Δεν ειναι απαράιτητο αυτο που γραφεις. Παρα πολλες μπαντες βγαζουν δισκους γιατι εχουν συμβολαια κτλ. (οχι παντα βεβαια…) και η συντριπτικη πλειοψηφια των βετεράνων μας δινει δουλειες που απλα δεν ακουγονται. Δες πχ Maiden και Metallica (εκτος της πολυ ευχαριστης εκπληξης hardwire…) , απο τα mid '90s και μετα απλα δεν μπορεις να ακουσεις δισκο. Ετσι αηδίασα με τους τελευταιους οπως εγραψα και πιο πάνω παρα την λατρεία που τους είχα…
Με τους Lost οπως ειπα δεν βλεπω να γινεται αυτο. Τους παρακολουθω στενα απο το '97 περιπου , ειναι απο τα αγαπημενα μου γκρουπ και δεν θα ειχα απολυτως κανεναν προβλημα να τους κατακρίνω εαν διέκρινα κάτι παρόμοιο οπως έκανα και με πολλά άλλα ως τωρα.
Mπορεις πχ να βαλεις κάλιστα Longest winter και να γουσταρεις απο το μέτριο Medusa, μπορεις όμως να κανεις το ιδιο με Super (burda) Collider των (κατα τα αλλα θεων) Megadeth, το Death magnetic των Μetallica ή τα περισσότερα Maiden της τελευταιας 25ετίας ? Κατ’εμε όχι. (Τα παραπανω ειναι χαρακτηριστικά παραδείγματα, δεν θα ηθελα να ανοιξουμε off topic αντιπαραθεση ομως με τυχον διαφωνουντες… )
Το Super Collider είναι μια χαρά δίσκος. Κακώς έχει παρεξηγηθεί. Αν θέλουμε να μιλήσουμε για κακούς δίσκους Megadeth πείτε μου για τo United Abominations πχ.
Kingmaker, Off The Edge (υπερ-γαμηστερό), Dance In The Rain ή το banjo metal κομμάτι The Blackest Crow είναι και γαμώ τα τραγούδια.
Οσα γραφεις ειναι 100% υποκειμενικα φιλε μου. Εγω δε βρισκω ουτε καλη νοτα ουτε νοημα ουτε λογο υπαρξης στο Medusa για παραδειγμα, και για μενα οι Paradise Lost εχουν πεσει σε ενα τελμα, στο οποιο εχει παιξει ρολο και η δισκογραφικη τους, εδω και αρκετα χρονια.
Τωρα το με ποια μπαντα αηδιασες εσυ προσωπικα, δεν αποδεικνυει τιποτα, οπως δεν αποδεικνυει το με ποια μπαντα αηδιασα εγω προσωπικα ή ο οποιοσδηποτε αλλος. Εσυ γουσταρεις Longest Winter, εγω οχι. Εγω γουσταρω παρα πολυ το Death Magnetic, εσυ οχι. Ο @bostonflesh γουσταρει Σουπερ Κωλαντερο, εμεις οχι. Κανενας απο τους 3 δεν μπορει να πει πως καποια απο τις 3 μπαντες ειναι πιο συνεπης και γαματη απο τις αλλες.
Κι εμενα απο το 1996 ειναι αγαπημενη μου μπαντα οι Λοστ περιπου, και με εχουν συντροφευσει απιστευτα σε πολυ δυσκολες στιγμες, ομως μια χαρα μπορω να τους κατακρινω.
Και τελος παντων, υπαρχουν μπαντες 30ετιας (και περισσοτερο) εκτος απο τα 2-3 παραδειγματα που αναφερεις, οι οποιες μια χαρα εχουν αξιοσεβαστη δισκογραφια και συνεχιζουν κανονικοτατα. και ΠΑΝΤΟΤΕ μπορεις να βρεις διαμαντια στους δισκους τους, αν ειναι της προτιμησης σου φυσικα.
Nαι, πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω γιατί έχει παρεξηγηθεί τόσο πολύ αυτός ο δίσκός (αν και φαντάζομαι ότι είναι από το παιδικό video clip του ομώνυμου). Γενικά βγάζει πολύ ζωντάνια αυτός ο δίσκος, έχει μέσα πολύ όμορφα και to-the-bone Megadeth riffs, είναι ένα μείγμα Cryptic Writings/ Youthanasia. Aν εξαιρέσουμε το απλά συμπαθητικό Endgame και το απλά καλό Dystopia (μόνο κοφτά και μπουκωμένα riffs έχει, που αν έπαιζαν σε 3-4 τραγούδια θα ήταν καλά, αλλά αν θυμάμαι καλά μόνο 2 τραγουδια έχουν άλλου ύφους riffing), οι Megadeth είχαν να παίξουν τέτοια μπάλα από το The System Has Failed και από το Cryptic Writings.
H αλήθεια είναι ότι δεν έχει κ πολύ νόημα να ποστάρουμε άλλες κριτικές , η αποδοχή του νέου δίσκου είναι κατά 99% καθολική. Όλες οι κριτικές κυμαίνονται από “πολύ καλό” έως γαμάτο. Η διαφορά στην αποδοχή σε σχέση με τα προηγούμενα 2 είναι εμφανής , γεγονός που “δικαιώνει” την επιλογή του γκρούπ για τη κατεύθυνση που πήρε
Προτεινω να στειλουμε επιστολη στους Paradise Lost, υπογεγραμμενη απο ολους μας, ζητωντας να κυκλοφορησουν οτι εχουν αποθηκευμενο απο τραγουδια (ξερω οτι πετανε καμμια δεκαρια απο καθε δισκο περιπου), ειμαι σιγουρος οτι θα βρουμε πολλα διαμαντια!
τι γνωμη εχετε για τα βιντεοκλιπς που εχουν βγαλει κατα καιρους? πιστευω οτι οσο καλη ειναι η μουσικη τοσο χαλια ειναι τα βιντεοκλιπς και οντως κατι fan videos ειναι πολυ καλυτερα…γιατι ετσι ρε παιδια?!
Μια χαρά είναι τα βίντεο ρε συ, ποιο δεν σου αρέσει; Εντάξει τα τελευταία τα έχουν κάνει πιο κινηματογραφικα, πιο ενδιαφέρον από το να βλέπεις τη μπάντα να παίζει, κατά τη γνώμη μου.
Από τα παλιά το Forever Failure πχ είναι αριστούργημα, από τα πιο καινούρια (λέμε τώρα έχει περάσει πάνω από δεκαετία) μου αρέσει το Rise of Denial.
)
λαλήσει τρεις …