Οι Glass Kites είναι Καναδοί κι επιστρέφουν με το δεύτερο άλμπουμ τους, εννέα χρόνια μετά το ντεμπούτο. Είναι το πρώτο prog άλμπουμ του 21 που μου τράβηξε την προσοχή.
Το άλμπουμ έχει πολύ ζουμί! Δεν είναι παραδοσιακό, έχει στοιχεία neoprog, dream pop, nu jazz κι είναι γενικώς πλούσιο σε ιδέες και παιξίματα. Θα έλεγα ότι μου θύμισε αμυδρά κάτι από Perfect Beings - μπάντα στην οποία τρέφω πολύ μεγάλη εκτίμηση.
Χαχχα ωρες ωρες με ανησυχει η σχεση που εχετε με την μουσικη καποιοι εδω μεσα!
Να τσεκαρεις αυτο που εβαλα στο ποστ ροκ θρεντ, αν και ειναι του 2020.
Δεν ξερω αν θα ενθουσιαστεις οπως εγω. Εχει και ψηγματα prog, αρκετα βασικα.
Πορτογαλικά είναι; Πρώτη φορά ακούω. Το πρώτο είναι πιο jam-oriented, έχει και κάποια ωραία περάσματα στο μπάσο. Το δεύτερο πιο ατμοσφαιρικό, δεν το περίμενα, αλλά σε σημεία η φωνή μου θύμισε τον Daniel των PoS (εκεί στα ξεσπάσματα). Κι ωραίο εξώφυλλο…
Σήμερα είναι μια εκπληκτική Παρασκευή και κυκλοφόρησαν μερικά από τα καλύτερα άλμπουμ της χρονιάς. Ένα από αυτά είναι και το δεύτερο άλμπουμ των Red Kite.
Το προ διετίας ντεμπούτο τους ήταν εξαιρετικό, παντρεύοντας τις jazz τεχνοτροπίες με μια εντελώς ψυχεδελική διάθεση.
Το δεύτερο όμως είναι ακόμα καλύτερο κα πιο συμπαγές. Αν οι λέξεις mahavishnu orchestra σας λένε κάτι, τσεκάρετε εδώ οπωσδήποτε.
Άλλο ένα κορυφαίο δείγμα αυτού που λέμε μοντέρνο Nordic prog αλλά πολύ διαφορετικό σαν εμπειρία…
Ευτυχώς γράφεις για κάποιες απτις νέες αξιόλογες κυκλοφορίες εδώ και μένω λίγο ενημερωμένος γιατί τον περισσότερο χρόνο ψάχνω για χαμένα progressive άλμπουμ του 70