Σ’αγαπάω, δεν ξέρεις πόσο πολύ τους λατρεύω. Και γενικά οτι έχει κάνει ο Justin Pearson, έχω κάνει και preorder το βιβλίο του 
:lol::lol::lol::lol:
μα τι μαλακας πουσαι :lol::lol:
Gifts From Enola
έχουν αναφερθεί σε αυτό το ταλαίπωρο και πολύπαθο τόπικ στο παρελθόν, αλλά αξίζουν πιστέυω…προτεινόμενα τα From Fathoms και το φετινό ομώνυμο…
Απο το Λονδινο μας ερχονται οι instrumentals Astrohenge με το ομωνυμο δισκακι τους και πραγματικα μπορω να πω οτι με ενθουσιασαν παρα πολυ,παιζουν post/rock/metal-prog-stoner
Τσεκαρετε…
υπαρχει καμια μπαντα στο στυλ των grails ?
μελωδικο , ‘φευγατο’ ποστ-ροκ να το βαζεις κ να ταξιδευεις σε αλλη γη,αλλα μερη ?
(ομ τους ξερω οποτε μην τους πειτε 
)
This post made my day!
Το 'ψαχνα τούτο χωρίς αποτέλεσμα και είχα ξεχάσει να το ξανατσεκάρω, until now… :roll:
Τη βλέπω τη δουλειά, δε γλυτώνουμε τη ζημιά σήμερα.
τι postrockmetal ρε
Πάλι πιωμένο είσαι? Δε μας πηδάτε με τις ταμπέλες επιτέλους?
Εδώ βλέπει και κανας άνθρωπας, στα χαρκορ και ποστ-χάρκορ όλο οι ίδιοι βλέπουν.
Αντε τώρα.
θύμωσε μωρέ μωρέ
Μα το Ρα, αλήθεια έλεγε!
Και ναι, είναι όντως σα συνέχεια του Afterlife, αν και διαφορετικό πρότζεκτ, ίσως περισσότερο ατμοσφαιρικό και με λιγότερους συναισθηματισμούς όπως το αντιλαμβάνομαι εγώ. Όπως και να’χει, δε μας χαλάει καθόλου!
Λοιπόν
Jasper TX - A Darkness
και
Jasper TX - Singing Stones
ambient/drone/post rock η κάτι ανάμεσα σ’αυτά, ότι καλύτερο μπορείτε να ακούσετε τέτοιες ώρες (που κάνω το post). Επενδύστε άφοβα.
^ ^
θεος, ειχα στο σκληρο παλιοτερα το i’ll be long gone before my light reaches you
και καλη ευκαιρια τωρα να τους ψαξω λιγο καλυτερα γτ μου ειχε αφησει πολυ καλες εντυπωσεις το παραπανω…
(explosions in the sky meets mono διχως να drone-ιζει πολυ αλλα να εχει τα σημεια του, πιο chill απο αυτο που καταλαβαινω θα πρεπει να ειναι τα δυο παραπανω)…
ρε, απο jasper δεν βρικσω κανα τορεντ. ουτε τους βρισκω καν σε καμια αλλη σελιδα (wiki, archives)
επισης, εχει ακουσει κανεις αυτο τον δισκο να μας πει εντυπωσεις?
με αποτελειωσε… τηνχ για το ποστ
Κανά λινκ για το αποπάνω έχουμε?
Τις προάλλες είχα πμ από τον Άνγκμαρ που ανάμεσα σε διάφορα γκέυ προστυχόλογα με παρότρυνε να τσεκάρω αυτούς εδώ τους τύπους αφού γουστάρω λέει βαρύ σλατζ τύπου κοράπτεντ κλπ. Το πρώτο που βρήκα στα υπεργαμάτα υπερψαγμένα μπλογκς που επισκέπτομαι ήταν το τελευταίο τους.
Τώρα γιατί εδώ κι όχι στο σλατζ θρεντ? Για συνδέστε για συνδέστε…
Abandon - The Dead End (2009)
Σουηδοί. Στα παλιότερά τους παίζανε βαρύ σλατζ. Ένα χρόνο πριν την κυκλοφορία του δίσκου, ο τραγουδιστής Johan Carlzon εγκατέλειψε τα εγκόσμια από overdose. Το γεγονός αυτό είχε εμφανές αντίκτυπο στη μουσική τους. Λιγότερο καταπιεστική, περισσότερο -προφανώς- πένθιμη, η μουσική κουβαλάει το vibe απαισιοδοξίας/μελαγχολίας του να παρακολουθείς μια κηδεία ένα συννεφιασμένο φθινοπωρινό πρωινό. Προφανώς δεν προτείνω το άλμπουμ από ελεημοσύνη, ο θρήνος είναι ειλικρινής εδώ.
Το άλμπουμ είναι διπλό σιντί, τεράστιο σε διάρκεια. Κυριαρχούν τα πένθιμα heavy μέρη, υπάρχουν αρκετά ήπια, σπουδαίες μελωδίες και πινελιές (μην περιμένετε “γλυκές μελαγχολίες” και τέτοιες πουστίλες όμως, είπαμε το συναίσθημα είναι doom) παίζει κι ένα ασήκωτο βιολί σε φάσεις θυμίζοντας My Dying Bride, ενώ οι sludge ρίζες γίνονται εμφανείς αραιά και που, κυρίως στο δεύτερο cd. Φωνητικά σχετικά λίγα και στο γνωστό brutal μοτίβο. Γενικότερα άμα σας άρεσε το Kingdom, το τελευταίο Thou, γουστάρετε Buried Inside και δεν έχετε πρόβλημα με το sludge και το doom στο post-metal σας κοπιάστε, και με λίγη υπομονή θα ανταμοιφθείτε.
Πιο επιγραμματικά, Tylers, awakes, manos87s και λοιποί μένετε μακρυά, NoMisterakia, Chrisps, Rip_Noobs, Shamans δοκιμάστε το.
Ο Horror λογικά είναι ήδη στο search του sludgeswamp :blues:
έχω ακούσει το In Reality We Suffer και δε μ’άρεσε. Του 2004 αυτό. Αλλά οκ, αν άλλαξαν στυλ, δοκιμάζουμε
μλκ shaman μην αλλαξεις ποτε ξανα αβαταρ
εχεις βρει το τελειο αβαταρ
αληθεια.αν το αλλαξεις θαναι ιεροσυλια
κρτησε το μεχρι το 2012
μμμ? σ’αρέσει τζουτζούκο?
απλα εισαι εσυ σε μια πικ
τσαντιλα.φωνη.κακο.
(αλλα τωρα στα χανια η αγαπη της θαναι το κυμα που λειαινει τον βραχο-σαμαν)