Ο οποίος πήρε και εκπομπή στον Red εδώ και κανά 2 μήνες ε…
Οι Architects παντως εχω την εντυπωση οτι εχουν ερθει ηδη μια φορα. Και οι Foo ηταν να ερθουν στις αρχες τους σε καποιο Rockwave αλλα κατι ειχε παιχτει και ακυρωσαν.
Μεγαλο απωθημενο μου ειναι οι Trivium, ενω πολυ θα ηθελα να εχουν καθιερωσει και μια Punk ημερα! Green Day, Blink 182, Rancid, Offspring πχ που τους εχω δει ολους εξω και σπερνουν, θεωρω πως με κανα support τυπου Rise Against, Lagwagon, Sum 41 θα εγραφαν καλα νουμερα! Ας ελπισουμε του χρονου.
Παρέα με τον Ηλία Μπόγδανο του Survivor!!! Που να ήξεραν ποιος τους άνοιγε!! (πέρα απο την πλάκα πολύ καλό παιδί)
Δε θα το πιστέψετε ίσως, αλλά οι Architects έχουν έρθει 2 φορές στην Ελλάδα, η πρώτη ήταν το 2009 (όταν είχαν κυκλοφορήσει το Hollow Crown, τι σας λέω τώρα), παρέα με τους Arkangel (ως headliners) στο Texas Necropolis (…δηλαδή Underworld). Οπότε μερικές φορές ναι, είχαμε την ευκαιρία να δούμε συγκροτήματα πριν γίνουν rockstars, απλά όταν ο άλλος δεν είναι rockstar τότε πιθανότατα ούτε θα τον ξέρεις (τους ήξερα), αλλά και ούτε θα πας ακόμα κι αν τον ξέρεις (δεν πήγα). Τρανό παράδειγμα και οι SOAD.
Περί rockstars ο λόγος, το live των Parkway Drive είχε συγκλονιστικά τέλειο ήχο, φοβερό stage show με φωτιές και ωραίο φωτισμό και πολύ ζεστή ανταπόκριση από το κοινό. Πολύ διαφορετική μπάντα από εκείνη που είχα δει τότε στο Gagarin 205, όπου τότε έβγαιναν στη σκηνή με μαγιό και παντόφλες {και που πάλι έπαιζε support ο Μπόγδανος (τυχαίο; όχι.)}, μεγάλωσαν σιγά σιγά και με επιμονή και υπομονή. Και μπράβο τους. Ποτέ δεν ήμουν fan της μουσικής τους, αλλά ήταν σκληροί εργάτες και αυτό απέδωσε καρπούς. Τώρα πρέπει να στρώσουν με μαστίγιο τον τραγουδιστή να κάνει μαθήματα φωνητικής αν θέλει να τραγουδάει καθαρά. Στα πολλά συν, τα έγχορδα που έβγαλαν επι σκηνής για να αποδώσουν τα συμφωνικά μέρη και δεν αρκέστηκαν σε προηχογραφημένα.
Στο live κυρίως πήγα για τους Triptykon, τους οποίους δεν είχα ξαναδεί. Είμαι μεγάλος fan των Triptykon (…και του Monotheist), αλλά όχι και τόσο των Celtic Frost. Celtic Frost είχα την τύχη να δω επί Monotheist εποχής, μαζί με Kreator (καλή ωρα, σχεδόν), σε μια μυσταγωγική συναυλιάρα μέσα στο σκότος. Οι Triptykon, για να μην πολυλογώ, έπαιξαν τέλεια μεν και με ωραίο ήχο, αλλά πρώτον ήταν ακόμα μέρα κα δεύτερον εγώ ήθελα να ακούσω τα δικά τους τραγούδια, συγχωρέστε με αν βλασφημώ, αλλά δε με απασχολεί. Θεωρώ ότι η μουσική τους είναι ανώτερη, αν και φυσικά δεν παραβλέπω και σέβομαι την επιδραστικότητα των Celtic Frost σε όλο σχεδόν τον ακραίο ήχο.
Soulfly έχω δει πολλές φορές, δυστυχώς δε μου άρεσαν αυτή τη φορά για αρκετούς λόγους, κυρίως λόγω Max και κακών κιθαρών (και οι 2 κιθάρες). Αλλά έγινε πανηγύρι από τον κόσμο, οπότε είχε κέφι κατά κάποιον τρόπο. Σαν τότε στο Gagarin ή στο Club 22 ούτε κατά διάνοια όμως…
Skybinder δε μπόρεσα να δω, οπότε δεν έχω άποψη.
Ξέρεις εσύ & ξέρεις
Ακριβώς οπως τα λεει ο φίλος @furor
Ήμουν στο συγκεκριμένο λάιβ κ η αλήθεια είναι πως είναι από τις συναυλίες που είχαν αποτυπωθεί πολυ έντονα σε όσους είχαμε παρευρεθει.
Προσωπικά, αν κ ήξερα ήδη τους Architects, είχα παει στο συγκεκριμένο λάιβ για τους Βέλγους θεουληδες Arkangel (οι οποίοι ήταν headliners κ είχαν δώσει ένα πολυ δυνατο performance btw).
Θυμαμαι χαρακτηριστικά πως μας είχε κάνει εντυπωση το γεγονός πως μετά από την εμφάνιση των Architects, ένα μεγάλο μέρος του κοινου έφυγε πριν βγουν οι Arkangel, γεγονός που φανέρωσε ότι ΗΔΗ από τότε είχαν οι Architects έναν πυρηνα φανατικών οπαδών κ στην Ελλάδα, χρόνια πριν κάνουν το μεγάλο breakthrough.
Γενικότερα παντως, θυμάμαι πως - έστω σε εντελώς underground επίπεδο - γίνονταν δυνατά λάιβ κ τότε.
Πολυ κοντά στο λάιβ των Arkangel/Architects θυμαμαι οτι είχαμε δει λαϊβαρα από Walls of Jericho κ Cataract, όπως επίσης κ Dew-scented κ Severe Torture.
Σε καθαρά extreme metal χωραφια αυτά τα τελευταία, αλλά κ παλι το point παραμένει:
Σε πολλες περιοδους υπήρχε πιο έντονη κινητικότητα απ ότι μπορεί να νομίζει κανείς.
Απλά, εφόσον μιλάμε για μια δεκαπενταετία πριν από το σήμερα, προφανως τα σοσιαλ ήταν σε πολυ πρωιμο στάδιο, κ η διάδοση των συγκεκριμένων συναυλιών γινόταν με πολυ πιο oldschool τρόπους, οπότε, με το περασμα του χρόνου, κάποιες φορές υπάρχει ο κίνδυνος να ξεχαστουν από τους νεότερους.
Αλλά, επί της ουσίας, κάθε φορά που βιώνουμε μια πιο έντονη κινητικότητα σε τέτοιου είδους συναυλιακα δρώμενα, από πισω υπάρχει ένα ιστορικό προηγουμενο, το οποίο - έμμεσα ή άμεσα - έχει βάλει το λιθαράκι του στην διατήρηση της - όποιας - σκηνής.
Σε περίπτωση που ενδιαφέρεται κάποιος.