Απίστευτα υποκειμενική άποψη (και καλά κάνεις δεν θα λέμε συνέχεια τα ίδια) αλλά εντάξει μην πας να το περάσεις και σαν αντικειμενική αλήθεια διότι ουσιαστικά αυτό το πιστεύεις εσύ και ξερωγώ άλοι 10 -15 παγκοσμίως…
σπουδαιο αλμπουμ διχως αμφιβολια. Δεν υπαρχει μετρια συνθεση, ουτε καν μια περιττη νοτα, προσωπικα χαιρομαι που αφησαν πολυ μακρια το κακο faith divides us,
και κυκλοφορησαν ενα αλμπουμ ακομη καλυτερο απ το in requiem που αποτελουσε την καλυτερη στιγμη τους στα 00ς μεχρι σημερα.
το bin και το pl ειναι αρκετα καλοι δισκοι.οκ μπορει να μην ειναι οι δισκοι-σταθμοι των λοστ,αλλα εχου μερικες κομματαρες μεσα.i am nothing ,control,world pretenting,spirit,over the madness και τοσα αλλα. ελπιζω να μην ειμαι απο τους λιγους που θεωρουν οτι ενω εχουν αλλαξει τοσες φορες το στυλ τους εξακολουθουν να πετιχαινουν ακριβως το ιδιο αποτελεσμα.
Το Control το λατρευω
Ο δισκος δεν εχει fillers. Απλα οι επιπλεον μιξεις το εκαναν να ακουγεται λιγο meh και radio friendly, οταν του δωσει κανεις χρονο ξεδιπλωνεται η δυναμικη του.
Τι ενοεεις; Tο fader δεν ειναι filler; To μονο που πλεον να ακουσω απο αυτό ειναι τα Mouth, Illumination, World pretending και λίγο Ι am nothing!
Τα άλλα εχουν μια διασαρμονια στο αυτι μου μεταξύ κιθαρας και πιάνου τρανταχτή!Και τον Νικο ειναι ωρες ωρες λες και τραγουδάει απο το πηγάδι! Βεβαια γούστα ειναι!
Άντε πάλι με τις συγκρίσεις…όλοι οι δίσκοι τους, ακόμα και οι θεωρητικά πιο αδύναμοι έχουν μερικές συνθέσεις που είναι εκπληκτικές. Τώρα βέβαια για το ΒΙΝ τα 'χουμε ξαναπεί και αναλύσει και το 'χουν πει και οι ίδιοι περί παραγωγής και υπερβολικής μίξης και όλα αυτά. Δεν παύει να είναι ένα πολύ όμορφο άλμπουμ σε σύνολο και αν είχε ένα αξιόλογο εξώφυλλο και όχι αυτό…σίγουρα θα’ταν ψηλότερα στις εκτιμήσεις των οπαδών. Illumination, Fader, Control, World Pretending μερικά κομμάτια που συνεχίζουν απλά την παράδοση των μεγάλων κομματιών τους. Και αν προσθέσεις και κάτι Leave This Alone και Gone που βγήκαν στα single της εποχής, τι να λέμε. Κομματάρες ολκής!
Από κει και πέρα, και τα επόμενα κινούνται στα ίδια πλαίσια πάνω κάτω, στην ουσία κακό δίσκο σε σύνολο δεν έχουν βγάλει (ακόμα και μετά το τεράστιο Symbol Of Life) και κάτι Paradise Lost, In Requiem, Faith…απλά προετοίμασαν τον δρόμο για το καλύτερο άλμπουμ συνολικά μετά ας πούμε το σταθμό Symbol…μιας και ήταν το τελευταίο της εξαιρετικής πειραματικής τους περιόδου. Και μπορεί τα δύο τελευταία ιδίως να περιείχαν μερικά fillers, αλλά σορρυ, κομμάτια σαν το Never For The Damned, Ash & Debris, Unreachable, As Horizons End, Last Regret, Faith… δεν δύναται να γράψει καμιά άλλη μπάντα στον γενικευμένο ατμοσφαιρικό ήχο.
Ε, με το Tragic Idol ήταν προδιαγεγραμμένη η πορεία τους μετά το Paradise Lost ότι θα κατέληγε σε ένα τουλάχιστον τέτοιο, καταπληκτικό άλμπουμ. Οι συνειρμοί και μόνο που γίνονται με την ηχητική δομή του Icon και τον συνθετικό οίστρο του Greg, αρκούν από μόνοι τους. Ακόμα και τα κομμάτια που βρίσκονται πιο πίσω σχετικά με την αποδοχή του Fear Of Impending Hell ή του oμώνυμου, είναι από μόνα τους αρκετά για να αποδείξουν την συνθετική ορμή που πήραν με τα δύο προηγούμενα και την επετειακή Draconian Times περιοδεία. In This We Dwell πχ ή To The Darkness είναι κομματάρες από μόνες τους και θα μπορούσαν να σταθούν σε ένα σετλιστ μόνο με κλασικά κομμάτια.
Βαθμολογίες και λοιπά απλά υπάρχουν για να συμπληρώνουν μια γνώμη, θετική ή αρνητική. Τώρα για 10άρι δεν ξέρω, αν θεωρήσουμε ότι τα 10άρια στην δισκογραφία των Paradise Lost μέχρι το One Second ήταν κάτι δεδομένο και αναμενόμενο, τότε οκ ίσως αρκεί η υπενθύμιση ποιοί ήταν και τι έχουν βγάλει. Αλλά όπως και να’χει ο ενθουσιασμός για μια τέτοια δισκάρα δικαιολογεί και τέτοιες ακραίες/fanboy-ικες αντιδράσεις.
Επίσης για όσους έμπαιναν στο WW forum, υπάρχει και ένα καινούριο, unofficial forum (http://solitaryones.co.uk/)
Προσωπικά δεν περίμενα να γράψω άποψη για PL δίσκο μετά τα μέσα των 90s. Οι πειραματισμοί και η εναγώνια προσπάθεια εκ νέου επιτυχίας είτε σε πιο pop μονοπάτια, είτε σε πιο heavy ύφος από τότε δε με έπειθε καθόλου. Εκτός αυτού ήταν ίσως η πιο ευνοημένη και υπερτιμημένη μπάντα στην Ελλάδα, δικαιολογημένα ή όχι και οι ευκαιρίες που πέταξαν στα σκουπίδια μετά το DT δεν ήταν λίγες. Δε θέλω να αδικήσω αξιόλογες προσπάθειές τους, απλά πιστεύω ότι καμία δεν άγγιξε υψηλά επίπεδα.
Εδώ όμως τα πράγματα είναι αλλιώς. Χωρίς να είναι αριστούργημα, το Tragic Idol είναι εξαιρετικός δίσκος, στο σωστό ύφος και στυλ για τη μπάντα. Το σημαντικότερο όμως είναι ότι εδώ υπάρχει επιτέλους έμπνευση και ειλικρινής εκτέλεση των ιδεών, χωρίς επιτήδευση και δικαιολογίες. Επίσης, ο Holmes τραγουδάει πιο μελωδικά ξανά, έχοντας γράψει (επιτέλους) όμορφες φωνητικές γραμμές, χωρίς να προσπαθεί να πείσει φωνάζοντας.
Αυτό είναι οι PL, για μένα τουλάχιστον: η ατμόσφαιρα και η ειδική βαρύτητα των συνθέσεων των 2 μεγάλων δίσκων της μπάντας. Το Tragic Idol ακούγεται ως φυσική συνέχεια αυτών 17 χρόνια μετά. Όσο κι αν ακούγεται απίστευτο αυτό, ισχύει. Δεν υπάρχει μέτριο κομμάτι εδώ και η μπάντα δεν παίζει τίποτα περιττό, επενδύοντας στο επίπεδο των συνθέσεων. Νομίζω πως πρόκειται για τον 3ο καλύτερο δίσκο της μπάντας.
[SPOILER]Αν υπάρχει απορία, το 1ο κατά τη γνώμη μου είναι το Icon.[/SPOILER]
Μωρε μαζι σου αλλα εγω αυτα τα δυο τα βαριεμαι. =/
Καταρχάς είναι αδύνατη η σύγκριση του Tragic Idol με το DT/Ιcon… πως να συγκρίνεις κάτι που ακούς από πιτσιρίκι, με κάτι που άκουσες πριν μια εβδομάδα; Τούμπανο το αλμπουμάκι με τις πρώτες ακροάσεις… ο χρόνος θα δείξει αν θα πάει στο ίδιο μέρος της δισκοθήκης με τα δύο τελευταία, τα οποία αν και εξαιρετικά δεν κατάφεραν να με αγγίξουν όπως ΟΟΟΛΑ τα άλλα.
ΥΓ.1 Τελικά ίσως το οτι οι φανμπόηδες ζητάγαμε DT pt2 μάλλον ήταν λάθος… καλύτερα να κάνουν αυτοί ότι καταλαβαίνουν… εξάλλου μάστορες είναι
ΥΓ.2 Το πιο μούφα album που έχουν βγάλει (παραγωγή, συνθέσεις, στυλ όλα σκατά) είναι το Believe in nothing (το έχουν πει και οι ίδιοι). Όμως ακόμα και αυτή η πίπα άντεξε στο χρόνο…
Παίζει να είμαι ο μονος που δεν μοιράζεται τον ενθουσιασμό σας. Δεν λέω καλό άλμπουμ, μου άρεσε αλλά δεν τρελάθηκα.
Θεωρώ οτι στα 2 τελευταία άλμπουμς έχει πέσει η έμπνευση τους, και πιθανόν το τελευταίο να το βρίσκω το κατώτερο από το Paradise Lost και μετά. Είναι κάτι που δεν μου κολλάει ρε παιδί μου. Παίζουν αυτό που θέλουμε να ακούσουμε, αλλά νοιώθω ότι κάτι λείπει. Πες το έμπνευση, πές το ψυχή.
Προφανώς και είμαι μειοψηφία διαβάζοντας τις εντυπώσεις όλων σας, αλλά δεν έχω την αναγκη να ακουσω πολλά τραγούδια από το δίσκο ξανα και ξανα, νομίζω Fear Of Impending Hell και το Tragic Idol είναι τα καλύτερα.
Ισως με περισσότερες ακροάσεις να αλλάξω γνώμη, αλλά το βλέπω να ξεφουσκώνει γρηγορότερα και απο το προηγούμενο…
δισκος του μηνα και στο γερμανικό χαμερ
E όχι και πίπα το Believe in nothing .
Επειδή δηλαδή το είπαν αυτοί δεν σημαίνει οτι ισχύει κιόλας.
Υπάρχουν πολύ χειρότερα αλμπουμ απο το BIN όπως Faith Divides Us , το paradise lost , το Host.
Και εντάξει στην τελική γούστα είναι. Για μένα η χειρότερη τους στιγμή είναι το paradise lost.
Αλλά σε καμία περίπτωση δεν λες το Believe in nothing πίπα.
Και για μένα το ΒΙΝ είναι το λιγότερο καλό τους, το οποίο φυσικά όμως έχει μέσα τραγουδάρες! Δεύτερο λιγότερο καλό το ομώνυμο.
Φίλε Langgg (που σε συμπαθώ κιόλας που ασχολείσαι και γράφεις για Moonspell :p) τι είπες τώρα?? 8O
ΤΟ ΒΙΝ που ο Greg δηλώνει πως δεν υπάρχει για αυτόν καλύτερο από όλα αυτά? 8O
Υπερβάλεις λίγο!
Παρεπιπτόντως δεν έχω ακούσει το Tragic Idol ακόμα 8O επίτηδες βέβαια πιστός στην παράδοση να το ακούω όταν το αγοράζω!
Αντε να ρθει η Δευτέρα επιτέλους 8)
Bασικά δεν είναι θέμα υπερβολής. Είναι γούστο. Ο Greg ας λέει οτι θέλει.
Εγώ το Believ in nothing το λατρεύω. Είναι απο τα αγαπημένα μoυ Paradise lost. Εμένα μ’αρέσει περισσότερο από αλλα PL αλλά έβαλα μόνο αυτά τα 3 μη με βρίζετε μετα. 
Πες με κακόγουστο. :p:lol:
Το μόνο κακό με το Believe in nothing είναι το εξώφυλλο του.
γιατι το worth fighting for εχει τοσους λιγους ψηφους?για σοβαρευτειτε:p
To To the darkness κυριως αξιζει κι αλλες ακροάσεις ! Τα lead του Greg εχουν ενδιαφέρον πως πατανε στο κομματι!
Και η διαφορα με το αλλο (faith divides us…) ειναι οτι δεν ειχε τα συνεχει lead του Greg αλλα ηταν ο Greg μια ρυθμικα, μια lead, μια να δουμε και τα πληκτρα για περασματα και εχανε ολη η εμπνευση της lead κιθαρας ! Το καινουργιο αλμπουμ εχει πολλα περασματα lead ρυθμικων.
Καποια στιγμη θα πω αν ειναι εξαιρετικο αλμπουμ ή όχι. Ας το αφησω να στερεψουν τα τραγουδια με το καιρο!
δε ξερω τι λενε οι ιδοι οι λοστ για το bin αλλα κομματια οπως το κοντρολ θα τα ακουω για παντα.και ναι η αληθεια ειναι οτι εχει fillers αλλα το fader( οπως ειπε καποιος νοριτερα) δεν νομιζω να παει για κατι τετοιο.
O Greg το εχει πει με αλλα λογια “it doesn’t really exist for me…” δλδ Recycle Bin !