Πρέπει να κοιμηθώ λίγο ακόμα γιατί ξύπνησα στις 6 χωρίς λόγο, αλλά θα επανέλθω αργότερα. Εννοούσα προφανώς ότι δεν έχω γνωρίσει κάποιον από κοντά που να μην του αρέσει το αβοκάντο. Στο ίντερνετ χαίρω πολύ, όλοι γράφουμε μαλακίες πιο εύκολα
Παραπάνω η απάντησή μου. Το κολπάκι με το λεμόνι δουλεύει και για το κουνουπίδι, με το οποίο δεν έχω επίσης κανένα θέμα
Αφού ευχηθούμε περαστικά και ταχεία ανάκτηση όσφρησης και γεύσης στον φίλο @pao1979 , έχουμε και λέμε:
- μπάμιες ό,τι χειρότερο… δεν αγγίζω καν
- συμφωνώ απόλυτα με @QuintomScenario όσον αφορά το στήθος over μπούτι στο κοτόπουλο (και όχι μόνο…)
- το μπρόκολο στον ατμό, κομμένο σε κομμάτια και περιλουσμένο με λαδολέμονο είναι μπουκιές παραδείσου
Οι μπάμιες είναι μια χαρά, αν ξέρει κάποιος να τις μαγειρέψει και όχι απλά να τις πετάξει σε μια κατσαρόλα να βράσουν μέχρι να γίνουν χυλός, το στήθος κοτόπουλο είναι πεπιεσμένο χαρτί που το έχουν βαφτίσει κρέας και τα μπρόκολα κάνουν μόνο για πουρέ κι αυτό όχι προς βρώση αλλά για αστεριξικό χιουμορ.
Έχω μια απορία, πώς γίνεται κάποιοι άνθρωποι να διαβάζουν 100-150-200 και βάλε σελ λογοτεχνία σε μια μέρα; Εγώ πρόσφατα διάβασα 70 σελ και ένιωσα ότι ξεπέρασα τα όριά μου, αν και δε με χάλασε, αλλά έχω αρχίσει να αισθάνομαι μειονεκτικά μπροστά σ’ αυτούς τους τύπους. Εσείς σε ποιά κατηγορία ανήκετε;
Όταν ήμουν πιτσιρικάς διάβαζα αχόρταγα και 150 και 200 σελίδες (πχ. Το Νησί Των Θησαυρών του Ρόμπερτ Λούις Στίβενσον). Τώρα δεν διαβάζω ούτε σελίδα.
Διαβάζω κατά μέσο όρο 40-45 σελ την ημέρα, μέχρι εκεί νιώθω ξεκούραστη. Παραπάνω δεν μπορώ, και όχι 365 ημέρες τον χρόνο προφανώς. Για την ακρίβεια, ούτε εγώ διαβάζω πολύ, αν και προσπαθώ να το αλλάξω.
Μπαμιες ισως το χειροτερο φαγητο που υπαρχει. Αφηστε τα κοτοπουλα στην ακρη και φατε τες μονες αν σας κοταει
Τις έχω φάει σκέτες, οκ είναι σε γεύση.
Μπάμιες είναι το μοναδικό φαγητό που δεν τρώω.
Και είμαι πολύ εύκολος με το φαγητό.
Δεν μου κάνουν οι μπάμιες. Τις έχω φάει με όποιο τρόπο έχω ακούσει αλλά δεν…
Δεν μπαίνουν επουδενί στην ίδια κουβέντα με το υπέροχο μπρόκολο ή το αβοκάντο που αναβαθμίζει κάθε φαγητό στο οποίο συμμετέχει.
ΥΓ: Επίσης, αν υπάρχει καλό βιβλίο και χρόνος ένα 3ωρο διάβασμα είναι στο νερό. Βιβλία πάντα υπάρχουν χρόνος όχι.
Όταν υπήρχε χρόνος παίζει να διάβαζα όλη μέρα.
Σχεδόν 900 άτομα διαφωνούν μαζί σου.
Απλά το αβοκάντο είναι χελθι φατ και το προτείνουν όλοι. Οι μπάμιες είναι για ξύλο
Το αβοκαντο ΓΑΜΑΕΙ αλλα εχει πολυ συγκεκριμενο window που πρεπει να φαγωθει. Βασικα ειναι αγουρο οποτε δεν τρωγεται, μπαινει στην σωστη του βαση η οποια διαρκει 2 μερες ξερω γω και μετα χαλαει. Αν το φας εκει ομως γαμαει.
Οποιος λεει οτι το στηθος ειναι αγευστο, σολα κτλ απλα δεν εχει φαει ποτε σωστα μαγειρεμενο στηθος.
Ναι επειδή είδα και την ανάλυση στο άλλο θρεντ, παραμαζεύονται πολλά “ΑΝ” οπότε μπούτι μέχρι να σβήσει ο ήλιος.
Ε ναι ρε αλλα με την ιδια λογικη και ψαρονεφρι να δωσω στην μανα μου θα το μαγειρεψει σαν παιδακι και θα φαω μια σολα με μυρωδια καρβουνου, αυτο δεν σημαινει οτι δεν γαμει το ψαρονεφρι.
Ε και το ψαρονέφρι κατά βάση χαρτί βαφτισμένο κρέας είναι
Όλα αυτά, κατά λέξη όμως.
Θλίβομαι για όσους δεν έχουν φάει σωστά μαγειρεμένο κοτόπουλο στήθος στη σχάρα .
Και αβοκάντο δεν ξέρω τι ποιότητας είναι αυτά που μπορεί να παίρνετε, αλλά πιθανολογω ότι κάποιοι δεν έχουν φάει ποτέ στην ζωή τους καλό αβοκάντο λόγω προέλευσης. Σα να ρωτάς κάποιον Καναδό για ντομάτες ξέρω γω κι αν είναι γευστικές. Που στην Ελλάδα τρώγεται ευχάριστα και ως φρούτο.
Εγώ θλίβομαι για όποιον δεν έχει να φάει γενικά, τα άλλα είναι να χαμε να λέγαμε.
Μπραβο, πηρες ενα αστειο και το εκανες σοβαρη κουβεντα
Φανταζομαι οι υπολοιποι απο εμας δεν θλιβονται αν καποιος δεν εχει να φαει γενικα
Στην εφηβεια διαβαζα ανετα 300 σελιδες σε μια μερα, αλλα προφανως οχι σερι. Θυμαμαι ειχα διαβασει το Lost World του Michael Crichton μεσα σε 2 μερες.
Τωρα δεν το κανω, αλλα δεν ειναι επειδη δεν μπορω, αλλα απο επιλογη. Διαβαζω το πολυ 60-70 σελιδες απο καποιο βιβλιο μεσα στην ιδια μερα, κι αυτο με διαλειμματα επισης. Γενικα ο ρυθμος αν εχω υπολογισει σωστα ειναι σελιδα ανα λεπτο (ή λιγο πιο αργα αν ειμαι κουρασαμενος), οποτε θα αφιερωσω μεχρι μιαμιση ωρα την ημερα (και ειναι πολλες μερες που δεν εχω ορεξη να διαβασω). Ετσι απολαμβανω ενα βιβλιο καλυτερα νομιζω.
Εγώ διαβάζω αργά και δυνατά, αλλιώς δεν μπορώ να συγκεντρωθώ και να καταλάβω τι λέει το βιβλίο, και ως εκ τούτου κουράζομαι γρήγορα. Με κανονικούς ρυθμούς διαβάζω 15 σελ την ώρα. Τι σκατά μου συμβαίνει.