Σε εμένα πήγαινε αυτό? Ρε μονοκύτταρε παρασιτικέ μικρο-οργανισμέ μυγο-κόπρανων, τολμάς να απευθύνεις σε εμένα το λόγο???
Το μόνο πράγμα για οποίο μπορείς να κοκορεύεσαι απέναντι μου είναι το θράσος που έχεις να απευθύνεις σε κάποιον τόσο ανώτερο σου το λόγο… Αλλά τι να περιμένει κανείς από έναν οπαδό ομάδας που χρωστάει μέχρι και στα παιδιά των φαναριών, γιατί ποτέ τους δεν πλήρωσαν τα χαρτομάντηλα που καβάτζωσαν…
ΥΓ: Με τα ηλίθια κολλήματα του φόρουμ, έχασα το βρίσιμο ρε γαμώτο…
Γιατι πολλες φορες ο ενθουσιασμος μιασ καινουριας γνωριμιας ειναι πιο δυνατος απο τον ερωτα.Γιαυτο κραταει και λιγο (ο ενθουσιασμος)[/quote]
Σωστοτατος φιλε μου[/quote]
+1![/quote]
εγώ πάλι πιστεύω ότι σαν παράγοντας είναι και η προσωπικότητα του καθενός για το τι πονάει πιο πολύ.
εγω π.χ. δεν ειμαι στην κατηγορία που αναφέρετε…από την άλλη, δυσκολα ενθουσιάζομαι πολύ με τη μία, επειδη έχω αβεβαιότητες για την άλλη και αμα τη γνωρίσω καλύτερα μόνο έτσι ξεδιαλύνονται. δε περιμένω πάντα βέβαια.
καμιά φορά η σιγουριά είναι πιο ισχυρή από τον ενθουσιασμό. το δεύτερο μπορεί μεν να πονα πολύ, αλλά ξεθυμαίνει γρήγορα…
δε στο χω πει ποτέ αλλά τωρα δε κρατιέμαι. ε, είσαι γραφικός ώρες, ώρες!
δε στο χω πει ποτέ αλλά τωρα δε κρατιέμαι. ε, είσαι γραφικός ώρες, ώρες!
:P[/quote]
Δε χρειαζόταν να μου το πεις αυτό… Το ξέρω και από μόνος μου!!! :lol: :lol: :lol:
Γενικά πάντως, ότι δε σε σκοτώνει σε κάνει πιο δυνατό. Όταν τρως χυλόπιτα, ο μόνος τρόπος που είχες για να την αποφύγεις ήταν να μην είχες εκδηλώσει το ενδιαφέρον σου. Από τα δύο ενδεχόμενα, 1000 φορές η χυλόπιτα…
Ουάου πολλές απαντήσεις και δεν το περιμενα. Thanks αλλά ήδη το ξυραφάκι είναι δίπλα από το ποντίκι.
Μπα, rose prinsess δεν έχω φάει πολλές τέτοιες πίτες και το δυστυχώς γιατί σπάνια εκφράζω τα συναισθήματα μου. :roll: Αλλιώς θα είχα κάνει και ξεχωριστό τόπικ με πολλές λεπτομέρειες και γραφικότητες του στυλ ‘Όλες οι γυναικές είναι σαδιστικά όντα κλπ’
Anyway τώρα που ξαναβλέπω το θέμα που άνοιξα αναρωτιέμε αν γίνετε να ξαναγυρίσω λίγο τον χρόνο και να μην το έκανα… :roll:
Το καλυτερο ειναι να την εχεις μυρισει απο πριν οταν βραζει και να μην την φας καν[/quote]
Καλά, αν το έχεις μυριστεί από πριν και κάνεις κίνηση, τότε όχι μόνο πρέπει να φας τη χυλόπιτα, αλλά και τη κατσαρόλα στη μάπα, μπας και πάει ο εγκέφαλος στη θέση του…
Ένα σχολιάκι μιας κ βλέπω ότι αυτά τα θέματα “τραβάνε”.
Όλοι έχουμε βιώσει αποριψη και αποτυχία στο συναισθηματικό τομέα (εκτός από την ρόουζ φυσικά). Το θέμα είναι ένα : αν κρύβεσαι κ δεν εκδηλώνεσαι, μήπως τελικά δεν ζεις ? Αντέχεις να ζεις μόνιμα με την σκέψη “κ αν της/του είχα μιλήσει, τι θα είχε γίνει” ?
Και ένα άλλο σχόλιο, πιο κυνικό : οι άντρες δεν υπάρχουν πια, τους πάτησε το τρένο. Όσοι χώνονται, μόνο καλό βλέπουν. Οι υπόλοιποι, οι “φοβισμένοι”, “ρομαντικοί”, “ιδιότροποι” κτλ κτλ είναι μόνοι τους.
Και εγω σπανια εκδηλωνομαι. Καλα εκανες παντως και μην μετανοιωνεις για την πραξη σου, γιατι αν δεν το εκανες θα σε ετρωγε συνεχεια! Το εκανες, τελειωσε το ξεπερνας!