήματα του Icon.
edit: όσον αφορά το Disappear που ποστάρατε παραπάνω, τι να λέμε. Ανεπανάληπτη κομματάρα.Μόνο το 97 το χαν παίξει.
Προσωπικά δεν με ενδιαφέρει για ποιό λόγο έχει μια συναυλία καλό ήχο ή όχι. Δεν με νοιάζει αν έχει ακριβή παραγωγή. Δεν με νοιάζει αν ευθύνεται Ελληναράς ή κάποιας άλλης εθνιικότητας τύπος. Ο καλός ήχος είναι ΠΡΟΑΠΑΙΤΟΥΜΕΝΟ για μια καλή συναυλία. Χωρίς αυτόν δεν υπάρχει νόημα να κρίνεις οτιδήποτε άλλο.
Πήγα το Σάββατο. Ο ήχος δεν ήταν φοβερός, αλλά η όλη ατμόσφαιρα σε έκανε να τα ξεχνάς όλα. Με το που ξεκινάει το Enchantment πανικός από κάτω. Ήμουν και 4η σειρά και γινόταν της μουρλής. Το Draconian είναι αλμπουμάρα και χάρηκα πολύ που το άκουσα όλο. Tα encore δε με τρέλαναν όπως και πολλούς άλλους. Εχουν πολλά κομμάτια και έπαιξαν πάλι το One second και το Say just words. Δε λέω, κομματάρες και μου αρέσουν πολύ, αλλά είχα προετοιμαστεί ψυχολογικά για SWEETNESS και TRUE BELIEF και ξενέρωσα τη ζωή μου που δεν τα άκουσα. Και τελειώσαν τη συναυλία με το One second. Πιο άκυρη επιλογή δε μπορούσαν να κάνουν [-X
Θα μπορούσαν να γίνουν μεγάλη μπάντα όπως είπαν και άλλοι και τους έλεγαν κάποτε οι Metallica της Ευρώπης. Αλλά αυτό το πράγμα με τα setlist τους που είναι τόσο μα τόσο προβλέψιμα δεν τους έφεραν στην κορυφή.
και ναι να παίζαν το Disappear ή το Lydia από το One second
και αφού είδαν ότι το κοινό είχε δώσει όλη του την ψυχή σε αυτό το live ας έπαιζαν και 1-2 κομμάτια ακόμα. Τσάμπα είναι
Τέλος πάντων. Ήταν ωραία συναυλία και πέρασα σούπερ και αν δεν υπήρχαν αυτές οι μικρές ενστάσεις για το setlist θα ήταν από τις καλύτερες συναυλίες της χρονιάς.
και εγώ φώναζα όλη την ώρα Sweetness. Μου είχε βγει ο λαιμός και τελικά πήρα @@@@
Δεν μπορώ ακόμα να πιστεψω ότι δεν το έπαιξαν. Τώρα πότε θα το ακούσουμε
Για μενα ειναι μεγαλη μπαντα ηδη με ολα αυτα που εχουν προσφερει. Γενικα αποτελουν ενα κομματι του μεταλ σημανικο και αν δεν ειχαν το χαρακτηρα που εχουν δεν θα ηταν και αυτο που ειναι
Αλήθεια? εγώ ήμουν η τρελή που ανάμεσα σε όλα τα κομμάτια φώναζε sweetness Δε σε είδα
τσίμπησα και μπλούζα από τη συναυλία, η οποία τα σπάει :thumbup:
edit
μα δεν λέω ότι δεν είναι μεγάλη μπάντα και ότι δεν έχει προσφέρει στη μουσική. Αλλά στα live δεν το δείχνει ότι είναι μεγάλη μπάντα και δε θα γίνει (πλέον είναι ψιλο-αργά, αλλά ποτέ δεν ξέρεις) αν δεν κάνει την υπέρβαση.
το να ειναι μια μπαντα καλη στα λαιβ ειναι σιγουρα ενα προσον, ενα θετικο. απο κει και περα και αυτο η αληθεια ειναι οτι το λεω υποκειμενικα, το ποσο μεγαλη ειναι μια μπαντα καθοριζεται κυριως απο τη δισκογραφια της και οχι απο τα λαιβ. μπορει να ειναι κουτσοι οι ανθρωποι αλλα αρρωστοι αλλα η μουσικη ειναι στο μυαλο και στην ψυχη και αν καποιος εχει καλες ΙΔΕΕΣ τοτε μπορει να συνθεσει αριστουργηματα. και τοτε θα ειναι ΤΕΡΑΣΤΙΟΣ κατ εμε…
[SPOILER]ναι ναι, ξερω οτι το “μεγαλη μπαντα” εχει και την εννοια των πωλησεων, της απηχησης κτλ αλλα για μενα το μεταλ ειναι πρωτα μουσικη και μετα ψυχαγωγια αρα πρωτα βαζω το σιντι και μετα τα φρουφρου.
δεν ξεχναω βεβαια το οτι χωρις καλα λαιβ μια μπαντα δυσκολα θα λατρευτει ΟΣΟ θα μπορουσε αν ειχε ολο το πακετο.[/SPOILER]
Εγω φωναξα ενα BREEEEDIIIING FEAAAAAAR για τον χαβαλε παντως :lol:
Remembrance ε? Με αυτον τον καημο θα παμε
Μαζι σου (το Requiem πχ το θεωρω απο τα καλυτερα κομματια τους γενικα) αλλα ειδες τι εγινε στο enemy? Οταν ολο το κλαμπ παει πανω-κατω και τραγουδαει στιχους, ποιος ο λογος να το αλλαξεις?
Ασε που το Enemy ειναι υπερχιτακι (μαζι με το Say Just Words και το Last Time, αυτα τα τρια δεν θα βγουν ποτε απο τα σετλιστ τους, δειτε τι χαμος γινεται οταν τα παιζουν.
Ο κλασσικος χαμος στο φορουμ μετα τα λαηβ Λοστ πλεον ειναι θεσμος πιστευω8)
Εντωμεταξυ ρε Ουλβα μιλας για απαξιωση δισκων συγκρινοντας σετλιστ οταν ο παπαρας ο Χολμς εχει βγει και εχει πει οτι ακουει τους παλιους τους δισκους και γελαει. Αφου ειναι στον κοσμο τους τα ατομα τι το ψαχνετε
αυτο το χει πει για τον πρωτο τους δισκο μονο λογω φωνητικων παραγωγης και για το believe in nothing που εκανε κουμαντο η τοτε εταιρεια. Και αν αυτα ισχυουν νομιζω οτι καλως σκεφτονται ετσι ειδικα για το δευτερο (an kai einai almpoymara). Απο κει και περα εχω ακουσει το γκρεγκορ να λεει πως στο shades ειχαν το καλυτερο κιθαριστικο ηχο και το γκοθικ ειναι ενα απο τα καλυτερα ever
Kreatorhell, είμαι πεπεισμένος πλέον πως μιλάω με τον εν Ελλάδι μάνατζερ του συγκροτήματος.
Το είχε πει πρώτη φορά ο Χολμς γενικά για τα τα death φωνητικά του στα παλιά άλμπουμ (και όχι μόνο για την παραγωγή τους), συγκεκριμένα όταν είχαν κυκλοφορήσει το Host.
Οι Lost την Κυριακή έκαναν μια αξιοπρεπή εμφάνιση, καλή για τα δεδομένα των τωρινών ζωντανών τους εμφανίσεων αλλά μέχρι εκεί. Το ό,τι ξεπέρασαν κατά ολίγα λεπτά τη συνήθη διάρκεια των συναυλιών τους δεν αποτελεί και λόγο για παρασημοφόρηση…παραδόξως αποδώθηκε καλύτερα το δεύτερο μισό του δίσκου, όχι αυτό με τα χιτς δηλαδή…Ο Μάκιντος κρατάει ψηλά τη σημαία του γκρούπ, είναι πιο συνεπής στο κόνσεπτ της μπάντας…ενώ ο Χολμς προσπαθεί αλλά δεν πείθει, μόνο σε σημεία ίσως…Τεράστιο γκρούπ οι Lost αναμφίβολα, αλλά δύσκολα θα ξαναπάω σε συναυλιά τους (ήταν η 4η και πιθανόν φαρμακερή…). Στουντιακά πάντως πάντα έχουν κάτι να δώσουν…βγάζουν σταθερά καλούς δίσκους, είναι καλύτερα τα πράγματα για αυτούς.
To 2000, στις ψηφοφορίες για τα καλύτερα άλμπουμ της δεκαετίας, το “Draconian Times” των Paradise Lost θεωρούταν ήδη κλασικό, ένα άλμπουμ που έφτιαξε και τελειοποίησε έναν ήχο, [B]από ένα συγκρότημα που θα γινόταν οι «νέοι Metallica»…
[/B]
Apo ta kalytera anekdota pou exo akousei… :lol::lol::lol:
(ναι αμε! :lol:)
Δε σε είδα 