O δισκος τα σπάει, τον έχω λιώσει. Ειναι ισως το πιο ατμοσφαιρικό άλμπουμ από όλες τις δουλειες των Lunatic Soul.
Απλά φοβερό.
Καινουργιο Solus3 !!!
27/2
Our 7th studio album “March of Ghosts” will be available on Kscope from 27th February 2012
“March Of Ghosts” is the band’s follow-up to “Missa Atropos”, which was released on Kscope in 2011 along with the live album, “London”.
While “Missa Atropos” was a long story about one person leaving everything behind, “March of Ghosts” is a collection of short stories.
The idea was to have the lead character spend a night where all these ghosts (dead and alive) would march past him to tell their stories. Characters include Haitian war criminals, the crew of the Marie Celeste, a returning American WWI soldier who finds himself in 2012 and the ghost of an English comedy writer who was wrongly accused of treason.
They are short stories. They are a march of ghosts. They are tales that need to be told. And these tales can be heard from February 27th 2012
Από τις σημαντικότερες μπάντες του είδους παγκοσμίως στις ημέρες μας κατά τη γνώμη μου. Αδημονώ και εύχομαι το March of Ghosts να είναι τουλάχιστον ανώτερο του Missa Atropos. Το λέω από τώρα ότι και να είναι κατώτερο του Night και του Tick Tock είναι απλά φυσιολογικό.
Μηπως ξερει κανεις αν υπαρχουν online στιχοι του νεου Karmakanic?
Νεο μεγαλοπρεπεστατο My Brother the Wind
Ρε την Νορβηγία την προγκομάνα…γαμηθ’κι φέτου που θα λέγαμε και στο χωριό.
Δεν θυμάμαι αν τους πόσταρε κάποιος Νορβηγόφιλος σε προηγούμενες σελίδες,αλλά το καινούριο τους άλμπουμ είναι ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟ,οπότε προτείνεται ανεπιφύλακτα…
Kαι δείγμα δωρεάν για τους μικρούς μας φίλους…
Σωστότατος ο hokam!!
Μουσικάρες οι white willow, βγάζουν ωραία ατμόσφαιρα και αυτό οφείλεται και στην φωνάρα της Sylvia Erichsen.
EMPTY SPACE ORCHESTRA - S/T
Μια απ τις αξιολογες περσινες κυκλοφοριες στο χωρο του prog rock ηταν το δευτερο full lenth album των Αμερικανων Empty Space Orchestra.Ο δισκος ειναι instrumental με 9 πολυ καλα δομημενες συνθεσεις στις οποιες βρισκεις στοιχεια jazz ,fusion,ομορφα σημεια με keyboards αλλα και πιανο.Επισης δν λειπουν και τα Post rock περασματα στον δισκο.
Γενικα αξιολογη κυκλοφορια απο πολυ καλους “παιχτες” ,αξια αναφορας.
Αρκετά ενδιαφέρον το άκουσμα!
Post/Prog συνδυασμός,με αρκετές αλλαγές που προσωπικά δε με κάνει να βαρεθώ τη ζωή μου,όπως με τις περισσότερες post μπάντες που ακολουθούν την ίδια συνταγή(ατμοσφαιρική slow εισαγωγή με 800 κιλά delay,μετά πατάμε το distortion,χτυπιόμαστε και τελειώνουμε πάλι ατμοσφαιρικά στο 90% των κομματιών μας.)
Το σαξόφωνο επίσης δίνει μια Zappο-ειδη αισθητική σε μερικά περάσματα.Η ντράμερ επίσης πολύ καλή και groovarει ανελέητα.
Mε ψήνεις να το ακούσω τώρα! 8)
Λοιπόν πολλά μπράβο στον spawn7 για τους Empty Space Orchestra! =D>
Το βίντεο του “Brainjar” έγραψε, κυρίως για την εντυπωσιακή drummer τους, ονόματι Lindsey Elias (Ελλαδάρα;), η οποία κοπανάει πάρα πολύ καλά.
Τα πράγματα έχουν όπως ακριβώς τα περιέγραψε ο hokam. Οι επιρροές Zappa δεν είναι εξίσου έντονες σε όλο το album, το οποίο είναι φανταστικό (να τα πρώτα editings στη λίστα του 2011…). Η παραγωγή σπάει κόκκαλα και αν και instrumental, ο δίσκος περιέχει πάρα πολλά αξιομνημόνευτα μελωδικά και groovy σημεία.
Για παρτε και το [B][I][U]“Exit Strategy”[/U][/I][/B] για να ψηθειτε ακομα περισσοτερο !!
Γενικα ολα τα μελη παιζουν εκπληκτικα,αλλα ειναι αληθεια πως η drummer ξεχωριζει και “κοπαναει” καλα !
Ναι, κομματάρα κι αυτό (2ο του δίσκου μετά το Brainjar). Πωπω, βρήκα παιχνιδάκι για σήμερα, τι ωραία! Τhanx again man.
είναι φορές πάντως που νομίζω ότι ακούω το βιμπράφωνο της Underwood!
Ισχύει αυτό για τη Ruth, ειδικά σε κάποια σημεία που και οι μελωδίες θυμίζουν το πατενταρισμένο στυλ του Frank στους Mothers. Πάντως είναι εντυπωσιακό πώς ενσωμάτωσαν ένα τόσο μοναδικό και overwhelming στοιχείο στον ήχο τους, χωρίς να ξεπατικώνουν.
Επιμένω ότι δυνατά στοιχεία της μπάντας είναι οι συνθέσεις, το φουλ δεμένο παίξιμο και η άψογη παραγωγή. Επίσης, η ρυθμική section είναι πολύ καλή. Εκτός της Lindsey, που λογικά είναι η attraction της μπάντας, o εργατικότατος μπασίστας κλέβει την παράσταση.
Υποθέτω πως για τους περισσότερους φίλους του χώρου, αυτό είναι αρκετά αναμενόμενο:
http://www.rocking.gr/reviews/album/Gazpacho_-_March_Of_The_Ghosts/3981/
Και εμένα μου άρεσε αρκετά περισσότερο από το Missa Atropos, αν και όχι στα επίπεδα του Tick Tock.
Πολυαναμενόμενο!!Μπήκε ήδη στο πρόγραμμα εννοείται…
Πολύ όμορφος δίσκος στη φάση όσων γουστάρουν celtic/folk μελωδιάρες με μια γενναία δόση prog rock,είναι ο καινούριος των Βρεταννών [B]Iona[/B] το [B]Another Realm[/B]
'Eβδομος στη σειρά για τη μπάντα.Θυμίζουν λιγάκι τους Mostly Autumn σε φάσεις,αλλά γενικά έχουν υπέροχες μελωδίες που ταξιδεύουν στα Highlands και σε γενικά όμορφα μέρη με πράσινο,χόμπιτ,ξωτικά,νεράιδες και άλλα τέτοια ρεαλιστικά.
Δείγμα δωρεάν παρακάτω…
Aς το επαναφέρουμε το θρεντάκι…
Λοιπόοοον…οι[B] Ga’an [/B] είναι Αμερικάνοι και είναι αρκετά “πειραγμένοι” μουσικά.Ακούγοντας το τελευταίο πόνημά της τετραμελούς παρέας απ το Σικάγο,το [B]Black Equus[/B],του 2011 μάλιστα,έρχονται στο νου κάτι kraut και zheul πειραματισμοί.Γυναικεία φωνητικά,ενίοτε λαρυγγισμοί,ψυχότροπες λούπες,ψυχεδέλεια,κάποια τεχνικά μέρη,χασίματα κτλ.Τρία μόνο κομμάτια συμπληρώνουν το παζλ του δεύτερου δίσκου τους,μετά το ομώνυμο ντεμπούτο τους το 2009.
Πάρε κόσμε…
Αυτό κι αν ήταν ενδιαφέρον!
Ποιος θα φανταζόταν ότι υπάρχουν αμερικάνικες μπάντες, όπως οι [B]Ga’an[/B], που παίζουν έτσι (τόσο ευρωπαϊκά και αντισυμβατικά) σήμερα; Το συγκεκριμένο δεύτερο album τους ακούγεται σαν γνήσιο, εύληπτο zeul στα δικά μου αυτιά, με πιο καθαρές prog επιρροές σε σημεία (φανταστικός συνδυασμός). Τα φωνητικά της Lindsay Powell είναι το λιγότερο εντυπωσιακά, λόγω της έντονα προσωπικής ερμηνείας αλλά και της ιδιαίτερης χροιάς της (μια ελαφριά βραχνάδα).
Είναι φοβερό να ακούς την επιρροή των Magma σε σύγχρονα ακούσματα. Και ελπιδοφόρο. Η προοδευτική μουσική προοδεύει σήμερα, ίσως περισσότερο από ποτέ.
Πολλά thanx στον hokam. Τους αγνοούσα, αν και οπαδός του συγκεκριμένου subgenre.
Μιας και μιλάμε για τη σύγχρονη εκδοχή μουσικών κινημάτων του παρελθόντος, ένα album που με εντυπωσίασε (λέω λίγα) ήταν το ντεμπούτο των [B]Amoeba Split[/B]. Η συγκεκριμένη μπάντα έρχεται από την Ισπανία και παίζει prog jazz rock, στα ακριβή (αν μπορεί να ειπωθεί κάτι τέτοιο) πρότυπα της σκηνής του Canterbury. To 2010 κυκλοφόρησε το ντεμπούτο τους με τίτλο “[B]Dance Of The Goodbyes[/B]”:
Όσοι είναι οπαδοί του συγκεκριμένου ήχου, θα αγαπήσουν το κουιντέτο από τη La Coruña αυτομάτως.
Ακούστε τους στο [B]Dedicated To Us, But We Weren’t Listening[/B] που ανοίγει μοναδικά το δίσκο, του οποίου ίσως κορυφαίο κομμάτι (μεταξύ ισάξιων) είναι το καταπληκτικό [B]Turbulent Matrix[/B].