Philip Kindred Dick (December 16, 1928 – March 2, 1982) was an American science fiction novelist, short story writer, and essayist. Dick explored sociological, political and metaphysical themes in novels dominated by monopolistic corporations, authoritarian governments, and altered states. In his later works, Dick’s thematic focus strongly reflected his personal interest in mysticism and theology. He often drew upon his own life experiences and addressed the nature of drug use, paranoia and schizophrenia, and mystical experiences in novels such as A Scanner Darkly and VALIS.
The novel The Man in the High Castle bridged the genres of alternate history and science fiction, earning Dick a Hugo Award for Best Novel in 1963. Flow My Tears, The Policeman Said, a novel about a celebrity who awakens in a parallel universe where he is unknown, won the John W. Campbell Memorial Award for best novel in 1975. “I want to write about people I love, and put them into a fictional world spun out of my own mind, not the world we actually have, because the world we actually have does not meet my standards,” Dick wrote of these stories. “In my writing I even question the universe; I wonder out loud if it is real, and I wonder out loud if all of us are real.”
In addition to thirty-six novels, Dick wrote approximately 121 short stories, many of which appeared in science fiction magazines. Although Dick spent most of his career as a writer in near-poverty, nine of his stories have been adapted into popular films since his death, including Blade Runner, Total Recall, A Scanner Darkly and Minority Report. In 2005, Time Magazine named Ubik one of the one hundred greatest English-language novels published since 1923. In 2007, Dick became the first science fiction writer to be included in The Library of America series.
Με αφορμη την επετειο του θανατου του,ενα τοπικ για τον πιο ‘φευγα’ συγγραφεα του 20ου αιωνα.
Ετσι γιατι καποιοι ανθρωποι αναμεσα μας ξεφευγουν απο τα ορια της μαζας και ανεβαινουν στα επιπεδα της μεγαλοφυιας.Ο Philip K Dick ειναι ενας απο αυτους τους ελαχιστους.
Εγώ θα σου πρότεινα να ασχοληθείς με τα διηγήματα του, μέσα σε 5-6 σελίδες υπάρχουν Concepts που χτίζουν ολόκληρες κινηματογραφικές παραγωγές(οι περισσότερες μεταφορές/δολοφονίες στα διηγήματα του είναι βασισμένες όχι στα μυθιστορήματα).
τον πάω λάου λάου γιατι με διαλύει. απ όταν τελείωσα το VALIS δεν έχω ξαναδιαβάσει βιβλίο για να σου δώσω να καταλάβεις. το τελευταίο που χε γράψει είναι ένα διήγημα, καμμία σχέση με ε.φ. ή γενικά φαντασία. ακόμα και αυτό με βύθισε.
αυτο που λες με το valis ειχα παθει και εγω ακριβως το ιδιο.εκανα 3 μηνες να πιασω βιβλιο.
τωρα ομως το μυαλο συνηθισε και θελει pkd διατροφη με χαμηλα λιπαρα και ολες τις αναγκαιες ψυχεδελικες βιταμινες για να ανοιξει και αλλο το 3ο ματι
sos : παιζει [SIZE=“5”]ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ[/SIZE] doxkumentary bbc-2 με τιτλο ‘a day in the afterlife’
ψαχτο παιζει απο τορρεντς ,για να καταλαβεις ποσο καλο ειναι το εχω και το seed εδω και κανα χρονο nonstop δεν θα σταματησω ποτε να το προωθω γιατι ο φιλιππος ηταν τεραστιο μυαλο και οσο πιο πολλοι καουν απο την αληθεια του,τοσο το καλυτερο για ολους μας
Πολύ μεγάλος συγγραφέας ο Ντικ, κι όχι μόνο για τον κόσμο της επιστημονικής φαντασίας! Οι κόσμοι του είναι προφητικοί και απειλητικοί , οι χαρακτήρες του βαθειά ανθρώπινοι και οι ιστορίες του ταξίδια στις πιο κρυφές πτυχές του ανθρώπινου μυαλού!
περισσότερο έχω “δεί” παρά διαβάσει. έχω όμως τα διηγήματά του από το παραπέντε (τις σειρές in orbit αν θυμάσαι) και είναι δύσκολο να διαλέξω κάτι… όλα σε στέλνουν γιά βρούβες με τον τρόπο τους.
