Μπράβο στον Deckard! =D> όχι μόνο για τον κόπο, αλλά και για τις προτάσεις.
Σημαντικές και οι προσθήκες του Outshined και ναι οι Green Carnation μια χαρά prog είναι (τότε γιατί τους ακούνε οι prog οπαδοί). Παρεμπιπτόντως:
ταυτίζομαι απόλυτα και χαίρομαι ιδιαιτέρως. :thumbup:[B][U]κλικ στο έπος[/U][/B]
Μικρές προσθήκες:
[B]P:O:B - Crossing Over [2007][/B]
Πρώτος και δυστυχώς τελευταίος δίσκος τους που ποτέ δεν προωθήθηκε όσο του άξιζε. Εξαιρετική μίξη μελωδικού hard rock με prog rock/metal. Ακούγονται σαν συνδυασμός ACT, Dream Theater και κυρίως King’s X.
[B]COMMUNIC - Waves of Visual Decay [2006][/B]
Ο δεύτερος εκ των τριών δίσκος του power/prog trio. Ακούγονται σαν Nevermore με ολίγη από Pagan’s Mind. Γενικά περνάνε στα ψιλά, αν και το metal τους είναι πειστικότατο.
[B]ANSUR - Warring Factions [2008][/B]
Trio και αυτοί (ο ένας από τους τρεις είναι [U]μόνο[/U] τραγουδιστής :p), κινούνται σε σαφώς πιο extreme μονοπάτια από πλευράς φωνητικών, μουσικής και πειραματισμού. Ο δίσκος θα αρέσει σε πολλούς που δεν τον έχουν υπόψιν τους.
Τον δίσκο των P:O:B δεν τον έχω ακούσει. Για να δούμε.
Επίτηδες δεν ανάφερα εκτενέστερα το black metal related prog γιατί είναι κατηγορία μόνο του και θέλει άλλο τόσο χώρο. Ειδικά οι Arcturus, που είναι μόνοι τους κεφάλαιο στην ιστορία της μουσικής
Ξεφεύγω από τα παράπανω αλλά θεωρώ αμαρτία να μην αναφέρω τον παρακάτω δίσκο
Malison Rogue
Ίσως καταχρηστικά βέβαια καθώς δεν θα τον ενέτασσα στον καθαρά progressive ήχο. Περισσότερο power - progressive late 80’s καταστάσεις, με έντονες στιγμές από Queeensryche & Fates Warning.
ναι οντως τον εχω ακούσει πολλές φορές… και μάλλον καλύτερα κολλάει στο heavy-power thread…(πάντως τον dekay δεν τον “έψησε”:p)
αν και είχαμε μια ζήτηση(μικρή)με τον dekay στο Live των fates για τα όρια του prog και κατά πόσο είναι σε ενα μεγάλο μέρος της μουσικής μας, αλλά δεν αναφέρεται ποτέ…άμα πιάσουμε και τέτοιες μπάντες δεν θα μείνει τίποτα όρθιο…
Δε με έψησε, γιατί όντως είναι κατά βάση heavy-power και από πρωτοτυπία δε σκίζει (αποζημίωση στον DeGarmo πάραυτα :p). Από το συγκεκριμένο είδος λίγα πράγματα μου άρεσαν τα τελευταία 10-15 χρόνια (είναι πολλά).
Ενθυμούμενος την ωραία κουβέντα μας, οφείλω να πω ότι δεν είμαι καθόλου υπέρ της prog-οποίησης των πάντων, ασχέτως αν ως επιρροή υπάρχει σε (πάρα) πολλές μη-prog μπάντες πια. Ωστόσο, δεν παύω να υποστηρίζω ότι π.χ. οι Tool ή οι Arcturus που λέγαμε πριν είναι prog.
χαχα, λοιπόν:
α) Ουδεπόποτε ισχυρίστηκα ότι κατηγορείς εμένα ή οποιονδήποτε άλλο για οτιδήποτε (ίσως εκτός του Μπέου), γιατί είσαι και φαίνεσαι το απόλυτο καλόπαιδο του forum.
β) Δεν ξέρω τι θες να πεις για τη φωνή μου, πάντως να ξέρεις ότι είσαι ο μόνος που (πιο σωστά ο πρώτος που ισχυρίζεται ότι) δε με ακούει ενώ ακούει όλους τους άλλους. :har:
χαχχαχα…αλήθεια δεν σε άκουγα,! δεν ξέρω τι παίζει με τη φωνή σου…
επίσης
[B]
Originally Posted by Outshined View Post[/B]
Με διαφορά το αγαπημένο μου είναι το “A Blessing In Disguise” αν και οι περισσότεροι προτιμούν το “Light of Day…”
και καλά κάνουμε.!! (αν και είναι πολύ κοντά το a blessing…)
και μάλλον καλύτερα κολλάει στο heavy-power thread…(πάντως τον dekay δεν τον “έψησε”:p)
