Τσέκαρε και τα άλλα που κυκλοφορούν στο youtube (διασκευή eyes of a stranger καθώς και τραγούδια της μπάντας deep inside, pavlov’s dog κ.α) που έχουν καλύτερο ήχο. 
thanx για τις προτάσεις σας. Το μόνο που έχω ακούσει από αυτούς είναι ένα demo του 1987 το οποίο ανακάλυψα πολύ πρόσφατα και εντυπωσιάστηκα από το τεχνο θρας τους. Βέβαια ξέρω ότι τα επόμενα τους δεν έχουν και πολύ μεγάλη σχέση, και για αυτό είπα να τσεκάρω κάτι από τα πρώτα τους άλμπουμ που θα είναι πιο κοντά στην θρας φάση τους. Θα τσεκάρω και θα πω.
Αφού γουστάρεις Eloy θα λατρέψεις το A sense of change
ε, η πληροφορία του Μάνου είναι ακόμα πιο πορωτική. Βουρ στις ψαχτικές λοιπόν.
εγώ θα έλεγα, αφού γουστάρεις τεχνοθρας, να ακούσεις πρώτα το life cycle. λέξη κλειδί: watchtower.
η λέξη κλειδί για το A Sense of Change είναι Rush κι όχι eloy. imo.
Εγώ πάντως πάντα πίστευα ότι αν οι Eloy επαιζαν metal θα ήταν το a sense of change.
Με παρόμοιο τρόπο που αν οι Jehtro Tull έπαιζαν metal θα ήταν οι Psychotic Waltz.
Και αν οι Kansas και οι Rush έπαιζαν metal θα ήταν οι dream theater και όλο το prog ιδίωμα γενικότερα.
Πάντως, αν οι Rush έπαιζαν alternative prog κτλ θα ήταν σίγουρα οι 3.
Offtopic τέλος
Ενταξει ρε φιλε, σπακα πλας;;;;;;;;;;;;;;;;;;; (εχω χασει τα λογια μου οπως καταλαβαινεις 8O )
Βλεποντας το “eyes of a stranger” cover ( http://www.youtube.com/watch?v=YaLslrmoI-w ), απορω ακομη πιο πολυ γιατι δεν εγινε φιρμα ο τυπος, στον χωρο του power η progressive.
Πωωωω, απωλεια θεεεεεε μου!!!
γιατι δεν εγινε και αυτος
και η μπαντα που τραγουδουσε
αυτοι
αυτοι
και ενα σωρο αλλοι
Παρακαλώ να μη συγκρίνουμε βούρτσες με… π******! Ευχαριστώ! 8)
τωρα καταλαβαινει κανεις γιατι πανε απατο τετοιες μπαντες
ευχαριστω! 8)
Το να συγκρίνεις τα τέλη της δεκαετίας του 80/αρχές 90 με… ορίζοντα 10ετίας είναι τουλάχιστον γελοίο. Άσε δε που οι magnum μόνο αδικοχαμένοι δεν είναι. Βγάλανε ωραιότατα demo-πατάτες μετά το δίσκο! 
Αλλά ξέρω δεν ήθελες να συγκρίνεις τους… Hittman με τους Conditioned response ήθελες απλά να τονίσεις τη… διαχρονικότητα των χαμένων ταλέντων! :lol::roll: 8)
sorry ρε φιλε
αλλα κανεις λες και σου θιξαμε το ονομα!
εγω απαντησα στο σχολιο του παιδιου που αναρωτιεται γιατι δεν εχει γινει πιο γνωστος ο τραγουδιστης τους
και ειπα για τους ιδιους λογους που δεν καταφεραν μεγαλη αναγνωριση και παλαιοτερες μπαντες
δεν ειπα πουθενα
ε εδω δεν τα καταφερε ο dirk kennedy και οι hittman σιγα μην τα καταφερναν ο rick forsgren και οι conditioned response
αλλα κλασσικη νοοτροπια “ψαγμενου” μεταλα
“το δικο μου ειναι καλυτερο απο το δικο σου!”
Τι ψαγμένοι μεταλλάδες μου τσαμπουνάς σε “επικρίνω” γιατί συγκρίνεις διαφορετικά πράγματα καθώς για διαφορετικούς λόγους η κάθε μπάντα δεν προχώρησε όπως θα θέλαμε (άλλες οι συνθήκες στα τέλη του 80’, αρχές '90, grunge κτλ) και μη λες ότι “για τους ιδιους λογους που δεν καταφεραν μεγαλη αναγνωριση και παλαιοτερες μπαντες” και εσύ μου λες παραμύθια με δράκους, κολλημένους μεταλλάδες και πικραμένα παιδικά χρόνια! Έλεος!
ok ρε φιλε
αμα ξερεις κατι παραπανω πες το και σε μας
γιατι δεν εχουν καταφερει να γινουν γνωστοι οι conditioned response και ο rick forsgren??
Έγιναν κάποια edit στο ποστ του ναβουχ.
Ελπίζω να καταφέρετε να κρατήσετε τη συζήτηση σε κόσμια επίπεδα αλλιώς θα υπάρξουν deletes εκατέρωθεν. Μπορείτε να γράφετε την άποψή σας και πιο όμορφα, ειμαι σίγουρος, γιατί βλέπω και οι δύο ξέρετε πολλά. Κρίμα είναι.
Που καλέ, ίδια τα βλέπω!
Anyway ζητώ συγγνώμη από την πλευρά μου δεν έχω πρόθεση να μαλώνω με κανένα, just another point of view.
Συνεχίζουμε με τους Spellbinder (τι από που? ) ex-Descending Fate με τρια demos στα 90’ς αλλάζουν όνομα και κυκλοφορούν το 2000 το “An Invalidated Dream Pt. 1” στο οποίο περιέχονται και κάποια από τα τραγούδια τους ως Descending Fate.
Τα παλληκάρια προσκυνάνε Queensryche πρώτης περιόδου, ο τραγουδστής έχει Α Π Ι Σ Τ Ε Υ Τ Η φωνή και όλα παίρνουν το δρόμο τους…
Το 2001 κυκλοφορούν το “Under The Spell” στα ίδια χνάρια αλλά σε πιο mid-tempo ρυθμούς.
3 χρόνια αργότερα η μπάντα κυκλοφορεί το καλύτερό τους άλμπουμ κατά την άποψή μου το “Seal The Fate”. Πλήρης ταύτιση με Queensryche (μιλάμε ο τύπος είναι Θεός!) τρομερά φωνητικά από τον Blair που απλώς κόβουν την ανάσα!
Το 2006 κυκλοφορούν αρχικά σε 100 και στη συνέχεια σε άλλες 200 (σύνολο 300) κόπιες το MCD “Fractured Mirror” που σου αφήνει μια αίσθηση ότι τα 18 λεπτά του είναι πολύ λίγα.
Στα σκαριά είναι και το νέο τους άλμπουμ που περιμένουμε με αγωνία μέσα στο 2008 !!
Όποιος ενδιαφέρεται μπορεί να τα τσιμπήσει από τον ίδιο τον κιθαρίστα της μπάντας που τα πουλάει στην ξεφτίλα στο ebay.
ROCK ON!!
Ενα αλμπουμ που βρηκαν ενδιαφερον οι fans του progressive ειναι και το into the eye of the storm των Artension.Εχει ολα εκεινα τα στοιχεια που κατ’εμε κανουν ενα αψογο αλμπουμ στο ειδος του με μελωδιες,φοβερες ερμηνειες απο τον john west και πολυ συναισθημα.Το ξανακουσα μετα απο καιρο και ναι ειναι πιστευω απαραιτητο γι’αυτους που αγαπουν αυτη τη μουσικη.
Καλή περίπτωση progressive power metal είναι και το indie mcd των Cyrcle IX “A New Dimension” που έσκασε 10 χρόνια πριν.
4 “μόλις” τραγούδια είναι αρκετά για να σε βάλουν στο κλίμα. Αμερικανίλα από μακριά σε σχετικά όμως mid-temp ρυθμούς. Κυκλοφορεί σε mp3, τώρα για να πετύχετε το δισκάκι δεν είναι και το πιο εύκολο αλλά 1) θα ζήσετε και χωρίς αυτό, 2) η ελπίδα πεθαίνει τελευταία…
Έριξα κάτι ακροασεις στο Sense Of Change, και είναι πολύ καλό όντως. Βασικά όντως μου θύμισε Rush, αλλά και Eloy όπως είπε ο Μάνος, Eloy των Planets, Time To Turn και Perfomance. E όπως και να έχει μου άρεσε αρκετά. Θα πρέπει να τους ψάξω περαιτέρω. Και να βρω και το πρώτο τους LP.