Εδώ μιλάνε για “ποιότητα δημοκρατίας” οι άνθρωποι που ψηφίσανε Σαμαρά ρε συ.
εδω μιλαει ο κραπσοδυ
Μιλησε και η groupie των φλωρο-war
πολυ θα θελες να χες το σωμα τους στα 60 σου.
Για τις φυλακές τύπου Γ που ετοιμάζονται τι γνώμη έχεις ; Ρωτάω γιατί βλέπω ότι σε ενδιαφέρει η βία απ’όπου και αν προέρχεται.
έλα να με δείρεις
Παρότι ο χώρος που ανήκω ιδεολογικά, λέει το αντίθετο, δεν μπορώ να μην πω ότι αυτός ο φόβος για τα χημικά της Συρίας είναι μία σαχλαμάρα και μισή, με πολύ μικρή λογική βάση. Μια που είναι και η δουλειά μου δηλαδή, μπορώ να είμαι λίγο κατηγορηματικός.
καθρεφτακι
Για εξήγησε το . Εγώ είχα διαβάσει ένα σχετικό άρθρο στην Καθημερινή (http://www.kathimerini.gr/764632/article/epikairothta/kosmos/alh8eies-kai-yemata-gia-ta-xhmika-ths-syrias) και ένα του Πισσία. Γράφουν παπαριές ; Αυτό το "μικρή λογική βάση "¨με προβληματίζει 
Υπάρχουν πιθανότητες να γίνει η στραβή ;
Επίσης ο κύριος φόβος μου είναι ότι δεν έχουν κάποιο ιδιαίτερο λόγο/κίνητρο να προσέχουν με την υδρόλυση των χημικών. Το να προσέχεις παραπάνω , συνεπάγεται κόστος .Γιατί να το αναλάβουν ; Καμία εμπιστοσύνη δεν έχω στην Ε.Ε. για το οτιδήποτε.
KKE το κόμμα σου χαφιέ, σταθερά
Meanwhile, ίδρωσε ο κώλος τους εκεί στην κόκα κόλα κι έβγαλαν διαφήμιση “μένουμε Ελλάδα”;
Σορρυ που δεν απάντησα χθες καταρχήν.
Δε διάβασα το άρθρο που μου έβαλες λόγω χρόνου αλλά τα περισσότερα άρθρα που έχω διαβάσει κινούνται στην ίδια λογική οπότε επίτρεψέ μου να κάνω την εκτίμηση ότι και αυτό το ίδιο πάνω κάτω θα λέει.
Θα ξεκινήσω λέγοντας ότι η διαδικασία της υδρόλυσης δεν είναι καμμία πρωτοποριακή αδοκίμαστη τεχνική. Αντιθέτως είναι σχετικά απλή και, το κυριότερο, είναι πολύ εύκολο να ελέγξεις τα προϊόντα της. Δηλαδή αυτό που θα προκύψει μετά την υδρόλυση παραμένει απόβλητο (όχι χημικό όπλο πια) και θα οδηγηθεί σε κάποιες ευρωπαϊκές χώρες για τελική επεξεργασία. (Θα το τονίσω αυτό γιατί πολλοί (όχι επιστήμονες) νομίζουν ότι αφού γίνει η υδρόλυση θα πεταχτούν τα απόβλητα στη θάλασσα.) Ούτε κάποια ιδιαιτέρως πολύπλοκη τεχνολογία απαιτεί ώστε να είναι επικίνδυνη η χρήση της σε καράβι ακόμα και αν, όντως, δεν έχει ξαναγίνει κάτι τέτοιο σε πλωτό μέσο. Εδώ όμως γίνονται σε πλωτά μέσα κοτζάμ διυλίσεις πετρελαίου (σαφώς πιο δύσκολη και επικίνδυνη διαδικασία) η υδρόλυση μας πείραξε;
Θα συνεχίσω με το γεγονός ότι τοξικά υλικά (είτε προϊόντα είτε απόβλητα) διακινούνται κατά χιλιάδες τόνους καθημερινά με καράβια στις ίδιες θάλασσες για τις οποίες μιλάμε τώρα. Δεν είναι λιγότερο επικίνδυνη η μεταφορά αυτή. Σε ένα πιθανό ατύχημα (και συμβαίνουν τέτοια) η καταστροφή από τοξικά που μεταφέρει ένα συνηθισμένο container-άδικο μπορεί να είναι πολύ μεγαλύτερη από αυτή που συζητάμε τώρα απλά και μόνο γιατί έχει τραβήξει τα φώτα της δημοσιότητας.
Το μόνο στο οποίο δίνω κάποιο δίκιο (η μικρή λογική βάση που έλεγα) είναι ότι στη στεριά για κάθε εργασία που κάνεις οφείλεις να εκπονήσεις και μία Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων πριν εγκριθεί η εργασία σου. Αυτό στην περίπτωση αυτή δεν έχει γίνει. Όμως και πάλι αυτό είναι κάτι μάλλον θεωρητικό και περισσότερο εργαλείο για τις ελεγκτικές αρχές στο μέλλον παρά κρίσιμο ώστε να μας διασφαλίσει από ένα ατύχημα. Κοινώς με μελέτη ή μη, αν κάνουν μαλακία το ατύχημα θα γίνει. Με τόσα βλέμματα πάνω τους, εννοείται ότι αυτό σκόπιμα δεν πρόκειται να γίνει.
Σα συμπέρασμα, για να μην κουράσω, θέλω να πω ότι έχουμε εστιάσει σε μία περίπτωση που δεν είναι λιγότερο ή περισσότερο επικίνδυνη από άλλες που γίνονται καθημερινά στα πλαίσια της δραστηριότητας των ανθρώπων. Αν θέλαμε να είμαστε πραγματικοί οικολόγοι θα έπρεπε να επιμείνουμε στη ρίζα του προβλήματος που είναι ποιος κατασκεύασε τα χημικά αυτά όπλα, γιατί επιτρέπεται αυτό και το απλούστερο γιατί, βάσει της Ευρωπαϊκής (και όχι μόνο) αρχής «ο ρυπαίνων πληρώνει» δεν έχει αναλάβει αυτός το κόστος της καταστροφής τους;
Όπως τα γράφεις , έχεις τα δίκια σου. Αν ισχύουν όμως αυτά που λες πραγματικά είναι θλιβερή η πολιτική εκμετάλευση. Ευχαριστώ για την απάντηση μάνδρακα 
Σχετικά με το πρώτο και για το τυπικό του θέματος, νομίζω πως εκεί που θα γίνει η υδρόλυση είναι Διεθνή ύδατα και όχι ελληνικά για να μπορεί να απαιτηθεί μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων.
Σχετικά με το δεύτερο, δεν ξέρω αν έχεις κάτι διαφορετικό κατά νου, αλλά π.χ. στον χώρο των ορυκτών καυσίμων το μόνο feasible μέτρο είναι το να πληρώνει ο “ρυπαίνων”. Η αιτία είναι πως δεν υπάρχει ένα κοινό παγκόσμιο μέτρο. Ακόμη και η συνθήκη του Τόκιο -που είναι νομίζω ο περιβαλλοντικός κανόνας με την ευρύτερη γεωγραφική κάλυψη- δεν έχει υπογραφεί από χώρες που εκπέμπουν τεράστιες ποσότητες CO2. Αν στο κόστος εξόρυξης πετρελαίου προστεθεί το κόστος εκπομπής CO2 κατά την καύση του καυσίμου, τότε οι πετρελαϊκές που εδρεύουν ή παράγουν σε χώρες που δεν έχουν υπογράψει τη συνθήκη του Τόκιο, θα είχαν αρκετά φτηνότερο προϊόν. Μεταφέροντας το κόστος στον “ρυπαίνων”, οι τιμή του πετρελαίου είναι αυξημένη για όλες τις πετρελαϊκές
(βέβαια, όπως έχει αποδειχθεί πολλές φορές η οικονομία είναι πολύ πιο έξυπνη από εμάς και λύσεις βρίσκει για να μην πεθαίνει ούτε καν ο άνθρακας…)
Σωστό είναι αυτό που λες με την Μ.Π.Ε, ότι είναι Διεθνή Ύδατα, βέβαια η ΜΠΕ δεν είναι ελληνική εφεύρεση, υπάρχει σε πολλές χώρες. Αλλά σε κάθε περίπτωση δεν έχει εφαρμογή εδώ.
Όσο για τα καύσιμα, δεν ξέρω ακριβώς ποια είναι η νομοθεσία εκεί αλλά δεν είναι και παρόμοια περίπτωση γιατί υπάρχει “μεταποίηση”. Παίρνεις καύσιμο εκπέμπεις καυσαέριο. Στα απόβλητα η αρχή “ο ρυπαίνων πληρώνει” σημαίνει ότι για τις μπαταρίες (π.χ.) που μετά τη χρήση τους ή τη λήξη τους γίνονται απόβλητα, υπεύθυνος να πληρώσει την ανακύκλωση δεν είναι ο καταναλωτής αλλά ο παραγωγός της. Αντίστοιχα για τα κουτάκια της κόκα-κόλα π.χ. πρέπει να πληρώσει η εταιρία και όχι ο καταναλωτής. Αυτό που περιγράφω με απλά παραδείγματα επεκτείνεται και σε πιο πολύπλοκα σχήματα και θα μπορούσε να εφαρμοστεί και εδώ. Ποιός παρήγαγε τα χημικά όπλα; Η Haliburton (ας πούμε - δεν ξέρω). Ε, αυτή θα έπρεπε να πληρώσει και την καταστροφή τους. Βέβαια αν έχουν παραχθεί από Συριακές εταιρίες αυτό είναι αδύνατον αφού η καταστροφή τους επιβλήθηκε στη Συρία οπότε θα ήταν δύσκολο και να χρηματοδοτηθεί από αυτήν…
Η Καθημερινή δεν έχει βρει πάτο ακόμα: http://www.kathimerini.gr/774772/opinion/epikairothta/politikh/h-dialektikh-toy-misoys
Μια καθεστωτική εφημερίδα δεν μπορεί παρά να καθρεφτίζει την ελλάδα του 2014. Ψιλοαγράμματοι, ψιλοταλιμπάν ημίτρελοι γραφιάδες. Βαράτε παλαμάκια στους φαήλους και στους βορίδηδες και αφήστε την διαλεκτική εκεί που είναι άμπαλοι.
Ούτε ψιλοάγραμματοι, ούτε ταλιμπάν ούτε τρελοί είναι οι συγγραφείς τέτοιων άρθρων. Μια χαρά μορφωμένοι άνθρωποι είναι οι οποίοι πολύ απλά εκτελούν εντεταλμένη υπηρεσία γράφοντας με τρόπο που χωρίς να έχει το παραμικρό ουσιώδες επιχείρημα, στοχεύει ξεκάθαρα στο συναίσθημα του ανίδεου αναγνώστη.
Για να είμαστε δίκαιοι, τέτοια άρθρα εμφανίζονται κατά κόρον και στην απέναντι πλευρά, όταν πχ μιλούν για αφεντικά που πίνουν το αίμα των εργαζόμενων κτλ κτλ.
Υπάρχει και μια μικρότερη κατηγορία αρθρογράφων, αυτη που πάσχει από ατέλειωτο ναρκισισμό για το πόσο διαφέρουν απ’ τη μάζα και πόσο ξεχωριστή οπτική απ’ όλους τους άλλους διαθέτουν για διάφορα ζητήματα. Συνήθως χαρακτηρίζονται από ακατάσχετη ημιμάθεια και γελοιοποιούνται στα μάτια αυτών που πραγματικά γνωρίζουν, αλλά στη μεγάλη μάζα των εξίσου ημιμαθών (η αμαθών) αναγνωστών έχουν μεγάλη πέραση. Το φαινόμενο αυτό αλλιώς ονομάζεται και “Soti Triantafillou syndrome”.
Και ο Πανούσης ο δημαρίτης για παράδειγμα, σε υπηρεσία είναι. Τέτοια ξεδιάντροπα ξεφτιλίκια όμως τα αποφεύγει.Το ψιλοαγράμματοι το έβαλα για την υπερβολή. H Καθημερινή και οι ανάλογες φυλλάδες , δεν έχουν κάτι να ζηλέψουν από οπαδικές εφημερίδες στυλ “Πράσινη” και “Γαύρος”. Ταλιμπανισμός, αμάθεια ,τρέλα και όπως γράφεις τίγκα στο συναίσθημα και στο οπαδιλίκι. Για να υποστηρίζεις φανατικά Σαμαρά και φίλους σίγουρα τη ψυχωσούλα την έχεις στο τσεπάκι .
Φυσικά και εμφανίζονται τέτοια άρθρα και στην απέναντι πλευρά. Πανηλίθιοι υπάρχουν παντού
Όσο για τη Σώτη, απαξιώ να σου απαντήσω , προφανώς είσαι λίγος για να την πιάσεις στο όνομα σου