Προφανώς και σημαντικότερο θέμα είναι το παρακάτω:
Kαι σε άλλες χώρες με υψηλή ανεργία σε νέους έγιναν ανάλογες ρυθμίσεις ώστε -και καλά- οι επιχειρήσεις να προτιμούν νέους εργαζόμενους που διαφορετικά δεν θα έπαιρναν λόγω έλλειψης εμπειρίας, ώστε αυτοί να αρχίσουν να αποκτούν προϋπηρεσία και να μην κοντεύουν τα 30 έχοντας δουλέψει μόνο σε ευκαιριακές δουλειές.
Το κράτος έρχεται και προσπαθεί να διορθώσει στρεβλώσεις που το ίδιο έχει διαχρονικά προκαλέσει στην αγορά εργασίας με την ύπαρξη ανελαστικών κατώτατων μισθών, ορίων απολύσεων κλπ.
Η δική μου άποψη είναι ας μείνει μακριά το κράτος και ας αφήσει την αγορά να ισορροπήσει μόνη της. Πολύ καλύτερα θα είναι.
Mule αν αφήσουμε την αγορά να ισορροπήσει μόνη της πιστεύεις ότι θα πάει προς το 35ωρο ή προς το 9πμ-9μμ και Σαβ/κα που δουλεύουν σε ένα πρότζεκτ στην εταιρεία μου χωρίς να πληρώνονται υπερωρίες?
Εύκολο αυτό. Και να πηγαίνει προς το 35ωρο, ένα αόρατο χέρι, όπως μας μάθαιναν στην κευνσιανή πολιτική οικονομία (ευτυχώς δεν τα καταπίναμε αμάσητα όλοι), όλως τυχαίως θα σπρώξει προς το 65ωρο που είναι ο τελικός στόχος που θέλουν να είναι το σημείο ισορροπίας της αγοράς, ή αλλιώς σημείο τήξης του εργαζόμενου. Εκτός κι αν βάλουμε εμείς τα δικά μας ορατά χεράκια για να βρούμε το σημείο που παγώματος των μέτρων.
Είναι το 35ωρο ο απόλυτος σκοπός; Το 35ωρο ήταν ένα πυροτέχνημα μίας τραγικής κυβέρνησης των σοσιαλιστών στη Γαλλία τη δεκαετία του '90 που πίστευε πως έτσι θα μείωνε την ανεργία και έχει εγκαταλειφθεί και εκεί πλέον…
Τώρα, το αν στην εταιρεία σου υπάρχει “το πρότζεκτ των δωδεκάωρων και των Σαββατοκύριακων” αυτό μάλλον έχει να κάνει με τον χώρο. Υποθέτω πως η εταιρεία είναι στον χώρο της τεχνολογίας (γιατί εκεί συνήθως παίζουν κάτι τέτοιες υπερβολές) άρα μάλλον αυτοί που δουλεύουν τόσο και ας μην παίρνουν υπερωρίες αμοίβονται καλύτερα από τους μέσους όρους της αγοράς, είναι εξειδικευμένοι και -ας είναι και νέοι- δεν επηρεάζονται από τα μέτρα για τους χαμηλότερους “εισαγωγικούς μισθούς” κλπ. σωστά; Mάλλον επέλεξαν να πάνε σε αυτόν τον χώρο γιατί έκριναν πως θα ήταν καλύτερα από το να πάνε αλλού όπου θα δούλευαν “πιό ανθρώπινες ώρες” και θα έβγαζαν λιγότερα, δεν νομίζω να ήταν οι μόνη δουλειά που έβρισκαν, μάλλον ήταν η πιό καλοπληρωμένη. Πες μου αν κάνω λάθος στις εκτιμήσεις αυτές.
Επίσης, το αν ήδη υπάρχουν στην αγορά 12ωρα και Σ/Κ ενώ θεωρητικά απαγορεύονται, είναι ενδεικτικό του πως η τωρινή νομοθεσία είναι και ξεπερασμένη (με βάση τις ανάγκες συγκεκριμένων χώρων) αλλά και πρακτικά ανεφάρμοστη.
Μήπως επιτέλους να το “πάρουμε αλλιώς”;
Mήπως αν ο καλός μας πατερούλης το κράτος αποτραβηχτεί λίγο -για να βάλει και λίγη τάξη στα αμιγώς δικά του θέματα- οδηγηθούμε σε ανάπτυξη που θα δημιουργήσει περισσότερες δουλειές, θα δίνει περισσότερες ευκαιρίες και καλύτερες αμοιβές στους εργαζόμενους, ειδικά σε αυτούς που έχουν προσόντα; Γιατί η σημερινή κατάσταση χωρίς ανάπτυξη και επενδύσεις μόνο αρνητικά μπορεί να επιδρά σε αμοιβές και εργασιακά.
Δεν θα ανακαλύψουμε τον τροχό, πρόκειται για πράγματα που τα έχουμε δεί να γίνονται σε άλλες χώρες και να δουλέυουν.
Τέλος, για να απαντήσω και στον Ρεντ Ραμ: Eγώ είμαι ο τελευταίος που θα σου αμφισβητήσει το δικαίωμα να συνδικαλιστείς, να διεκδικήσεις κάτι. Η ελεύθερη αγορά δεν σημαίνει άνευ όρων παραίτηση των εργαζομένων από κάθε διαπραγμάτευση. Απλά απαιτεί ρεαλισμό και ευλιξία σε αυτή τη διαπραγμάτευση και όχι πόλωση πίσω από συνθήματα.
Eπίσης μάλλον μπερδέυεις τον Κεϋνς με τον Άνταμ Σμιθ, αλλά αυτό ίσως να οφείλεται στην προσπάθεια να μην τα καταπιείς αμάσητα.
Για μένα ο απόλυτος σκοπός είναι όσος λιγότερος χρόνος γίνεται και να δουλεύουν όλοι. Δεν ξέρω αν είναι πυροτέχνημα μιας τραγικής γαλλικής κυβέρνησης αλλά θα ήθελα να μάθω τι κερδίσαμε τώρα που “εγκαταλείφθηκε” όπως λες? Λιγότερη ανεργία? Καλύτερους μισθούς? Καλύτερες συνθήκες εργασίας? Παντού σε όλον τον κόσμο το κράτος και οι νομοθεσίες του φταίνε?
Φυσικά και κάνεις λάθος και απορώ πώς το προσέγγισε με τόση αφέλεια το θέμα. Σιγά να μην είχαν και από 10 επιλογές οι συνάδελφοί μου (όπως κι εγώ) και επέλεξαν “πολλές ώρες και πολλά λεφτά” αντί για “λίγες ώρες και λίγα λεφτά”. Καταρχάς τα “πολλά λεφτά” είναι 900 ευρώ καθαρά για άτομα χωρίς προϋπηρεσία όπως εγώ. Μιλάμε για πακτωλό χρημάτων. Οι δε αυξήσεις είναι τόσο τρομερές ώστε άτομα 5ετίας φτάνουν τα 1500 μεικτά. Και μιλάμε για επιχείρηση που πάει καλά, έχει τζίρο και καλή πελατεία.
Απόφοιτοι πληροφορικής ήμαστε όλοι και ψάχναμε μια δουλειά, αυτή βρέθηκε μπροστά μας και τυχεροί ήμασταν κιόλας. Από κει και πέρα μόκο, όση ώρα χρειαστεί και χωρίς πληρωμή υπερωριών.
Όσο για το ότι φταίει που είναι εταιρεία τεχνολογίας τι να πω, μάλλον όλοι οι υπόλοιποι εργαζόμενοι δουλεύουν οκτάωρα και μεις είμαστε οι γκαντέμηδες της υπόθεσης. Βέβαια κι άλλη γνωστή μου που δουλεύει στον Τιτάνα πάλι τέτοια ωράρια έχει. Φίλοι που δουλεύουν σε τράπεζες τέτοια ωράρια έχουν. Μάλλον εταιρείες τεχνολογίας θα είναι και αυτές.
Μάλιστα, για τα 12ωρα λοιπόν φταίει πάλι το κράτος και η νομοθεσία του. Ε, ποιες είναι λοιπόν οι χώρες που το κράτος έχει αποτραβηχτεί και η ελεύθερη αγορά μέσω της ανάπτυξης όπως λες (την οποία παρεμποδίζει η συμμετοχή του κράτους) ισορρόπησε σε συνθήκες προς όφελος των εργαζόμενων? Πες μου δηλαδή, να πάω να ζήσω εκεί αν είναι.
Τέλος, με θλίβει μπορώ να πω το απαξιωτικό σου σχόλιο περί 35ωρου. Εσύ μπορεί να γουστάρεις να δουλεύεις 70 ώρες τη βδομάδα, εγώ προσωπικά θέλω στις 5.30 νάμαι σπίτι μου να ακούσω τη μουσική μου, να δω/παίξω μπάλα, να βγω με την κοπέλα μου ή για μπύρες με τους φίλους μου.
με τους διορισμένους του Καρατζαφέρη στη βουλή που έχωσε το κάθε πικραμένο στέλεχος και υπάλληλό του ή με τους γιατρούς που σε μερικούς από αυτούς βρέθηκαν λογαριασμοί με πάνω από 10 εκατομμύρια ευρό…!!!
ένας από αυτούς είχε 31 εκατομμύρια ευρό…!!! (ναι 31…και ναι εκατομμύρια…)
νοσοκομειακοί γιατροί έτσι…??
και εγώ σκέφτομαι αύριο πως να πληρώσω την γαστροσποπηση και την επίσκεψη στον παθολόγο…
συγγνώμη…
δεν το ήξερα…:-s
νιώθω λίγος πλέον…
παρακαλούνται οι Mods να σβήσουν το ποστ και το account μου και να απολαύσουν τις χρυσές ημέρες που περνάμε…
τοσοι φελλοι μαζεμενοι ουτε σε εργοστασιο παρασκευης σαμπανιας λεει…:lol::lol:
Συμφωνω απολυτα με τον Συν-Μπαρτσελονιστα!
Απλα πραγματα ειναι ρε παιδια και το ενα οδηγει στο αλλο:
Σαν επιχειρηση τι με ενδιαφερει;
Κερδος=Λεφτα
Περισσοτερη δουλεια=Περισσοτερα Λεφτα
Προσφερω 1 θεση εργασιας η οποια απαιτει διπλωμα πανεπιστημιου+εργατικοτητα=Εκατονταδες ενδιαφερομενοι
Προτεινω 10ωρο/600ευρω και περιμενω=Λογικα καποιος θα τσιμπισει, οποτε οσο με παιρνει το συνεχιζω.
Αν με παιρνει το χοντραινω και αλλο. Γιατι στην Κενυα να δουλευουν 15 ωρες καθημερινα και εδω μονο 10;
Φυσικα υπαρχει και ενα ποσοστο που δεν ακολουθει αυτον τον τροπο σκεψης αλλα ειναι αντιστροφως αναλογο του ποσοστου που εχει η Ομαδαρα να τις ξανασηκωσει και φετος ολες τις κουπες!!!
Πρώτα από όλα είναι σημαντικό να διαχωριστεί η δουλειά που μετριέται σε ανθρωποώρες και είναι δυνατό να μοιραστεί σε περισσότερους από αυτή που απαιτεί μεγαλύτερη «προσωπική δέσμευση» και ανάληψη ευθυνών βασισμένη σε εξειδικευμένη γνώση. Η δεύτερη για προφανείς λόγους δεν μπορεί να κατανεμηθεί σε περισσότερους ανθρώπους και εκεί είναι που η λογική πίσω από την θεωρία του 35ωρου είναι εντελώς ανεφάρμοστη λόγω της Προκρούστειας, one size fits all λογικής της.
Στην Αμερική η διάκριση αυτή είναι πολύ πιό ξεκάθαρη με τον διαχωρισμό ανάμεσα σε wage και salary.
Αλλά και στην πρώτη περίπτωση, της δουλειάς με την ανθρωποώρα δεν τα πήγε καλύτερα. Οι εμπνευστές του 35ωρου στη Γαλλία ήλπιζαν πως αυτό θα δημιουργήσει 700.000 νέες θέσεις εργασίας. Ακόμα και οι ίδιοι κάνοντας τον απολογισμό μερικά χρόνια αργότερα διαπίστωναν πως δεν δημιούργησε ούτε τις μισές (οι περισσότεροι συγκλίνουν σε μία διαπίστωση για περίπου 200.000). Παράλληλα υπήρξε σημαντικότατο δημοσιονομικό κόστος (περίπου 10 δις ?) γιατί το κράτος επιδότησε αυτές τις νέες θέσεις με διάφορα κίνητρα.
Το σημαντικότερο, η παραγωγικότητα της εργασίας στη Γαλλία μειώθηκε. Μεσοπρόθεσμα αυτό θα κόστιζε θέσεις εργασίας. Εκεί που στην γειτονική και άμεσα συγκρίσιμη Γερμανία ο χρόνος εργασίας συμφωνούνταν μεταξύ εργοδοτών και εργαζομένων στα πλαίσια της διαπραγμάτευσης των συλλογικών συμβάσεων ανά κλάδο, η Γαλλία βρέθηκε με ένα ανελαστικό πλαίσιο που έπρεπε να φορεθεί στους πάντες: Aπό τους βιομηχανικούς εργάτες μέχρι τους πωλητές, από τους σερβιτόρους μέχρι το προσωπικό των νοσοκομείων! Το αποτέλεσμα ήταν στα τέλη της περασμένης δεκαετίας και με την ύφεση να έρχεται, είτε σωματεία επιχειρήσεων να οδηγούνται σε μεμονωμένες συμφωνίες απόκλισης από το 35ωρο με τους εργοδότες με αντάλλαγμα την προστασία θέσεων εργασίας είτε την προσφυγή σε υπερωρίες που και αυτή επιδοτήθηκε από την -συντηρητική πλέον- κυβέρνηση Φιγιόν με νόμο που όριζε πως οι αμοιβές των υπερωριών θα είναι αφορολόγητες και απαλλαγμένες από ασφαλιστικές εισφορές.
Aν προσέξεις το ποστ μου δεν έγραψα πουθενά για «πολλά λεφτά» αλλά «καλύτερα από τους μέσους όρους της αγοράς» κάτι που σε γενικές γραμμές ισχύει για τον χώρο της τεχνολογίας και αυτό θα μου επιτρέψεις να το γνωρίζω από τις δικές μου πηγές. Τώρα, τα λεφτά που αναφέρεις η αλήθεια είναι πως δεν είναι ψηλότερα αλλά μάλλον τείνουν στον μέσο όρο της αγοράς για πτυχιούχους χωρίς/με λίγη προϋπηρεσία. Ας μην μπούμε σε περιπτωσιολογία πάντως. Και εγώ έχω παραδείγματα για τον Τιτάνα και για τράπεζες που τα ωράρια είναι καλά/καλύτερα από αυτά που περιγράφεις. Από την άλλη γνωρίζω και για κάτεργα στην Ελληνική αγορά, δεν ζώ αλλού. Δεν με ενδιαφέρει να υπερασπιστώ τον εργοδότη σου ή τον κάθε εργοδότη, πιστεύω πως και πολλοί εργοδότες έχουν σοβαρές ευθύνες για την κατάσταση στην Ελλάδα. Αλλά και το πλαίσιο που τους επιβάλλεται από το κράτος (για να μην αναφερθώ και στο πως λειτουργεί ο συνδικαλισμός που έχουν απέναντι τους) δεν τους βοηθά να διαφοροποιηθούν προς κάτι καλύτερο.
Δεν γουστάρω να δουλεύω 70 ώρες την εβδομάδα ρε μαν, ο μέσος όρος μου είναι στις 45 με 50 αυτή τη στιγμή. Όχι γιατί δεν γουστάρω τη δουλειά ή την ενοχοποιώ, αλλά γιατί από τη μία και εγώ γουστάρω να κάνω όλα όσα και εσύ αναφέρεις (για κάποια από αυτά το ξέρεις άλλωστε) αλλά και γιατί πιστεύω πως οι πραγματικά παραγωγικές ώρες της ημέρας δεν μπορούν να είναι πάνω από 9, βία 10. Από εκεί και πέρα πάμε σε «καμμένες» περιπτώσεις που το παίζουν “στελεχάρες” και “εργασιομανείς”, δεν θέλω να έχω καμία σχέση?
Απλά θεωρώ πως το πόσες ώρες δουλέυεις πρέπει να καθορίζεται από μία ισορροπία που βρίσκεται ανάμεσα σε εργαζόμενο και εργοδότη (και που ειδικά σε πριπτώσεις δουλειάς που δεν μετριέται με την ανθρωποώρα εξαρτάται πολύ από το πως οργανώνεται η δουλειά) και όχι από έναν τρίτο και μάλιστα έναν τρίτο που είναι αποδεδειγμένα ανίκανος να οργανώσει οτιδήποτε, δηλαδή το κράτος.
Πλάκα-πλάκα οι περισσότερες απώλειες που είχα όλα αυτά τα χρόνια σε φίλους που χάνουν τη μεσοβδόμαδη μπάλα, οφείλονται σε… συζύγους και όχι σε δουλειές που τους κρατάνε μακριά. Μήπως θα έπρεπε και εκει να π0αρέμβει το κράτος και να νομοθετήσει υπέρ του… αδύναμου για να μην χάσει τη μπαλίτσα του; :p:lol:
…Τώρα γενικεύεται η «δυνατότητα» για όλα τα παιδιά, από 15 χρονών και πάνω να συνάπτουν μονοετείς συμβάσεις εργασίας με τους εργοδότες και να δουλεύουν έως 6 ώρες τη μέρα (αν έχουν κλείσει τα 16 τους χρόνια μπορούν να δουλεύουν έως 8 ώρες τη μέρα), ακόμα κι αν πηγαίνουν παράλληλα στο Γυμνάσιο ή το Λύκειο!
Είναι παραπάνω από φανερό από το ΠΔ που δημοσιοποίησε η κυβέρνηση και περιλαμβάνει την παραπάνω ρύθμιση, ότι δεν πρόκειται για μαθητεία, δηλαδή για την εκμάθηση μιας τέχνης, ενός επαγγέλματος. Αλλωστε αυτό δε συνάδει με τη γενική εκπαίδευση σε Γυμνάσιο-Λύκειο. Πρόκειται για κανονική δουλειά που θα πληρώνεται όμως μόλις στο 70% του κατώτατου ημερομισθίου. Το πρωί στο Γυμνάσιο και το απόγευμα… διανομή φυλλαδίων, ντελίβερι κ.ο.κ. Αυτό δεν είναι μαθητεία για ένα επάγγελμα, αλλά «μαθητεία» στην εκμετάλλευση. Και παράλληλα, αυτά τα παιδιά που θα σπρωχθούν να δουλεύουν με τέτοιους όρους, θα αποτελέσουν (άθελά τους φυσικά) και ένα μέσο πίεσης για μεγαλύτερη συμπίεση της τιμής της εργατικής δύναμης, αφού ο εργοδότης θα προτιμήσει π.χ. έναν 16χρονο με αυτούς τους όρους, παρά έναν 25χρονο που θα του κοστίσει πιο ακριβά. Πολύ περισσότερο που σε συνθήκες κρίσης και με αναμενόμενη τη μεγάλη άνοδο της ανεργίας, θα εξαναγκάζονται οι άνεργες εργατικές οικογένειες να στέλνουν τα παιδιά για δουλειά προκειμένου να επιβιώσουν από την πείνα, σε βάρος της μόρφωσης…
να ρωτησω και κατι αλλο ο αφελης?? Πραγματικα δε ξερω… αλλα τι σχεση έχουν οι αλλαγες που ψηφιζονται/θα ψηφιστουν οσον αφορα το εργασιακο καθεστως στον ιδιωτικο τομεα με τη μειωση του χρεους του ΔΗΜΟΣΙΟΥ???
Τι σχεση εχει με το ΔΗΜΟΣΙΟ και το χρεος του, το οριο των απολυσεων η αποζημιωση??
Τι σχεση εχει με το ΔΗΜΟΣΙΟ και το χρεος του, η καταργηση των συλλογικων συμβασεων εργασιας και η εξατομικευμενη διαπραγματευση των ορων εργασιας μεταξυ εραζομενου και εργοδοτη???
Τι σχεση εχει με το ΔΗΜΟΣΙΟ και το χρεος του η μειωση του βασικου μισθου??
Στην τελικη, ΤΙ ΣΧΕΣΗ ΕΧΟΥΝ ΜΕ ΤΟ ΔΗΜΟΣΙΟ ΚΑΙ ΤΟ ΧΡΕΟΣ ΤΟΥ, ολες αυτες οι “μεταρρυθμισεις” στον ιδιωτικο τομεα?
εγω λεω να μην ρωτας…
απλα γελα με αλλαγες σε αποζημιώσεις και ειδοποιήσεις απολύσεων που ποτε δεν ισχύσαν…
θα κανουν αλλαγη σε κατι που ισχυε μονο αν ηταν σε κανενα εργοστασιο που απελευε καμια 50αρια…
και αν…
ειδοποιήσεις, αποζημιώσεις, και κατώτερος μισθός…
αμα λεμε οτι οι άνθρωποι έχουν χιούμορ…
Έλεγα να το βάλω κι εγώ. Αυτό είναι το σχολείο που δημιουργείται με τους μαθητές το πρωί εκπαιδευόμενους στην πλύση εγκεφάλου και το βράδυ ανταγωνιστικότατους free-agent δούλους.
Εγώ πιστεύω ότι όλα αυτά είναι κίνητρα που δίνει στους επιχειρηματίες η κυβέρνηση προκειμένου να προχωρήσουν σε επενδύσεις για να μείνει η ανεργία σε χαμηλά επίπεδα και να υπάρχει ανάπτυξη,δουλειές και να μην υπάρχει ύφεση.Με άλλα λόγια αφού μειώνεται το δημόσιο αρχίζει και δίνει τη σκυτάλη στις επιχειρήσεις προκειμένου να αρχίσει να αναπτύσσεται η χώρα.Είναι τραγικό που προκειμένου να δώσουν κίνητρα κάνουν τέτοια επίθεση στους εργαζόμενους και που τους πετσοκόβουν ότι δικαιώματα είχαν.Ο θάνατος σου(εργαζόμενος) η ζωή μου (“ανάπτυξη”)
Otinane στην ουσία προσπαθεί να διευκολύνει την “ελαστικότητα της απασχόλησης”. Οι απολύσεις έπρεπε να γίνουν πιο εύκολες για τους εργοδότες και προς αυτήν την κατέυθυνση κινείται η κυβέρνηση. Άλλο είναι να πληρώνεις 600 ευρώ έναν καινούργιο εργαζόμενο και άλλο είναι να δίνεις 2000 ευρώ σε έναν 55άρη που δεν τα πάει και τόσο καλά με τις νέες τεχνολογογίες.
Επενδύσεις :
Για να γίνουν θα πρέπει να υπάρχει σαφές θεσμικό πλαίσιο όπου δεν θα κυριαρχεί η γραφειοκρατία. Υπάρχει? Μάλλον όχι
Θα πρέπει να υπάρχει προσδοκία πως οι επενδύσεις θα αποδόσουν στο μέλλον ( είτε βραχυπρόθεσμα είτε μακροπρόθεσμα). Για ποιο μέλλον μιλάμε όμως? Εντός ή εκτός ΕΕ? Με δραχμή, με ευρώ ή με ευρωδραχμή ή με κουπόνια? Ποιος επιχειρηματίας θέλει να επενδύσει στην Ελλάδα?
Η πολιτική κατάσταση είναι μάλλον ασαφής. Εκλογολογία έχουμε ήδη, πάμε για διαμόρφωση νέων κομμάτων και πιθανόν κυβέρνηση εθνικής ενότητας.
Η ελληνική οικονομία είναι και θα παραμείνει σε ύφεση για αρκετό καιρό ακόμα. Απλά πάμε σε mode ελεγχόμενης πτώχευσης. Το δημόσιο χρέος ήταν απλά μια πολύ καλή αφορμή για μια γενναία αναδιανομή του πλούτου. Και όχι μόνο στην Ελλάδα φυσικά.
