Βασικά αυτοί kraut είναι,αλλά από καταγωγή είναι λιγάκι multiethnic.Άλλος Ελβετός,άλλος Βέλγος,άλλος Γερμανός κ.ο.κ…(ελπίζω να μην έδωσα πολλά hints!).
Κωστα δεν σε προλαβα… :lol::lol:
[-X :-#
Τι?Δεν είναι?:-k
Δεν εννοούσα αυτό ρε συ. Φυσικά και είναι αυτοί. Για τα πολλά hints εννοούσα.
(σπασίκλας) για τους Brainticket λέτε;;; και μήπως το album θα είναι το Psychonaut;;;
ακουστηκαν οι προσευχες μου! :lol::lol:
οτι και να πουμε για αυτο το Group ειναι λιγο…
μπραβο και τον πανο για το πολυ ωραιο και πλουσιο κειμενο!
ψαξτε να αγορασετε την επανακυκλοφοριση σε CD εχει σουπερ βιβλιαρακι.
οσο αοφρα το επομενο δεν δινεις πολλα στοιχεια αλλα παλι στην Αγγλια παμε…
στο Αμερικα η στην γερμανια δεν θα παμε?
το brainticket δεν πιανει ειναι Ελβετια :lol::lol:
Συγχαρητήρια Πάνο, πολύ καλό κείμενο.
Κι εγώ χάρηκα που τελικά το “Celestial Ocean” ήταν το εκλεκτό, όχι ότι θα μας χαλούσε κάποιο από τα προηγούμενα.
Τα hints για το επόμενο είναι τρία και έξυπνα δοσμένα. Έχω βάσιμες υποψίες για το επόμενο, αλλά ας μην ανοίξουμε κουβέντα πάλι. Ή μήπως…;
Θενξ για τα καλά σας λόγια, εννοείται ότι στα 2 προηγούμενα με τα hints που δώσαμε, ήταν λίγο παραπάνω εμφανές το τι θα ακολουθούσε, οπότε μερικές ντριμπλίτσες. 
Όσον αφορά τους Brainticket, εξαρχής μάλλον δεν υπήρχε δίλημμα για το αν θα γίνει το “Psychonaut” ή το “Celestial Ocean”, από την στιγμή που υπάρχει η σύνδεση με την αρχαία Αίγυπτο θεματoλογικά.
Δίνω κι εγώ τα συγχρηκια μου στο συνάδελφο για ένα πολύ καλό κείμενο. Προσωπικά προτιμώ το Psychonaut όπως είχαμε συζητήσει π΄παλι εδώ. Πάντως το είχατε βρει όλοι, έτσι;
Όχι πες, όχι πες! Απλά σαν extra hint να πω ότι αντίθετα με τους περισσότερους δίσκους που παρουσιάζουμε στο progsession, ο επόμενος δεν είναι ακριβώς “αριστούργημα”, ούτε δίσκος-ορόσημο. Είναι πολύ ελκυστικός μέσα στις ατέλειές του, κατά κάποιον τρόπο…:roll:
edit: A και Σάκη, μην ανησυχείς, μέχρι και down under θα σας πάμε, όλες τις χώρες θα τις καλύψουμε… Σιγά σιγά
OK λοιπόν, θα σηκώσω το γάντι αγαπητέ Κώστα και θα προσπαθήσω να πιάσω το τζόκερ στο γρίφο που θέσατε με τον Πάνο.
Ελπίζω να μην περιμένεις να σου πω “αυτό είναι” χωρίς να αναλύσω το σκεπτικό μου. Ξεκινάμε λοιπόν:
-
“[I]Τον επόμενο μήνα επιστροφή στο Ηνωμένο Βασίλειο[/I]”: Πάνο χαμογελούσες όταν το έγραφες σαν hint αυτό, έτσι;
-
“…[I]μια μπάντα που βρέθηκε στο ξεκίνημα της prog έξαρσης…[/I]”: εδώ κάτι γίνεται. Για να έχει νόημα η φράση ως hint, περιορίζομαι σε δίσκους που κυκλοφόρησαν πριν το 1971, οπότε το prog ήταν μια ήδη παγιωμένη κατάσταση.
-
“…[I]και παρέμεινε εκεί, παραδίδοντας ένα μόνο άλμπουμ[/I]”: κι αυτό είναι μια χαρά ως hint. Το θέμα είναι πως μένοντας σε αυτά τα τρία στοιχεία, οι υποψήφιοι δίσκοι είναι κάμποσες δεκάδες.
-
Το έξτρα hint του Κώστα: “[I]αντίθετα με τους περισσότερους δίσκους που παρουσιάζουμε στο progsession, ο επόμενος δεν είναι ακριβώς “αριστούργημα”, ούτε δίσκος-ορόσημο. Είναι πολύ ελκυστικός μέσα στις ατέλειές του, κατά κάποιον τρόπο[/I]…”: η αλήθεια είναι (και το ξέρεις Κώστα) ότι δε βοήθησες και πολύ. Είχε γίνει σαφές ότι έχουμε να κάνουμε με κάτι underground. Και αυτό είναι χαρακτηριστικό πολλών δίσκων.
Νομίζω πως αν ισχύουν τα παραπάνω είναι σαν να πρέπει να ρίξω δύο συνεχόμενες εξάρες σε δύο διαδοχικές ζαριές. Ας αυξήσουμε λίγο τις πιθανότητες με βάσιμες (ωστόσο υποκειμενικές) υποθέσεις.
Έχουμε και λέμε:
α) Μιλάμε για prog rock δίσκο. Όλα τα albums που στο ζύγι το prog χάνει σε βάρος του psych ή είναι περίπου ισόποσα (π.χ. Pussy, Arcadium, Locomotive, Twink, Aardvark, The Ghost, Czar) βγαίνουν έξω. To Writing On The Wall με βάση το hint 4 διατηρεί λίγες ελπίδες (πολύ psych όμως, κάντε αφιέρωμα στον A. Brown αντί αυτού).
β) To “Magical Love” των Saturnalia παραείναι folk, το “Fools Meeting” των Delivery πολύ Canterbury και το ομώνυμο των Bakerloo πολύ blues. Αν γράψεις για τέτοιους ήχους μάλλον θα κάνεις άλλες επιλογές, αν και είναι δισκάρες και τα τρία (ή θα δώσεις κανένα σχετικό hint :p).
γ) Στο Progsession δεν μπαίνει όποιο κι όποιο album (καλό;). Ο μοναδικός δίσκος των Titus Groan είναι υπερβολικά άνισος, ποικίλος και μη χαρακτηριστικός της εποχής του (κι όμως εξαιρετικός). Το “The Road” των Quiet World, το (αγαπημένο) “Pre-Flight” των Room, όπως και πολλά άλλα albums, μάλλον δεν αξίζουν την τιμή, σε σύγκριση με άλλα, καλύτερα ή πιο ιδιαίτερα albums.
δ) Το “A Time Before This” των Julian’s Treatment και το ομώνυμο των Affinity, αν και δεν είναι δίσκοι-ορόσημα, είναι αριστουργήματα, οπότε δεν είναι αυτά (καλό;).
ε) Διά της ατόπου και αποκλείοντας πολλούς δίσκους, μένουν πάνω-κάτω τα εξής:
Aquila - Aquila (1970). Αυτοί ήταν Ουαλοί, οπότε αν υπήρχε υπονοούμενο στο “Ηνωμένο Βασίλειο”, ο δίσκος είναι αυτός.
Andromeda - Andromeda (1969). Ένας ιδανικός πόλος έλξης για τους οπαδούς της πιο heavy πλευράς του prog rock.
Arzachel - Arzachel (1969). Αυτή ήταν η πρώτη και τελευταία μου σκέψη. Εδώ όλα τα hints ικανοποιούνται ιδανικά και οι ταυτότητες των μελών αποτελούν έναν έξτρα λόγο να γραφτεί άρθρο για αυτό το δίσκο, που δεν είναι αριστούργημα, αλλά είναι ότι έγραψε ο Κώστας.
Υ.Γ.1: οι T2 κυκλοφόρησαν 4 δίσκους (επανασυνδέθηκαν το 1991).
Υ.Γ.2: μπορεί να έπεσα για πρώτη φορά έξω, αλλά μόνο και μόνο η αναζήτηση ήταν απολαυστικότατη. Πάντως αν δεν ανέφερα το δίσκο στις παραπάνω γραμμές, τότε η χθεσινή ήττα από τη Μαρσέιγ με επηρέασε πάρα πολύ.
Δική μου πρώτη σκέψη επίσης…και δισκάρα ολκής…
Το καλό είναι ότι δεν το βρήκες. Είναι μέσα σε αυτούς που ανέφερες αλλά απέρριψες. Λίγο psych στο prog μας δεν πειράζει μωρέ. Πειράζει; Το κακό είναι ότι στη διαδικασία αυτή πρέπει να έχεις αναφέρει 5-6 από τα αμέσως υποψήφια για παρουσίαση (τα δυνητικά υποψήφια είναι πολύ παραπάνω).
Αυτά, και από μένα δε θα πάρεις άλλη λέξη. :-#
edit: Το Arzachel είναι αριστούργημα από κάθε άποψη! Δε θα εννοούσα αυτό!
Ντάξει, όπως και να’χει εύγε στην αναλυτική διαδικασία που ακολούθησε ο Dekay, αναφέροντας μερικά άλμπουμ, τα οποία θα μπορούσαν κάλλιστα να είναι υποψήφια για την στήλη, αλλά όπως και να’χει, αρκεί η ενασχόληση με τέτοια ωραία πράγματα. Και τι συζήτηση μπορούν να δώσουν μερικά έξτρα hints!
Για Arzachel τα πε και ο Κώστας. Νομίζω έχει συζητηθεί κιόλας η παρουσία του…!
και εμενα
Γιατί είναι καλό που δεν το βρήκα;
Anyway, το γεγονός ότι και οι hokam και bluezlick το Arzachel (καταθέτω κι εγώ την αγάπη μου) κατάλαβαν, δείχνει ότι εκεί οδηγηθήκαμε (μάλλον όχι τυχαία) από τα hints που δώσατε.
Αποδέχομαι την ήττα μου. Η πρόκληση ήταν από μόνη της απολαυστική. Όποιο και να είναι το album από τα prog/psych που ανέφερα παραπάνω, προσωπικά δεν έχω πρόβλημα.
Και όχι, φυσικά και δεν πειράζει να υπάρχει psych στο prog. Και απόντος του prog, η ψυχεδέλεια είναι πολύ μεγάλο κομμάτι της δισκοθήκης μου, ούτως ή άλλως.
DeKay το ειχες αναφερει 
τον δισκο δεν τον ξερω αλλα λεω σε καποια φαση να τον ακουσω.
παροτι ειναι βρετανια αλλα θα κανω μια προσπαθια. :lol:
οσο αφορα το hint δωσε καμια πληροφορια παραπανω
Ε όχι και παραπάνω πληροφορία! Σχεδόν τον είπα τον δίσκο
socrates?