Για το ef ακόμα δεν μπορώ να εκφράσω άποψη.
Οι 65daysofstatic δείχνουν να ξεφεύγουν (με την καλή έννοια) με το weak4 που κυκλοφόρησε, αναμένουμε και το full album.
Καλως σας βρηκα και εγω στο forum!
Το EF το βρηκα πολυ καλο. Καπως διαφορετικο σε σχεση με τα προηγουμενα, με λιγες indie πινελιες θα ελεγα. Σιγουρα καλυτερο απο το προηγουμενο και μαλλον ενα σκαλι κατω απο το Give Me Beauty… Παντως σιγουρα αξιζει.
Γάμησε το καινούριο 65daysofstatic!
Ακόμα κλαίω που τους έχασα όταν είχαν έρθει 
Leakαρε και το καινούριο Year Of No Light.
έλα να κλάψουμε μαζί…
πάντως ειδικά το tiger girl που κλείνει το δίσκο είναι υπερέπος.
Ακουσα το καινουργιο των Red Sparowes επιτελους…Ψιλοαπογοητευτηκα…φυσικα θα του δωσω κι αλλες ευκαιριες στο εγγυς μελλον…
Ουαου! Αυτό είναι πραγματικά εξαιρετικό! Το άκουγα σήμερα στο γυμναστήριο ενώ έλιωνα στο διάδρομο και σχεδόν χόρευα… Παίζει να έγινα και λίγο ρόμπα…
Αλλά αυτές οι up-tempo συνθέσεις είναι πραγματικά υπέροχες!
grails.
slayer.
Συμφωνω !
ωραίος Ηοlmes, το Toundra είναι εξαιρετικός δίσκος
πραγματικα προσκυναω
μην πετατε ξερες εικονες ρε παιδες.
πειτε περιπου σε στυλ ειναι να ξερουμε και μεις ενα δυο πραγματα:wink:
Βασικά είναι my dying bride και είναι ΠΑΝΤΕΛΩΣ άσχετο με το thread…
Post Rock/Metal instrumental φάση με επιρροές απο Ιsis , Pelican ίσως και Μοgwai και όμορφα progressive στοιχεία…
τσεκάρεις εδώ http://www.myspace.com/toundraband
όποιος θέλει λίνκ pm 8)
Βασικα το τεραστιο TOUNDRA το εξωφυλλο πιστευω θα του εφτανε.Αλλα δεν λεει για σενα ουτως η αλλως:p
καλή φάση, λείπουν τα δυο ποστ που υπήρχαν ανάμεσα στα πιο πάνω δικά μου… :-k
Grails - Black Tar Prophecies Vol 4 (2010)
αρκετά downtempo και δε διαρκεί ούτε 25 λεπτά αλλά είναι απόλυτα καθηλωτικό.
βλέπω πως τον τελευταίο καιρό έχει δημιουργηθεί ένα κίνημα για τους grails στο φόρουμ το οποίο πρέπει σίγουρα να το ακούσει.
Τα’γραψα και στο θρεντ τους, ντάξει καθηλωτικό με τίποτα. Ίσα-ίσα που’ναι και πολύ ανάλαφρο. ίσως και τεμπέλικο μπορείς να το πεις. Όμορφο σίγουρα. Αλλά πιο χαλαρό σε σύγκριση με τα πρόσφατά τους.
Κουλ φάση για το καλοκαίρι.
έχει και κάτι lo-fi/smooth jazz στιγμές μέσα αλλά αυτό το self-hypnosis με υπνωτίζει και είναι ό,τι πρέπει για να κοιτάζεις το κενό.
αν και για να πω την αμαρτία μου, μου λείπει η ένταση, ο “μεστός” ήχος και οι ανατολίτικες κλίμακες του burning off impurities…