Μια μικρη ζεστή γωνία για να εκφράσουμε σαν πολιτισμένοι ανθρωποι τις αποψεις μας για τον νεο δισκο των ΠΑΡΑΝΤΑΙΣ ΛΟΣΤ. Οι συζητησεις θα γινουν συνοδεια τσαγιου και θα εχουν παντα υψηλό επίπεδο και φινετσα, ενω το πιθανοτερο σενάριο ειναι να καταλήξουν στο συμπερασμα οτι τελικα “το host την εχει μεγαλυτερη (την ποιοτητα)” και “αχ που είναι οι πειραματικοι λοστ μας ελειψαν”, “ναι αλλα καλα σας χωνει το in requiem”, “δεν ξερω τι λετε αλλα μετα το draconian times ειναι σκατα”.
…άντε να πω κιεγώ την καλή μου την κουβέντα για το εξώφυλλο, εξαιρετικό…να εκφράσω την διαφωνία μου για το αρνητικό κλίμα προς τα εξώφυλλα του Σεθ, δεν είναι τα καλύτερα μου, αλλά όχι και ότι δεν τα θεωρώ καλά, και να δούμε, γιατί πολλά έχουμε διαβάσει, τι θα έχει αυτός ο δίσκος των Paradise Lost…εγώ αναμένω καλά πραμματάκια:):!:
Να πω και εγω οτι το εξώφυλλο ειναι εξαιρετικο. Τωρα στα του δίσκου με προβληματιζουν οι φημες για death στοιχεια. Που πατε ρε γερομπαμπαληδες να το παιξετε ντεθμεταλαδες αφου το εχετε παρατησει.
Οχι προφανως για τον γρηγορη, για τους αλλους το λεω.
^^^Και αυτό, συν το ότι γενικά όταν βουτάς στις ρίζες σου και δη σε άλμπουμ που όρισαν την ταυτότητα σου (gothic) πριν εξελιχτείς προς πάσα κατεύθυνση, παίζει να φέρεις στην επιφάνεια όμορφα πραγματάκια…η “υπέρβαση” ταμπελών δεν ξεχνιέται…μακάρι να πάρουμε κάτι δυνατό από όλο αυτό το χαρμάνι…
Δεν ξερω τι ακουει το καθε μελος στον ελευθερο του χρονο και αν γουσταρουν το death metal, αλλα ο Greg ειναι που γραφει παντα ολη την μουσικη στους Paradise Lost με μοναδικες εξαιρεσεις σε ολοκληρη την δισκογραφια τους το Yearn For Change που το εγραψε μαζι με τον Edmonson και τον Morris και το I See Your Face που εγραψε μαζι με τον Aedy. Κατα τα αλλα παντα αυτος εγραφε ολη την μουσικη και ο Nick ολους τους στιχους. Αν ξερει κανεις αλλο κομματι που εχει συμμετεχει καποιος αλλος στην συνθεση της μουσικης και μου διαφευγει, ας μου το επισημανει.
Οποτε ολα τα καλα και ολα τα κακα, ολα αυτα που αρεσουν στον καθενα απο εμας προσωπικα στην μουσικη των Lost και ολα εκεινα που μας χαλανε και μας ξενερωνουν ειναι ολα αποκλειστικη ευθυνη του κυριου Greg Mackintosh. Αυτος ευθυνεται για την μουσικη διαδρομη της μπαντας, για την εξελιξη της, για τους πειραματισμους της, για ολα τα μουσικα μονοπατια που ακολουθησαν. Αν του βγαινει να βαλει death πινελιες και ηχοχρωματα στον νεο δισκο των Paradise Lost και εχοντας ακουσει τα 2 Vallenfyre, ειμαι πολυ αισιοδοξος και αναμενω κατι πραγματικα μεγαλο. Το Tragic Idol το λατρευω, οποτε περιμενω αναλογη συνεχεια.
Το εξωφυλλο ειναι απλα απιστευτο, το χαζευα πολυ ωρα και εχω εντυπωσιαστει. Εξαιρετικες λεπτομερειες, τα δρομακια που οδηγουν ψηλα στα 2 προσωπα, ο Ατλας που κραταει τον κοσμο, ολος ο σχεδιασμος του ειναι υπεροχος.
Οσο για τα εξωφυλλα του Seth, ναι εχει μια ιδιαιτερη τεχνοτροπια και εχει σχεδιασει καποια πολυ ωραια εξωφυλλα, αλλα σε γενικες γραμμες δεν ειναι το στυλ μου και απο ενα σημειο και μετα επαναλαμβανεται και κουραζει πολυ, ολα ειναι πανομοιοτυπα. Το εξωφυλλο στο καινουριο Moonspell δεν λεει τιποτα.
Το περιμενω σαν πιτσιρικας, σα να ειναι 1997! Αν και δεν ειναι καλο γιατι η απογοητευση μπορει να ειναι μεγαλυτερη. Το Tragic Idol παντως ειναι ενα album που το ακουω αρκετα συχνα ακομα και τωρα.
Ξαναέπιασα το Tragic Idol μετά από αρκετό καιρό και ομολογώ ότι στη μέση κάνει μια κοιλιά με τα πιο γρήγορα κομμάτια(Theories…, In This We Dwell και To The Darkness) όμως όλα τα υπόλοιπα είναι κομματάρες, και πρέπει να το έχω ξαναγράψει, ειδικά το Worth Fighting For είναι το αγαπημένο μου.
Δεν το λες και κοιλιά …Το Worth fighting δεν το λες και το καλύτερο …αλλά αξιοπρεπέστατος δίσκος όπως και να έχει Ειδικά την τριάδα honesty, ονώνυμο και fear of impending hell τα θεωρώ προσωπικά ότι είναι κάποια από τα καλύτερα που έχουν γραψει εβερ:)
Εκτος φυσικα του τιτλου οντως τα 2 κομματια εχουν κατι που τα ενωνει, βασικα αυτο των Judas Priest Lost-ιζει καπως στα leads.
Απο εκει και περα εχω μεγαλες προσδοκιες απο το The plague Within και εμαθα οτι καποιοι που το ακουσαν επαθαν πλακα και το γουσταραν τρελα, ειπαν οτι επαναφερει στην μουσικη παλετα της μπαντας πολλα στοιχεια απο τους 2 πρωτους δισκους…
Οσο για το Tragic Idol το λεω και το ξαναλεω, το καλυτερο Paradise Lost σαν συνολο απο το One Second και μετα και ολα τα κομματια εχουν κατι να πουν, καποια μου αρεσουν περισσοτερο, καποια λιγοτερο, αλλα δεν θεωρω κανενα τους filler.
:!: