Αν δεν μπαίνουν στον ηλεκτρικό, κανένα πρόβλημα
Είναι λεφτάδες αυτοί, πάνε με λιμουζίνες. Δεν έχουν ανάγκη τον ηλεκτρικό που είναι για την πλέμπα.
ΣτονοματουΧριστου!!!
1 Like
Έχω έναν βαφτισιμιο 11 χρόνων ο οποίος ένα καλό που έχει είναι ότι ακούει αρκετα μουσική κ θέλει να την μοιράζεται μαζί μου.
Το οποίο είναι ταυτόχρονα κ κακό γιατί μ έχει ταράξει στην στο ξέρω γω Τραπ. Αυτό ακούνε τα παιδιά τώρα. Πέρα από τις εεεχχχμμμμ μελωδίες ρυθμούς που οκ είναι πιασαρικοι οι στίχοι κ τα βιντεοκλίπ τους ειναι για τον πουτσο κ νομίζω όλοι καταλαβαίνετε. Δηλ στο Μενίδι μένεις ρε φιλε όχι στο Μπρονξ.
Μ βγαίνει από μέσα μου ο 43χρονος μπουμερ (ελπίζω να χρησιμοποιησα σωστά την λεξη) κ θέλω να του πω ότι αυτά που ακούει είναι χαζομάρες αλλά μετά σκέφτομαι ότι αυτά θα έλεγαν κ εμάς οι μεγάλοι όταν ακούγαμε μικροί μειντεν τους αλήτες τους σατανιστες. Οπότε το βουλώνω κ προσπαθώ να μάθω λίγη τραπ.
Κανένα ενδιαφέρον για μεταλ. Μόνο το fear of the dark του έκανε εντύπωση κ το λαιβ των acdc από river plate.
Ότι μ κατέβει πραγματικά 
6 Likes
Οχι η τραπ(εκτος απτο Sevran του Kaaris) ειναι για τον πεοντα, φτηνιαρικη μουσικη απο ως επι το πλειστον αταλαντους. Πρεπει να δειξεις το δρομο του αληθινου ατσαλιου στον ανηψιο 
Μια αχτιδα φωτος στο σκοταδι
2 Likes
άμα θες, άκου και αυτό μπας και δεις με άλλο μάτι τη φάση, ή ακόμα καλύτερα, άκου το μαζί με τον πιτσιρικά
1 Like
Έχει πολλή σαβούρα η τραπ αλλά θα βρεις και κάποια κομμάτια να γουστάρεις. Εν πάσει περιπτώσει την προτιμώ από κάτι σκυλοποπ που παίζουν στα mainstream ξεφτιλάδικα.
1 Like
Με τη μουσική και το ρυθμό της τραπ, δεν έχουμε τίποτα να χωρίσουμε. Κατά κάποιο τρόπο είναι ένα παρακλάδι της ποπ. Επειδή όμως ο στίχος είναι ηλίθιος έως και επικίνδυνος (μισογύνικος, για λεφτά, ναρκωτικά και για τζάμπα μαγκιά), τίποτα δεν απαγορεύει να εξηγούμε στα παιδιά γιατί είναι βλακεία αυτό που ακούνε. Το επιβάλλει μάλιστα η εποχή, ειδικά λόγω του μισογυνισμού. Αλλά χωρίς υστερίες, γιατί θα γίνουμε σαν τους θειους και τις θειες που μας έλεγαν να μην ακούμε χιπ-χοπ στα '00s.
6 Likes
Εγω ημουν εφηβος οταν θεωρουσα το χιπ χοπ αηδιαστικο ειδος μουσικης, και 20 χρονια μετα δεν εχω αλλαξει αποψη, ποσο μαλλον που το χιπ χοπ χαρακτηριζεται απο ακριβως τον ιδιο μισογυνιστικο ψευτικο στιχο που εκθειαζει λεφτα, ναρκωτικα και τζαμπα μαγκια, με αυτον που αναφερεις για την τραπ.
3 Likes
Κι εγώ έχω αποκηρύξει πολλά πράγματα που άκουγα τότε, κυρίως από μπάντες που το έπαιζαν ποιοτικές, γιατί πράγματι από τότε είχαν αρχίσει ήδη η καγκουριά και η αντικειμενοποίηση της γυναίκας με το hype των Goin’ through και των μιμητών τους.
1 Like
Κ εγώ για τους στίχους έχω τις αντιρρήσεις μου. Απο την αλλη κ στο λινκ που έβαλε ο kbil διάβασα αυτό που έγραφε για τα ρεμπέτικα κ τους στίχους τους (δεν άκουσα την εκπομπή) κ μπερδεύτηκα.
Στην τελική κ όλο το appetite for destruction τι θεματολογία εχει;
1 Like
Η αλήθεια είναι πως δεν ήταν όλο το χιπχοπ έτσι, πχ ffc, txc (στα πρώτα τους) είχαν πολύ κομπλέ στίχο. Ή τα ημισκούμπρια σε άλλο ύφος και πολλοι άλλοι ακόμα. Υπήρχαν βέβαια και οι μαλακές οι going through ή οι ΖΝ που την είχαν δει κάπως (παρόλο που μουσικά ήταν γαμω για χιπχοπ οι τελευταίοι)
Το τραπ απο τα 5-10 τραγούδια που έχω ακούσει μου φαίνεται μια μαλακια και μισή (μουσικά, στιχουργικα, αισθητικα) αλλά ναι προφανώς δεν είμαστε μπάτσοι να λέμε στον καθένα τι να ακούσει.
3 Likes
Έχουν απαντήσει και ο Υποχθόνιος και διάφοροι άλλοι όσον αφορά το θέμα των στίχων. Και για τα ρεμπέτικα τα ίδια έλεγαν. Ότι μιλάνε στους στίχους για ναρκωτικά και διάφορα. Τώρα όμως αυτά τα ίδια τραγούδια που μιλάνε για ναρκωτικά θεωρούνται ποιότητα για κάποιο λόγο.
Άλλωστε και στο ροκ για ναρκωτικά μιλάνε αρκετοί στίχοι. Μου έρχονται τώρα πρόχειρα Sweet Leaf, Snowblind από Black Sabbath. Επίσης “Η” και “η ώρα του Stuff” από Παύλο Σιδηρόπουλο και πάει λέγοντας.
Η ποιότητα είναι κάτι σχετικό και αλλάζει με τις εποχές. Ή τελοσπάντων ο καθένας έχει τα δικά του κριτήρια περί ποιότητας τα οποία όμως είναι διαφορετικά για κάποιον άλλον.
Συμπέρασμα: Ας αφήσουμε τον καθένα να ακούει αυτό που γουστάρει και τον φτιάχνει. Χωρίς νουθεσίες. Αλλιώς πάμε σε κατάστασεις ότι για τη βία φταίνε τα video games που παίζουν τα παιδιά και οι ταινίες που έχουν βίαιες σκηνές και τέτοιες χαζομαρούλες.
Βασικά και οι ffc μισογύνικες κι ομοφοβικές βλακείες έλεγαν σε κάποια τραγούδια τους. Αλλά, εντάξει, αν είχα τότε που τους άκουγα τα ερεθίσματα που έχω τώρα, πιθανότατα θα έλεγα τι βλακείες λένε αυτοί.
Με την τραπ θέλει λίγο περισσότερη προσοχή, γιατί δημιουργούνται στερεότυπα για ανθρώπινες σχέσεις. Όταν ακούς στίχο “είναι πιστή κι όταν μιλάω δεν απαντάει” δεν κάθεσαι να πολυσκεφτείς αν τελικά γίνεις ο εκνευριστικός τύπος που νουθετεί ούτε συγκρίνεις με τη ροκ στην αρχή της. Το ίδιο κι όταν βλέπεις 8χρονα να λένε “τρώω τα λεφτά μου στις που@@νες και τα sneakers”. Τα παιδιά που τα ακούνε δεν έχουν ερεθίσματα να τα φιλτράρουν.
1 Like
Οι ΖΝ όντως ήταν και γαμώ μουσικά. Τους είδα και στην Τεχνόπολη πριν 6 χρόνια. Όντως το έπαιζαν ιστορία (είμαστε badass, σας γαμάμε, έξω από το Club 22 σας πατήσαμε, σας έχουμε στην πίπα κτλ) αλλά αυτό είναι και ένα μέρος του παιχνιδιού που λέγεται battle rap. Για να καυλώνουν οι νεαροί οπαδοί.
Άλλωστε όλη αυτή η ιστορία με το gangsta rap από την Αμερική ξεκίνησε.
1 Like
Αυτό είναι το αγαπημένο του βαφτισιμιου
Εγώ καταλαβαίνω 100% τι εννοούν οι στίχοι ο μικρος απλά χαζογελαει.
Μ θυμίζει εμένα που σε μια εκδρομή στη έκτη δημοτικού στην γαλαρια του λεωφορείου ακούγαμε "take me down to the paradise city where the grass is green and the girls are pretty " κ χαζογελουσαμε κ εμείς. Ξερωγω λέτε να με επηρέασε αυτό το τραγούδι στην μετέπειτα εεεεεχχχμμμ πορεία μου;
From the west flows grey ash and pestilence που ηταν κι ο τιτλος ενος γαματου αλμπουμ
Πεταμενη, και μπορουμε να το πουμε. Για το μπουτσο οι στιχοι των GNR γενικα οπως και του 90% των glam rock συγκροτηματων.
Καλα, δεν χρειαζεται να περασουμε νομο περι λογοκρισιας, αλλα κι αυτο που λες ειναι τρελη ισοπεδωση. Υπαρχει τεραστια ποσοτητα εφηβων που επηρεαζονται απο ολα τα ερεθισματα που δεχονται, συμπεριλαμβανομενης μουσικης, video games, ταινιων κ.ο.κ. Το να λεει καποιος οτι ο Χ εφηβος γαζωσε 17 ατομα στο σχολειο του επειδη επαιζε Mortal Kombat ειναι ηλιθιο, αλλα το να λεμε οτι εχουν και μηδενικη επιδραση ολα τα ερεθισματα που δεχεται ενας εφηβος στην ψυχοσυνθεση του, ειναι το αλλο ακρο. Τυχαινει να γνωριζω εφηβους που ακουνε τραπ ολη μερα και νομιζουν οτι κι αυτοι σε 5 χρονια θα εχουν ακριβα αυτοκινητα, χρυσες καδενες και ακριβα ρολογια, και θα “γαμανε πουτανες” οποτε γουσταρουν :")
2 Likes
Ο μικρός (6 ετών) έκανε σήμερα το πρωί το καθιερωμένο self-test και συμπληρώσαμε την ηλεκτρονική φόρμα «Σχολική κάρτα για COVID-19” (η οποία στο πάνω μέρος έχει τα στοιχεία του κηδεμόνα, στο μεσαίο τα αντίστοιχα του παιδιού και στο κάτω το αποτέλεσμα του τεστ). Γενικότερα, σχολικές κάρτες πρέπει να εκδίδονται Τρίτες & Παρασκευές.
Αν υποθέσουμε λοιπόν ότι θέλω να πάω με τον μικρό σε ένα κατάστημα την Τετάρτη το απόγευμα, και με βάση τις τελευταίες οδηγίες θα χρειαστεί δήλωση self-test (εντός 24 ωρών) για να μπορεί να μπει στο κατάστημα, ΤΙ ΣΤΟ ΜΠΟΥΤΣΟ ΚΑΝΩ:::
Ξαναβγάζω σχολική κάρτα (και την Παρασκευή βεβαίως βγάζω κι άλλη) ή υπάρχει κάποια άλλη φόρμα για δήλωση self-testing που μπορώ να συμπληρώσω (που να μην είναι όμως αποκλειστική για τον κάτοχο του κλειδάριθμού του Taxis αλλά στη λογική της σχολικής κάρτας, να επιτρέπει δηλ να δηλώσω το αποτέλεσμα του μικρού – δυστυχώς ακόμα δεν έχει δικό του κλειδάριθμο, θα πρέπει να το δω αυτό 
).
Ήρεμα ρωτάω ε;
1 Like
Ακουγεται τοσο περιπλοκο που νομιζω δεν θα πηγαινα αν δεν ηταν απολυτη αναγκη. Sorry που δεν βοηθαω ουσιαστικα με αυτο το ποστ, αλλα καποια πραγματα τα εχουν κανει τοσο πολυπλοκα που νομιζω θα σαλταρουμε ολοι στο τελος. Ενας μαθητης που κανει 2 τεστ τη βδομαδα γιατι να χρειαζεται ΚΑΙ ΑΛΛΟ ΤΕΣΤ για να παει σε ενα καταστημα? 
1 Like