Αυτοί είστε…
Ρε μλκ, ακριβως ιδια σκεψη ειχα. Καταλαβα οτι υποκαθιστα το “u”, αλλα σκεφτηκα “γαμω τις χιπστεριες σας μπαστουνοβλαχοι”.
Σορι, νοτ σορι.
3 Likes
Αν θέλετε κλώνους PT/Opeth, πάτε και ακούστε τους Ωκραστ, και θα είναι σαν να ακούτε κάτι ορίτζιναλ, αλλά δεν θα είναι κιόλας
Ελπίζω στο δεύτερο να βάλουν μυαλό και τουλάχιστον να μην το κάνουν τόσο χοντροκομμένα
2 Likes
Πάντως, ναι μεν χωρίς δική τους προσωπικότητα - δηλαδή στα όρια του καθόλου, αλλά κάνανε καλά στο πρώτο άλμπουμ αυτό που ήθελαν.
Ρε, πατήστε play στους Phase Transition!
Αυτό ακούμε κύριε Αντώνη και προσπαθούμε να προσπεράσουμε τα, it was cool 20-25 years ago, επίπεδα φωνητικά και να συγκεντρωθούμε στον κιθαρίστα που πλέκει ωραία πράγματα όσο παίζει.
2 Likes
Ph-ase μας ρε
Ναι, prog metal fanfic, τους το δίνω
Φωνητικά ομολογώ ότι δεν λένε και πολλά… Κιθάρα ωραίο solo, αλλά το ρυθμικό με κέρδισε πολύ περισσότερο. Ως προς τη σύνθεση, οκ, έχει ένα ρεφραίν, αλλά από generic.
Επίσης:
3 Likes
Στο πρώτο κομμάτι του EP, δεν είναι σε αυτό του post, το βιολί.
1 Like
Ε πόσο βασικό όργανο είναι τότε;
Ε δεν είναι σε όλα, 
Και εγω αυτο σκεφτηκα μολις το ακουσα
1 Like
Από τις 3 προτάσεις του αγαπητού @Aldebaran , οι (ατυχώς ονομαζόμενοι) Royal Sorrow φαινονται πολλά υποσχόμενοι, για να δούμε
1 Like
Δεν είναι ακριβώς προτάσεις, περισσότερο bands to watch out for.
Από τις τρεις μπάντες, πιο ενδιαφέροντες μου φαίνονται οι Phase Transition, έχουν κάτι λίγο διαφορετικό συνθετικά. Οι Royal Sorrow είναι σίγουρα οι πιο pro από τους τρεις.
Και τα ονόματα και των τριών είναι ατυχέστατα!
Ποιος να το πίστευε ότι θα πόσταρα εδώ
“…where memories combine…” | Cea Serin
Δίσκος του 2004 αλλά μόλις τον άκουσα
2 Likes