Αν θες συγκροτήματα που έχουν στοιχεία από Pixies αλλά και προσωπικό ήχο ταυτόχρονα τότε μάλλον θες κάτι σε Parquet Courts, Fidlar ίσως και the Cribs. Αλλά άμα θες κάτι που να είναι σε φάση παίρνω τα κομμάτια των Pixies και τα αλλάζω λίγο και βγάζω δίσκο, τσέκαρε
και γενικά όλο το άλμπουμ Cage the Elephant - Thank You, Happy Birthday.
Θα έχουμε και νέο δίσκο (!) κάπου τον Μάϊο, αν και από οτι κατάλαβα θα περιέχει συγκεντρωμένα τα κομμάτια των τριών ΕΡ που θα έχουν ήδη αρχίσει να κυκλοφορούν.
Η πλάκα ειναι ότι το σκεφτόμουν πρόσφατα ότι άμα μαζέψουν τα κομμάτια των EP βγαίνει αλμπουμ (για μένα είναι ήδη κλασσικό, τα περισσότερα κομμάτια από τα 2 πρώτα που έχω ακούσει τα γουστάρω απίστευτα). Το νέο θα τα ακούσω σπίτι μετά.
Και ναι, επιτέλιυς θα τους δω το καλοκαίρι (ήδη έκλεισα τικετς )
Αν δεν αμφιβάλλω, βρήκα την παρουσίαση του ροκινγ.γρ υπερβολική. Η δικιά μου αποψάρα είναι ότι το άλμπουμ είναι σε γενικές γραμμές συμπαθητικό - καλούλι, ενώ έχει και κάποιες πολύ καλές στιγμές (Magdalena, Snakes, Bagboy κλπ). Δεν θα περιμενα τους Pixies το 2014 να ξαναορίσουν την μουσική όπως την ξέρουμε, το κάνανε μία και καλή νομίζω. Από εκεί και μετά οι συγκρίσεις με το παρελθόν είναι εξ ορισμού καταδικασμένες.
Απογοήτευση το Indie Cindy. Δεν ξερω καν αν λογίζεται ως κανονικο αλμπουμ, αλλά είναι μια μετριότητα με κάποιες ελάχιστες σκόρπιες στιγμες (δευτερολέπτων).
Ουσιαστικά μια “αγγαρεία” είναι ο δισκος για να βγουν και πάλι στο προσκήνιο. Είναι στενάχωρο γτ (οπως εχει συμβεί και με άλλους) απομυθοποιούνται από το αποτέλεσμα. Αλλα να μου πεις,μπρος στο χρήμα τι ειναι η δοξα.
Παναγιώτη μιας και πήγες όπως γράφεις παραπάνω, live τελικά τι λένε (τωρα πια)?