Παλουκι ερωτηση…Αναμεσα σε Icon, Draconian και In Requiem (εξωφυλλαρα). Σαν γενικο artwork μαλλον Icon αλλα σαν εξωφυλλο μπορει In Requiem.
A, και ep? Βαζω και γω Seals the Sense
To symbol of life ειναι σε ιδιο κυμα μηκους επισης με τα 2 τελευταια τους.Εχεις κολλησει με το συμπολ(και καλα εκανες) και δε ξεκολλας απο αυτο ομως.Το ιν ρεκβιεμ ειναι γαματη δισκαρα οπως και το paradise lost.
Αμα δε μου λεγες συμπολ,θα λεγα εισαι απτους παλιους.Αλλα αυτα τα σκορπια,κατι απτην icon περιοδο,κατι απτην περιοδο χοστ και one και κατι απτη περιοδο των 3 τελευταιων,εισαι ποτ πουρι
Σαν εξωφυλλο προτιμαω το Ιν Requiem περισσοτερο καθως και το Draconian Times
οκ σε καταλαβαινω
απλα οι him εχουν συνεχεια το ιδιο μοτιβο στους στιχους τους και ο τροπος που τα λεει ειναι του στυλ να εντυπωσιασει τις νεαρες “γκοθουδες” που εντυπωσιαστηκαν απο την ιδεα ενος “θλιμμενου ερωτα μεχρι θανατου”!
σε αντιθεση με lost, που ο holmes καθησε και εγραψε ενα ολοκληρο host επηρεασμενος απο το θανατο του πατερα του!
Ναι ρε δεν αντιλέγω:D
Αυτό για το Host το έχω ξανακούσει και μου είχε κάνει πολύ μεγάλη εντύπωση.Γενικά οι στίχοι απο Paradise Lost σκίζουνε,π.χ. αν κάτσεις και διαβάσεις τους στοίχους του Widow είναι να παθαίνεις σόκ με το τι γράφει και τραγουδάει ο Holmes:wink: 
Oι καλύτεροι στίχοι του Holmes βρίσκονται πιστεύω στα True Belief και Enchantment…
Like a fever inside of me…Ποσες φορες τα εχω ακουσει αυτα τα 2 τραγουδια!
καλα εδω και αν ειναι τι να πρωτοπουμε!!!
Life is all the pain we endeavour
words mean so many things\pain burns in many ways
the feeling can’t avoid you
in this short time of promise you’re a memory
what can i achieve as you steal the air i breathe
το forever failure αν και δεν θυμαμαι καλα
ειχανε πει οτι το χανε γραψει επειδη ειχε γινει ενα σκηνικο και δεν μπορουσανε να προμηθευτουν διαφορες εχμ εχμ ουσιες!!!
δηλαδη ποσο παραπανω καλλιτεχνης μπορει να εισαι?!?!?!
Last Time νομιζω…
[B]Hold back desire for danger
A bet you lose, you’ll have no way to turn
I see the man who lives and breathes corruption
Into a circle that you call you own
Don’t run away, from the pain, A claim that you deal with
A power game, from within, Impossible for you to see this.
[/B]
γενικα το draconian εχει πληθωρα απιστευτων στιχων!
παντως οσοι ακομα αμφιβαλετε για το host
τσεκαρετε το απο στιχουργικης πλευρας!
πραγματικα ο holmes εχει “ζωγραφισει”
απο το ομωνυμο κομματι:
i see no life behind your weary eyes
i see the looks you struggle to disguise
i’ve seen all vital signs begin to slip
oh it’s much too late for you to aim,you only miss
ετσι!!
παρτα!!!
Εμένα το αγαπημένο μου είναι το Icon.
Γαμάτη μπάντα πραγματικά,μου άρεσαν πολύ και τότε που το έριξαν στο Depeche-Mode style:wink:
ερωτηση 1
πως σε τοπικ των paradise lost ξεφυτρωσαν οι :eek: him???(σε οποιο τοπικ και να πας ολο αυτους βλεπεις:lol:) εγω λεω πως ειστε ολοι κρυφοφαν 
ερωτηση2
το seals the sense που μπορω να το βρω?
οσο για τα αλμπουμς draconian times
youve struggled before
i swear to do it again
youve told it before till i
until im weakened and sore
SEEK HALLOWED LAND
απάντηση 1
οι ΗΙΜ ειναι ασθενεια. Εξαπλωνεται. Φερτε αντιβιωτικά!
απαντηση 2
σε Ebay σίγουρα. σε δισκαδικα με μεταχειρισμενα. Με πολλη τύχη όμως!
Ακουω τωρα το string arrangment που καναν για μια remix εκδοση του Forever Failure και ειναι μεμονομενο μετα το Fear και εχω ανατριχιασει… Απιστευτο.
Like a fever insιde of me…Προφανες το πιο αλμπουμ ψηφισα…
Εγώ ψήφισα το In Requiem όχι γιατί είναι καλύτερο από το Draconian Times ή το Icon αλλά επειδή, αφού πέρασαν μια παρακμάζουσα περίοδο επέστρεψαν στις επάλξεις με αυτό το άλμπουμ. Συν του ότι το έλιωσα πολύάσχημα αυτό το άλμπουμ, κάτι που δεν είχε γίνει με κανένα από τα προηγούμενα.
Η παρακμαζουσα περιοδος στην οποια ανφερεσαι φανταζομαι δεν περιλαμβανει τα One Second και Symbol Of Life, ε?
Εννοώ μια καθοδικη πορεία από το Draconian Times και μετά. Όχι ότι ήταν κακά τα άλμπουμ που έβγαλαν μέσα σε αυτήν την περίοδο αλλά όπως και να το κάνουμε είναι κατώτερα των προηγούμενων και κατά τη γνώμη μου κατώτερα και του In Requiem.
Βασικά τα πρώτα τους άλμπουν περιέχουν αριστουργιματικές συνθέσεις και είναι κλασικά στο είδος.
Το In Requiem αν και χαρακτηρίστηκε ως η επιστροφή στις ρίζες τους, δεν με ενθουσίασε.
Μου φάνηκε κάπως μονότονο, λίγο βαρετό… αλλά είναι καλό άλμπουμ κατα τ’ άλλα.