Δε θα έδινα καν σημασία. Κάποτε το όριο ήταν 300 μετά 250 μετά 220, τώρα σε διαφορετικές χώρες είναι και διαφορετικό. 170 είναι τραγικά χαμηλό όριο, σε λίγο θα μας πουν να μην τρώμε ούτε ελαιόλαδο κάπου λίγο ελεος
1 Like
Επαναφέρω την κουβέντα μακριά από τα ιατρικά και σαν νουμπάς ψήστης, έχω να πω πως μέχρι και εγώ καλοκοίταζα ψησταριές υγραερίου όταν είχα περάσει από το praktiker πέρσυ. Δεν νομίζω να κάνω την επένδυση, χώρο έχω πολύ, αλλά ψήνω υπερσπάνια, δηλαδή στήσαμε με φίλο ένα καλό ψήσιμο πέρσυ και ένα φέτος (με κάρβουνα). Αν θες για τακτικό ψήσιμο νομίζω μετράει φουλ η υγραερίου, προσωπικά επειδή δεν νομίζω να ασχολιόμουν (εδώ δεν τρώω τακτικά κρέας, παίζει να φύγει βδομάδα χωρίς κρεατοφαγία), δεν θα προβώ σε αγορά προς το παρόν. Με κάρβουνα είναι γαμάτη φάση αλλά μανούρα, και μόνο το καθάρισμα και το συμμάζεμα μετά είναι πολλή φασαρία.
3 Likes
Μπορεις να μας πεις τον τροπο;
1 Like
Τον εχει πει ο James στα 90ς
3 Likes
Κι εγώ μόνο αυτό θυμάμαι από πρόπερσι που είχα κάνει τελευταία φορά εξετάσεις, ήταν 50 και μου είχε πει ο γιατρός να δίνω αίμα.
Εγώ από καρκίνο, δε θα το έλεγα και πολύ καλύτερο, αλλά απ’ την άλλη, ούτε και πολύ χειρότερο…
4 Likes
Θα ηθελα να κοψω το κρεας, αληθεια λεω, αλλα η σαρκοφαγικη φυση μου μαλλον με κραταει πισω. Μπραβο που τα καταφερνεις, αλλα δεν εισαι καθολου καλα ανθρωπε μου.
Και εμένα μου αρέσει το κρέας και στην κοπέλα μου, αλλά απλά πολλές φορές δεν τυχαίνει να τρώμε. Αυτό εν πολλοίς οφείλεται στο ότι βολευόμαστε με το να ετοιμάζουμε ότι έχουμε στο σπίτι, που σημαίνει όσπρια, ζυμαρικά, καμιά σαλάτα, καμιά σούπα, λαδερά. Κρέας και ψάρι όταν είναι να φάμε, συνήθως γίνεται άμεσα η διαδικασία, πετάγομαι το μεσημέρι μετά την δουλειά στο κρεοπωλείο και παίρνω δυο μπριζόλες, γυρνάω και τις ψήνω. Δεν αποθηκεύουμε δηλάδη στην κατάψυξη (που δεν είναι και μεγάλη :Ρ) και συνήθως αποφασίζουμε επί τόπου τι θα μαγειρέψουμε, δεν το προγραμματίζουμε νωρίτερα. Βέβαια γιατί πράττουμε έτσι δεν ξέρω να σου πω, ψιλοδιαμορφώθηκε μόνο του το πρόγραμμά μας.
Όπως και να’χει, έχω μεγαλώσει και σε σπίτι που το σύνηθες ήταν 1 φορά την βδομάδα κόκκινο κρέας και άλλη μία κανά κοτόπουλο, άρα δεν είναι πως με ξενίζει η διατροφή μου. Όσο έχω ζυμαρικά και τυρί, είμαι καλά.
3 Likes
Καλα, who am I να κρινω πώς τρωτε; Πλακα εκανα αλλωστε παραπανω. Ειδικα αυτο με το
πρέπει να το εφαρμοσω κι εγω. Εμεις συνηθως την παταμε με τα ψαρια απο το νησι και τα κρεατα απο το χωριο. Ομως τα κρεατα δεν ειναι πολλα, οποτε μπορω να το πετυχω. Νομιζω.
1 Like
Τα λουκάνικα μπήκανε. Αν τα τρύπας, μην τα τρύπας, αλλιώς άστα λιγότερο.
Όσων αφορά την καθαριότητα, αυτό που ξέρω είναι πως θέλει να το βάλεις στους Μαξ βαθμούς για κάμποση ώρα και καίγονται να πάντα. Και ένα μικρό ξυσιματακι την επόμενη φορά.
1 Like
Δεν παρεξηγήθηκα ρε, κουβέντα να γίνεται!
Ειρήσθω εν παρόδω και μιας και λέμε για φαγητά, μεγαλώνοντας εκτιμώ ολοένα και περισσότερο την αξία της σαλάτας. Όχι σαλάτα με πένες, σως, παρμεζάνα και λίγο μαρούλι, αλλά όντως σαλάτα 
Μαρούλι, καρότο, πιπεριά, κρεμμύδι (ίσως και λίγο φέτα, ίσως όχι), με λίγο λάδι και βαλσάμικο είναι ένα πραγματικά γευστικότατο γεύμα. Συνήθως όταν έχω ξεμείνει και δεν έχω πάει για ψώνια ή απλά βαριέμαι να κάνω το οτιδήποτε, είναι go to πιάτο το συγκεκριμένο.
6 Likes
Έχει τεράστια θρεπτική αξία η σαλάτα. Αν την φας ως απόπειρα να σε κρατήσει, μετά από 1 ώρα πεινάς πάλι…
1 Like
Ειπε αυτος που πνιγει τα θεματα του στο αλκοολ
Δοκιμάστε μεξικάνικη σαλάτα αυτού του τύπου (υπάρχουν άπειρες συνταγές βάζω μια ενδεικτικά γιατί εγώ πλέον μετά από τόσα χρόνια που τη φτιάχνω δεν κοιτάω συνταγές) και θα με θυμηθείτε. Φτιάχνεται πολύ γρήγορα και είναι θρεπτικοτατη και με πολύ ωραία γεύση.
Επειδή έχει μέσα πραγματακια που έχουν αρκετούς υδατάνθρακες πρωτεινη λιπαρά κτλ (φασόλια, κοτόπουλο, αβοκάντο-προαιρετικα, καλαμπόκι, γιαούρτι κτλ) μετράει σαν πλήρες γεύμα και όχι μια σαλάτα που μετά από λίγο θα πεινάσεις. Με μέτρο τα τορτίγια τσιπς και είναι και σούπερ υγιεινή
5 Likes
Σταθερο λειζι γευμα μου μεσοβδομαδα, αλλα το κανω πολυ πιο απλο με λιγο αγριο ρυζι, φασολια μαυρα, καλαμποκι, χαλαπενιος, αβοκαντο, πρασιναδες μυρωδικα, κανα τσερι ντοματακι, πιπεριες, γιαουρτι και κανα βραστο αυγο για το πρωτειν πουστ. Κανω μια γαβαθα και το χωριζω σε γευματακια.
3 Likes
Αυτο εγινε. Ηταν η πρωτη αποπειρα, ειχα φορτωσει τα παντα πανω στην ψησταρια για να ειναι ετοιμα σχεδον ταυτοχρονα, με αποτελεσμα να ξεχασω καποια. Θα τα προσεξω την επομενη φορα.
Και ετσι περναμε στο δευτερο επιπεδο/μαθημα. Οπως τα λες: φουλ βαθμους μεχρι να 250αρισει/300αρισει σε θερμοκρασια, σβησιμο καυστηρων, ξυσιμο με τη βουρτσα (που ηδη εχω αναφερει παραπανω). Κι το μυστικο ειναι εδω: επαλειψη με ελαχιστο λαδακι (ηλιελαιο) πανω στις σχαρες για seasoning. Αποτρεπει τη σκουρια, διατηρει την επιφανεια λεια για την επομενη φορα και με το περασμα του χρονου κανει τη σχαρα/πλακα πιο αντικολλητικη. Μεγαλο σχολειο το ιντερνε (sic).
Ναι βρε, I know. Ετσι το ειπα κι εγω. Οσον αφορα στις σαλατες…
…εχω ερωτευτει το αβοκαντο. Καπου το εχω ξαναγραψει. Μονο σκετο δεν το τρωω. Μεγαλη ανακαλυψη και αριστη πηγη καλων λιπαρων. Αν και μου ανεβαζει την πιεση ο τοξικος, με τον οποιο εχω εβδομαδιαια μαχη επειδη με κοροϊδευει.
Με ολα αυτα, ενωσα σε ενα ποστ: ψησταρια+κρεατα+σαλατα+αβοκαντο+(καλη) χοληστερινη των τελευταιων 30 ποστ ξερωγω.
4 Likes
Μια χαρα ειναι και σκετο το αβοκαντο, πολυ ωραιο.
3 Likes
Υπεροχο, σαν χαλασμενο βουτυρο.
4 Likes
Λοιπον, αυτη και μονο η προταση, ορμωμενη απο τον Παργαλατσο, μπορει να ανοιξει νεα κουβεντα. Παρεμπιπτοντως το “σκετο” αβοκαντο γαμαει επισης, αν του ριξεις λιγο αλατακι και λεμονι. Δεν χρειαζεται κατι αλλο.
Ξεκιναω απο τα βασικα, που ειναι δηλαδη το αποπανω αρθρο με 100 συνταγες που εχουν αβοκαντο (εχω φτιαξει καμια δεκαρια ανα τα χρονια, τα σπανε ολες) , εκτος απο guacamole, που με οδηγει στο επομενο θεμα:
Αγορασα ενα τεραστιο γουδι απο γρανιτη, μονο και μονο για να φτιαχνω σπιτικο guacamole, και ειναι απο τα καλυτερα πραγματα που εχω αγορασει (μη ρωτησετε ποσο εκανε, και κυριως μην ρωτησετε ποσο ζυγιζει, αφου οταν το σηκωνω/μεταφερω κανω και λιγη γυμναστικη), ενω εννοειται πως με εχει βοηθησει και σε αλλα πραγματα, οπως για παραδειγμα σπιτικα mojitos για να πατησω την μαυρη ζαχαρη με το lime και την μεντα.
Μπορειτε φυσικα να χρησιμοποιησετε ενα μικροτερο γουδι (αλλωστε ειχα ενα μικρο ξυλινο πριν παρω αυτο) για να κανετε σπιτικο guacamole, το οποιο συνδυαζεται με απειρα πραγματα. Το μονο που χρειαζεστε ειναι τα εξης, τα βαζετε ολα στο γουδι και απλα τα ισοπεδωνετε οπως οι Gojira ολες τις αλλες μπαντες στα φεστιβαλ:
3 αβοκαντο αρκετα μαλακα ωστε να λιωνουν ευκολα αλλα πριν μαυρισουν
2 ψιλοκομμενες φρεσκες ντοματες τυπου Campari
1/3 λευκο κρεμμυδι (ειχα βαλει μωβ και βγηκε μια χαρα, αλλα το λευκο ειναι τελειοτητα)
1 ολοκληρο ματσακι κολιανδρο (προσωπικα τον λατρευω και βαζω και παραπανω)
1 lime στιμμενο (μη βαλετε παραπανω, ειναι αρκετο, εχει εντονη γευση)
κοκκινο καυτερο πιπερι (προαιρετικο, αν και για μενα υποχρεωτικο)
αλατι
Το αποτελεσμα ειναι αυτο, και πηγαινει με ΠΑΡΑ πολλα πραγματα:
8 Likes
Το αβοκαντο απλα θελει κατι μαζι για να τα δωσει ολα - ειτε λεμονι κ αλατι, ειτε χοτ σος
Αλλιως εαν το λιωσεις λιγο χοντροκομμενα μαζι με ντοματακι και φετα, γινεται φαση σαλατα tricolore (η ιταλικη ειναι με μοτσαρελα) που ειναι πεντανοστιμο side salad.
Υπαρχουν επισης 3 ποικιλιες κ στην Ελλαδα πετυχαινω τη χειροτερη - αυτη της Κρητης που θελει κανα μηνα να μαλακωσει και ειναι πιο λεπτομακροστενα. Αν βρειτε τα στρουμπουλα που οταν ωριμαζουν γινονται καπως καφε, αυτα ειναι τα καλυτερα.
3 Likes
ΔΕΝ.ΜΠΟΡΩ.ΔΕΝ.ΘΕΛΩ.ΑΦΗΣΤΕ.ΜΕ.ΗΣΥΧΟ.
Ευχαριστω πολυ για την προσοχη σας.
1 Like