Κόκκινη, δηλαδή απλήρωτη δουλειά…
Tου Πασχου Μανδραβελη / pmandravelis@kathimerini.gr
Το κόμμα του λαού απάντησε τελικά, διά χειλέων μάλιστα της ίδιας του της Γραμματέως, στις περικοπές μισθών κι εργασιακών δικαιωμάτων στον «Ριζοσπάστη» και στον «902». Δημοσιεύουμε το μεγαλύτερο μέρος της, μπας και καταλάβει κάποιος πώς σκέφτεται το νέο ΚΚΕ.
Ερώτηση δημοσιογράφου: Σημερινό δημοσίευμα της εφημερίδας «Καθημερινή», αναφέρει πως εργαζόμενοι στις επιχειρήσεις του ΚΚΕ, μέρος του μισθούς τους αναγκάζονται να το επιστρέφουν ως συνεισφορά στο κόμμα και το παρουσιάζει ως περικοπή μισθών. Αναφέρεται στο ραδιόφωνο, την εφημερίδα κ.λπ.
Αλέκα Παπαρήγα: «Α, ο κ. Αλαφούζος! Μάλιστα! Κοιτάξτε: Ο ?Ριζοσπάστης? δεν είναι επιχείρηση, ο 902 δεν είναι επιχείρηση. Είναι μηχανισμοί, όργανα, πείτε το όπως θέλετε, προπαγάνδας του κόμματος… Και η σχέση, προσέξτε, με τα μέλη του κόμματος που προσλαμβάνονται σε αυτούς τους χώρους, είναι η κομματική τους δουλειά και προσφορά…
»Εμείς όταν δίναμε αυξήσεις στα μέλη του κόμματος, δεν δίναμε ποτέ αυξήσεις πάνω από αυτές που έπαιρνε ο κανονικός εργαζόμενος. Γιατί αμέσως γίνονταν ένα κίνητρο, ενδεχομένως, αντικειμενικά η δουλειά στο ΚΚΕ, στον ?Ριζοσπάστη? και στον ?902?. Δηλαδή δεν δίναμε αυτά που διεκδικούσαμε, όταν λέγαμε 1.400 ευρώ ας πούμε. Μιλάω για τα μέλη του κόμματος. Ή τις αυξήσεις που κάναμε, βεβαίως κοιτάμε να δώσουμε με βάση τις συμβάσεις, δεν το συζητάμε, γιατί και οι συμβάσεις είναι χαμηλές, σιγά τα μεγάλα ποσά των συμβάσεων. Αλλά κι όταν δίναμε αυξήσεις και στα στελέχη του κόμματος που δεν μπορούν να δουλέψουν επαγγελματικά, δίναμε 2%, 3%, ανάλογα. Γιατί δημιουργείται ένα κίνητρο ότι εγώ που είμαι στο ΚΚΕ είμαι κάτι άλλο. Και αν θέλεις μετά, χωρίς να το καταλάβεις, διαμορφώνεις και μια άλλη σχέση. Δεν θέλουμε δηλαδή, όποιος, ταυτίζεται και η επαγγελματική του απασχόληση με το κόμμα να θεωρηθεί ένα ιδιαίτερο κίνητρο.
»Αυτό λοιπόν έχει πάρα πολλές μορφές που παίρνει. Εχει μορφές κόκκινων μεροκάματων. Ας πούμε σε οικονομικές εξορμήσεις για το κτίριο του κόμματος, έχουν δοθεί κόκκινα μεροκάματα, δηλαδή δεν έπαιρναν τα μεροκάματά τους. Δόθηκαν κι από όσους δούλευαν έξω από το κόμμα…
»Ας πούμε ήδη εμείς έχουμε αποφασίσει στην τελευταία συνεδρίαση της Κ.Ε. μηδενικές αυξήσεις στα στελέχη του κόμματος. Οταν υπάρχει κρίση οικονομική επηρεάζει και τα έσοδα του κόμματος. Αλλά δεν την προκαλέσαμε εμείς την κρίση, εμείς αντιπαλεύουμε την καπιταλιστική κρίση. Μηδενικές αυξήσεις, γιατί δεν μπορεί ο κόσμος να έχει και ονομαστική μείωση μισθών και τα στελέχη του ΚΚΕ να πάρουν ας πούμε 10%, ακόμη κι όταν δεν είναι ταμειακό το ζήτημα. Είναι θέμα αρχής… Εμείς όμως δεν είμαστε επιχειρηματίες, καπιταλιστές. Και όταν υποφέρει ο λαός θα υποφέρουν και τα στελέχη του ΚΚΕ και τα μέλη που δουλεύουν στο κόμμα. Θα υποφέρουμε κι εμείς. Πού είμαστε εμείς σε άλλο πεδίο ζούμε;»
Οπότε αυτό που πρέπει να συμπεράνουμε είναι ότι στην κομμουνιστική κοινωνία που επαγγέλλεται η κ. Παπαρήγα και στην οποία αναγκαστικά όλοι θα είμαστε μέλη του κόμματος τα μισά μας μεροκάματα θα είναι «κόκκινα», δηλαδή απλήρωτα, οι μισθοί χαμηλοί και δεν θα μπορούμε να λέμε και τίποτε. Δεν είναι εφιάλτης;