OK, από 15 Ιουνίου η κυκλοφορία του είναι γεγονός. Για να βλέπω χέρια, πόσα καλά παιδάκια έχουν ακούσει ή πρόκειται να ακούσουν μία από τις (όχι μόνο ελληνικές) κυκλοφορίες της χρονιάς?
Μιμούμενος το παράδειγμα του Παναγιώτη για τους Last Drive, ας πω τη γνώμη μου μέσα από δυο λογάκια που έγραψα σα ριβιού για το δίσκο.
Με παρακαταθήκες ένα ελπιδοφόρο demo και τις δυναμικές συναυλιακές τους παρουσίες δίπλα σε ήδη καταξιωμένα metal ονόματα, οι συμπατριώτες μας Poem καταθέτουν την πρώτη τους ολοκληρωμένη δουλειά στο ευρύ κοινό. Φιλτράροντας ιδανικά τις επιρροές τους από ολόκληρες δεκαετίες σκληρού ροκ, εστιάζουν κυρίως στις δύο τελευταίες καταφέρνοντας να δημιουργήσουν προσωπικό ήχο. Και μόνο αυτό θα ήταν αρκετό για μερικούς για να ασχοληθούν μαζί τους, αλλά το αθηναϊκό συγκρότημα δε στέκεται εκεί, φροντίζοντας να χαρίσει ένα εκρηκτικό μείγμα προοδευτικής μουσικής.
Στην επιτυχία του συμβάλει καθοριστικά η αυτοτέλεια των υλικών του. Οι κιθαριστικοί μανιερισμοί, σέρνουν το άρμα του ηλεκτρισμού σαν καραβάνι μέσα στην ταραγμένη έρημο εκτοξεύοντας την αδρεναλίνη. Τα ακουστικά σημεία βρίσκονται εκεί για να θολώνουν το τζάμι το χειμώνα. Οι τυμπανιστικές ριπές σε κουρδίζουν στο ρυθμό τους ακόμα κι όταν ο δίσκος ακούγεται σα χαλί. Σημείο αναφοράς αποτελεί η χαρισματική φωνή του Γιώργου Προκοπίου. Ζεστή σαν μητρικό χάδι, παθιασμένη σαν ερωτική ανάσα και λυτρωτική σα μοιρολόι, σφίγγει το χέρι του ακροατή καθ’ όλη τη διάρκεια του ταξιδιού. Οι βιωματικοί στίχοι που λοξοκοιτούν την κοινωνική πραγματικότητα καθώς και η ευκρινέστατη παραγωγή (από τους ίδιους και το Βαγγέλη Γιαλαμά) λειτουργούν απλά σαν επιστέγασμα των πολυστρωματικών ενορχηστρώσεων.
Συνθετικές δομές που σφύζουν από μελωδία συνδυάζοντας το έπος, το λυρισμό και το δράμα. Από το επιθετικά Pillow Sickness και Giant βουτούν με την ίδια άνεση στα εξομολογητικά Eagerly await και Αgainst me. Στάση στο εντεκάλεπτο Traitor, που εναλάσσοντας θεατρικά τους μακρόσυρτους jam rock αυτοσχεδιασμούς με υπέροχα breakbeat σημεία και ethnic περάσματα, αντικατοπτρίζει όλο το μεγαλείο της προσπάθειας. “Just look in the mirror, I ‘m your mirror and I‘ll free your mind”. Και αφού βάλει το χάος σε 14 γραμμές και απελευθερώσει τα πιο πρωτόγονα ένστικτα, το κουαρτέτο ενεργοποιεί το κρεσέντο του End of Season για να σε αποτελειώσει, θυμίζοντας πως μπορεί να τελείωσε μια μάχη, αλλά όχι ο πόλεμος.
Ο τελικός απολογισμός καταγράφει μια αρκετά φιλόδοξη πρόταση που ξεχειλίζει από ταλέντο, φρεσκάδα και ζωντάνια, χωρίς να κάνει διακρίσεις ανάμεσα στα ιδιαίτερα γούστα των απανταχού μουσικόφιλων στους οποίους αδιάντροπα απευθύνεται. H αισθητική της στέκεται ανάμεσα σε δίσκους τύπου “And Justice for all” και “OK Computer”. Εδώ όμως μιλάμε για ένα ντεμπούτο, κι αυτό αλλάζει τις παραμέτρους και τη σημασία του αποτελέσματος. Απολαύστε λοιπόν αδιάκοπα το μωσαϊκό των Poem, φροντίζοντας να επαληθεύσετε τις υποψίες σας για τη μεγάλη μπάντα της διπλανής πόρτας σε κάποια ζωντανή τους εμφάνιση. Τι αξία άλλωστε έχει η ποίηση χωρίς απαγγελία;
Κυκλοφορεί στο νέο μετρόπολις (πανεπιστημίου κ’ Μπενάκη γωνία) είναι σίγουρο. Επίσης πας στη συναυλία και το αγοράζεις με 10 ευρώ στηρίζοντας τη μπάντα και αποφεύγοντας μεσάζοντες (δισκοπωλεία).
__Γιατί νόμιζα μόνο στις 19 θα έπαιζαν (http://www.rocking.gr/content-81.php) και δεν πολυγούσταρα να τρέχω εκεί… Θα ήταν και τρίτοι στην σειρά και… Ασε που δεν ξέρω και τα άλλα σχήματα και τι στιλ παίζουν (ΒΑΣΙΚΟ για μένα), πόσο καλοί είναι κλπ Ενώ στο Texas θα παίξουν όλο τον δίσκο και θα μείνει και χρόνος για διασκευούλες φαντάζομαι (είχα ακούσει το Sober πριν από 1-2 χρόνια και το παίζαν super, τώρα φαντάζομαι ΣΚΙΖΟΥΝ).
__Ακόμα, όποιος δεν μπορεί να βρει το cd, μπορεί με 12 ευρούλια να το παραγγείλει μέσω mail (τσεκάρετε το myspace της μπαντας -> http://www.myspace.com/poemband)… ή να το πάρει από συναυλία ή από το drumstore.
τις τελευταίες μέρες ακούω ολοένα και περισσότερο τα κομμάτια τους από το μyspace. Δεν έχω άποψη ολοκληρωμένη βέβαια καθώς δεν έχω ακούσει συνολικά τον δίσκο. Αυτό που μπορώ να πω πάντως είναι ότι πρόκειται για πολύ αξιολογο και ενδιαφέρον αποτέλεσμα. Κατά πάσα πιθανότητα θα είναι το επόμενο cd που θα αγοράσω. Ήδη είχα τις καλύτερες εντυπώσεις από το live που είχαμε δει ανοίγοντας τους Mekong Delts. Ίσως μου θυμίζουν λίγο μια πιο προγκ εκδοχή των (επίσης εξαίρετων) D-Volume με τις επιρροές τους κλπ.
λεπον, φεύγω σε κανα διωρο απο γραφείο και λεω να κάνω μια βολτα από πανεπιστημιου και μπενακη γωνια. Θα ηταν καλα να το το πετυχω εδω πειραια, αλλα χλωμο το βλεπω.
edit: ρε πήγα και είχα εξαντληθεί ( απ’ ότι μου είπαν )… μπράβο οι Πόεμ…
Παίδες ορμάτε στο τρένο, τα έχουμε πει διάφοροι εδώ και καιρό. Καλά για τον ψηλό ήμουν σίγουρος ότι θα του κάνουν ένα κλικ έστω, γιατί ξέρει από 90ς λάδι. Την επόμενη φορά που θα παίξουν αθήνα, φορουμίτιν όπως είχαμε κάνει τον Ιούλη, έτσι ποτ?
ρε παιδες, ειναι η παραγωγη καπως η ετσι μου φαινεται εμενα? εννοω σε τετοιο στυλ πρεπει να ειναι πεντακαθαρες οι παραγωγες, εδω ειναι σαν να ακουω απο myspace rip η μπουκωμενη κονσολα ξερωγω…
και το ριπ που ακουω ειναι κατευθειαν απο σιντι… :-s
Απ’ότι φαίνεται θα φάει λειώσιμο ο δίσκος, θέλει και τ’ακουσματά του, μέχρι στιγμής μ’έχει ενθουσιάσει:):!:
Και το κλιπάκι του Pillow Sickness που έχει το cdάκιον σπέρνει!
