Την 109ημέρα απεργίας επισκέφτηκαν [B]ξαφνικά [/B]το εργοστάσιο με πρόσχημα την υλική βοήθεια. Αφού έβγαλαν φωτογραφία στα μακαρόνια και στα νερά που έφεραν, στολισμένα με προεκλογικά εμετικά συνθήματα, [B]τα οποία είδαμε αφού είχαν φύγει[/B], και αφού βιντεοσκόπησαν την παρουσία τους, στη συνέχεια άρχισαν το γνωστό έργο τους.
Όταν έρχονται “ξαφνικά” καμιά 20αριά της χ.α. στην εργατική σου κατάληψη, την οποία έχουν συκοφαντήσει επίσημα μέχρι εκείνη τη στιγμή, η λογική αντίδραση είναι να τους δώσεις το μικρόφωνο και να τους χειροκροτήσεις; Τους φοβήθηκαν, τους θεωρούν εργάτες-αδέρφια τους, τους θεωρούν πολιτικά ακίνδυνους ή μήπως τους περίμεναν και δεν μας το λένε;
Τα τρόφιμα με τα προεκλογικά συνθήματα που οι καταληψίες χαλυβουργοί (ή καλύτερα οι συγγραφείς της ανακοίνωσης) είδαν μόνο αφού έφυγαν οι της χ.α. φαίνονται στο 0.13 του επίμαχου βίντεο. Χωρίς περαιτέρω σχόλια.
Γνωρίζουμε ότι ορισμένοι δεν προσφέρουν την υλική βοήθεια με στόχο να βοηθήσουν, ότι άλλα έχουν στο μυαλό τους. Δηλώνουμε ότι οι Χαλυβουργοί δεν είναι για τα δόντια της Χρυσής Αυγής και διάφορων άλλων δήθεν επαναστατών. Οι Χαλυβουργοί είναι κομμάτι του οργανωμένου ταξικού κινήματος, που ήταν και παραμένει ο βασικός υποστηρικτής του αγώνα τους. Δεν είναι τυχαίο ότι όλοι αυτοί κατηγορούν το ΠΑΜΕ, μέσα κι έξω απ’ την Ελλάδα, που ήταν και παραμένει από την αρχή ο βασικός υποστηριχτής του αγώνα μας, που τώρα βρίσκεται σε πανελλαδική οικονομική εξόρμηση για τη στήριξη του αγώνα μας.
Δηλαδή πρώτα τους ανοίγουν τις πόρτες της κατάληψης, τους αφήνουν να πουν ό,τι γουστάρουν και μετά λένε απλά “ότι οι Χαλυβουργοί δεν είναι για τα δόντια της Χρυσής Αυγής”; Χωρίς καμία αυτοκριτική, χωρίς καμία δικαιολόγηση της αποδοχής της επίσκεψης και της προσφώνησης από τον πρόεδρο, η οποία φαντάζομαι ήταν προσωπική πρωτοβουλία καθώς η επίσκεψη ήταν “ξαφνική” και δεν είχε προλάβει να πάρει κομματική γραμμή.
Το “και διάφορων άλλων δήθεν επαναστατών” που μπαίνει στην ίδια πρόταση με τη χ.α. γιατί δεν έγινε λίγο πιο συγκεκριμένο να μάθει κι ο κόσμος και ποιοι άλλοι καπηλεύονται τον αγώνα των εργατών; Αν έρχονταν κι αυτοί να κάνουν τη διαφήμισή τους στην καμπούρα των χαλυβουργών θα τους αφήνανε;
Πάντως αμέσως μετά μαθαίνουμε ότι “Δεν είναι τυχαίο ότι όλοι αυτοί κατηγορούν το ΠΑΜΕ, μέσα κι έξω απ’ την Ελλάδα, που ήταν και παραμένει από την αρχή ο βασικός υποστηριχτής του αγώνα μας”.
Δηλαδή σε αυτή την επίσημη ανακοίνωση, της οποίας η πρώτη δημοσίευση έγινε στο ριζοσπάστη, έχουμε την άνευ αυτοκριτικής αποποίηση της βοήθειας της χ.α. ως εάν η αρχική αποδοχή της να έγινε από μόνη της, το τσουβάλιασμα της χ.α. μαζί με τις λοιπές ανώνυμες αντεπαναστατικές δυνάμεις και το εγκώμιο του παμε ως βασικού υποστηριχτή του αγώνα των απεργών.
Από την άλλη κυκλοφορεί και η προβοκατόρικη, αντικομμουνιστική και μάλλον μικροαστική άποψη ότι το σκηνικό ήταν στημένο από το παμε για να διασπαστεί η ενότητα των μη κομματικών αλληλέγγυων στην κατάληψη, να παραμείνει μόνο το παμε ως επίσημος χορηγός και να χειραγωγήσει την κατάληψη μέχρι να αποσπάσει όσο το δυνατόν μεγαλύτερη πολιτική υπεραξία από αυτή και να την κάνει για άλλους ‘αγώνες’ όταν η κομματική στρατηγική το επιβάλλει.
Όποιος ξερει την πραγματική αλήθεια ας την πει, δεν είναι ντροπή.
Ο αγώνας των χαλυβουργών είναι τίμιος και δίκαιος και όπως κάθε αγώνας θα έχει και αντιφάσεις και λάθη που χρειάζονται να αναλυθούν. Και οι ίδιοι οι απεργοί είναι οι μόνοι που θα αποφασίσουν με ποιους θέλουν να συμπορευτούν και από ποιους να δεχτούν πολιτική, υλική και κάθε είδους βοήθεια, αλλά νομίζω ότι ανακοινώσεις σαν κι αυτή δεν στέκονται στο ίδιο ύψος με τη σημασία αυτού του αγώνα.