Porcupine Tree - The Incident

Το ξερω… 10 ευρω για το bonus ομως, ειναι και σκετο απ οσο θυμαμαι & δε με ψηνει… ετσι οπως τα κανε ο αλλος… προς θεου ομως ε, δεν εχεις αδικο που το δινεις τοσο. Αφου απ το distro να το παιρνες, καπου τοσο εβγαινε… κι εγω στη θεση σου δλδ, δεν θα το δινα λιγοτερο…

Οπως τα λες ειναι. Εχει χαρει ομως που το bonus εχει μεσα το καλυτερο κομματι ‘‘Collecting Space’’.

Εγιναν και οι προ-παραγγελιες για Deluxe, Japan LP CD και για τα 2 βινυλια και τωρα αναμενουμε…Μας εμεινε και το DVD-Audio για λιγο αργοτερα…Στρογγυλα 200 Ευρω αλλα αδυναμιες ειναι αυτες…

Μετα PARADISE LOST και οικονομια παλι μεχρι τις νεες τους κυκλοφοριες.

Ωραία φαίνεται η deluxe edition

A! και στο mayspace τους έχουν ανεβάσει το video για το time flies

“υπάρχουν” τα Black Dahlia και I Drive The Hears καθώς και το full Time Flies που είναι 11λεπτο.
ο Wilson ξέρει να γράφει μελωδίες.
γενικά αυτοί που είναι να ξενερώσουν θα ξενερώσουν (και μάλλον θα ξενέρωναν έτσι και αλλιώς).
Αυτά τα δείγματα μας κάνουν να ανυπομονούμε για το album πάντως (που έτσι και αλλιώς ανυπομονούσαμε).

Ακουσα τα κομματια που “υπαρχουν”.Πραγματικα απιστευτη αυτη η γκρουπαρα.Επεστρεψαν ξανα στη ψυχεδελεια!!!

Album Is OUT

OXI

θα αντεξω και θα περιμενω να μου ερθει σπιτι πρωτα…

ΘΑ ΑΝΤΕΞΩ!!!

:-s

Το ακούμε…

Και πολύ μέταλλο ο Κος Στίβεν :stuck_out_tongue:

Αν μπορεί κανένας να κάνει την καλή σε πμ.

Αυτο μπορεις να το αναπτυξεις λιγο; Για να καταλαβω, δλδ.

σαν κεντρική ιδέα γιατί δεν παίζει τώρα πολύς χρόνος.

έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η πλειοψηφία των ακροατών, πολλές φορές συνειδητά, άλλες φορές ασυνείδητα απλά πασχίζει να επιβεβαιώσει την άποψη που έχουν προαποφασίσει στο μυαλό τους. Η προκατάληψη παίζει τεράστιο ρόλο.

Ειδικότερα τώρα, σε μπάντες όπως οι porcupine tree (και γενικότερα οι πιο prog θεωρητικά μπάντες) έχουν ένα κοινό που οι οπαδοί τους δεν αισθάνονται και πολύ άνετα όταν ακούν ένα σωρό κόσμο να αποθεώνει τη νέα δουλειά όταν παλαιότερα τους έχουν “περιφρονήσει”. Συνήθως, όντως οι παλαιότερες δουλειές είναι καλύτερες, αλλά το κάνουν με απαξιωτικό τρόπο για τις νέες κυκλοφορίες.

εβαλα χθες να ακουσω το 7λεπτο σαμπλερ απο το νεο αλμπουμ και ναμαι ειλικρινης μου ψιλοφανηκε μαλακιουλα

ανεμπνευστο και σχετικα προβλεψιμο.

θα περιμενω να βγει το αλμπουμ για να εκφερω ολοκληρωμενη αποψη αλλα ναμαι ειλικρινης το τελευταιο αλμπουμ τους που θεωρω πραγματικα δισκαρα ειναι το lightbulb sun

οχι γιατι και καλα τους εμαθε κοσμος μετα(μακαρι να τους ακουνε 1,000,000) αλλα απλα γιατι απο το in absentia και μετα νιωθω οτι ο wilson εχει κανει κοιλια

καλο το absentia σαν δισκος(7αρι αλλα 7αρι καλο) αλλα…δε ξερω νιωθω οτι μετα το basentia οι porc ειναι μια αλλη μπαντα ενα mark II περιπου

θα περιμενω…γιατι θελω να ακουσω πλαι μια δισκαρα απο στιβ να μου παρει τα μυαλα οπως μουταχε παρει το up the downstairs/sky moves sideways/signify

και δειτε και αυτο να καταλαβετε γιατι ειμαι αυστηρος με τον στιβ , οταν μπει η κιθαρα στα 3,40 δεν μενει τπτ ορθιο…


http://www.youtube.com/watch?v=Gjo1GihWxSA

Το “Time Flies” πάντως, είναι από τα πιο Floyd κομμάτια που θα μπορούσε να διανοηθεί ο Wilson! Η εισαγωγή είναι τελείως “Dogs” (από τον καλύτερο δίσκο ever φυσικά!).

edit: όσον αφορά το “Incident”, οι απαιτήσεις πάντα είναι πολύ υψηλές όταν υπάρχει νέος δίσκος PT. Ντάξει, μπορεί τα μετά το “In Absentia” άλμπουμ, αν όχι από το “Lightbuld Sun” να μην είναι του 10, αλλά δεν παύουν να περιέχουν πανέμορφα κομμάτια και να αποδίδουν στον Wilson αν και αργοπορημένα το status που έπρεπε να κατέχει ήδη από τα 90’s και τις κορυφαίες δισκάρες. Με ένα διπλό άλμπουμ πάντως, απλά κάνει το κέφι του και σαφώς δεν κάνει εμπορικά τρυκ τώρα που λόγω του hype τους έμαθε περισσότερος κόσμος. Εκτός και αν έγιναν της μόδας τα κομμάτια 45 λεπτών.

@awake:Το ότι η έλλειψη έμπνευσης (κατ’ εσέ) στους Porccupine Tree ήρθε ταυτόχρονα με αλλαγή μουσικής πορείας πιστεύεις ότι είναι απλά μια σύμπτωση;

Η πιστεύεις ότι η έμπνευση υπάρχει μόνο σε συγκεκριμένες μουσικές κατευθύνσεις;

Με άλλα λόγια μήπως είναι αδύνατον να βρεις ένα δίσκοτου Γουίλσον με τόσα μέταλ στοιχεία εμπνευσμένο; Μήπως απλά δε σου κάνει κούκου βρε αδερφέ αυτό το στυλ που παίζει πια;

Επίσης, καταλαβαίνεις νομίζω και ο ίδιος από πριν ακούσεις τα samples ότι η πιθανότητα να βγάλει ο Γουίλσον δίσκο που να μοιάζει ηχητικά στο Up The Downstairs είναι μηδενική. Με το να λες ότι περιμένεις να ακούσεις τον καινούριο δίσκο για να γουστάρεις αν μοιάζει με το UTD είσαι ή αφελής ή ξέρεις κάτι που δεν ξέρουμε. Εν πάσει περιπτώση, θα είσαι προκατειλημμένος όταν τον ακούσεις, αυτό είναι το μόνο σίγουρο. Και όταν είσαι προκατειλημμένος εκ των πρωτέρων, καλύτερα να κρατάς μικρό καλάθι. Και για σένα και για να βγάλεις τα σωστά συμπεράσματα.

μανο

τοτε γιατι βρισκω δισκαρες πχ οτι εβγαλαν οι opeth απο το blackwater και μετα ?

γιατι κοβω φλεβες για tool ?

γιατι με φτιαχνουν οι πιο ‘μεταλ’ δισκοι των kc οπως το power to believe ?

δεν εχει να κανει με την αλλαγη πλευσης του wilson.εχει να κανει με την στερεψη της εμπνευσης του σε πιο φυσιολογικα πραγματα.

Αη ντο νο.

Μάλλον έχει να κάνει ότι απλά μου κάνει εντύπωση να μη βρίσκεις εμπνευσμένο το In Absentia που κατα 80% αποτελείται μόνο από κομματάρες. Και μόνο τα χιτάκια να πάρεις, το Blackest Eyes και το Trains, είναι από τα καλύτερα (νεο-) prog χιτάκια ever. Ο τέλειος συνδυασμός πιασάρικου ήχου με προγκρεσιβ ταυτότητα.

Αλλά ακόμα και πιο πρόσφατα. Είναι δυνατόν να μη σου αρέσει το 17λεπτο Anesthetize; Ή ακόμα περισσότερο το Normal, κομμάτι που όταν το είχα πρωτοακούσει είχα μείνει μαλάκας και το άκουγα για ένα χρόνο συνεχόμενα!

τι να πω ρε μανο γουστα ειναι αυτα…ισως να γουσταρω οτι εβγαλε μεχρι και το lightbulb sun επειδη μου ακουγονται concept albums με την εννοια οτι ολος ο δισκος εχει ορισμενες κοινες συνιστωσες και οχι μονο ως ηχος αλλα κυριως ως feeling

ωραια κομματια και το blackest και το trains αλλα και παλι δε πιανουν μια σε αυτα που εγραψε στα 90s

ειναι κομματια που πιστευω οτι τα γεννησε σε dt με αυτοματο πιλοτο ακριβως για να τσιμπησει απο την ροκ πιτσιρικαρια των 00s

ειπαμε γουστα ειναι αυτα…απλα για μενα το peak του ηταν η 4ετια 93-96 μεχρι και το signify

τα επομενα 2 αλμπουμ (stupid dream/lightbulb) ειναι δισκαρες αλλα ανεπαισθητα πιο κατω απο την τριλογια downstairs/sideways/signify

το in absentia ειναι καλο αλλα ασυνδετο γι αυτο και το 7/10

και μετα μοιαζει να αναμασα τα ιδια μοτιβα…

μηπως ΕΣΥ εισαι που τους εμαθες με το in absentia και δυσκολευεσαι να δεχθεις τις πιο παλιες prog φορμες τους ?

εγω τους ακουω απο το 95 οποτε οσο ναναι εχω κολλησει τα ενσηματακια μου στους pt

επισης περιμενω ποσταρισμα απο τον φιλο outshined Που θα μου την λεει με τακτ :stuck_out_tongue:

Συμφωνώ με Μάνος.

Κρίνοντας απο διάφορες αντιδράσεις σε σχέση με τους δίσκους των PT, τίνω να καταλήξω οτι όσοι γουστάρουν τη μπάντα για αυτό που ήταν στην ψυχεδελική τους φάση, δύσκολα βρίσκουν θετικά σημεία στην τωρινή τους και πιο μεταλλική περίοδο. Είναι άλλη μπάντα πλέον, ξεκάθαρα και ίσως αυτό να επηρεάζει τον ακροατή ο οποίος “δεν ακούει αυτό που περιμένει/θέλει να ακούσει απο τους ΡΤ”.

Φαινόμενο που συμβαίνει σχεδόν σε όλες τις μπάντες που αλλάζουν τον ήχο τους.

Μπορεί να κάνω και λάθος έτσι…αλλά αυτό εισπράτω εγώ σαν εντύπωση

Καλά όντως με το In Absentia τους έμαθα, αλλά και πάλι καλύτερο δίσκο τους θεωρώ πια το Stupid Dream οπότε δε σημαίνει κάτι. :Ρ

[τακτ]στη λέω[/τακτ]

πάντως εντυπωσιάζομαι γιατί απ’ όσο ξέρω για πολλά χρόνια δεν είχαν διανομή στην Ελλάδα και το 95 internet ζήτημα να είχαν οι Ελοχίμ.

εγώ από το cdάκι του pop & rock τους έμαθα, αλλά με το in absentia τους αγάπησα.