Πλάκα πλάκα με την πόρωση που έχετε όλοι με το host με κάνατε και το ξέθαψα. Αυτό το nothing sacred είναι πολύ μεγάλο κομμάτι.
Όπως και να έχει αυτή τη περιόδο πάντως είμαι διαρκώς στο κόσμο του κανούργιου δίσκου. Δεν μπορω να καταλάβω πως θα τον βαρεθώ ποτέ αυτό το αλμουμ
Ξεχαστε ότι τα 2 πρώτα ειναι 2 απο τα πιο διακριτά και αξεπέραστα κομματια των Lost. Μη συγκρινετε τα κομματια οσον αφορα το μουσικο/συνθετικό κομματι. Προσπαθειτε να τα προσεγγισετε ως ισάξια και σκεφτείτε στα 2 τελευταία τι λέιπει…
Γιατι λυσσατε να μας κανετε να συμφωνησουμε με τις ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΙΚΕΣ αποψεις σας δεν καταλαβαινω. Πεταξτε στα σκουπιδια τα 2 τελευταια και μην τα ξανακουσετε ποτε, εμενα μου αρεσουν, πειραζει τοσο πολυ πια?
Και χαρηκαμε, το True Belief και το Forever Failure δεν συγκρινονται σχεδον με τιποτα αλλο απο ολη την δισκογραφια τους, τι να κανουμε τωρα?
Ξαναδες την ερωτηση μου γαμω… Ξεχνα οτι εχεις απο τη μια πλευρα Forever Failure & True Belief…Κ οχι τυχαια σου εβαλα απεναντι τους το Requiem & As Horizons End που ειναι κομματαρες. Κ γαμησε την την πρωτοτυπια, την εμπνευση την τραγουδοποιια, δεν ρωταω περι αυτων. Εγω ρωταω ποια η βασική διαφορα τους, περαν της συνθετικής αντιληψης…
Κ στην τελική, επετρεψε μας κ μας που πιστευουμε οτι οι τελευταιες τους δισκογραφικες δουλειες δεν ειναι απαραιτητα και αριστουργηματα , να κριτικαρουμε την μπαντα για τις επιλογες της, ως φανατικοι οπαδοι της, και να θετουμε ακριβως αυτη την κριτικη μας προς συζητηση…
Καλά Isis είσαι υπερβολικός. Αμά ήταν να είμαστε έτσι με κάθε καινούργιο δίσκο που βγαίνει γκρινιάζαμε για το 80 % των νέων κυκλοφοριών. Η μιζέρια η ίδια δηλαδή.
Προσωπικά i think ότι εάν είναι έχει και ο επόμενος δίσκος τέτοιες κομματάρες χιλιες φορές να είναι μία φυσική συνέχεια του Faith και ας μην συμφωνείτε με αυτό .
Σε ότι αφορά τα μπλιμπλίκια : ασε ρε ellanor είδαμε και παθαμε να τα ξεφορτωθούμε και θέλεις να τα επαναφέρουν :p. Και με αυτούς εδώ ποτέ δεν ξέρεις …άσε μη παθουμε καμια ζημιά παλι …
Αυτό που κάποιοι θέλετε πίσω τα μπλιμπλίκια δεν θα το χονέψω ποτέ. Μάλλον αυτό που λέει κάποιος πιο πάνω, συναυλία lost με αμιγώς μεταλ κοινό δεν θα δούμε ποτέ ξανά. Οχι ότι υπάρχει πρόβλημα με αυτό βέβαια. Οι εποχές αλλάζουν και εκεί που πριν 10 χρόνια όλοι τους κράζαμε(ναι κι εγώ-δεν αγόρασα ποτέ το Host) τώρα στραβώνουμε που το γύρισαν στο μεταλ!! Σημεία των καιρών. Φαντάζομαι όμως ότι κάποιοι ακόμα πιο παλιοί από μένα θα διαβάζουν πράγματα εδώ μέσα και θα τραβάνε τα μαλλιά τους.
Aντιθετως αδερφε μιζερια ειναι να ριχνεις τα στανταρ σου και να δεχεσαι ως υπεραριστουργημα ενα απλα καλο αλμπουμ, γιατι γυρισαν στον παλιο τους ηχο κ μονο.
Εμενα αυτη η επιστροφη λοιπον δε μου λεει τιποτα, οχι γιατι τα κομματια δεν ειναι καλα αλλα γιατι λειπει ενα ουσιαστικο στοιχειο της μουσικης τους.
Ακους λοιπον το Gothic, το Icon κ.ο.κ και νιωθεις τη σκοτεινια να σε πλακωνει. Με την στροφη στον ηχο τους το σκοταδι εδωσε τη θεση του στη μελαγχολια, έστω και σε μωβ αποχρωσεις τυπου Believe in Nothing.
Ε πια μονο αποστειρωμενες καλοπαιγμενες συνθεσεις και μονο.
Οσον αφορα την ηλεκτρονικη τους περιοδο, που θελεις δε θελεις ήταν πολυ πιο εμπνευσμενη απο την τωρινη- το One Second μονο του παταει κατω τα τελευταια αλμπουμ- μια επιστροφη σε αυτη δε λεει τιποτα απολυτως, αν δε συνοδευεται απο εμπνευση ουσιαστικη. Κ ενα δειγμα, αν θες αυτης της ελλειψης εμπνευσης ειναι η στιχουργικη τους που κινειται πλεον στη μετριοτητα.
εντιτ : προς shadowking : ποιοι εκραζαν στο One Second???
Πριν 10 χρόνια είχε βγει το Host Στο One Second έκραζαν οι μισοί που ήταν το 97 στη συναυλία και τους ειχαν ξαναδεί! Εμένα ήταν η πρώτη φορά οπότε θα ήταν υπερβολή να κράξω. Αλλά και πάλι η αλλαγή του ήχου από το Draconian Times στο Οne Second ήταν μεγάλη, δικαιλογημένα κάποιοι έκραξαν, πόσο μάλλον στο Host που ακόμα και για μένα ξέφυγαν. Δεν λέω ότι δεν είναι δισκάρα απλά δεν είναι αυτό που θέλω από Paradise Lost και δεν το αγόρασα ποτέ γιατί όσο καλό και να ήταν δεν ήθελα να δώσω ευκαιρία στην μπάντα που γουστάρω να παίζει έτσι.
Εγώ πάντως ακούω συναίσθημα σε κομμάτια όπως το First Light, In Truth, FDUDUU κτλ.
Δε ξέρω για σας, εγώ ποτέ δε τους έκραζα για το One Second, το all time favourite Lost album μου.
Και επίσης, δε ξέρω για άλλους, κάθε άλλο παρά με χαλάει το οτι παίζουν μέταλ. Αυτό έκαναν απο την αρχή εξάλλου, και απο αυτό τους αγαπήσαμε.
Απλά δε μπορούμε ρε παιδιά να ακούσουμε μουσική με ταμπέλες, απλό είναι. Μπορεί να είναι μεταλ και να είναι κορυφαίο, μπορεί να είναι ηλεκτρονικό και να είναι κορυφαίο.
Προσωπικά δε με νοιάζει και τόσο πια αν θα συνεχίσουν στο ένα στυλ ή στο άλλο. Οι λοστ υπήρξαν απο τα συγκροτήματα που μου άνοιξαν ορίζοντες με κείνες τις μουσικές τους μεταμορφώσεις, με έκαναν να εκτιμήσω (σε μια εποχή που άκουγα Power metal) τόσο τους πιο ατμοσφαιρικούς death metal ήχους, όσο και το gothic, όσο και την ηλεκρονική μουσική. Και μέσω των Λοστ, 10 περίπου χρόνια πριν, έμαθα αυτά τα μουσικά είδη.
Όταν ένα συγκρότημα σου ανοίγει μουσικούς ορίζοντες λοιπόν, το να απαιτώ απο αυτούς να βγάζουν “μέταλ albums” ή “electro albums” κάτι τέτοιο δεν έχει νόημα. Δε με νοιάζει τι μουσική παίζουν, αρκεί να είναι εμπνευσμένη.