ενα πολυ καλο δισκακι ειναι το dali’s dillema - manifesto for futurism του 1999.πληκτρα παιζει ο matt guillory ο οποιος νομιζω εχει συνεργαστει με τον labrie στα προσωπικα του.
indukti - s.u.s.a.r. του 2005.ειναι πολωνοι,σχετιζονται καπως με riverside.και θυμιζουν μια εκδοση των riverside μιξη με tool + το οτι ενα βασικο τους οργανο ειναι το βιολι!
secrecy - art in motion του 1990.γερμανοι.κλασσικο αλμπουμ.δυστροπου τεχνικου ΜΕΤΑΛ,χωρις πληκτρα!!!
τους θεους mind over four με τα the goddess του 1990 και το half way down του 93.οχι τοσο τεχνικοι,αλλα τα μουσικα ηταν progressive.ξεχωριστος ηχος,καπου μεταξυ μεταλ και hard rock!
τους αλλους θεους Power Of Omens!με τα 2 τους αλμπουμ eyes of the oracle του 98 και rooms of anguish του 2003.με εναν απο τους καλυτερους drummer που εχουν περασει ποτε τον alex arellano.υπερτεχνικο progressive metal (με αρκετες επιρροες απο fates και queensryche-παιγμενες πιο τεχνικα βεβαια ),ισως και ο λογος που δεν γινανε περισσοτερο γνωστοι,διαλυμενοι πλεον με τον τραγουδιστης τους να συνεχιζει στους αλλους θεους…
Zero Hour,τσεκαρετε τα παντα τους,φοβεροι μπαντα,τεχνικο,βαρυ αμερικανικο μεταλ.
κατι πιο κοντα στο us power αλλα αρκετα εντεχνο οι αμερικανοι archetype με το dawning αλμπουμ του 2002
οπως επισης και το κλασσικο oracle - as darkness reigns του 1993.πιο πολυ βεβαια στο στυλ των παλιων queensryche.καταπληκτικα κομματια ομως,με φοβερα σολο.ο τραγουδιστης τους William Wren συνεχιζει και αυτος σε κατι αλλους θεους ονοματι…
Mystic Force.αμερικανοι και αυτοι,ξεκινησανε ως prog\power,βγαλανε φοβερα αλμπουμ eternal quest και a step beyond.και το 2000 βγαλανε τη δισκαρα man vs machine με τον τραγουδιστη των oracle,σε φαση πιο heavy εκδοση των παλιων queensryche.
τελος απλως να αναφερω οτι καποιος σε προηγουμενο ποστ ανεφερε τους thought chamber αλλα δεν ειπε οτι τραγουδαει σε αυτους ο ted leonard των θεων enchant!!
twisted into form καπου τους ειχα αναφερει νωριτερα.Θεοι.ενταξει δεν παιζονται!
ion vein σωστος.με το reigning memories e?
και επισης να αναφερουμε τους canvas solaris.τεχνικο instrumental,με επιρροες τα παντα!!!
και τους poverty’s no crime.εξαιρετικα συμπαθεις!!!
Εγώ θα προτείνω Circus Maximus - Isolate (2007)…καταπληκτικό progressive cdάκι.
Ακόμα και το ντεμπούτο τους, Circus Maximus - The First Chapter (2005)
Θα ικανοποιήσει όσους τους αρέσουν οι Theater (εν καιρώ Awake και Images & Words).
είχα κρυφές ελπίδες ότι αυτά τα παιδιά θα κάνουν κάτι πολύ καλύτερο χωρίς να σημαίνει αυτό πως το Isolate είναι πολύ καλό…
έπεσε ταυτόχρονα όμως στα χέρια μου με το καινούργιο Poverty’s No Crime και έχασε παταγοδώς!
Αλλά σε πρώτες ακροάσεις το Amaran’s Plight αφήνει κάμποση σκόνη πίσω του…
Εγώ επίσης να σας προτείνω τις 2 δουλειές του project Frameshift. Το πρώτο πιο floydίζον έχει τον James LaBrie στα φωνητικά και το δεύτερο κάπως πιο σκληρό τον Sebastian Bach. Ο τύπος πίσω από το project πρέπει να είναι τσακωμένος με τα media…
Εγώ θα το αξιολογούσα με την ίδια βαθμολογία…είναι πολύ πιο μελωδικό, αλλά ασφαλώς λιγότερο ‘hard’.
Mouth of Madness, Wither και Zero, τα τραγούδια που ξεχώρισα.
Μία “σούμα” όσο αφορά τις μέχρι στιγμής κατά τη δική μου κριση δυνατότερες prog κυκλοφορίες της χρονιάς.
Sun Caged - Artemisia
Symphony X - Paradise Lost
Redemption - The Origins Of Ruin
Mekong Delta - Lurking Fear
Poverty’s No Crime - Save My Soul
Sieges Even - Paramount
Cirxus Maximus - Isolate
χμ. πολυ καλο. το δευτερο παντως δε το φτανει. ειναι και καπως διαφορετικό. δεν προοριζοταν αρχικα ως δισκος και ηταν περισσοτερο ως demo, αν δε κανω λαθος. το κυκλόφορησε μετα η inside out, βγαλαν το δευτερο που ηταν δισκαρα και ενω γραφαν το τριτο τους παρατησε (κλασσικα οπως παντα) ο lande. πρεπει καποιος να τον πεισει οτι δεν ειναι τοσο καλος στα μελωδικα ροκ που εχει κολλησει, οσο ειναι στα πιο metal. και επιτελους ας κανει καμια σοβαρη δουλεια σαν κι αυτο. οχι οτι τα αλλα ειναι ασχημοι δισκοι, αλλα το burn the sun δε το φτανουν.
Αν μπορέσει κάποιος να μου στείλε σε PM ένα θαυματουργό link για το The Origins Of Ruin των Redemption θα τον εκτιμούσα βαθύτατα… Α και γαι το cd των Amarant’s Plight
Σόρρυ αν έχει αναφερθεί σε αυτούς κάποιος πριν από εμένα, αλλά τρομερή μπάντα θεωρώ τους Tears of Anger. Συμμετέχει σε αυτούς ο Bjorn Jansson που τραγουδούσε στo “for the love of art and the making” των θεών Beyond Twilight, καθώς και 2 μέλη των πολύ καλών Mind’s Eye. Έχουν δύο κυκλοφορίες, το still alive(2004) και το in the shadows (2006). O Jansson θυμίζει πολύ Jorn Lande και είναι εκπληκτικός τραγουδιστής. Η μπάντα παίζει τεχνικά αλλά δεν κουράζει γιατί τα κομμάτια είναι πιασάρικα και δυναμικά. Από τα 2 άλμπουμ προσωπικά προτιμώ το πρώτο, χωρίς όμως να υστερεί το δεύτερο.
),ισως και ο λογος που δεν γινανε περισσοτερο γνωστοι,διαλυμενοι πλεον με τον τραγουδιστης τους να συνεχιζει στους αλλους θεους…
