εγω θα το σκεφτομουν λιγο καλυτερα παντως.
Μετα τα “θα’πρεπε να λεμε ευχαριστω στους πολιτικους μας” του Μανδραβελη,εχουμε και τον πουτ…εεεε Ψυχογιο να γραφει ιστορια στο tvxs.
Το πρόβλημα μου δεν είναι μόνο οι 100 που πάλι έπαιξαν ξύλο με την αστυνομία και έκαψαν την Αθήνα, την έκαναν πάλι ρημαδιό, σαν την ιδεολογία τους και τη ζωή τους. Το πρόβλημά μου είναι οι 100.000 της διαδήλωσης. Ποιο είναι το αίτημα τους;
Να γίνει επαναδιαπραγμάτευση, όπως προτείνει ο κ. Σαμαράς; Όταν για να έγκριθούν οι αποφάσεις της 21ης Ιουλίου απαιτήθηκαν τρεις μήνες, παραιτήθηκε μία κυβέρνηση και άλλες κυβερνήσεις τις πέρασαν από τα κοινοβούλιά τους με την ψυχή στο στόμα, τι περιθώρια νομίζουμε ότι υπάρχουν να συνεχίσουν οι διαπραγματεύονται μαζί μας οι Ευρωπαίοι και το ΔΝΤ; Όταν η Αμερική, η Κίνα, το G20, οι αγορές, όλοι φωνάζουν ότι η Ευρώπη έχει αργήσει και το ευρώ κινδυνεύει με κατάρρευση, μόνο αφελείς ή ψεύτες μπορούν να ισχυρίζονται ότι θα υπάρξει επαναδιαπραγμάτευση όσων με τόσο κόπο και τόσο αργά συμφωνήθηκαν. Και αναρωτιέμαι: πόσο καλύτερους όρους θα επιτύχουν οι νέοι διαπραγματευτές όταν αυτή τη στιγμή, μέσω της τρόικας και του μνημονίου, μας δανείζουν η Ιταλία και η Ισπανία (και πολλές άλλες χώρες) με επιτόκιο μικρότερο από αυτό που δανείζονται οι ίδιες;
Ζητούν μήπως να φύγει η τρόικα; Έφυγε στις αρχές Σεπτεμβρίου και αγωνιούσαμε για το αν και πότε θα ξαναγυρίσει για να πάρουμε την περίφημη 6η δόση ? που ακόμη την περιμένουμε. Οι 100.000 προφανώς δεν ήσαν μεταξύ αυτών που αγωνιούσαν, γιατί αλλιώς δεν θα διαδήλωναν. Ίσως επειδή δεν έχουν καταλάβει τι σημαίνει χρεοκοπία, δεν έχουν καταλάβει τι σημαίνει να μην καταβάλει το κράτος μισθούς συντάξεις, αμοιβές για έργα, ενοίκια, λογαριασμούς: θα γίνουν απείρως περισσότεροι οι πολίτες που σήμερα δυσκολεύονται να πληρώσουν ενοίκια και λογαριασμούς, οι επιχειρήσεις που δυσκολεύονται να καταβάλλουν μισθούς, οι άνεργοι θα πολλαπλασιαστούν. Η απλή αλήθεια είναι ότι αν δεν πληρώσουμε τους φόρους, αν χρεοκοπήσουμε, αυτά που «εξοικονομήσαμε» θα εξαφανιστούν. Και αν αποτρέψουμε τις μειώσεις μισθών, μετά τη χρεοκοπία θα είναι ακόμη μεγαλύτερες.
Ζητούν εκλογές οι 100.000 διαδηλωτές; Είναι αλήθεια ότι όλη η αντιπολίτευση ζητά εκλογές, γιατί όλα τα κόμματα, πλην του ΠαΣοΚ, είναι βέβαια ότι θα αυξήσουν τα ποσοστά τους, τις βουλευτικές έδρες τους, τους υπαλλήλους που θα αποσπάσουν από το κράτος, την επιχορήγησή τους από τον κρατικό προϋπολογισμό ? και θα μπορούν να συνεχίσουν να πολιτεύονται όπως έκαναν, και φθάσαμε ως εδώ. Αν προκηρυχθούν εκλογές, οι συνέπειες θα είναι οι ίδιες με την αποχώρηση της τρόικας ή την επαναδιαπραγμάτευση.
Ζητούν να διαγραφεί το χρέος της χώρας, όπως προτείνουν διάφοροι επαναστάτες; Να μας χαρίσουν οι ξένοι ιδιώτες και κράτη, τα 300 δισεκατομμύρια που τους οφείλουμε και επιπλέον να δώσουν και 60 δισεκατομμύρια στις ελληνικές τράπεζες και στα ασφαλιστικά μας ταμεία για να μη φαλιρίσουν, αφού και αυτών τα ομόλογα θα έχουν διαγραφεί; Θα έπρεπε να τους απειλούμε για να δεχθούν κάτι τέτοιο· όχι με το πιστόλι που διεκδικούσε κάποτε ο πρωθυπουργός αλλά με πυρηνικό ολοκαύτωμα, μόνο έτσι θα υποκύψουν σε τέτοιο εκβιασμό. Μπορεί να το κάνει η ελληνική Βουλή, υποστηρίζουν οι επαναστάτες, γιατί διέπονται από το ελληνικό δίκαιο τα ομόλογα, μπορεί να αλλάξει τους όρους εξόφλησής τους όπως θέλει. Φυσικά και μπορεί ? και η χώρα θα υποστεί όλες τις συνέπειες που υφίστανται από καταβολής δανείων οι αφερέγγυοι πιστωτές. Φυλακή θα μας βάλουν, στο χειρότερο κελί μάλιστα: στην απομόνωση.
Ζητούν να μπούμε στο κελί και στην απομόνωση, οι 100.000 διαδηλωτές; Δηλαδή να αποχωρήσουμε από το ευρώ και την ΕΕ, όπως προτείνει το ΚΚΕ, επειδή πιστεύει πως μέσω της εξαθλίωσης μας θα ανοίξει ο δρόμος της εξουσίας για το ίδιο; Σίγουρα υπάρχουν 100.000 Έλληνες που το θέλουν αυτό, το αποδεικνύουν τα εκλογικά ποσοστά του κόμματος ? αλλά τη διήμερη γενική απεργία και τις διαδηλώσεις δεν την οργάνωσε μόνο του το ΠΑΜΕ, την οργάνωσαν και η ΑΔΕΔΥ, η ΓΣΕΕ, η ΕΣΕΕ, η ΓΣΕΒΕ, δεκάδες άλλα συνδικάτα. Έχουν προσχωρήσει στον μπολσεβικισμό οι δύο κορυφαίες οργανώσεις των μισθωτών, οι ενώσεις των επαγγελματιών και των εμπόρων; Επιθυμούν να επιστρέψουμε στη δραχμή, να γίνουμε η Κούβα της Ευρώπης; Αυτό έχουν να προτείνουν στα μέλη τους, στα εκατομμύρια των Ελλήνων;
Στην πρώτη-πρώτη διαδήλωση και γενική απεργία κατά του μνημονίου, πέρυσι τον Μάιο, θρηνήσαμε τρεις νεκρούς, στη Marfin. Έκτοτε, οι διαδηλώσεις, οι συγκρούσεις και οι απεργίες δεν σταμάτησαν. Χάρη σε αυτή την ενεργή αντίσταση και την παθητική πολλών υπουργών και βουλευτών του ΠαΣοΚ, η κατάσταση για τη χώρα συνεχώς χειροτερεύει. Οι απειλές που συσσωρεύονται είναι μεγαλύτερες, οι προσαρμογές που μας ζητούν σκληρότερες, οι επιπτώσεις στη ζωή μας χειρότερες. Η κυβέρνηση κατηγορήθηκε, δίκαια, ότι πριν δύο χρόνια καθυστέρησε έξι μήνες να λάβει έγκαιρα μέτρα. Ισως τα πράγματα να μην είχαν εξελιχθεί έτσι, αν είχε δράσει αμέσως ? αλλά την έκοφτε, τότε, να ιδρύσει Υπουργείο Κλιματικής Αλλαγής και τους παρά τον πρωθυπουργό απασχολούσε αν το Μαξίμου θα διοικείται σαν τον Λευκό Οίκο ή το Μέγαρο των Ηλυσίων.
Όμως το πάθημα δεν έγινε μάθημα: συνεχίζουμε να καθυστερούμε με βίαιες αντιδράσεις, πρωτίστως από τους προνομιούχους, και τα πράγματα γίνονται ακόμη χειρότερα. Θα περίμενε κανείς περισυλλογή και συζήτηση για να αντιμετωπίσουμε την καταστροφή, για να διορθώσουμε αυτά που την έφεραν. Αντί για αυτό, συγκρούσεις και κραυγές.
Αν κόμματα και συνδικάτα, υπουργοί και βουλευτές συνεχίσουν στα ίδια χνάρια, στην τελευταία γενική απεργία και διαδήλωση, τη νικηφόρα, που θα καταργήσει το μνημόνιο, θα διώξει την τρόικα και θα οδηγήσει σε εκλογές, σε επαναδιαπραγμάτευση, σε αποχώρηση από την Ευρωζώνη και την Ευρωπαϊκή Ένωση, μακάρι να μη θρηνήσουμε ανθρώπινα θύματα. Μπορεί 100.000 να πανηγυρίζουν αλλά εκατομμύρια θα θρηνούμε για τη χώρα και τις ζωές μας που θα έχουν γίνει ρημαδιό, σαν την Αθήνα που την αφήσαμε στα χέρια των 100.
Και βλεπεις απο κατω μεσα στα μπινελικια του κοσμου κατι παλικαρια να λενε κατι τετοια :
George Kourvas
47 σχόλια και όλα πλην δυο ΛΑΪΚΙΣΤΙΚΑ! Στη συντριπτική πλειοψηφία τους από νέα άτομα. Από ανθρωπάκια, ΟΜΩΣ, που βάζουν την φάτσα τους στα φάτσα- μπουκ, μπας και πάρουν λίγη αξία, τι περιμένεις; “Φαίνομαι, άρα υπάρχω” κουλτούρα. Συνθήματα δυο σειρών και εξυπνάδες Γεωργίου ή “κακών κοριτσιών”.
ΚΡΙΜΑ…
Ανάθεμα αν ξέρει έστω και ένας, από αυτούς που δηλώνουν αριστεροί, τουλάχιστον, ποιος και τι είναι ο συγγραφέας του άρθρου.
Δεν υπάρχει σωτηρία. Μόνον αν έρθουν οι Γερμανοί και φύγουν οι Αλβανοί και οι Πακιστανοτέτοιοι…
…
Με το καταστημα “Γερμανος” τι ειχε παιχτει? Ή είναι τυχαια φωτο?
Εδιτεδ…Νομιζω
Λογικά λόγω του ότι θα μοιράζουν το πάσο;
Οχι, ειναι παλια φωτο, την ειχα ξαναδει, απλως την εχει το link που παρεθεσε ο Kiratzos και ειπα να ρωτησω αν ξερει κανεις τι (και εαν) παιχτηκε
Κάποτε είχα διαβάσει ότι το ΚΚΕ έχει μετοχές της Γερμανός. Δεν το ασπάζομαι, δεν το γνωρίζω καν το ζήτημα. Ισως καποιοι να ξέρουν να μας πουν.
Η φωτο μπροστά από τον Γερμανό λογικά είναι φωτοσοπιά από αυτήν εδώ που επίσης υπάρχει στο άρθρο του Κιράτζου.
Οχι απλως λογικα, 100% photoσοπια…:!:
Πω- πω, ρε παιδια, με μια (κακη κιολας) photoshop- ια αρχισαν ηδη οι συνωμοσιολογιες περι Κ.Κ.Ε. και Γερμανου. Τελικα ειμαστε ικανοι για τα παντα.
Για να αλλαξουμε θεμα, λοιπον, οριστε ενα κειμενο σχετικα με τα γνωστα γεγονοτα. Ισως ο,τι πιο συγκροτημενο εχω διαβασει, βαζει ολα τα θεματα που προεκυψαν στη σωστη τους βαση:
[SPOILER]Σημειώσεις σχετικά με την μάχη των εξεγερσιακών διαδηλωτών με το ΠΑΜΕ
Μετά από δύο μέρες και αφού πλέον έχουν τοποθετηθεί αρκετά κομμάτια του κινήματος σχετικά με το ζήτημα , μπορούμε να αρχίσουμε να βγάζουμε τα πρώτα συμπεράσματα και να σημειώσουμε τα κυριότερα θέματα που έχουν ανοίξει σχετικά με το σημαντικότατο αυτό ιστορικό γεγονός. Το ζήτημα της σύγκρουσης ΚΝΑΤ ? διαδηλωτών αποτελεί ιστορικό γεγονός, ακριβώς γιατί είναι η πρώτη φορά που ένα μαζικό κόμμα αποφασίζει να υπερασπιστεί το καθεστώς και να ρισκάρει να έχει ακόμα και νεκρούς και αναγκαστικά δημιουργεί συνθήκες ξεκάθαρης κοινωνικής πόλωσης στις οποίες όλοι πλέον καλούνται να πάρουν θέση. Το ερώτημα για το ποιός πλέον είναι με την επανάσταση και την κοινωνική απελευθέρωση, ποιός είναι εναντίον της και ποιος είναι στους δρόμους για κομματικές σκοπιμότητες αποκτά δραματικές διαστάσεις. Αυτό που ζούμε είναι αυτό που κάποια στιγμή θα γίνονταν , είναι η κάθοδος των αριστερών εφεδρειών του καθεστώτος στην προσπάθεια του κρατηθεί στη ζωή και μπορεί να ονομαστεί σαν ο αποκρυσταλλομένος ταξικός πόλεμος στα καλυτερά του .
Κατ? αρχήν κάποια βασικά πράγματα.
Το ΚΚΕ ήταν σε συνεργασία με το κράτος και τους μπάτσους.
Το ΚΚΕ δεν διαδήλωνε αλλά περιφρουρούσε την βουλή.
Το ΚΚΕ ήταν πανέτοιμο για μάχη και την επιζητούσε.
1.Το καθεστώς και η στρατηγική του . Εάν πάρουμε σαν βάση αυτά τα τρία πράγματα μπορούμε μετά να αναλύσουμε την κατάσταση. ¨Οπως σε κάθε πανεργατική την οποία το ίδιο το κράτος έχει κηρύξει, μέσω της ΓΣΕΕ, έτσι και σε αυτή ο μηχανισμός καταστολής και αποκατάστασης της Τάξης ήταν πανέτοιμος. Οι πανεργατικές είναι τρόπος εκτόνωσης της κοινωνικής οργής και τα γρανάζια της καπιταλιστικής μηχανής είναι προσαρμοσμένα για να απορροφούν την έκρηξη ,έτσι ώστε αμέσως μετά αυτή να επανατίθεται σε λειτουργεία. Για κάποιους λόγους σε αυτή την απεργία ο μηχανισμός καταστολής δεν ήταν οι μπάτσοι αλλά το ΠΑΜΕ. Οι λόγοι μπορεί να είναι είτε να ξαναπάρει βίαια το ΚΚΕ τα ηνία του κινήματος (σχεικά απίθανο ) , είτε να πριμοδοτηθεί ο εμφύλιος εντός των διαδηλωτών ( που κρίνοντας εκ του αποτελέσματος μοιάζει το πιθανότερο ) , είτε η απομόνωση των βίαιων εξεγερτικών πρακτικών ( που συνδυάζεται με το προηγούμενο ), είτε το λιγότερο πιθανό, ότι το καθεστώς δεν νοιώθει συνολικά καθόλου σίγουρο για τον ευατό του και αποφάσισε να κατεβάσει τις αριστερές του εφεδρείες. Όλες οι εκτιμήσεις όμως συγκλίνουν σε κάτι. Το ΚΚΕ την απόφαση δεν την πήρε μόνο του , την πήρε απο κοινού με το καθεστώς και εναντίον των απεργών και των διαδηλωτών.
2.Η σταλινικοί. Το ΠΑΜΕ δεν ήταν εχθρικό και ξεκάθαρα επιθετικό απέναντι μόνο στους αναρχικούς, αλλά απέναντι σε όλους τους απεργούς και τους διαδηλωτές , δηλαδή απέναντι σε όλους όσους έχουν στοχοποιήσει την βουλή και είτε την βρίζουν , είτε την μουτζώνουν , είτε συγκρούονται με τους μπάτσους μπροστά από αυτήν. Αν οι αντεγκλύσεις των ΚΝΑΤ με την ΠΟΕ ? ΟΤΑ κατέληγαν σε μάχη θα είχαμε μια εντελώς αλλή κατάσταση τώρα.
3.Οι εξεγερσιακοί. Η μερίδα του κόσμου που επιτέθηκε στο ΠΑΜΕ δεν ήταν καθόλου μα καθόλου μικρή. Όλος ο δρόμος μπροστά από την Μεγάλη Βρετανία, μέχρι και πολύ μετά την Σταδίου ήταν γεμάτος από κόσμο που είτε συγκρούονταν με το ΠΑΜΕ είτε υποστήριζε αυτή την σύγκρουση. Από μόνο του αυτό το πλήθος , υπό άλλες συνθήκες για την αριστερά θα αποτελούσε μεγαλειώδη μαχητική διαδήλωση. Μπορεί οι αναρχικοί να είναι μεγάλο κομμάτι του , αλλά σίγουρα το πλήθος αυτό ήταν και τώρα ετερόκλητο, όπως είναι σε κάθε σύγκρουση που γίνεται τον τελευταίο χρόνο. Είναι το πλήθος που δρα και θα συνεχίσει να δρα εξεγερσιακά, που αυτή τη στιγμή αποτελεί τον κυριότερο εσωτερικό εχθρό για το καθεστώς και που αν οργανωθεί σε πρακτικό επίπεδο έστω και ελάχιστα μπορεί κάνει τα πάντα.
4.Ο νεκρός. Δεν θα σταθούμε στο εάν αυτός ο άνθρωπος πέθανε από χημικά ή από καρδιά. Θα σταθούμε στον χορό που έστησαν οι λύκοι γύρω από το πτώμα του. Το ότι το ΚΚΕ και το καθεστώς είχε προβλέψει το ενδεχόμενο να πεθάνει κάποιος από το μπλοκ του ή κάποιος γενικά που δεν άνηκε στο εξεγερσιακό κομμάτι, φάνηκε από την αστραπιαία αντίδραση των καναλιών και των αστικών κομμάτων. Πριν βγουν τα ιατρικά ανακοινωθέντα ο νεκρός είχε πεθάνει από πέτρα κουκουλοφόρου και ζούσαμε μια νέα Μαρφίν. Μετά η σούπα χάλασε αφού οι γιατροί είπαν ότι μάλλον από χημικά πέθανε και επικράτησε αρχικά αμηχανία και μετά γελοιότητες για τα αδιέξοδα της βίας, που προκαλούν νεκρούς , τους οποίους σκοτώνουν οι μπάτσοι στην προκειμένη περίπτωση αλλά αυτό δεν το λέμε. Τελικά το ΚΚΕ βρήκε καινούργιο σενάριο. Ότι πέθανε από χημικά που πετούσαν προβοκάτορες. Αριστούργημα. Το ΝΑΡ συμφώνησε με επίσημη ανακοίνωση του.
5.Οι αντικαπιταλιστική αριστερά και ο ΣΥΡΙΖΑ . Είτε για λόγους πολιτικού κόστους, είτε για να επιτεθεί στις βίαιες τακτικές, είτε για λόγους γλειψίματος του ΚΚΕ μπροστά στο ενδεχόμενο πολιτικής συνεργασίας, η υπόλοιπη αριστερά εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων τάχτηκε με την πλευρά του ΠΑΜΕ και υιοθέτησε τα επειχειρήματα του. Αν και σε κάποιες περιπτώσεις του έκανε και κάποια κριτική, στο σύνολο της εντάχτηκε και αποτελεί μέρος της καθεστωτικής επίθεσης απέναντι στο συγκρουσιακό κομμάτι των πορειών . Είναι αυτοί οι καραγκιόζηδες που χρόνια μιλάνε για επανάσταση , ανατροπή και ρήξη και τώρα σκύβουν το κεφάλι και βγάζουν δηλώσεις νομιμοφροσύνης. Ταυτόχρονα δείχνουν με δυο χέρια το αναρχικό κίνημα, σαν υπεύθυνο για τα πάντα. Το αίσχος τους , να βαφτίζουν παρακρατικούς ένα πολύμορφο κομμάτι κόσμου που είναι πολλαπλάσιο όλων των μικροκομματικών μπλοκ, ένα κομμάτι κόσμου πάνω στο οποίο πατούσαν τόσα χρόνια για να βγάζουν επαναστικές αφίσες, βαρύγδουπες ανακοινώσεις και να λένε αγωνιστικές παπαριές θα το πληρώσουν. Χωρίς το κόσμο που μάχεται και που συγκρούεται για να τους δίνει πολιτική υπόσταση με το να λένε ότι ήταν και αυτοί εκεί, δεν μένει τίποτα από αυτούς που να αξίζει τον κόπο. Μπορούνε πλέον άνετα να επανενταχθούν στο ΚΚΕ. Όταν οι σταλινικοί θα τους σφάζουν και θα τους βγάζουν τα μάτια θα μπορούν πλέον να κάνουν την αυτοκριτική τους.
6.Οι εκλογές. Ενώ είναι σίγουρο ότι οι εκλογές πλέον δεν αργούν η αριστερά στο συνολό της προσπαθεί να δείξει σοβαροφάνεια και υπευθυνότητα. Το ΚΚΕ ψαρεύοντας στην τεράστια δεξαμενή με τους εκπεσόντες μικροαστούς προσπαθεί να αναδειχθεί σαν το κόμμα προστάτης της Τάξης και της κοινωνικής ηρεμίας. Στοχεύει να πάρει αυτούς τους ψήφους από το ΛΑΟΣ που ανεβαίνει ακριβώς για αυτόν του τον ρόλο. Για την ΑΝΤΑΡΣΥΑ και τον ΣΥΡΙΖΑ η καταδίκη των εξεγερσιακών πρακτικών είναι απαραίτητη όσο ελπίζουν και στις ψήφους των μικροαστών που επιζητούν ησυχία τάξη και ασφάλεια.
7.Η σύγκρουση στην βουλή. Δεν έχει κάποιο νόημα ένας διάλογος για το εάν ο λαός ήθελε να συγκρουστεί στην βουλή ή όχι , έτσι κι αλλιώς οι απόψεις για αυτό το ζήτημα μόνο υποκειμενικές μπορούν να είναι. Το ζήτημα είναι ότι το ΠΑΜΕ απαφάσισε να απαγορεύσει αυτή την επιλογή. Από εκεί και πέρα ο τσαμπουκάς του έπρεπε να σπάσει και όντως έσπασε. Το μοναδικό που χρειάζονταν ήταν μια αφορμή. Αυτή δώθηκε με την επίθεση στο ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ. Το εάν ήταν στρατηγικά λάθος περνάει σε δεύτερη μοίρα, μπροστά στο ενδεχόμενο μιας τεράστιας ψυχολογικής ήττας , που θα είχε επιφέρει η επικράτηση του ΠΑΜΕ σαν εγγυήτριας δύναμης της Τάξης, πάνω σε πολύ μεγαλύτερα κοινωνικά κομμάτια από τους αναρχικούς.
8.Ο δημόσιος χώρος. Το ποιός κάνει κουμάντο στο δημόσιο χώρο, ειδικά σε αυτόν ακριβώς μπροστά από τη βουλή σίγουρα αποτελεί ένα πεδίο μάχης. Αποτέλεσε σημείο αντιπαράθεσης ανάμεσα στην αριστερή και την πατριωτική πλατεία την εποχή των αγανακτισμένων, αποτέλεσε σημείο όπου το κράτος έχει επιβάλλει απαγόρευση συγκεντρώσεων, αποτελεί τόπο όπου καταλήγουν όλες οι εργατικές και μη κινητοποιήσεις και σε κάποιες περιπτώσεις χώρο ριζοσπαστικοποίησης και ζύμωσης κοινωνικών ομάδων με εντελώς διαφορετικές αφετηρίες. Αποτελεί το χώρο όπου κορυφώνονται όλες οι συγκρούσεις ανάμεσα στο καθεστώς και την κοινωνία από ύπαρξης του ελληνικού κράτους. Το ΚΚΕ εν μέσω τεράστιου κοινωνικού αναβρασμού αποφάσισε ότι όλα αυτά είμαι ψιλοπράγματα και ότι το μόνο που χρειάζεται είναι μια καλή περιφρούρηση.
9.Οι αναρχικοί. Ο χώρος και σε αυτή την πορεία δεν κατέβηκε συγκροτημένα, και δεν είχε κανένα απολύτως σχέδιο. Αν είχε σχεδιασμό, θα έπρεπε να είχε κάνει άλλα πράγματα από την πρώτη μέρα της απεργίας ή και πιο πριν από αυτή. Κατέβηκε σαν κομμάτι του κόσμου που συγκρούεται και έπραξε ανάλογα. Το ζήτημα εάν οι μολότοφ ήταν φονικές ή όχι δεν μπορεί να απαντηθεί σαν προσωπική επιλογή. Οι Παμίτες , έδρασαν δολοφονικά, είχαν ρόπαλα, κράνη και μάρμαρα και την βοήθεια των Ματατζήδων που πέταγαν δακρυγόνα από πάνω τους (ελάχιστα πάντως) και η άλλη πλευρά είχε εξοπλισμό για να αντιμετωπίσει τους Ματατζήδες, δηλαδή πέτρες ,μάσκες και ελάχιστες μολότοφ. Το ότι αντί για τα ΜΑΤ ήρθαν τα ΚΝΑΤ είναι θέμα του ΚΚΕ και των επιλογών του. Εάν θέλουν να παίξουν ξανά αυτό τον ρόλο πρέπει να εξοπλιστούν κατάλληλα. Όταν οι μέρες αγριεύουν τόσο πολύ, το ότι ο αναρχικός χώρος δεν μπορεί να σηκώσει πολιτικά καταστάσεις στις οποίες πρωταγωνιστεί είναι σοβαρότατο εσωτερικό ζήτημα. Πάντως είναι σίγουρα περίεργο να φοβάσαι περισσότερο μηπώς σκοτωθεί κάποιος από τους αντιπάλους σου, από το ενδεχόμενο να σκοτωθεί κάποιος δικός σου.
10.Το ρήγμα στο κίνημα. Εδώ δεν ενοούμε το ρήγμα ανάμεσα στο ΚΚΕ και στους εξεγερσιακούς αλλά ανάμεσα σε κομμάτια του κινήματος που φαινομενικά μέχρι τώρα είχαν παρεμφερή προσανατολισμό. Εδώ υπάρχουν τεράστιες ευθύνες από το παρελθόν. Με δεδομένο ότι εδώ και δεκαετίες το ΚΚΕ είναι ξεκάθαρα με την πλευρά του καθεστώτος, είναι τεράστια ευθύνη αυτών που έτρεφαν αυταπάτες και κάθε φορά έπεφταν από τα σύννεφα. Κάθε φορά που το ΚΚΕ υπερασπίζονταν την Τάξη και την Νομιμότητα σε εργασιακούς χώρους, σχολεία και πανεπιστήμια , πάντα υπήρχαν φωνές για την ηγεσία που είναι αντιδραστική αλλά η βάση είναι εργάτες και άλλα τέτοια . Οι σταλινικοί μπράβοι ποτέ δεν αντιμετωπίστηκαν σε τέτοιοι αλλά σαν παραστρατημένοι αριστεροί, που μπορεί δυνητικά να είναι μαζί μας. Τώρα απλά έπεσαν οι μάσκες. Τώρα πρέπει να επιλέξει ο καθένας με ποιούς θα πάει και ποιούς θα αφήσει.
([U]πηγη[/U]: Κουλτουρα κ’ επανασταση)[/SPOILER]
επιτελους ξεκινησαν να μαζευουν τα σκουπιδια
ακουστηκε οτι μολις τα μαζεψουν θα ξανακανουν παλι απεργια?
Προσωπικα, δεν ποσταρα την εικονα για να ξεκινησω συνομωσιολογιες. Την ειδα στο blog, την ειχα ξαναδει στο παρελθον και ρωτησα τι παιχτηκε, αλλά και εαν παιχτηκε κατι οντως. Δεν εβγαλα κανενα συμπερασμα, γιατι δεν εχω διαβασει/ακουσει τπτ για τετοιο σκηνικο, που οντως τελικα δεν εχει γινει.
Προφανώς και ο κόσμος πρέπει να αντιδράσει. Αλλά αυτές οι ειρηνικές μέθοδοι που γράφεις θα πρέπει να συνδυαστούν με ένα κίνημα αντίστοιχο του Aμερικάνικου Tea Party που θα βγεί και θα μιλήσει εντός και εκτός Ελλάδας λέγοντας τα πράγματα με το όνομα τους, ενάντια στην φοροεπιδρομή και την καταστροφή της οικονομίας.
Αυτού του είδους ο λόγος δεν μπορεί να αρθρωθεί σε πλατείες με τη συνεργασία της ΑΔΕΔΥ που είναι μέρος του προβλήματος και των αριστερών κομμάτων που επιμένουν στην γνωστή ξύλινη γλώσσα και επιχειρηματολογία.
Τέλος η αλήθεια είναι πως μπορεί [B]και[/B] ¨άλλοι να ευθύνονται για τη δική μας κρίση" αλλά η κύρια ευθύνη παραμένει εδώ στην Ελλάδα και στο τέρας που κατασκευάσαμε/ανεχτήκαμε τόσα χρόνια (χωρίς βέβαια να έχουμε όλοι τις ίδιες ευθύνες!)
Κοίτα: Aπό τη στιγμή που το δημόσιο συνεχίζει τον τελευταίο ενάμισυ χρόνο να πληρώνει μισθούς, συντάξεις, επιδόματα με λεφτά που ξεπερνούν τα φορολογικά του έσοδα, προφανώς και κάποια από αυτά τα χρήματα στηρίζουν τη χώρα, έστω και με λάθος τρόπο!
Λέπερ,επειδή τελευταία δεν έχω μιλησει με αναρχικό για τα γεγονότα θα ήθελα να μου πεις το εξής γιατί γενικά ακούγεται από το χώρο αυτό.
Όταν λέτε ότι το ΚΚΕ περιφρουρούσε τη βουλή,από τι ακριβώς την περιφρουρούσε?Από τα μπάχαλα που κάνουν ομάδες,μπάχαλα που δεν έχουν γίνει υπόθεση του κινήματος,από τις ογκώδεις διαδηλώσεις,από τα στησίματα πανό?Από τι?
Και για να ξεκαθαρίσω,είμαι από αυτούς που θεωρούν ότι το ΚΚΕ δεν ήθελε να γίνουν μπάχαλα γιατί έτσι πιστεύει ότι εκφυλίζεται το νόημα (όταν γίνονται από μικρές ομάδες) και ότι την κλιμάκωση τη βλέπει ως πολιτική κλιμάκωση κυρίως κλπ.Αυτά τα λέω γιατί την τετάρτη έβλεπα 200 άτομα να χτυπάνε,και άλλα 10,000 να κοιτάνε.Αυτό στο πάνω μέρος της πλατείας,γενικά κάτω στην ερμού και τέτοια δεν ξέρω τι έπαιξε αλλά πιστεύω ότι η απάντηση στο δρόμο δεν έχει γίνει υπόθεση στο μυαλό του κόσμου,επειδη ακριβώς ακόμα δεν ξέρει τι ακριβώς θέλει και πως θα το πετύχει.
Φαντάζομαι πως είναι τα χρήματα από την νέα φορολογία και τις περικοπές στις συντάξεις. Αυτοχρηματοδοτούμαστε δηλαδή.
έχω την εντύπωση ότι τα έσοδα που έχουμε σαν κράτος αρκούν για τα ταμεία,μισθούς κτλ κτλ κτλ κτλ κτλ κτλ κτλ κτλ. με τα δάνεια που πέρνουμε αποπληρώνουμε τις προηγούμενες οφειλές μας καθαρά, δε βλέπουμε το χρώμα του χρήματος εδώ.ας διορθώσει αν γνωρίζει κάποιος πιο συγκεκριμένα.
Σχολιασμος αυτου μεσω αποσπασματος ανακοινωσης του αυτόνομου σχηματος ΦΜΣ
[SPOILER]
Για ποιο λόγο το ΚΚΕ επέλεξε αυτή τη στάση ?όχι μόνο στην Αθήνα, αλλά σε πολλές πόλεις το ΠΑ.ΜΕ συγκρούστηκε με διαδηλωτές? την ημέρα της Πανελλαδικής απεργίας;
Το ΚΚΕ απέδειξε στα υπόλοιπα αστικά κόμματα ότι το χρειάζονται. Ότι θα είναι εκεί να υπερασπιστεί την κοινοβουλευτική χούντα, θα είναι εκεί να υπερασπιστεί τον εαυτό του ως Κόμμα της Τάξης, της Νομιμότητας και της Ομαλότητας, ως κομμάτι και επίδοξος διαχειριστής του πολιτικού συστήματος που καταρρέει. Και προφανώς όχι με το αζημίωτο. Επιδοτήσεις και οικονομικές φοροελαφρύνσεις για τις επιχειρήσεις το Κόμματος, πολιτικά ρουσφέτια, διαχείριση της καταστολής. Ότι χρειάζεται ένα κόμμα προκειμένου να επιβιώσει σε καιρούς γενικευμένης πολιτικής δυσαρέσκειας, κοινωνικής και οικονομικής κρίσης. Ένας δεύτερος λόγος έχει να κάνει με την εσωτερική σταθερότητα και πειθαρχία. Το ΚΚΕ έχει στις τάξεις του κόσμο που ? που λογικότατα- αναρωτιέται ?τι κάνουμε τώρα εμείς;?. Τώρα που ο κόσμος σε κάθε γενική απεργία συγκρούεται, τώρα που ο κόσμος συμμετέχει όλο και πιο ενεργά σε λαϊκές συνελεύσεις, σ? εγχειρήματα αυτό-οργάνωσης κι αντίστασης (επιτροπές τύπου «Δεν πληρώνω», αγωνιζόμενα δίκτυα κτλ) σε πρωτοβάθμια σωματεία ξεπερνώντας τις γραφειοκρατικές και κομματικές λογικές. «Που κολλάμε, που πηγαίνουμε, η οργή του κόσμου ξεχειλίζει και εμείς τα ίδια και χειρότερα;»Προκειμένου ο κόσμος τους να μείνει αμόλυντος , το Κόμμα κάνει από τη μία το κομμάτι του, δείχνοντας ότι εμείς όποτε χρειάζεται «αποκλείουμε» τη βουλή (με τις μάπες, τις αλυσίδες και τα κράνη μας πάντα προς τους διαδηλωτές εννοείται) και απ? την άλλη δημιουργεί τεχνίτες εντάσεις και συγκρούσεις με σκοπό ο κόσμος τους να φτάσει σ? ένα τέλμα: «ή με την μεγάλη «κομμουνιστική αγκαλιά»του κόμματος ή με τους προβοκάτορες. Δεν υπάρχει κάτι άλλο, διάλεξε και πάρε». Και προφανώς η επιλογή έχει τις ανάλογες συνέπειες?
[/SPOILER]