Εδώ συμφωνώ αρκετά.Θα είναι φουλ αποστομωτικός τρόπος αυτός μιας και άνθρωποι τύπου “νιώθω συγκίνηση που ένας νομπελίστας ήρθε στο πανεπιστήμιο μας” και επιστημονιστές θα αναρωτιόντουσαν πιο πολύ για την ορθότητα των απόψεων που ειπώθηκαν,ενώ με μία τέτοια κίνηση διαμαρτυρίας όσο νάναι πολλούς ανθρώπους δεν τους αγγίζεις και σε λένε γραφικό…
Το επιχείρημα με τον σέρβερ είναι αστείο. Αν δεν ήταν αυτός ο σέρβερ, θα ήταν κάποιος άλλος κι αν δεν ήταν το ίντυ θα ήταν κάποιο άλλο μέσο.
Απαγορέυεται να γίνεται κριτική σε κάτι ενώ βρισκόμαστε εντός σε αυτό το κάτι; Δηλαδή όσοι κατακρίνουν τον καπιταλισμό και την καταναλωτική κοινωνία που ζούνε; Στο φεγγάρι;
Όσο για τα υπόλοιπα, δεν ξέρω αν είδες το χθεσινό άρθρο του Μανδραβέλη, αλλά λέει τα ίδια ακριβώς, όντας και ο ίδιος παθών κάποτε. Επειδή κάθε περίπτωση είναι ξεχωριστή, αυτή τη φορά θα συμφωνήσω. Μιλάμε για έναν άνθρωπο που η επιστημονική του φήμη τον ξεπερνά, δεν ήρθε ο Λεπέν όπου ξέρεις και τι θα πει και ποιοι θα πάνε να τον ακούσουν. Η παρέμβαση, που είχε περισσότερο το ρόλο αντιπληροφόρησης καθώς πολύς κόσμος δεν ήξερε αυτή την πλευρά του κατά τ’ άλλα αναγνωρισμένου καθηγητή, θα μπορούσε να ήταν πιο εποικοδομητική αν ήταν πιο σωστά αρθρωμένη και οργανωμένη και αν εξαντλούσε τη ρητορητική της δεινότητα εντός της αίθουσας και όχι στην ανακοίνωση που δικαιολογούσε τον έναν (1) που κινήθηκε απειλητικά με σκοπό άσκησης σωματικής βίας.
Όμως, ναι, αυτά είναι ζητήματα επιχειρησιακά και επικοινωνιακά και η κάθε ομάδα που λαμβάνει τέτοιου είδους πρωτοβουλίες καλείται να τα επιλύσει. Γι’ αυτό και κρίνονται εντός και εκτός ‘χώρου’ σε κάθε τους τέτοια κίνηση.
Με το να χαρακτηρίζεις συλλήβδην τους αναρχικούς “μια ζωή τζάμπα μάγκες” μάλλον αποκαλύπτεις κάποια προσωπική εμπάθεια παρά συντάσσεις τεκμηριωμένη πολιτική άποψη. Είμαι πολύ περίεργος να δω αν μπορείς να το υποστηρίξεις κάπως αυτό που λες.
Σόρρυ για την αλλαγή ταυτότητας.
Κατ’ αρχάς για να γίνει μια παρέμβαση πολιτικού χαρακτήρα έχουμε ένα μίνιμουμ πολιτικής αντίληψης, λάθος ή σωστή το συζητάμε. Με την ανακοίνωση τα παιδιά έδειξαν ότι έχουν και πολιτική σκέψη, λάθος ή σωστή κι αυτό το συζητάμε. Τις κωλοτούμπες του κειμένου μπορείς να τις εκθέσεις αν θέλεις, πολύ πιθανό και να υπάρχουν, το ζήτημα είναι σε τι αναφέρονται και αν εν τέλει ακυρώνουν τη συμφωνία θεωρία-πράξης που προσπαθεί να υποστηριχτεί μέσα από την ανακοίνωση.
Το εξεγερσιακό πνεύμα με το οποίο αντιτίθεσαι, το πνεύμα της αμφισβήτισης και της αμφιβολίας το θεωρώ προαπαιτούμενο οποιουδήποτε σκεπτόμενου ανθρώπου και μάλιστα σε εποχές αύξουσας παρακμής και οριακών καταστάσεων όπως η δική μας θα έπρεπε να είναι ακόμα πιο οξυμένο.
Άλλη κουβέντα, αλλά σχετική.
Quote- άρα και τα δύο posts για συντομία.
[U]Περί πολιτικής αντίληψης[/U]: συγκεκριμένα έγραψα το εξής: [I]Τι ‘‘λάθη τακτικής’’, sorry κιόλας. Μηδενική πολιτική αντίληψη για το πώς κάνεις πράγματα και πως τι κριτικάρεις, και αν όλα αυτά τα αναγάγεις σε ‘‘επιχειρησιακά’’ και γενικόλογα ‘‘λάθη τακτικής’’ (που στην τελική δε δικαιολογούν τίποτε, απλά υπεκφεύγουν) τότε υπάρχει πρόβλημα.[/I] Δηλαδή αναφερόμουν σε αυτό που έγραψε ο Γράκχος, περί αυτοκριτικής και ‘‘λάθων τακτικής’’. Προφανώς και με την κυριολεκτική έννοια τα πάντα που κάνεις είναι πολιτικά κλπ. κλπ. οπότε και σε αυτήν την περίπτωση υπάρχει πολιτική αντίληψη από πίσω, θα ήμουν χαζός αν έλεγα το αντίθετο. Το να χαρακτηρίζω ότι η ανακοίνωση τους έχει μηδενική πολιτική αντίληψη προφανώς εννοώ αυτό που λες, ότι τη βρίσκω λάθος δηλαδή. 
Αλλά νομίζω ότι κάτι τέτοιο ήταν εύκολα κατανοητό, τώρα αν ο όρος που χρησιμοποίησα ήταν άστοχος τότε ΟΚ.
Σχετικά με το γιατί χαρακτήρισα έτσι την πολιτική τους αντίληψη (μία κουβέντα που είναι σχετική, όπως λες, αλλά δε νομίζω ότι ενδιαφέρει και πολλούς που διαβάζουν το thread): βρήκα αδιανόητο το ότι το γεγονός του τυπά με τη σημαία εξαντλείται σε μία παράγραφο που το χαρακτηρίζει ως ένα ‘‘λάθος τακτικής’’. Αυτά δεν είναι λάθη τακτικής. Αυτά είναι αντιλήψεις και παθογένειες που υπάρχουν στο συγκεκριμένο πολιτικό χώρο. Και είτε τις δικαιολογείς και σηκώνεις το βάρος των ευθυνών σου, είτε σφυρίζεις αδιάφορα (όπως κάνει η συγκεκριμένη ανακοίνωση).
Πώς να χαρακτηρίσω μία πολιτική αντίληψη που όχι μόνο αφήνει να συμβαίνουν τέτοια ‘‘λάθη τακτικής’’ (κάτι που σε μένα φανερώνει έλλειψη σοβαρότητας και προχειρότητα), αλλά δεν τα κριτικάρεις κιόλας; Δηλαδή γράφεις στην ανακοίνωση σου ότι πήγες να κάνεις κάτι [U]συγκεκριμένο[/U], αυτό δεν έγινε λόγω [U]συγκεκριμένου συμβάντος[/U] και δεν κάνεις μία κριτική στο συμβάν; Δηλαδή τουμπεκί; Βλέπω το κείμενο να ξεχειλίζει από ‘‘σκληρότητα’’ στην κριτική του συστήματος, αλλά στις δικές μας παθογένειες τι; ‘‘Λάθη τακτικής’’;
[U]Περί του ‘‘εξεγερσιακού’’ πνεύματος[/U]: με τον όρο αυτό δεν εννοώ αυτό που γράφεις για πνεύμα αμφισβήτησης κλπ., γι’ αυτό και το έβαλα σε εισαγωγικά. Αναφέρομαι στην ουσία του συνθήματος ‘‘το δίκιο το έχουν οι εξεγερμένοι…’’, δηλαδή αυτόν τον ακραίο και χαώδη διαχορισμό μεταξύ ‘‘επαναστατημένων’’ και ‘‘προσκυνημένων’’. Ένα πνεύμα που διακατέχει όλο το κείμενο από την αρχή του κιόλας. Μία αντίληψη που (κατά τη γνώμη μου) γεννά ακριβώς τέτοια περιστατικά που βλέπουμε στο vide- άκι. Ένα ‘‘δίκιο’’ που σου δίνει τη δικαιοδοσία να εφαρμόσεις την ‘‘επαναστατικότητα’’ του όπου/όπως θες. Και άλλα πολλά, αλλά αυτή η συζήτηση είναι τεράστια, δεν ξέρω πόσο νόημα έχει να την κάνουμε εδώ και με αυτόν τον τρόπο. Καταλαβαίνεις, όμως, σε ποια τάση αναφέρομαι ως ‘‘εξεγερσιακή’’. Χρησιμοποιώ τον όρο ειρωνικά και κάπως προβοκατόρικα.
[U]Περί κωλοτούμπων[/U]: δε θυμάμαι κάθε ακριβή φράση, αλλά όταν λες ότι το πανεπιστήμιο είναι ένας μηχανισμός που σαν μοναδικό σκοπό έχει να βγάλει απαθείς δούλους, μετά δεν μπορείς να μιλάς για επίθεση που δέχεται ο θεσμός του πανεπιστημίου από το κράτος. Εφ’ όσων πιο πριν έχεις ταχθεί de facto εναντίουν του ίδιου του θεσμού. Επίσης δεν μπορώ να καταλάβω πώς μπορείς από τη μία να λες ότι αντιμετωπίζεις εχθρικά όλη την αίθουσα, αλλά θες να κάνεις παρέμβαση και όχι σπάσιμο π.χ. της εκδήλωσης. Ή ότι μιλάς για άσυλο και κοινωνικές κατακτήσεις όταν στο πρόσωπο της κοινωνίας βλέπεις μόνο πειθήμιους μισθωτούς σκλάβους. Πάνω σε όλα αυτά έγραψα και τη φράση ‘‘παραλήρημα’’.
Αυτά πάνω- κάτω, αν ξέχασα κάτι θα επανλέθω.
διαφημίσεις
[B]
1.5 εκατ. ευρώ κέρδισε ο αντιπρόεδρος της Βουλής στο ΚΙΝΟ![/B]
Το ποσό του 1,5 εκατομμυρίου ευρώ κέρδισε ο βουλευτής του ΛΑΟΣ και αντιπρόεδρος της Βουλής, Βαΐτσης Αποστολάτος, από τυχερό παιχνίδι του ΟΠΑΠ!Το ποσό το κέρδισε ο βουλευτής πριν από ένα χρόνο, σύμφωνα με το Βήμα της Κυριακής.
Από την πλευρά του, ο κ. Αποστολάτος δεν επιβεβαιώνει ούτε διαψεύδει το δημοσίευμα λέγοντας πως όλα θα γνωστοποιηθούν όταν δημοσιοποιηθεί το πόθεν έσχες του
http://www.cosmo.gr/Politics/Hellas/319844.html
θα πεθάνω,!
ναι πλέον επιστήμονες και πολιτικοί δεν μπορούν να κριθούν.Οι μεν γιατί έχουν το κάλυμμα ότι τα κάνουν όλα για το όνομα της επιστήμης και οι δε γιατί υπάρχει το πολιτικό άσυλο.Τέτοιες ρατσιστικές θεωρίες πάντως όπως του ενλόγω επιστήμονα πυροδοτούν σε συνδιασμό με άλλους παράγοντες τη διάκριση και το φασισμό
Αστείο είναι το να κριτικάρουν το χέρι που τους χαρτζηλικώνει! Προφανώς και δεν απαγορεύεται η “κριτική σε κάτι ενώ βρικόμαστε μέσα σε αυτό” όπως γράφεις. Αλλά εδώ το θέμα είναι σαν να έχεις έναν χαρτζηλικοσυντήρητο να βγάζει ανακοίνωση ενάντια στον πατέρα του σε φωτοτυπίες που πληρώνει με τα λεφτά του πατέρα του! Ας πάνε στον “άλλο σέρβερ” που λες και ας τον πληρώσουν από την τσέπη τους, γιατί δεν το κάνουν; Έχουν γλυκαθεί και αυτοί από το “τζάμπα”, ε;
To κατάφερε μέχρι και αυτό, το τερατούργημα που λέγεται Ελληνικό δημόσιο: Πρέπει να είμαστε η μόνη χώρα όπου και οι αναρχικοί έγιναν κρατικοδίαιτοι!
Χαίρομαι που στην ουσία μάλλον συμφωνούμε. Δεν διάβασα τον Μανδραβέλη χθες αλλά φαντάζομαι τι θα έγραψε πάνω-κάτω, επειδή όπως λες και ο ίδιος υπήρξε παθων, όπως και πολλοί άλλοι που τόλμησαν τα τελευταία χρόνια να παρουσιάσουν βιβλία και απόψεις που δεν τύγχαναν της έγκρισης των “ταγμάτων εφόδου” που έχουν συσταθεί στο κέντρο της Αθήνας. Ειδικά η πρακτική των ντου σε παρουσιάσεις βιβλίων παραπέμπει κατ’ ευθείαν στους Ναζί και είμαι σίγουρος πως εσύ eNick αυτό το καταλαβαίνεις, έχουμε ξανασυζητήσει για το πως χτίζεται η φασίζουσα νοοτροπία.
Επίσης αν θυμάσαι τα ίδια είχα γράψει και για την παρέμβαση κάποιων στο Βερολίνο στην ομιλία του ΓΑΠ σε πανεπιστήμιο. Και εκεί, παρ’ όλο που δεν επιχειρήθηκε φυσική βία σε βάρος του, η παρέμβαση ήταν “γηπεδική” με πανώ και συνθήματα, ενώ θα μπορούσε να ήταν μία καταπληκτική ευκαιρία να αντιμετωπίσει κανείς τον ΓΑΠ με επιχειρήματα και να δώσει στο Γερμανικό ακροατήριο μία άλλη οπτική από αυτή που κυριαρχεί στα media της χώρας τους.
Δεν νομίζω να τους χαρακτήρισα συλλήβδην. Αν κάποιος είναι διαβασμένος αναρχικός και οι αναζητήσεις του τον έχουν οδηγήσει εκεί ιδεολογικά, αυτό είναι κάτι σεβαστό, στον βαθμό τουλάχιστον που δεν επιχειρεί να μου επιβάλλει τις απόψεις του με τη βία. ΠΙθανότατα, να μπορώ και να συνεννοηθώ μαζί του καλύτερα σε κάποια πράγματα παρά με κάποιον κρατιστή, όσο και αν θεωρώ πως αυτά που θέλει είναι ουτοπικά και ανέφικτα.
Οι “μιά ζωή τζάμπα μάγκες” είναι τα χουλιγκάνια που δηλώνουν αναρχικοί και που έχουν εμφανίσει πλούσια δράση τα τελευταία χρόνια, με τα ντου σε βιβλιοπαρουσιάσεις, την όλο και αυξανόμενη βία στα επεισόδια στο κέντρο και την συμπεριφορά που θυμίζει όλο και περισσότερο συντεταγμένη φασίζουσα ομάδα. Ακόμα και αυτή η φάση με την κοκκινόμαυρη σημαία (που κρατούσε και αυτός που τσαμπουκαλέυτηκε στον Watson) τα τελευταια χρόνια μοιάζει να βρίσκεται εντελώς στα πλαίσια χουλιγκάνικης αντιπαράθεσης με την αστυνομία και τη χρυσή αυγή. Όπως τα χουλιγκάνια χαλάνε τα γκραφίτι των άλλων και γράφουν “Εδώ μόνο εμείς”, αντίστοιχα βλέπω και τα “χουλιγκάνια της αναρχίας” να οργανώνουν ολόκληρη επιχείρηση για να βάλουν την κοκκινόμαυρη σημαία στη θέση της Ελληνικής πάνω στο πανεπιστήμιο, λες και η αναρχία περνάει από σημαίες και συναφή σύμβολα. Στην αντιπαράθεση τους με τους χρυσαυγίτες έχουν αρχίσει να μοιάζουν με τους τελευταίους, υιοθετώντας και αυτόί ένα “σύμβολο που πρέπει να ανέβει στον ιστό”…
Και “μειωμένη” ανοχή για ιδέες/βιβλία που δεν τους αρέσουν…
αυτό που λες, ότι τη βρίσκω λάθος δηλαδή. :pΑλλά νομίζω ότι κάτι τέτοιο ήταν εύκολα κατανοητό, τώρα αν ο όρος που χρησιμοποίησα ήταν άστοχος τότε ΟΚ.[/QUOTE]
Δεν είναι τα πάντα πολιτικά, αυτό είναι ένας εύκολος σχετικισμός (κάθε απολυτότητα καταλήγει σε σχετικισμό), το Πολιτικό εν γένει τείνουμε είτε να το υπερπολιτικοποιούμε είτε να το αποπολιτικοποιούμε. Με αυτό που έγραψες κατάλαβα τι θέλεις να πεις, τη διευκρίνιση τη ζήτησα επειδή στη συγκεκριμένη περίπτωση έχουμε και πράξη και υποστηρικτικό κείμενο και δεν μπορούσα να διακρίνω που στέκεσαι σε σχέση με το καθένα.
Νομίζω ότι αυτό είναι εύκολα κατανοητό. Μην περιμένεις από καμία τέτοια ομάδα, όπως και από κανένα κόμα, όπως και από εν γένει οργανωμένη ομάδα συμφερόντων να κάνει αυστηρή αυτοκριτική δημόσια σε σημείο που να υπερβαίνει την κριτική που ασκεί εναντίον αυτού του πράγματος για το οποίο εξ αρχής συνασπίστηκε. Έχεις δίκιο για τις παθογένειες, έχεις δίκιο για την οργάνωση, αλλά επειδή μιλάμε για αναρχικές ομάδες, δηλαδή εξ ορισμού μη ιεραρχικές και με λειψή οργανωτικότητα χάριν της ελευθερία κινήσεων τέτοιου είδους συμβάντα, δυστυχώς, είναι εύκολο να συμβούν ακόμα και σε καταστάσεις που δεν είναι απαραίτητο ούτε ιδεολογικά, ούτε επιχειρησιακά.
Νομίζω καταλαβαίνω. Όντως είναι κάπως πιο αφηρημένη αυτή η συζήτηση, μπορεί να γίνει καλύτερα αλλού.
Νομίζω ότι εδώ έχεις/έχετε λάθος διότι η ανακοίνωση λέει ρητά:
“Δεν καταδικάζουμε την έρευνα καθαυτή ούτε τη γνώση. Αντιστεκόμαστε στις λογικές που την κατευθύνουν και στους ιδεολογικούς σκοπούς που αυτή εξυπηρετεί.
Για όλους αυτούς τους λόγους και θεωρώντας το πανεπιστήμιο όπως και την έρευνα ως κάτι μη αποκομμένο απ?την κοινωνία πήραμε την πρωτοβουλία…” κλπ.
Αυτό δεν είναι de facto ανάληψη θέσης εναντίον του θεσμού. Άλλωστε και η φύση της παρέμβασης τέτοια είναι, όπως είναι η κατάληψη ενός χώρου τον οποίο θέλεις να τον δεις να διατηρείται, αλλά κάπως διαφορετικά. Αλλιώς θα τον καίγανε, δεν θα κάνανε παρέμβαση και θα βγάζανε ανακοινώσεις.
Επίσης δεν είπανε πουθενά ότι αντιμετωπίζουν εχθρικά όλη την αίθουσα, αλλά ότι:
“Με την είσοδο μας στο αμφιθέατρο αντιμετωπίσαμε ένα αρνητικό κλίμα, κάτι αναμενόμενο μιας και το κοινό είτε απαρτιζόταν από άτομα που ανήκουν στην ακαδημαϊκή κοινότητα? άτομα που εξ?ορισμού αντιμετωπίζουμε εχθρικά, καθώς κύριο μέλημα τους είναι η παραγωγή ερευνητικού έργου προς όφελος του καπιταλιστικού κεφαλαίου ? είτε από κόσμο που αγνοούσε τις έρευνες και τις αντιλήψεις του Watson.”
Υποθέτω ότι όταν μιλάνε για άτομα που ανήκουν στην ακαδημαϊκή κοινότητα περιορίζονται στους μεγαλοκαθηγητές, τους πρυτάνεις κλπ. στους οποίους αναφέρονται παρακάτω και όχι σε κάθε φοιτητή (που και αυτοί μέλη της κοινότητας είναι, αλλά ας πούμε ότι έκαναν ένα φιλολογικό λάθος στην ανακοίνωση), τον οποίο όπως λένε θεωρούν παραπληροφορημένο διαχωρίζοντας τους από την πρώτη ομάδα και γι’ αυτό το λόγο υποτίθεται ότι έγινε και η παρέμβαση.
Τέλος, λες ότι στο πρόσωπο της κοινωνίας βλέπουν μόνο πειθήνιους μισθωτούς σκλάβους, άρα δεν δικαιούνται να μιλάνε για κοινωνικές κατακτήσεις και το άσυλο. Νομίζω ότι δεν συμβαίνει καθόλου αυτό, δηλαδή ότι αυτό που βλέπουν και αυτό για το οποίο κινητοποιούνται είναι η κατάπτωση του θεσμού, η ανίερη συμμαχία του με το καπιταλιστικό σύστημα και με την ιδιοτελή παραγωγή γνώσης που ως συνέπεια έχει τη “διαιώνιση της συστημικής νοοτροπίας.” όπως λένε.
Βλέπουν μία τάση, ένα γίγνεσθαι, όχι μια παγιωμένη και αναπότρεπτη κατάσταση, αλλιώς δεν θα έμπαιναν στον κόπο να αντιδράσουν. Αλλά ακόμα κι αν έβλεπαν παντού μισθωτούς σκλάβους, για ποιο λόγο να μη μιλήσουν για το άσυλο, το οποίο είναι κατάκτηση μιας άλλης εποχής; Αν δεν επικαλεστούν τις μέχρι τώρα κοινωνικές κατακτήσεις πώς θα πάνε ένα βήμα παραπέρα;
Ναι, έχουν γλυκαθεί από το τζάμπα όπως κάθε άνθρωπος. Αλλά δε νομίζω να σταματήσει το ιντυμίντια αν αναγκαστεί να αλλάξει σέρβερ.
Νομίζω ότι το ελληνικό δημόσιο έχει σοβαρότερα προβλήματα να ασχοληθεί από ένα αντισυστημικό σάιτ που λειτουργεί σε σέρβερ που πληρώνει το κράτος.
Το παρακάνεις νομίζω…
Πρέπει κάποια στιγμή να καταλάβετε ότι κάποιες ενέργειες αντίδρασης υπερβαίνουν το θεσμικό πλαίσιο που έχετε συνηθίσει. Δηλαδή με όλα αυτά που έχουν γίνει περιμένεις να πάει ένας φοιτητής σε ομιλία του ΓΑΠ στο Βερολίνο και να κάνει ισότιμη συζήτηση; Αν θυμάσαι τη σκηνή την ώρα που έλεγε ο ΓΑΠ “αφήστε τους να μιλήσουν, έχουμε δημοκρατία” η δική του ασφάλεια, η γερμανική μυστική αστυνομία και κυρίως οι αυτόκλητοι σωματοφύλακές του από την τοπική οργάνωση του κόμματος, τραβούσαν τα πανό και τραμπούκιζαν τις κοπέλες.
Ο ΓΑΠ κατεδαφίζει τη χώρα κι εσύ μιλάς για κοσμιότητα στις αντιδράσεις. Οκ, να διατηρήσουμε τους τρόπους μας, δε λέω, ας του μιλάμε στον πληθυντικό μέχρι το τέλος ας πούμε…
Όταν δολοφονήθηκε ο Γρηγορόπουλος, ο αρμόδιος υπουργός Παιδείας αξιότιμος κύριος Ευριπίδης Στυλιανίδης (όταν τελείωσε με τα μπουζούκια και τα γήπεδα) βγήκε και είπε ότι κατανοεί την οργή των μαθητών και ότι μια καλή αντίδραση θα ήταν να γράψουν επιστολές με τις σκέψεις τους. Καλό ε;
Μπορείς κι εσύ να κρατήσεις ένα ημερολόγιο και να το ονομάσεις “Η Ελλάδα τον καιρό του Μνημονίου” έτσι θα αποβάλλεις την ψυχολογική πίεση που σου έχουν επιφέρει οι μειώσεις μισθών και συντάξεων και θα ξεπεράσεις το γεγονός ότι σε καμιά 15αριά χρόνια θα ψάχνεις για δουλειά στις πλατείες των Τιράνων και της Σόφιας.
Αλλά, προς Θεού, να διατηρήσουμε τους τρόπους μας, άλλωστε για μια τιμή ζούμε…
“Τάγματα εφόδου” είναι ποιοί; Αυτοί που έριξαν αυγά στην Σώτη Τριανταφύλλου πχ.; Οι ακροδεξιοί που διακόπτουν κάθε βιβλίο πουν δεν συμβαδίζει με τα εθνικά τους φρονήματα; Και οι δύο;
Εκεί που συμφωνούμε είναι ότι στη συγκεκριμένη περίπτωση στην Πάτρα ήταν άσκοπη η οποιαδήποτε χρήση σωματικής βίας, η οποία εν τέλει χαντάκωσε την όλη προσπάθεια.
Τώρα μόνο είπες ότι αναφέρεσαι στα χουλιγκάνια, τα οποία προφανώς και έχουν αυξηθεί δημιουργώντας καταστάσεις που δεν τιμάνε τον αναρχικό χώρο. Μόνος σου λες ότι δηλώνουν αναρχικοί, δεν είναι.
Τις συμβολικές πράξεις δεν τις αποφεύγεις, μια σημαία είναι, δεν υπάρχει δομή, οργάνωση και στολές. Οι χρυσαυγίτες κάνουν παρέλαση με ολόκληρη τελετουργία, σημαίες, ασπίδες, δάδες, ειδική φρουρά γύρω από τον αρχηγό κλπ.
Οι αναρχικοί μια σημαία έχουν, την οποία αν την δουν να κυματίζει σε κάποιον ιστό κρατικού κτιρίου θα το θεωρήσουν συμβολική και ηθική νίκη, είναι και ζήτημα επικονωνίας. Ούτε δομικά έχουν σχέση με τη χρυσή αυγή, ούτε στη μορφή, ούτε στο περιεχόμενο. Προσμείξεις υπάρχουν, όπως υπάρχουν και αναρχοφασίστες (ιδεολογικά) και αναρχικοί με φασιστική νοοτροπία (πρακτικά). Δεν υπάρχει αμόλυντος χώρος, αλλά να μπορούμε να διακρίνουμε και τα όρια.
Όσο για τη χουλιγκανική αντιπαράθεση με την αστυνομία, αυτή είναι δομικό στοιχείο του αναρχικού χώρου και συντηρείται και από την πλευρά της αστυνομίας. Εκεί να δεις χουλιγκανισμό…
:lol::lol::lol::lol::lol::lol3::lol3::lol3::lol3:
Sorry για το νταμπλ ποστ αλλά θέλω να απαντησω στο απο πάνω. Καταρχας εγω διαφωνω με τον Λεπερ σε σχεδόν όλα εκτός από το κομμάτι της έλειψης αυτοκριτικης. Μια αναρχικη ομάδα δεν έχει “εσωτερικές” διαδικασίες, την αυτοκριτική της οφείλει να την κάνει ανοικτά και δημόσια, όχι “εσωτερικά”. Από εκει και πέρα όσον αφορά αυτά που λες, δεν ξέρω τι πρέπει να περιμένω από κάποιο κομμα αλλά απο μια αναρχικη ομάδα όχι απλά περιμένω, ΑΠΑΙΤΩ να δω δημόσια αυτοκριτική για τις αποτυχίες της. Κατα τα άλλα, να πω για μια ακόμα φορά, πως το κειμενο το βρίσκω μια χαρά.
Επίσης, Ε Νικ, ποιος είπε ότι μια αναρχική και εξ ορισμού μη ιεραρχική ομάδα δικαιολογείται να έχει “λειψή οργανωτικότητα” και μάλιστα “χάριν της ελευθερίας”; Sorry (το ξέρω ότι μιλάς καλοπροαίρετα) αλλά η λογική της χαλαρής οργάνωσης προκειμένου να μην καταστέλεται έτσι γενικά και αόριστα ο αυθορμητισμός είναι και ο λόγος που γίνονται μαλακιες. Οριζόντιες δομές (όπως αυτές που έχει μια αναρχική ομάδα) δεν σημαίνει έλειψη οργάνωσης, ίσα ίσα, αν θες να υπερασπίζεσαι στην πράξη αυτά που πρεσβεύεις, η όργανωσή σου οφείλει να είναι οριζόντια μεν, σοβαρότατη και συνεπέστατη στον αγώνα σου δε.
Κι εγώ διαφωνώ, αλλά κάνω συζήτηση για να βρω σημεία σύγκλισης και να μην αφήνω πράγματα αναπάντητα.
Δεν μίλησα ποτέ για εσωτερικές διαδικασίες, εννοείται ότι οι συνελεύσεις αυτών των ομάδων (πρέπει να) έχουν δημόσιο χαρακτήρα και είναι κατακριτέα τα όποια διευθυντήρια ρυθμίζουν τη λειτουργία μιας ομάδας κρυφά από τα μέλη της. Η δημόσια αυτοκριτική εκεί έγκειται, το αν χρειάζεται και δημόσια ανακοίνωση αυτοκριτικής, αυτό το αποφασίζει η εκάστοτε ομάδα σύμφωνα με τα κριτήρια λειτουργίας της. Ο δημόσιος χαρακτήρας, πάντως, τουλάχιστον των συνελεύσεων, είναι αδιαπραγμάτευτο στοιχείο.
Όσο για την δημοσιοποίηση της αυτοκριτικής θυμήσου τον χαμό με τις ανακοινώσεις και τις αφίσες μετά τη Marfin…
Ο Μπακούνιν. Όχι ότι δικαιολογείται, αλλά ότι αυτό είναι το σχήμα και από εκεί και πέρα επαφίεται στα άτομα να καλύψουν το κενό οργανωτικότητας.
Συμφωνούμε απόλυτα, αυτό θα ήταν το ιδανικό. Απλά εξήγησα το σχήμα σε αντιδιαστολή με ομάδες άλλων ιδεολογικών πεποιθήσεων όπως η χ.α. για να μην γίνεται σύγχυση, δεν είπα ότι έτσι θα πρέπει να είναι. Αυτό που λες, προϋποθέτει όμως αυτοπειθαρχία, ανεπτυγμένα πολιτικά και κοινωνικά κριτήρια και δυνατότητα αντίληψης της κάθε περίπτωσης ως ξεχωριστό γεγονός ιδεολογικά και επιχειρησιακά.
Αν ξέρεις καμιά τέτοια ομάδα στείλε πμ 8)
Νομίζω ότι αυτό είναι εύκολα κατανοητό. Μην περιμένεις από καμία τέτοια ομάδα, όπως και από κανένα κόμα, όπως και από εν γένει οργανωμένη ομάδα συμφερόντων να κάνει αυστηρή αυτοκριτική δημόσια σε σημείο που να υπερβαίνει την κριτική που ασκεί εναντίον αυτού του πράγματος για το οποίο εξ αρχής συνασπίστηκε. Έχεις δίκιο για τις παθογένειες, έχεις δίκιο για την οργάνωση, αλλά επειδή μιλάμε για αναρχικές ομάδες, δηλαδή εξ ορισμού μη ιεραρχικές και με λειψή οργανωτικότητα χάριν της ελευθερία κινήσεων τέτοιου είδους συμβάντα, δυστυχώς, είναι εύκολο να συμβούν ακόμα και σε καταστάσεις που δεν είναι απαραίτητο ούτε ιδεολογικά, ούτε επιχειρησιακά.
Στο σημείο αυτό θα διαφωνήσω, μιας και είναι πολύ κρίμα να χρησιμοποιούμε την αυτοοργάνωση σαν ‘‘δικαιολογία’’ για τέτοια προβλήματα. Όπως διαφωνώ και στο σημείο της αυτοκριτικής, πιστεύω ότι αν θες να πας μπροστά, να ξεπεράσεις προβλήματα που υπάρχουν και εν τέλη να δώσεις επιτέλους νόημα και στη ρημάδα τη λέξη ‘‘αξιοπρέπεια’’ που τόσο τη χρησιμοποιούμε, θα πρέπει το μαχαίρι να μπει στο κόκκαλο, όπως και έχει μπει πολλές φορές. Καταλαβαίνω τη γνώμη σου και για τα δύο θέματα, απλά νομίζω ότι θα έπρεπε να είμαστε πολύ πιο αυστηροί.
Αυτό δεν είναι de facto ανάληψη θέσης εναντίον του θεσμού. Άλλωστε και η φύση της παρέμβασης τέτοια είναι, όπως είναι η κατάληψη ενός χώρου τον οποίο θέλεις να τον δεις να διατηρείται, αλλά κάπως διαφορετικά. Αλλιώς θα τον καίγανε, δεν θα κάνανε παρέμβαση και θα βγάζανε ανακοινώσεις.
Δεν έχω μπροστά μου το κείμενο, αλλά θυμάμαι ότι αναφέρομαι σε μία φράση στην αρχή του κειμένου που ορίζει το πανεπιστήμιο σε μία γραμμή, σαν ένα μηχανισμό του κράτους που παράγει πειθήνιους εργαζόμενους που δε διεκδικούν τα δικαιώματα τους κλπ. Γι’ αυτό μίλησα για de facto ανάληψη θέσης εναντίον του θεσμού. Όπως και στο σημείο που ανέφερες κι εσύ, με τον όρο ‘‘ακαδημαϊκή κοινότητα’’ εγώ κατάλαβα μία γενική αναφορά σε καθηγητές/φοιτητές/μεταπτυχιακούς κλπ., αλλά εκεί όντως να ισχύει αυτό που λες, λάθος διατύπωση. Όταν, λοιπόν, βλέπεις στο χώρο του πανεπιστημίου μόνο πράγματα εχθρικά, δεν μπορώ να καταλάβω τη λογική του να μιλάς μετά για υπεράσπιση αυτού του χώρου κλπ. Δεν είδα επίσης πουθενά ποια είναι π.χ. μία δική τους πρόταση για ένα διαφορετικό πανεπιστήμιο, όπως λες εσύ. ΟΚ, ίσως κάτι τέτοιο να ξέφευγε από τα όρια του λόγου που ήθελαν να βγάλουν, δεν ξέρω. Αλλά όλα αυτά για μένα έχουν σημασία. Αλλιώς θα έκανε την παρέμβαση ένας που καθημερινά π.χ. έχει τριβή με τη σχολή και βλέπει σε αυτήν ένα πεδίο αγώνα, αλλιώς ένας ουρανοκατέβατος κομήτης. Αλλιώς θα την έκανε κάποιος που δε βλέπει τον εαυτό του αμόλυντο επαναστάτη, και αλλιώς ένας που στο πρόσωπο της κοινωνίας βλέπει μόνο μισθωτούς σκλάβους και ρουφιάνους.
Γενικά μου αρέσει ο λόγος σου και ας βλέπουμε διαφορετικά κάποια συγκεκριμένα θέματα. Ίσως να φταίει ότι ο καθένας μας έχει διαφορετικές εμπειρίες και αφετηρίες, και από εκεί ξεκινά το πως θα ‘‘δεις’’ και θα ‘‘κριτικάρεις’’ κάποια γεγονότα, ίσως και άδικα κάποιες φορές, δεν ξέρω. Καταλαβαίνεις τι εννοώ, η κουβέντα ξεφεύγει λίγο από τα όρια του forum, θα ήταν καλύτερα αν μπορούσαμε να μιλήσουμε κατ’ ιδία ή πιο άμεσα. Θέλω να πω ότι μπορεί για το συγκεκριμένο συμβάν να έχεις δίκιο, κι εγώ απλά να ‘‘θέλω’’ να το δω ή να το εντάξω σε ένα γενικότερο πολιτικό πλαίσιο που βλέπω κάποια πράγματα. Fuck, δεν είμαι καλός στο γραπτό λόγο, αν ήμασταν face to face θα ήμουν πιο κατανοητός.
Όπως απάντησα και στον Μάνσον δεν το δέχομαι παθητικά αυτό το γεγονός, απλά το εξηγώ σε πρώτη φάση. Το ζητούμενο είναι η υπέρβασή του.
Καλά κάνουν και έχουν σημασία για σένα και για όλους. Απλά ήταν μια συμπαθητική ανακοίνωση γραμμένη πολύ καλύτερα από άλλες αντίστοιχες και θεώρησα ότι άξιζε να την υπερασπιστώ. Έχεις κάποιες ιδιομορφίες ο λόγος τέτοιων ομάδων και σε τέτοιες περιστάσεις, είναι άδικο να περιμένουμε και έκφραση θετικών απόψεων με συγκεκριμένες προτάσεις για το πανεπιστήμιο. Ας αρκεστούμε σε μια ικανοποιητική αρνητικότητα ως προς το υπάρχον και τα υπόλοιπα θα έρθουν σε άλλο επίπεδο.
Δεν είναι άσκοπες αυτές οι κουβέντες, είναι καλή αφετηρία για προβληματισμό.
Αλοίμονο αν συμφωνούσαμε σε όλα, προφανώς δίνεις τη βαρύτητα κάπου αλλού και αν μιλάγαμε κατ’ ιδίαν θα το έκανα κι εγώ αυτό, αλλά σαν πρώτο βήμα αναλαμβάνεις μια θέση ως συνομιλητής σε δημόσιο φόρουμ και μετά προσαρμόζεσαι στις ανάγκες του κάθε συνομιλητή ξεχωριστά.
Να φάμε κανένα αρνί τώρα όμως γιατί πολύ νηστέψαμε 
Ναι ρε, δεν ειπα ότι το ειπες εσυ, εγω το ανεφερα. Το πρόβλημα Ε Νικ ξέρεις ποιο είναι; Ότι πρέπει να γίνει μια Μαρφιν για να κριτικαριστουν ΔΗΜΟΣΙΑ αυτα που κριτικάρει έτσι κι αλλιως ο αναρχικος χωρος αλλα στο μεταξύ του. Υπάρχει μια τεράστια αγωνια μέσα στον αναρχικο χωρο όσον αφορά το πως κριτικάρεις δημόσια αυτά τα περιστατικά γιατι δεν θέλουν ο λόγος του και τα επιχειρηματά του να νομιμοποιήσουν έτσω και στο ελάχιστο την ρητορική της απέναντι πλευράς. Αυτό είναι απόλυτα σωστό κατά την αποψή μου αλλά και πάρα πολύ δύσκολο καθώς πρέπει να προσέξεις παρα πολυ και να ισοροπείς σε ένα τεντωμένο σκοινί για να μην κατηγορηθείς για νομιμοποίηση των επιχειρημάτων του κράτους. Γι’ αυτό τον λόγο αποφεύγεται η όποια δημόσια κριτική και φτάνουμε στο σημείο να γίνεται μια μαρφίν και μετά να τρέχουμε και να μην φτάνουμε να αποδείξουμε πως δεν είμαστε ελέφαντες. Και εκει, όταν δηλαδη μπαίνει το αγκούρι στον κώλο και είναι αναγκαία η δημόσια κριτική βλέπουμε πως μπορεί τελικά να την κάνει ο αναρχικος χώρος και ας είναι δύσκολο…
Προφανώς. Η ελεύθερη συμφωνία μεταξύ ανθρώπων είναι ζητούμενο για μια αυριανή κοινωνία και δεδομένου πως χρέος του αναρχικου χώρου είναι να οικοδομεί στο σήμερα την κοινωνια του αύριο οφείλει να έχει οργανώσεις των οποίων τα μέλη θα συμπορεύονται με βάση ελεύθερες συμφωνίες. Με άλλα λόγια η οργάνωση επαφίεται στα ίδια τα άτομα που οργανώνονται και όχι σε μια πρωτοπόρα ηγεσία. Αυτό όμως, ξαναλέω, δεν δικαιολογεί λειψή οργανωτικότητα. Δεν ξέρω αν το λέει με αυτά τα λόγια ο Μπακούνιν (δεν έχω πολυδιαβάσει θεωρητικά πραγματα για να είμαι ειλικρινής) αλλα εν πάσει περιπτωση η λειψή οργανωτικότητα δεν δικαιολογείται ποτε…
Πολλές είναι, δεν χρειάζεται να σου στειλω πμ, δεν κρύβονται απο κανέναν. Επίσης, να ξεκαθαρίσω ότι όταν μιλάω για αναρχικό χώρο μιλάω για αυτές τις ομάδες, όχι γενικά για τον καθένα που δηλώνει αναρχικος. Ε, και αυτές οι ομάδες με τα χίλια δυο στραβά τους, έχουν τουλάχιστον υψηλό επίπεδο συνείδησης…
Χρεωνεις ολη την δραση σε μια “ταση”, παρολο που ακομα και στο κειμενο, δεν φαινεται το “επαναστατης vs κοινωνια”. Εξαλλου, οπως φαινεται και απο το κειμενο, για κοινωνικη παρεμβαση πηγαιναν, οχι για να σκοτωσουν τον ρατσιστη.
Το ‘‘επαναστάτης vs. κοινωνία’’ προσωπικά το εξέλαβα από το κείμενο, κυρίως στην πρώτη του παράγραφο αλλά και ύστερα. Μπορεί μόνο εγώ να το εξέλαβα έτσι, δεν ξέρω, αλλά εξήγησα γιατί το λέω.
Για κοινωνική παρέμβαση πήγαιναν, όπως λες, αλλά όταν ο ένας πήγε να κάνει την καγουριά του, δεν είδα κανέναν από τους υπόλοιπους να υπερασπίζεται αυτήν την κοινωνική παρέμβαση, και μάλιστα στο κείμενο δεν είδα κανέναν να κάνει μία σοβαρή κριτική σε αυτήν την καγκουριά. Αυτό μου δείχνει ότι είτε τα άτομα αυτά δεν μπορούν να οργανώσουν μία σοβαρή κοινωνική παρέμβαση, είτε δεν έχουν πρόβλημα με τις καγκουριές στις κοινωνικές τους παρεμβάσεις.
Η ενημέρωση και οι εφημερίδες στην εποχή των blogs
Tου Θεοδωρου Παγκαλου*
Εχει πλέον ζωτική σημασία να ανοίξει ένας δημόσιος διάλογος για ένα θέμα που απειλεί τη δυνατότητα ελεύθερης έκφρασης, αλλά και κριτικής της εξουσίας και συνεπώς τον χαρακτήρα και το μέλλον της Δημοκρατίας μας.
Τα ανώνυμα blogs είναι σαν να γράφεις νύχτα στους τοίχους ένα καινούργιο σύνθημα κάθε 10 λεπτά, χωρίς να σε βλέπει κανείς και χωρίς, φυσικά, να υπογράφεις. Αυτή, ακριβώς, η ανωνυμία μετέτρεψε τα blogs από έμβλημα της ελευθερίας της έκφρασης και αδιαμεσολάβητης επικοινωνίας, στο απόλυτο σύμβολο του πιο ακραίου λαϊκισμού και συνωμοσιολογίας. Οσο πιο απίθανη, όσο πιο μυστικιστική, όσο πιο παράλογη, όσο πιο πολύ απευθύνεται στους πιο ανομολόγητους φόβους του ασυνείδητου, τόσο πιο μεγάλες πιθανότητες έχει μια θεωρία συνωμοσίας να εξαπλωθεί σε χιλιάδες mail μέσω της μεθόδου chain-mails.
Η ανωνυμία των blogs δικαιολογείται με το επιχείρημα του φόβου: ο απλός πολίτης γράφει ανώνυμα γιατί (υποτίθεται ότι) η εξουσία καραδοκεί για να τον κυνηγήσει. Ετσι καλλιεργείται η ρουφιανιά και καθαγιάζεται η μαύρη κουκούλα. Οποιοσδήποτε μπορεί ανώνυμα να γράφει ό,τι θέλει χωρίς να έχει καμία ευθύνη ούτε γι? αυτό που γράφει ούτε για τον τρόπο που το γράφει. Ο δημόσιος λόγος των blogs είναι ο χειρότερος βιαστής της ελληνικής γλώσσας. Εξαντλείται, πολλές φορές, στα βασικά ρήματα (κατά προτίμηση όσα έχουν σχέση με σεξουαλικές πράξεις) και τις συνήθεις βρισιές.
Πλεονέκτημα των blogs (ανώνυμων και επώνυμων) είναι η αμεσότητα της πληροφορίας. Μέσα σε ελάχιστα λεπτά από το συμβάν μπορούν να δημοσιοποιήσουν την είδηση. Σε συνδυασμό με τις κάμερες των κινητών τηλεφώνων έχει, έτσι, αλλάξει και η ίδια η φύση του «δημόσιου γεγονότος», δηλαδή του γεγονότος που αξίζει να απασχολήσει την κοινή γνώμη. Και αυτό συμβαίνει διότι τα blogs δεν μπορούν να αξιολογήσουν ένα γεγονός ούτε να αντισταθούν στις φήμες αφού αυτές τα τρέφουν. Η πρόσφατη απεργία του Τύπου ανέδειξε ακριβώς αυτή τη διάσταση, αφού ελλείψει εφημερίδων όλοι στράφηκαν σ? αυτά για να μάθουν νέα με αποτέλεσμα να οργιάσουν κάθε είδους φήμες. Γι? αυτό και όσες εφημερίδες κινούνται στη λογική των ανώνυμων blogs διαπράττουν στρατηγικό λάθος, όπως κάνουν και όσοι δημοσιογράφοι γράφουν άρθρα κάνοντας συρραφή πληροφοριών από τα blogs. Ο Τύπος δεν απειλείται από τα blogs, αν επιμείνει στις αναλύσεις και τη διασταύρωση των γεγονότων παρέχοντας έτσι αξιόπιστη και έγκυρη πληροφορία.
Ο Δούρειος Ιππος που οδηγεί στην καταστροφή εφημερίδων είναι η εσχάτως αποκτηθείσα συνήθεια, ειδικά νεαρών δημοσιογράφων, οι οποίοι αντιμέτωποι με τον τρόμο της λευκής σελίδας (ή, μάλλον, της λευκής οθόνης του υπολογιστή), καταφεύγουν στην άκριτη συρραφή «ειδήσεων» από τα blogs για να γράψουν το «άρθρο» τους. Δυστυχώς, τον εξευτελισμό αυτό, εσχάτως, έχουν υποστεί και ιστορικές εφημερίδες. Είναι η συνέχεια της νέας μόδας στα πανεπιστήμια, να συγγράφονται επιστημονικές εργασίες με πηγή τη Wikipedia.
Ετσι, όμως, οι εφημερίδες δίνουν εκ των υστέρων στα ανώνυμα blogs αυτό ακριβώς που τους λείπει για να κυριαρχήσουν και να επιβάλλουν τις αντιλήψεις τους. Εγκυρότητα και αξιοπιστία. Αυτοεξευτελιζόμενος ο Τύπος με τέτοιο τρόπο, αυτοκτονεί. Αυτοκτονεί από ραθυμία και από την αποδοχή της ήσσονος προσπαθείας. Αυτή είναι η πραγματική απειλή. Διότι όποιος φλερτάρει με τον Διάβολο τελικά θα υποκύψει σ? αυτόν.
Τα ανώνυμα blogs ελάχιστη σχέση έχουν με την δημοσιογραφία των πολιτών. Συνήθως, πίσω τους κρύβονται συγκεκριμένοι «δημοσιογράφοι» που διακρίθηκαν και διακρίνονται για οτιδήποτε άλλο εκτός από τη δημοσιογραφία. Ηδη παράγουν μια ολόκληρη γενιά «δημοσιογράφων» που θεωρούν την ηθική και τη δεοντολογία κάτι κακό και εντελώς άχρηστο. Προτιμούν να πλουτίσουν εκβιάζοντας μέσω του γνωστού κύκλου: η είδηση πρώτα δημοσιεύεται στο δικό τους «δέντρο» ανώνυμων blogs (έτσι βλέπεις το ίδιο κείμενο σε 20 blogs), μετά περνά σε κάποια περιθωριακή εφημερίδα και μετά σε κάποιο παράνομο τηλεοπτικό σταθμό. Η επιτυχία τους είναι όταν τη δουν γραμμένη σε κάποια έγκυρη εφημερίδα.
Η πλήρης ανομία στον χώρο της ενημέρωσης, συμβατικής και ηλεκτρονικής, έχει μετατρέψει τα μέσα μαζικής ενημέρωσης σε ένα «πλυντήριο» για το ξέπλυμα μαύρου χρήματος που μόνο με το ποδόσφαιρο μπορεί να συγκριθεί.
Σήμερα, το καλύτερο δίκτυο blogs (πάντα ανώνυμο) το διαθέτουν διάφοροι εκβιαστές και οι ακροδεξιοί που δεν έχουν αποδεχθεί τα κοινοβουλευτικά πλαίσια. Και αυτό γίνεται στο όνομα της ελευθερίας της έκφρασης. Το υπάρχον νομοθετικό πλαίσιο δεν υποχρεώνει ούτε καν την αναγραφή του ονόματος του διαχειριστή ενός blog. Αν κάποιος κερδίζει τελικά από την ανωνυμία είναι οι εκβιαστές, όχι οι πολίτες. Τα ανώνυμα blogs δεν είναι «δημοσιογραφία των πολιτών», αλλά «δημοσιογραφία των εκβιαστών». Η δημοκρατία βασίζεται στην ισηγορία, την ισονομία και την παρρησία. Χωρίς παρρησία δεν υφίσταται ούτε πραγματική ούτε ηλεκτρονική εκκλησία του δήμου, αλλά ένα πλήθος φοβισμένων πολιτών που χειροκροτούν κάθε φορά που τα «λιοντάρια» ξεσκίζουν κάποιον, όχι γιατί τους αρέσει το θέαμα, αλλά γιατί ανακουφίζονται που δεν είναι οι ίδιοι το θύμα.
- Ο κ. Θεόδωρος Πάγκαλος είναι αντιπρόεδρος της ελληνικής κυβέρνησης.
http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_1_23/04/2011_439985
Aς πάνε αλλού, θα έχει ενδιαφέρον να μάθουμε ποιός θα το πληρώνει αυτό το hosting και από τι πόρους.
Για μένα είναι πολύ σημαντικό όταν αρθρώνεται δημόσιος λόγος να ξέρουμε και ποιός τον χρηματοδοτεί. Follow the money…
Δεν είναι θέμα καλών τρόπων -και επαναλαμβάνουμε τον διάλογο που είχαμε όταν είχαν γίνει τα γεγονότα του Βερολίνου σε φάση “μέρα της μαρμότας” αλλά αποτελεσματικότας ή αυτο-υπονόμευσης στο μήνυμα που θέλεις να περάσεις.
Και άσε την ειρωνεία για το πως εγώ αντιμετωπίζω την “Ελλάδα του μνημονίου” και τις εκτιμήσεις για το που θα καταλήξω. Στη Σόφια και στα Τίρανα ας πάνε αυτοί που υποστήριζαν τα συστήματα που έκαναν αυτές τις πόλεις πρωτεύουσες της φτώχειας για να τις ειρωνέυεσαι. Εγώ πάντα αλλού ήμουν προσανατολισμένος.
Σαφώς και οι δύο. Θέλω να ζώ σε μία χώρα που κάθε βιβλίο μπορεί να παρουσιάζεται ανεμπόδιστα, ό,τι και να γράφει. Προφανές δεν είναι;
Xρειάζεται να βάλω και disclaimer; ¨Εγραψα ξεκάθαρα για “τζάμπα μάγκες που την πέφτουν σε 85ρηδες” και “sites που πουλάνε επανάσταση και είναι hosted από τον προϋπολογισμό του κράτους”. Δεν έγραψα για “χουλιγκάνους που μελετάνε τον Μπακούνιν”
Με τη Χρυσή Αυγή αποκτούν σχέση σημειολογικά με τη “σημαία” και πρακτικά με τη φασιστική νοοτροπία όπως γράφεις και εσύ.
Για τον χουλιγκανισμό από την πλευρά της αστυνομίας, λες να μην τα ξέρω ή να μην τα βλέπω. Και σαφώς συντηρεί και αυτός το χουλιγκανιλίκι των αναρχικών.
Εσένα ποιος σε χρηματοδοτεί να αρθρώνεις δημόσιο λόγο;
Ναι, ξέρουμε. Το φοβερό εκείνο σύστημα που αφού αφαίμαξε τις χώρες του τρίτου και του αναπτυσσόμενου κόσμου με αποικιοκρατία και πολέμους δημιούργησε κοινωνίες των 2/3 στο δυτικό κόσμο που τώρα γίνονται του 1/3 σιγά σιγά και η διάιρεση συνεχίζεται.
Άσε λοιπόν όσους διαφωνούν να κάνουν κάτι, έστω και αυτοϋπονομευόμενο κι εσύ συνέχισε να κρίνεις την αποτελεσματικότητά τους με τη σιγουριά ότι θα επιβιώσεις επειδή είσαι τίμιος φιλελεύθερος. Είναι κι αυτό μια άποψη.
Όχι, γι’ αυτό σε ρώτησα.
Ωραία, το επιχείρημα παραμένει εξίσου αστείο όμως. Είδες μια φορά έναν να κάνει κίνηση προς το μέρος ενός 85άρη. Κάτι άλλο;
Όπως είχε πει και ο Μαρξ “ο καπιταλιστής θα πουλήσει μέχρι και το σκοινί με το οποίο θα τον κρεμάσουνε”. Αν είναι να ξεχάσουμε τα διαλεκτικά σχήματα και να ξεκινήσουμε τον εμφύλιο τώρα να απελευθερωθεί και ο άμοιρος ο κρατικός προϋπολογισμός από τα βάρη των τζαμπτζήδων αναρχικών.
Θέλει κάτι παραπάνω από μια σημαία για να υπάρξει ταύτιση. Με το ζόρι δεν γίνεται, εκτός αν θέλεις να τη βλέπεις παντού.
O Λένιν το χε πει. Συνεχίστε.
Спасибо товарищ