Και οι τρεις αποτελουν πολυ σπουδαιες μπαντες και ειχαν ισως την σημαντικοτερη συμβολη στη διαμορφωση του ατμοσφαιρικου ηχου.Ποια ειναι αυτη ομως που μας αρεσει περισσοτερο;
Paradise Lost>My Dying Bride=Anathema
Paradise Lost>Paradise Lost>Paradise Lost το μεγαλυτερο συγκροτημα της τελευταις 15ετιας.
χαχαχα
γραφικομετρο εδειξε κοκκινο!!!
Anathema γιατί το Alternative 4 το θεωρώ από τους καλύτερους δίσκους ever…μου προκαλεί τρομακτικά δυνατά αισθήματα και μπορώ να το ακούσω άπειρες φορές συνεχόμενα όταν πονάω για κάτι…
Από κοντά οι Paradise Lost που έχουν τραγουδάρες εκπληκτικά album όπως το Draconian Times αλλά εν αντιθέσει με το Ελληνικό κοινό ποτέ δεν κατάφεραν να εδραιωθούν στην καρδία μου ως ΤΟ συγκρότημα…
Το Forever Failure πάντως συγκαταλέγεται σίγουρα ανάμεσα στα αγαπημένα μου τραγούδια…
Τελευταίοι αλλά όχι καταιδρωμένοι οι My dying bride…Ωραία album με κορυφαίο τους κατ’εμε το Α Line of deathless kings… Aπο εκεί και πέρα το τραγούδι που περιέργως μου προκαλεί την περισσότερη μεγαλγχολία είναι το For my fallen Angel… Παρά τις αντίξοες συνθήκες RW ήταν αν μη τι άλλο πολύ καλοι όποτε bonus και η εμφάνισή τους…
αναθεμα
Προσωιπκα πιστευω οτι δεν μπορει να υπαρξει συγκριση.
Αν ειναι να γινει συγκριση πρεπει να γινει για τις πρωτες περιοδους.
Στις αρχες οι Λοστ ηταν οι πιο ‘αμπαλοι’.Ενα ατεχνο πρωτο αλμπουμ,με πολυ απλα ριφφ,οπου σαν μονη πρωτοτυπια ειχε την εναλλαγη doom με death στα ρυθμικα της κιθαρας.Γρηγορο παίξιμο,μετα slow down, μετα παλι χωσιμο.Στο Gothic βλεπουμε προοδο, οπου κανουν την εμφανιση τους πολυ καλα μελωδικα ριφφς, καθως και γυναικεια φωνητικα.
Οσον αφορα τους στιχους, στον πρωτο δισκο ηταν πιο πολυ αντι-χριστιανικο και σε μιζερο πλαισιο, και στον δευτερο πανω κατω τα ιδια.
Αντιθετα με τους Λοστ, η πρωτη περιοδος των Αναθεμα κρατησε λιγα χρονια παραπανω.Πιο ατμοσφαιρικος ηχος,λιγοτερα death στοιχεια απο τους paradise, αλλα πολυ καλυτερα ριφφς.Τις κιθαρες πλαισιώνουν σε αρκετα τραγουδια κι αλλα οργανα(πληκτρα,πιανο,ακουστικες κιθαρες), ενω και εδω εχουμε τραγουδια με γυναικεια φωνητικα.
Στιχουργικα ειναι πιο αυτοκαταστροφικοι απο τους Λοστ, και περισσοτερο ‘λογοτεχνικοι’ ας πουμε:p
Τελος οι Πενθουσα νυφη.Εδω τι να πει κανεις.Στιχουργικα αψογοι,τρομερες κιθαρες,βιολια(τα οποια εχουν και οι αναθεμα αλλα μεταγενέστερα),πολυ καλες εναλλαγες στα τραγουδια τους απο doom σε death.
Συγκρινοντας τις πρωτες περιοδους ειμαι αναμεσα σε Anathema και Bride.
Συγκρινοντας γενικως τα συγκροτηματα, οι Lost ειναι οι πιο οργησμενοι, Bride οι πιο καταθλιπτικοί, και Anathema καπου στην μεση, αν και αυτοι ξεφυγανε αφου πλεον παιζουνε ροκ…
Κανω μπαμ σαν φανμπους:p αλλα η ψηφος παει στους Anathema
My dying bride > Paradise Lost > Anathema
Ή αλλιώς
The angel and the dark river > Icon > Judgement
Χεχε, 3 απο τα πλεον αγαπημενα μου συγκροτηματα.
Οι Anathema ειναι all-time favorite μπαντα για μενα οποτε θα ψηφισω αυτους. Μου αρεσε η εξελιξη τους και βρισκω ο,τι εχουν κανει απο πανεμορφο (στην χειροτερη, βλ. Eternity, A Fine Day To Exit) εως υπερδισκαρα (στην καλυτερη, βλ. Pentecost III, Alternative 4, Judgement). Αυτο που με κανει να τους ξεχωριζω ειναι βεβαια τα Floyd στοιχεια τους.
Οι Lost ειχαν κι αυτη μια εξελιξη στην πορεια τους και μου αρεσουν κι αυτοι υπερβολικα, αλλα βρισκω συνολικα τις συνθεσεις τους ενα κλικ κατω απο τους Anathema. Το Gothic δεν μου λεει πχ. και πολλα (καλος δισκος αλλα ως εκει). Αγαπημενοι δισκοι η τριαδα Icon/Draconian/One Second καθως και το υποτιμημενο Symbol. Στα 2 τελευταια τους ομως παρατηρω εμφανη σημαδια ελλειψης εμπνευσης (πολλοι θα διαφωνησουν για το In Requiem αλλα αυτη ειναι η αποψη μου).
Oι MDB τωρα ειναι λατρεια γιατι ποτε δεν ακολουθησαν τις μοδες των καιρων. Ξεκινησαν με ενα οραμα και πανω σε αυτο βαδισαν χωρις ποτε ομως να γινουν κουραστικοι. Ενταξει ισως παραστρατησαν λιγο με το 34,…% αλλα ειχε κι αυτο τις στιγμες του. Ξαναχρησιμοποιησαν τα brutal φωνητικα (Light At The End Of The World - μνημειο) οταν ολοι οι υπολοιποι “μεγαλοι” του Gothic Metal τα ειχα παρατησει. Απο δισκους τι να λεμε τωρα. Ενας κι ενας με το Dreadful Hours να στοιχειωνει τα παντα στο ακουσμα του.
Τελικη καταταξη:
Anathema
My Dying Bride
Paradise Lost
Με μικρες διαφορες ομως.
Paradise Lost. Πολυ ανετα ομως
Paradise Lost & My Dying Bride ειναι 2 λατρεμενες μου μπαντες και δεν μπορω να τις συγκρινω μεταξυ τους , για μενα ειναι ισαξιες
οι μεν ξεκινησαν και αλλαξαν στυλ με την παροδο του χρονου , οι δε ηταν περισσοτερο προσηλωμενοι στο στυλ που τους καθιερωσε (και εμειναν πιστοι στην εταιρια που τους ανεδειξε , και βεβαια βοηθησαν και αυτοι να αναδειχθει)
αγαπημενος μου δισκος των μεν ειναι το Draconian Times ενω των δε το Like Gods Of The Sun
δεν μαρεσει η “ηλεκτρονικη” περιοδος των Paradise Lost
Αnathema οσο και να ακουγεται απιστευτο δεν εχω ακουσει ολοκληρο τραγουδι:)
οποτε δεν συγκρινω τιποτε
Καταγγέλω ότι το πολλ είναι στημένο για να βγουν οι λοστ
Μιλα!
Πες τι ξερεις…
Αν και δεν είμαι φάν του είδους, μ’αρέσουν αρκετά τα albums: Draconian Times, One Second, Paradise Lost άπο τους Paradise Lost και το Silent Enigma και κάποια κομμάτια από άλλα albums των Anathema. Για Μy Dying Bride θα προτιμήσω να μην μιλήσω… :-#
A Dying Wish ρεε
Εγώ ψηφίζω anathema και τους δίνω την πρωτια! 
Τι να λέμε τώρα, η ποιο αληθινή και ειλικρηνής μπάντα που δεν κολώνει να βγάλει τα σώψυχα της σε κάθε album…Οι τύποι έχουν γράψει αριστουργήματα…Συγκρότημα-βίωμα!
Και οι lost θεοί είναι και όσον αφορά την προσφορά τους στην εξέλιξη του metal στα 90’s ήταν οι πιο επιδραστικόι και από τους τρείς…
Anathema
Paradise Lost
My Dying Bride
Η σειρά για μένα. Οι Anathema είναι ένα απο τα ελάχιστα συγκροτήματα που έχει κατορθώσει εδώ και χρόνια να μιλήσει τόσο βαθιά μέσα μου και αποτελούν διαχρονική μου αδυναμία. Πρέπει να είναι το μόνο συγκρότημα που έχω δει λάιβ τόσες φορές. Η ποικιλία των επιρροών στη μουσική τους, η φωνή του Vincent, το πιάνο και η κιθάρα του Danny, οι καταπληκτικοί στίχοι, η εσωστρέφεια. Τα Alternative 4 και Judgement αποτελούν απο τους αγαπημένους μου δίσκους όλων των εποχών…
Οι Lost είναι άλλη μεγάλη μου αγάπη, άλλο ένα συγκρότημα που “ενηλικιώθηκα” μαζί του. Και εδώ μιλάμε για όλες τις περιόδους τους, απο τη μαυρίλα του Gothic, στα ηχοχρώματα του Icon, ως το φουτουριστική κλειστοφοβία του Symbol of Life. Και στον αγαπημένο μου ίσως δίσκο που συνδυάζει το gothic με το metal (και όχι μόνο…), την υπερδισκάρα One Second.
Το σημαντικότερο όμως είναι πως τα δύο αυτά συγκροτήματα κατά πολύ αποτέλεσαν τη γέφυρα μου προς άλλα μουσικά είδη, και μου έδειξαν πως δεν υπάρχουν όρια και στεγανά στη μουσική, σε μια εποχή που άκουγα μόνο μέταλ. Αυτό και μόνο τα λέει όλα για μένα…
Τέλος, οι My Dying Bride, ποτέ δε με άγγιξαν όσο τα άλλα δύο. Αν και αναγνωρίζω την αυθεντικότητα του συναισθήματος (και της μαυρίλας) που πηγάζει απο τα άλμπουμ τους, αν και με αγγίζουν ορισμένα τραγούδια τους, ίσως παραήταν doom για τα γούστα μου. Εδώ που τα λέμε, και αν οι Anathema και οι Lost δεν είχαν αλλάξει ήχους και δεν είχαν πειραματιστεί δε ξέρω κατά πόσο θα τους είχα αγαπήσει τόσο. Αν ας πούμε είχαν μείνει στον ήχο των πρώτων τους άλμπουμ.
Οι bride μου αρέσουν (όχι στα πρώτα τους)
Οι Lost με ενδιαφέρουν μέχρι ενός σημείου… Δεν μπορώ να τους ακούω υπ όλες τις συνθήκες και το ίδιο ευχάριστα…
Των Anathema ακούω απνευστί όλα τα album,όλες τις ώρες κτλ… Mπορεί να μην είναι αντικειμενικά οι καλύτεροι των 3… Who cares?
Οι Anathema μου αρέσουν λίγο μέχρι και το [COLOR=“Indigo”]“Pentecost III” /COLOR! :-k
Άντε και 2 - 3 κομμάτια από την περίοδο 1996 - 1999…
Από My Dying Bride θυμάμαι μου άρεσε στο Λύκειο το “The Angel and the Dark River”! :yes:
Από την άλλη, οι Lost είναι από τις αγαπημένες μου μπάντες των '90s!
Βασικά, εκτός από το ντεμπούτο και το “Host” (που δεν τα ακούω σχεδόν με τίποτα), και τα “Shades of God” και “Paradise Lost” που δεν με έπεισαν, τα υπόλοιπα 7 albums τα προσκυνώ!
Άλλα περισσότερο και άλλα λιγότερο!
Η περίοδος 1993 - 1997 ειδικά είναι :respect: !
Έχω τρελό κόλλημα με anathema οπότε δεν ψήφισα τόσο αντικειμενικά…
για μένα πάντως πάει anathema>paradise lost>my dying bride.
και οι 3 πάντως είναι πολύ καλοί!