Δε θέλω να στο χαλάσω, αλλά είναι βεβαιωμένο ότι ο Gilmour έκανε χρήση κόκας σε κάποια φάση late 80’s-early 90’s μέχρι που γνώρισε την νυν σύζυγό του (Polly Samson), η οποία τον βοήθησε να το ξεπεράσει.
Όσο για τις εκτελέσεις από Αθήνα, δε λέω, ιστορικές κλπ., αλλά το συγκρότημα ήταν σε άφταστα ύψη στην περιοδεία του '94 - βλ. Pulse DVD!
Έλα εντάξει για τον Gilmour μιλάμε.
Μέχρι και το δίπλωμα του είχαν πάρει!Με ποδήλατο πήγαινε στο στούντιο τέλη των 80s!
Αλλά είναι τόσο θηρίο που έλεγε ότι ρούφαγε το πρωί κόκα έπαιρνε το ποδήλατο και μία απόσταση 18 χιλιομέτρων την έκανε σε 10 λεπτά!Φοβόταν μήπως πάθει καμιά καρδιά αλλά τι να καταλάβει αυτός.
Είναι γεγονός ότι την περίοδο που είχε χωρίσει με την γυναίκα του,πλακωνόταν με τον Waters στα δικαστήρια και έβγαζε τους Floyd έξω ξανά ήταν χρήστης.Ζούσε μαζί με dealer το παλικάρι!:lol:Έλεγε πως έκανε μία τυπική ζωή “rock star”.Φαίνεται από τα live αυτό άλλωστε ακόμα και από την φωνή του τότε.
Μετά εντάξει βγήκε όταν γνώρισε την Polly.Με εξαίρεση άλλες δύο φορές μέσα σε 20 χρόνια που πήρε είναι καθαρός.Μάλιστα το παραδέχεται και ο ίδιος και το κατακρίνει εντόνως.
Κατά τα άλλα και ο Wright στην περίοδο του Wall ήταν "χώμα"8)
Ναι ο Wright ήταν χώμα στο The Wall, αλλά όχι μόνο από ουσίες. Ο γάμος του δεν πήγαινε καλά, ο Waters το έπαιζε αφεντικό και απέρριπτε τις ιδέες του, οι Floyd ήταν στο απόγειο της δόξας τους - λογικό μου φαίνεται να είχε μια ροπή προς τις καταστροφικές ουσίες, στην ουσία έζησε το lifestyle ενός rock star!
Ναι ισχύουν όλα!
Εδώ ρε προσπαθούσε να σώσει τον γάμο του κάνοντας διακοπές στην Ελλάδα και ο Waters τον φώναζε να πάει πιο νωρίς να ηχογραφήσει τα πλήκτρα!
Ναι.Εντάξει σαν ιδέα και project ήταν ήδη μία έτοιμη δουλειά από τον Roger Waters όταν την παρουσίασε στους άλλους 3.Παρόλα αυτά όντως αν και με πολλά προβλήματα κατάφεραν να βγάλουν ΟΛΟΙ μαζί έναν δίσκο ανεπανάληπτο.Και μπορεί η ιδέα και γενικά το “Wall” να είναι ένα δημιούργημα του Waters με μία πρώτη εκτίμηση αλλά οφείλουμε να αποδώσουμε και πάρα πολλά στον Gilmour ο οποίος,εκτός από τα 3 κομμάτια που έγραψε,έχει κάνει τα πάντα μέσα στο στούντιο και μέσα στον δίσκο γενικά.
Ακόμα και στην περιοδεία ήταν ο “Musical Director”
Για μένα το Wall δεν είναι μόνο ο Waters.Είναι και Gilmour,αν και πολλές φορές αυτό δεν του αναγνωρίζεται…
Απλά ακούστε τα Demo του Waters και μετά τον δίσκο και θα καταλάβετε που τι έχει κάνει ο David:wink:
Ο οποίος David αρνήθηκε να παίξει όλο το The Wall έπειτα από πρόταση που του έκανε ο Waters…
Για το The Wall, είναι μεγάλη η συνεισφορά του παραγωγού Bob Ezrin ο οποίος ξαναέγραψε την ιστορία του Waters από την αρχή, συνεισέφερε σε μουσική και στίχους, χωρίς να πάρει κάποιο credit γι’ αυτό.
Η αλήθεια είναι ότι πέρα από τους γνωστούς 4, υπάρχουν guests σε drums, πλήκτρα, κιθάρες, μπάσο… Πέρα από αυτό, δε νομίζω ότι συνιστά δουλειά συγκροτήματος.
Ο Gilmour είχε λόγο για τα κομμάτια που έγραψε - σε οτιδήποτε άλλο υπερίσχυσε η γνώμη του Waters. “Δεν είχε νόημα να το συζητάμε αν πρόκειται για δικά του κομμάτια”, φέρεται να έχει πει.
Καθαρά μουσικά, ο δίσκος είναι άνισος κατά την ταπεινή μου άποψη. Δίπλα σε απίστευτα κομμάτια, υπάρχουν αρκετές μετριότητες. Προφανώς κορυφαία η σύλληψη της όλης ιδέας καθώς και η εκτέλεση, αλλά ο δίσκος χάνει σε μουσικότητα. Φυσικά για οποιοδήποτε άλλο συγκρότημα, θα ήταν αριστούργημα, αλλά για τους Floyd… ήταν απλά η αρχή του τέλους.
Βάζω In The Flesh! στα ηχεία και πάμε!
Λοιπόν.Η συνεισφορά του Bob Ezrin είναι σίγουρα μεγάλη.Αλλά υπήρχε και ένα θέμα.Ο ίδιος ο Ezrin τότε ήταν νεαρός,μικρότερος από κάθε άλλο μέλος του συγκροτήματος και έτσι πολλές φορές του “έβγαιναν” από πάνω.Πάντως,και με την κατάσταση του Wright τότε,έχει παίξει τα πλήκτρα στο Nobody Home.
Ούτως ή άλλως υπάρχει και το Demo Tape του Roger Waters από το The Wall που μπορείς να ακούσεις πως ήταν ο δίσκος πριν μπει στο στούντιο…
Guest υπήρχαν πάρα πολλοί.Πρώτος και καλύτερος Michael Kamen.Πιο συγκεκριμένα ο Waters ενστερνίστηκε την άποψη του Ezrin ότι δηλαδή το Nobody Home,το Comfortably Numb και το The Trial θα ήταν ωραίο να τα “ντύσουν” με ορχήστρα από πίσω.Έτσι φώναξαν τον Kamen που οργάνωσε την όλη κατάσταση.Δούλεψε μαζί με την Συμφωνική και την Όπερα της Νέας Υόρκης και χρησιμοποίησε και την χορωδία της Νέας Υόρκης για το Trial.Οι ηχογραφήσεις έγιναν στα studio της CBS στην Νέα Υόρκη χωρίς την παρουσία των Floyd.Ο ίδιος συναντήθηκε με το συγκρότημα η ηχογράφηση είχε ολοκληρωθεί.
Guests υπήρχαν και άλλοι πολλοί.Ακόμα και ο Harry Waters χρησιμοποιήθηκε:p
Βλέποντας και τις συναυλίες από την περιοδεία των Floyd εύκολα μπορεί κάποιος να καταλάβει πως ο Waters είχε στο μυαλό του ένα πλάνο,σύμφωνα με το οποίο θα είναι ο κεντρικός “ήρωας” και οι άλλοι θα φαίνονται σαν απλοί μουσικοί.Βέβαια αυτό συμβαίνει καθώς το The Wall ήταν ένα έργο βγαλμένο μέσα από την ζωή του,άρρηκτα δεμένο με τις συναισθηματικές του καταστάσεις και με τις ιδέες του.Αυτό έγινε εν μέρει με τους Nick Mason και Richard Wright.Κάτι που ο Mason πάντα ήταν κοντά με τον Waters και δεν μιλούσε,κάτι που ο Wright γνώριζε ότι θα φύγει και είχε ζητήσει απλά να κάνει την περιοδεία,ήταν “απρόσωποι” σε αυτήν την περιοδεία.
Αυτό όμως δεν έγινε με τον Gilmour.Δεν μπορούσε να γίνει.Ο Gilmour έχει χρεωθεί πάρα πάρα πάρα πολύ λίγα για αυτόν τον δίσκο.Όπως και σε όλη την διάρκεια των Floyd έτσι και εκεί ήταν αυτός που επέβαλε απόψεις στο studio και στην παραγωγή.Μουσικά πάντα αυτός έκανε κουμάντο.Στο The Wall ήταν και οι σχέσεις με τον Waters λίγο τεταμένες αλλά και πάλι η όλη κατάσταση μεταξύ τους δούλευε.
Μυθικός όμως είναι ο καυγάς που είχαν ρίξει σε ένα εστιατόριο για το Comfortably Numb όπου ο Gilmour ήθελε να διατηρηθεί η πιο “hard” εισαγωγή που είχε το τραγούδι καθώς ήταν γραμμένο από τον ίδιο ενώ ο Waters όχι.Τελικά υπερίσχυσε η γνώμη του Roger όμως ο David του κόλλησε το 2ο σόλο για σπάσιμο!:lol:
Το καλύτερο σόλο όλων των εποχών γράφτηκε για να την σπάσει στον Waters o Gilmour:D:D
Γενικά ο Gilmour έχει κάνει απίθανα πράγματα σε αυτόν τον δίσκο.Έχει παίξει τα περισσότερα όργανα.Ο Waters ερμήνευε μέσα από την ψυχή του αυτό το “παιδί” του ενώ ο Gilmour συντόνιζε τα πάντα.Σε κάθε live ήταν εκείνος που ήξερε που πάει και η παραμικρή σύνδεση.Το παραμικρό κανάλι.Και ταυτόχρονα έπαιζε κιόλας.
Άσε που προσωπικά θεωρώ ότι Wall χωρίς Gilmour είναι μακαρόνια χωρίς τυρί.Πέρα από τα καθαρά μουσικά του καθήκοντα θεωρώ πως στην σκηνή “έδενε” απίστευτα με τον Waters.Όντας πάντα πιο γλυκός μου έβγαζε η παρουσία του αυτήν την στοργή και το συναίσθημα που έχει το The Wall με τις αναφορές του Waters στην μάνα του κτλ,ενώ από την άλλη ο Waters ήταν ο πρωταγωνιστής που αντιμετώπιζε ότι αντιμετώπιζε τέλος πάντων.
Δεν συνεχίζω σχετικά με την ιδέα και το νόημα του Wall επειδή είναι κάτι τελείως προσωπικό και ο ChrisP θα τσαντιστεί.
δεν θα πω την γνωμη μου για το μεγαλυτερο συγκροτημα ολων των εποχων…
ποιος ειμαι εγω για να μιλησω για τους πινκ φλοιντ?
θελω μονο να ρωτησω κατι εχω βαλει εδω και καιρο στο ματι αυο το μποξ σετ oh by the way που υπαρχει στο ιντερνετ…εχω βεβαια καποια σιντια τους αλλα μου φανηκε πολυ πολυ ωραιο αν κ λιγο τσιμπημενο…το εχει κανεις απο εσας?ειναι ωραιο?να το κανω δωρο στον εαυτο μου?
The drawback to this is that getting the CDs in and out of the sleeves is a bit of a chore, and they’re really not meant for over use. Store it in your living room proudly, but don’t expect to play it much
Να σου πω δεν ξέρω…
Είναι γνωστό πάντως πως όλα τα cd μετά από πάρα πολύ χρήση χάνουν στον τομέα της ποιότητας.
Εγώ πάντως και αντιγραμμένο cd της Άντζυ Σαμίου να μου έδιναν που να φέρει το όνομα ενός από τους Floyd πάνω θα ήμουν σίγουρος για έναν τέλειο ήχο.
Πιστεύω πως,για τα μέτρα του cd,ο ήχος θα είναι καταπληκτικός αλλά είναι φυσικό πως μετά από πολλές χρήσεις φθίνει,όπως σε όλα τα cd.
Τώρα για αυτό το μέσα-έξω που λέει,τα έχω δει και ίσως να θέλει λίγο παραπάνω προσοχή
ναι ενταξει και εγω εχω σιντι που απο τ πολυ παιξιμο κολλανε σε σημεια…αλλα αυτο με το μεσα εξω με προβληματισε και εμενα…
ενταξει ο ηχος οτι και να ναι θα ειναι κορυφη αφου ειναι φλουντ…
Ωραιο ειναι,φετιχιστικο.Ουτε ομως αυτα ελιωσα,ουτε τα αλλα του Shine on,του ετερου box set.Τα sleeves ειναι σπαστικα ναι,οπως και σε αλλα παρομοιες επανεκδοσεις.Δεν ακουσα διαφορες στον ηχο.Αν δεν τα εχεις εστω μια φορα οριτζιναλ,εμπαινε.
εχω καποια οριτζιναλ…την αγια τετραδα δηλαδη:p
αλλα η ολη συσκευασια μου φανηκε γαματη…συν οτι για να συμπληρωσω δισκογραφια που θελω πρεπει να ψαχνω να τα βρω και τα λοιπα…και το σκεφτομαι.
θενξ παντως για την βοηθεια παιδια
Άσε τον Hokam μην τον ακούς.Αυτός τώρα προσπαθεί να βγάλει τον ήχο από την Πομπηία.Θα ψάχνει τώρα για WEM speakers :p:p:p
Άμα του κάνεις παραγγελία και κανά petalboard από τον Pete Cornish αλά '77 τον βλέπω να στα δίνει τζάμπα αυτά!
Είπα ότι ο Waters δεν είναι τραγουδιστής.Που είναι το παράξενο;Ή μάλλον ακόμα καλύτερα,που είναι το κακό;Είναι κορυφαίος καλλιτέχνης αλλά δεν είναι τραγουδιστής ο άνθρωπος.Τραγουδιστής είναι ο Dickinson ή ο Plant.
Όπως και να έχει η φωνή του είναι αυθεντική και για μένα αυτό είναι που μετράει.Τώρα αν κατάλαβες ότι προσπαθώ να θίξω τον Waters λέγοντας ότι δεν είναι τραγουδιστής,οκ.
Και ο ίδιος το έχει δηλώσει ότι η φωνή του έσπασε από μία εποχή και μετά και είναι λογικό.Πρέπει να ψάξω τώρα για να σου πω πότε και που το είπε.
Ούτε ο ίδιος θεωρούσε τον εαυτό του τραγουδιστή και για αυτό άφηνε τον Γκίλμορ να τραγουδά σε πολλές περιπτώσεις.
Πάρε παράδειγμα το Have A Cigar που δεν μπορούσε να το πει ο Waters,του το ζήτησε ο Gilmour για να το τραγουδήσει,o Waters αρνήθηκε μάλλον για λόγους εγωιστικούς και τελικά φωνάξανε τον Roy Harper