Ναι, στις 14/3 έκλεισα χρόνο χωρίς ούτε ένα τσιγάρο. Και χωρίς νικοτίνη (το έκοψα με nicorette), σύμφωνα με το app που έχω αφήσει στο κινητό τιμής ενεκεν, 10 μήνες, 11 ημέρες, 20 ώρες και 2 λεπτά. Πήγε και κάτι καλά αυτή τη γαμωχρονια γιατί 25+ χρόνια βαρέως καπνίσματος δεν είναι και λίγα…
Για πες λίγο ολη την διαδικασία ασπουμε που έκανες με νικορετ αν έχεις διάθεση
Πρώτα απ’ όλα ένα κλισέ. Πρέπει να θέλεις πραγματικά να το κόψεις. Αν ισχύει αυτό, τότε υπάρχουν πολλές πιθανότητες. Αν είναι κάποιος ντεμι, ας μην το προσπαθήσει καν γιατί και μια τρύπα στο νερό θα κάνει και θα χαλάσει τα κερατά του (είναι ακριβά τα γμνα).
Υπάρχουν πολλά versions του Nicorette, Spray, τσίχλες, patches, pipes και δεν ξέρω αν έχουν βγάλει και υπόθετο! Εγώ επειδή θεωρούσα τον εαυτό μου τζανκι, πήγα με τη μια στο spray που έχει και το πιο άμεσο effect.
Κοινώς, όταν σου έρθει η επιθυμία να καπνίσεις, κανεις 1-2 φσιτ μέσα στο στόμα σου (κατά προτίμηση πάνω η κάτω από τη γλώσσα και όχι κοντά στον φάρυγγα) το κρατάς για λίγο και καταπίνεις.
Το πουστικο έχει γεύση μέντα και σου καίει τα πάντα από όπου περνάει. Αλλά! Μετά από 1-2 εβδομάδες, εγώ τουλάχιστον, είχα εθιστεί σε αυτή την καουρα!
Αν θυμάμαι καλά, για τις πρώτες 6 εβδομάδες κανεις 1-2 φσιτ ΚΑΘΕ φορά που θέλεις να καπνίσεις. Ουσιαστικά δεν υπάρχει ξεκάθαρο overdose από τη στιγμή που το σώμα σου τη χρειάζεται αυτή τη νικοτίνη. Αν το παραχεσεις πάντως, το πολύ να έχεις ταχυκαρδία και στομαχικές διαταραχές (ότι συμβαίνει δηλαδή με το παραχεσιμο με τα κανονικά τσιγάρα)
Τις εβδομάδες 7-9 κόβεις τα φσιτ στα μισά, 10-12 2-4 ψεκασμούς ανα ημέρα και μετά το κόβεις τελείως.
Εγώ έκανα φουλ για τις πρώτες 7 εβδομάδες, 8-9 τους μίσους ψεκασμούς και μετά τίποτα.
Αυτό που ουσιαστικά κερδίζεις με αυτή τη μέθοδο είναι η αποσύνδεση όλων των στιγμών που έχεις συνδέσει με το τσιγάρο, από το τσιγάρο. Πχ. Καφές, χεσμεντεν, φαγητό, σεξ, ποτό, στεναχώρια, χαρά κοκ. Όλες αυτές τις εβδομάδες λοιπόν που το χρησιμοποιείς, ουσιαστικά ξαναγράφεις πάνω στην κασέτα των μικρών σου προσωπικών daily rituals. Με αποτέλεσμα, όταν φτάσει ο καιρός να κόψεις και το νικορετ, τότε το μόνο που έχεις να αντιμετωπίσεις είναι η σωματική στέρηση των 48 περίπου ωρών στη νικοτίνη και τίποτα περισσότερο. Ως δις μαγείας, η κίνηση του να ανάψεις ένα τσιγάρο έχει σβηστεί από τα logs του εγκεφάλου σου. Ίσα ίσα που θυμάσαι πως είναι η γεύση του!
Τέλος, να πουμε ότι μιλαμε για καθαρή νικοτίνη χωρίς όλα τα παρελκόμενα του τσιγάρου (πίσσα κτλ)
Γκουντ λακ γιατί αξίζει τον κόπο!
Μπράβο παιδιά! Έχω μπει 2 φορές σε πειρασμό, και οι δύο το βράδυ ενώ κοιμόμουν, απλώς ξύπνησα και ήθελα απεγνωσμένα να καπνίσω. Εν τέλει, απλά γύρισα πλευρό και κοιμήθηκα.
Επόμενη ερώτηση, είμαστε οι μεγαλύτεροι υποκριτές που τώρα που δεν καπνίζουμε, κάνουμε τρις χειρότερα από “τους άλλους” όταν μυρίζει καπνός και μας ενοχλεί ή να μιλάω μόνο για τον εαυτό μου? Προσπαθώ να το ελαττώσω και να μην είμαι πρήξας, αλλά είναι τόσο ενοχλητικός ο καπνός να τον μυρίζεις. Πάντως δεν κάπνιζα σε εσωτερικούς χώρους ή όταν μπορεί να ενοχλούσε κάποιον κοντά (πχ συναυλίες ή παραλίες).
Οχι, δεν ειστε. Ναι, ο καπνος βρωμαει και ειναι παρα πολυ ενοχλητικος και επιβλαβης, αλλα η υπερβολικη σου αντιδραση ισως να ειναι και εξωτερικευση ενος υποσυνειδητου φοβου μην ξανακυλησεις και το ξαναρχισεις.
Αλλωστε, υπαρχουν και οι βιγκαν
Κ οι τσίχλες με τον ίδιο τρόπο δουλεύουν;
Α οκ το πιασα μετά, έχει πιο άμεσο αποτέλεσμα το φσιτ.
Θενξ να σαι καλά.
Όχι μωρε, δεν είναι θέμα υποκρισίας, περισσότερο άμυνα το θεωρώ, όπως σωστά λέει και ο Παντελής.
Προσωπικά πάντως δεν φαίνεται να με ενοχλεί καθόλου. Ούτε και να μου δημιουργεί κάποια επιθυμία να καπνίσω. Παίζει βέβαια σημαντικό ρολο το γεγονος ότι το εξποζιουρ είναι πολύ μειωμένο λόγω κοβιντ, αλλά τις λίγες φορές που ήμουν δίπλα σε καπνιστές, το effect του τσιγάρου τους πάνω μου ήταν το ίδιο με τα περισσότερα άλμπουμ των maiden post reunion.
Και να φανταστείς ότι ήμουν από τους καπνιστές που η ατμόσφαιρα μέσα σε καπνιστήριο αεροδρομίου τους ήταν οριακά ευχάριστη!
Ας πω κι εγω τη μλκς μου επειδη been there, done that. Δεν θυμαμαι αν το εχω αναφερει εδω ή αλλου, αλλα στις 27 Δεκεμβριου 2008 το εκοψα σε μια νυχτα, επειδη “ετσι”, χωρις κανεναν λογο κι επειτα απο δεκαετιες καπνισματος.
Ας μην εχετε/εχουμε ενοχικα. Δεν μας ενδιεφερε (“ενδιαφερει” για οσους ακομη καπνιζουν) το αν ενοχλει τον διπλα διοτι απλουστατα ο εθισμος μας στο καπνισμα δεν επιτρεπει να δουμε την πραγματικοτητα. Οπως ειπε ο Παντελης, ναι ΒΡΩΜΑΕΙ, ναι ειναι ΒΡΩΜΙΑ που την κουβαλας σπιτι σου, στους δικους σου, στα αγαπημενα σου αντικειμενα. Την κουβαλας παντου μαζι σου, δεν φευγει ποτε.
Με το τελος του καπνισματος ξαναγευεσαι, ξαναμυριζεις, ξαναζεις την πραγματικοτητα. Και ναι, πρεπει να θελεις να το κοψεις. Με το στανιο δεν κανεις τπτ. Παιδες, οποιος το αποφασισει: ΜΑΧΑΙΡΙ. Πολυ νερο και πολλη θεληση. Δεν χρειαζεται τπτ αλλο.
Δυο μερες μετα απο εμενα το εκοψε η συζυγος (μονη της, πολυ πιο δυσκολα απο εμενα) και το τριημερο των Αποκρεων του 2009, δλδ 2-3 μηνες μετα, βοηθησα μια φιλεναδα της γυναικας μου που μας φιλοξενησε στην επαρχια να το κοψει. Χρειαστηκε δυο μερες, τπτ παραπανω. Θεληση και ολα γινονται.
Ρε απορώ πώς φιλάτε τις γυναίκες σας!
Ο σωματικός εθισμός σταματάει σχετικά γρήγορα, ο ψυχολογικός είναι το ζόρικο. Όπως με τα ναρκωτικά
Οταν η συζυγος καπνιζει, δεν καταλαβαινει τη βρωμια. Ουτε εσυ φυσικα.
Θα το παιξω “καμποσος”, αλλα ειναι η αληθεια: δεν ειχα κανεναν ψυχολογικο εθισμο. Στις 02.30 ξημερωματα της 28ης Δεκεμβριου 2008 ειχα ξεπερασει τις 24 ωρες χωρις καπνο. Εκεινη τη στιγμη ημουν συνειδητοποιημενος οτι “αποψε εκοψα το καπνισμα”. Μολις 15 μερες μετα ενιωθα σαν να μην ειχα καπνισει ποτε (οχι σωματικα, στο μυαλο μου).
Επειδη ομως ειναι ευκολα τα λογια, προφανως ημουν εξαιρεση. Η συζυγος ταλαιπωρηθηκε με το ψυχολογικο κομματι. Αντιλαμβανομαι τις δυσκολιες, απλως εμενα δεν με επιασε ποτε.
Προοδευτικά η ιστορία της ημερομηνίας που έκοψες το τσιγάρο γίνεται πιο λεπτομερής ανά ποστ. Σε 3-4 θα είναι ποστ 1500 λέξεων της τελευταίας στιγμής της ζωής σου που ένιωσες πραγματική ευτυχία
Τσουναμι κοψιματος του τσιγαρου στο rocking forum.
Btw και εγω το εκοψα πριν περιπου 40 μερες. Καπνιζα ηλεκτρονικο για περιπου 5 χρονια και πριν απο αυτο στριφτο για πολλα περισσοτερα.
Οι πρωτες 2-3 μερες ηταν πραγματι οι πολυ δυσκολες, θυμαμαι την πρωτη μερα ειδικα στη δουλεια να τρεμω και να εχω φοβερη ενταση. Το εκοψα μαχαιρι (και ελπιζω να το κρατησω για παντα). Τι με βοηθησε? Πολυ νερο, υγιεινα σνακ (πασατεμπος και ηλιοσπορος αναλατος, φρουτα), παρα πολλη γυμναστικη (για να φευγει η ενταση που ειχα εκεινες τις μερες) και οτιδηποτε αλλο με κραταγε ευχαριστα απασχολημενο, πχ τηλεφωνο με φιλαρακια, περπατημα με μουσικη κτλ κτλ
Κοψε το “κανονικα” και θα δες οτι κι εσυ θα θυμασαι καθε λεπτομερεια
4 μηνες παιδες και εγω με τo app Ειχαν προηγηθει αλλοι 2 το καλοκαιρι, αλλα ξανακυλησα λογω βαρεμαρας μεσα στη καραμπινα.
Στοχοθεσία σε άλλα επίπεδα ε
Νταξ για μενα το κοψιμο ηταν σχετικα σταδιακο, μιας και ειχα ηδη αρχισει να με ενοχλει ο καπνος και το πως με επηρεαζε στην αναπνοη τα τελευταια χρονια. Ειχα φτασει δλδ να κανω 3-4 την ημερα, με εξτρα 3λο φιλτρο σε καθε τσιγαρο, και παραλληλα ετρεχα/γυμναζομουνα ετσι κ αλλιως.
Με φρικαρε πολυ να βλεπω τι κρατανε τα φιλτρακια σε καθε τζουρα, και αυτο βοηθησε στο κοψιμο.
Βοηθησε επισης πολυ η καραμπινα γιατι δεν εβγαινα εξω για μπυρες κ συναυλιες πχ οποτε τη βρηκα σα τη τελεια ευκαιρια να το (προσπαθησω) να το κοψω μια και καλη.
Το πιο δυσκολο ηταν οταν επεστρεψα εδω στη ξενιτια μετα απο μηνες Ελλαδα δουλευοντας ριμοουτ, γιατι οντως το βραδακι στη τηλεοραση οταν δεν εχεις τι να κανεις, ε με τρωγαν τα χερια μου.
Δε λεω μεγαλες κουβεντες, γιατι ακομα ειναι εν εξελίξει αλλα θελω να πιστευω οτι θα το κρατησω ειδικα οταν συνειδητοποιησα οτι οι περισσοτεροι μου φιλοι και περιγυρος δε καπνιζει
Αλλο ενα σημαντικο ειναι η ρουτινα της πρωινης τουαλετας το οποιο προσωπικα νορμαλοποιηθηκε μετα απο λιγες βδομαδες.
3-4 πακέτα ή στριφτά? Εγώ έπαιζα στα 1.5-2 πακέτα τη μέρα, αλλά ήταν πρινσάκι.
Κι εγώ μαχαίρι το έκοψα, ούτε που το σκέφτομαι πια γενικά, έφυγε κι αυτό το κάψιμο στο λαιμό, όλα καλά.
Όταν ξεμπερδέψετε με αυτόν τον εθισμό και αρχίσετε να συζητάτε για (αποτελεσματικό) τρόπο που κόψατε το φαγητό, βάλτε μου ένα ταγκ να δω κάτι που θέλω, πληζ και θενκς
(@jonkyr όχι εσύ που θα ποστάρεις φωτογραφίες από ραγού με δάφνη και θα λες “τα φτιάχνω αλλά δεν τα τρώω”, οι άλλοι <3 )
Αλλαγη διατροφικων συνηθειων, συχνα μικρα γευματα, πειθαρχια με τα “εκτος προγραμματος” να μην ειναι πολλα. Οντας παχυσαρκος μεχρι τα 13-14 (στα 12 αγγιξα τα 100 κιλα) και με φυσιολογικο βαρος απο τοτε και μετα, μπορω σε διαβεβαιωσω πως αν συνηθισεις σε ολα αυτα μετα ειναι ευκολο να κρατας το βαρος σου σε νορμαλ επιπεδα. Ειδικα αν σου αρεσει και καποιο ειδος γυμναστικης και καταφερνεις να γυμναζεσαι 1-2 φορες τη βδομαδα ή παραπανω
Λειτουργεί (όπως και σε πολλά άλλα θέματα) πολύ καλύτερα η σταδιακή και μόνιμη αλλαγή συνηθειων πάρα η προσωρινή υπερπροσπάθεια
οχι ρε, στριφτα - εννοω οτι το εκοβα σταδιακα κ εφτασα στα 4 τσιγαρα την ημερα .
Αλλα αυτο που λες το καψιμο στο λαιμο και η αλλαγη της διαθεσης - γενικα με ριχνει τελικα συνειδητοποίησα.
Πιο παλια ειχα κοψει παλι για περιπου κανα χρονο με τσιχλες Νικορετ - με ειχαν βοηθησει πολυ.