H doom death diskara, to Gothic. Eixa faei trello kollhma me afto otan to prwtakoysa.
Ειμαι αναμεσα σε icon, draconian times και one second. δεν μπορω να αποφασισω
Icon!!! Χωρίς δεύτερη σκέψη…μεγαλοπρέπεια…μουσικά η ιδανική μείξη Metallica/Candlemass, στιχουργικά ο Holmes δεν παίζεται απλά, ατμόσφαιρα κλειστοφοβική και συνολικά ο δίσκος είναι πιο μαύρος απο το Draconian Times. Δεν είναι επίσης φορτωμένο με cheesy πληκτράκια όπως δυστυχώς είναι αρκετά από τα τραγούδια των επόμενων δίσκων.Έχει και το κατά την γνώμη μου το καλύτερο τραγούδι της μπάντας…all I want is the same… Είμαι γενικά φαν της πρώτης περιόδου της μπάντας, καθώς αυτήν πρωτογνώρισα, με αύτην μεγάλωσα κτλ. Το φιάσκο του Host δεν το έχω χωνέψει ακόμα…Όλα τα άλλα όμως της Β περιόδου μου αρέσουν αρκετά. Α! Και το Lost Paradise είναι doom/death πρωτοπορία…
Draconian Times μεγαλο κολλημα
οπως και να το κανουμε…the feeling can’t avoid you…
Draconian Times + In Requiem ειναι για μενα το ιδιο αγαπημενα
‘‘Draconian times’’, αλλά λατρεύω ΚΑΘΕ νότα αυτής της μπάντας, είναι από τις πιο αγαπημένες μου.