Κώστα πολύ καλό το κείμενο και λεπτομερέστατο. Η μόνη μου “διαφωνία” είναι η αντιμετώπιση του album σαν ελαφρώς δεύτερο. Προσωπικά μου αρέσει πιο πολύ από το Rare Bird που είχε μπει παλιότερα στη στήλη και νομίζω ότι, αν και είναι άνισος σαν δίσκος, οι κορυφαίες στιγμές του δεν επιτεύχθηκαν από πολλές πρώιμες prog μπάντες.
Αν στην τελευταία παράγραφο υπάρχει ρήμα που λειτουργεί ως hint, τότε όντως τον έδωσες στεγνά. Αν είναι αυτό που νομίζω, είναι διπλό album, με εξαιρετικό late 60s εξώφυλλο (όντως σε αντίθεση με το Czar) και το έχω σε original βινύλιο (ανοίγει στη μέση).
Εμένα πάντως η φράση ‘‘κατά τα άλλα και αναλογικά’’ μου λέει ότι εννοεί κάποια αρκετά μεγάλη χώρα που δεν πρόσφερε τα δέοντα στο είδος την περίοδο late 60s-late 70s, κυρίως πιστεύω ότι εννοεί τις ΗΠΑ αλλά δεν μπορώ να μαντέψω τον δίσκο. Επίσης δεν ξέρω αν εκεί που λέει ότι θα παρουσιάσει το αριστούργημα εννοεί ΤΟ αριστούργημα γιατί τότε σίγουρα δεν είναι οι ΗΠΑ!
Εμένα πάντως η φράση ‘‘κατά τα άλλα και αναλογικά’’ μου λέει ότι εννοεί κάποια αρκετά μεγάλη χώρα που δεν πρόσφερε τα δέοντα στο είδος την περίοδο late 60s-late 70s, κυρίως πιστεύω ότι εννοεί τις ΗΠΑ αλλά δεν μπορώ να μαντέψω τον δίσκο. Επίσης δεν ξέρω αν εκεί που λέει ότι θα παρουσιάσει το αριστούργημα εννοεί ΤΟ αριστούργημα γιατί τότε σίγουρα δεν είναι οι ΗΠΑ!
Καταρχήν σε σχέση με το κείμενο λυπάμαι αν έδωσε την εντύπωση πως το θεωρώ “δεύτερο”. Δεν ήταν ακριβώς αυτή η πρόθεσή μου. Εννοούσα περισσότερο ότι είναι λιγότερο “επιτηδευμένα καλλιτεχνικό”. Είναι λίγο πιο ερασιτεχνικό, ίσως και λίγο πιο ασυνάρτητο από άλλα σπουδαία άλμπουμ. Δεν ξέρω αν το θέτω αρκετά καθαρά. Το τελικό αποτέλεσμα όμως είναι εξαιρετικό! (ειδικά το bonus κομμάτι Ritual… ). Διαφορετικά δε θα ήταν στο Progsession.
Όσο για το επόμενο, ωραία τα λέτε, όλα καλά και άγια και είπαμε ότι τον έδωσα στεγνά. Αλλά διπλό; Είσαι σίγουρος;
Ωραίο το κείμενο του Κώστα, πράγματι είναι ένα άλμπουμ που ενώ είναι σπουδαίο και βρίσκεται εκεί την ώρα που το πράγμα αρχίζει να αποκτά την ώθηση στο χώρο, με τέτοιο εξώφυλλο που πας !
Και βέβαια, τα χιντς συνεχίζουν να δίνονται.
Το επόμενο πάντως είχε θέση εξ’αρχής στην λίστα για τα υπό παρουσίαση άλμπουμ…DeKay !
Τελικά το πετύχαμε με τον Dekay, πολύ ωραίο κείμενο από τον Πάνο Παπάζογλου (δεν ξέρω ποιος είναι εδώ μέσα!). Τώρα μην αρχίσω για το επόμενο, έχει καταντήσει αηδία!
Πολύ καλό κείμενο Πάνο. Έχω μεγάλη αδυναμία σε αυτό το συγκεκριμένο album. Είναι μοναδική κυκλοφορία, πολύ μπροστά από οτιδήποτε παίζονταν τότε στις ΗΠΑ. Είναι πολύ εντυπωσιακό το γεγονός ότι μία χώρα σαν αυτή που γέννησε το ψυχεδελικό rock δεν το εξέλιξε σε progressive, σε αντίθεση με (τη μητέρα του είδους) Αγγλία. Δε δικαιολογείται με βάση τη μουσική ιστορία και πορεία των Αμερικανών.
Θενξ παιδιά!
Όπως λέγαμε, και το συγκεκριμένο αριστούργημα ήταν από τα πρώτα που “κέρδισαν” μια θέση στην στήλη, μιας και η ιδιαιτερότητά του σε συνδυασμό με την αναντίρρητη ποιότητα δε γινόταν να μην αναφερθεί. Και ιδίως όταν πρόκειται για δίσκο που έχει επηρεάσει τόσους και τόσους με την πρώιμη “progressive-ίλα” του, λογικό είναι. Και είναι και από τις κυκλοφορίες των late 60’ς που γενικώς περνάει απαρατήρητη.
Πολύ καλό το κείμενο Κώστα, well done. Θα μπορούσε να είναι και μεγαλύτερο νομίζω χωρίς να κουράζει.
Οι Cosmic Jokers είναι από τα καλύτερα συγκροτήματα του συγκεκριμένου ήχου και ίσως όχι μόνο. Αυτά που έχουν δώσει τα μέλη τους στη μουσική ως μονάδες είναι αθροιστικά πάρα πολλά, αλλά και η σύμπραξή τους εδώ είναι κάτι εξίσου μοναδικό.
εντάξει η στήλη εξελίσσετε εκπληκτικά. Σε λίγο καιρό θα μπορεί άνετα να αποτελεί υλικό για βιβλίο χαμένων prog αριστουργημάτων
Μια ερώτηση να κάνω μόνο, θα συνεχίσετε σε ρυθμούς 70s και late 60s και καθαρά στο progressive rock ή δεν έχετε περιορισμούς? (μίλησε ο μεταλάς μέσα μου)