“μη διστάσεις, σήκωσε και 'συ το ακουστικό…” 
Tι Μπλανκο και Σκοκο ρε παρταλια;;;
Μονο Νεταρα και Αμαζονια Κοκο.
Ηλιθιο συστημα ηλεκτρονικης δηλωσης μαθηματων ΠΑΝΕ ΠΣΟΦΑ
Τι κάνεις κόζμε. Ψήνομαι νυχτιάτικα να αρχίσω να παίζω κάνα φλασοπαίχνιδο. Ή να κάτσω να απολαύσω το Sympathetic Resonance όπως ποτέ άλλοτε. Ή να δηλώσω τα μαθήματα, διάολε. Δεν θέλω να κοιμηθώ πάντως.
Αφιερωμένο στην πονεμένη μου καρδιά για μια γκόμενα που ενώ έχουμε χωρίσει 1,5 χρόνο ακόμα τι σκέφτομαι…
Κόλλημα και ιατρικά δεν ξέρω πως να το ξεπεράσω8O
Πεθαίνωωωω με το βιντεάκι της AlteredCourse…! :lol:
Χμ, Γιάννη δύσκολη η περίπτωσή σου…
Παιδιά σόρρυ, για να καταλάβετε πόσο μαλάκας παίζει να μαι…πατάω το λινκ της Altered και ταυτόχρονα, το λινκ του ρομάντικ… Ξεκινάει η φατσούλα να μιλάει στα αγγλικά με ένα “κάπως” λυπημένο ύφος και τσουπ, μπαίνει η μουσική του Βαμβακάρη… Και γω κοίταζα το πρώτο βίντεο (λινκ) και χαμογελάω, νομίζοντας ότι το τραγούδι του Βαμβακάρη έπαιζε στο πρώτο βίντεο… τραγελαφικό!
Δώδεκαααααααααααααα με πνίγει το παράπονοοοοοοοοοοοοοοοοο
Έβαλα πιτζάμες, έπλυνα δόντια, έβαλα ένα επεισόδιο Breaking Bad για να με πάρει ο ύπνος, το είδα, έκλεισα το λάπτοπ, γύρισα πλευρό, ξαναγύρισα, ξαναγύρισα, ξαναγύρισα…ΤΖΙΦΟΣ!
Το μάτι γαρίδα…και δεν έχω και υλικά για τοστ γαμώτεν!
Μιράντα, γάλα/κακάο, kinder + Friends μέχρι το πρωί με κόβω
Και αύριο 9-6 έχω μάθημα…sure:hippy:
Βλέπω την ταινία Lemmy.Φοράμε την ίδια Κολώνια!8O
Καλημερα!!!Αλλο ενα νυχτερι τελειωσε και ωρα για βουτια στο κρεββατι 
Πρεπει να γινει κατι πολυ ομορφο για να ξεκολλησουμε απο την σαπιλα του τελευταιου διαστηματος.
New Year’s resolutions με βλεπω παλι.
Δεν γινονται πραγματα ρε πουστη μου
Επισης θελω μελομακαρονα. Καληνυχτα
Μόνο Έλβις:oops:
Έλα σε μας, έναν μήνα πιο πριν τα φτιάξαμε…
Δεν προλαβαίνω.
\:D/
Επί μια βδομάδα κοιμάμαι ελάχιστα ενώ “κουράζομαι” αρκετά. Ενώ όλες τις άλλες φορές αποζητάω το κρεβατάκι μου και λέω “πότε θα κοιμηθώ επιτέλους”, σήμερα που έχω μάθημα στις 11 το πρωί ΔΕΝ ΜΕ ΠΑΙΡΝΕΙ Ο ΥΠΝΟΣ ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ. Ρε πούστη Μέρφι ασχολήσου με κανέναν άλλον βραδιάτικο. Άσεμε.
[B]ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΚΟΙΜΗΘΩ[/B]
[B][SIZE=“3”]ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΚΟΙΜΗΘΩ[/SIZE][/B]
[B][SIZE=“4”]ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΚΟΙΜΗΘΩ[/SIZE]
[SIZE=“5”]ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΚΟΙΜΗΘΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ[/SIZE][/B]
:wacko::wacko::wacko:
Αποχαιρετάς ένα αγαπητό σου άτομο και καθώς τον έχεις στην σκέψη σου,διατηρείς ένα γλυκό μειδίαμα στο πρόσωπό σου.
Τότε ξέρεις πως αυτό το άτομο κάτι έκανε καλά στην ζωή του.Κάτι που δεν μετριέται με χίλια δυο επίγεια και υλικά πράγματα.
Ο θάνατος,εν αντιθέσει με την ευτυχία,είναι κάτι το παντοτινό.Και μπορεί να μην “ζούμε” την απώλεια αλλά την βιώνουμε συνεχώς.Και τότε είναι που σκεφτόμαστε τον ίδιο τον άνθρωπο και το πως αυτός μας επηρέασε.
Καθώς είναι προφανές ότι στα προτερήματα των άλλων βλέπεις τις ίδιες σου τις αδυναμίες.
Και η απλότητα,η ευγένεια και το γλυκό χαμόγελο είναι αυτά τα οποία μένουν.
Ανθρώπους σαν και εσένα,πάντα θα σας έχω στο μυαλό μου.Και πάντα θα χαμογελάω.
Μας κολαζεις ρε!
Κατα τ’αλλα…καητπερα…