Όντως οι Sex Gang Children έχουν πιο goth ήχο, αλλά παίζουν και αυτοί. Παρεμπιπτόντως Φένια, αν έχουμε την ίδια συλλογή (πολύ πιθανό) πάντως έχει αρκετά ονόματα τα οποία δεν τα λες gothic, όπως οι New Model Army. Alien Sex Fiend, Cinema Strange, Bone Orchard μαζί με αυτούς που πρότεινε η Φένια, δεν τους κατέχω καν. Θα τσεκάρω.
εδιτ: από ό,τι βλέπω συμπληρώσαμε ταξί οι φανς του είδους. Ωραία, δεν το περίμενα.
Επίσης μιας και τους θυμήθηκα, οι Miguel and The Living Dead είναι αρκετά ενδιαφέροντες (και σίγουρα πιο καθαρό deathrock / horror punk απο τα γκρουπς που ανέφερα πριν 
) ειδικά για φάνς του Ρομέρο, Φούλτσι και λοιπών σκηνοθετών ζομπιοταινιών. Είχα ακούσει κάποια κομμάτια τους στον last fm από το παρακάτω album και χαζοχαιρόμουν
Κι εκεί που νομίζεις ότι τώρα θα πεσεις για υπνο επειδή αυριο εχεις διαβασμα πεφτει στα χερια σου αυτός ο δίσκος των Burning Image…
Ενα αδιάλυτο κράμα gothic και punk ήχου για να σε γυρίσει πίσω στα 80’s χαρίζοντάς σου λίγο απο την αυθεντικότητα και τη δημιουργικότητα της εποχής.
Oι Burning Image απο το Bakersfield, California δημιουργήθηκαν το καλοκαιρι του 1983. Το περιεχόμενο των στιχων τους κυρίως πολιτικo και θρησκευτικό ενω οι επιρροες τους πολλες… απο Christian Death(early), Κilling Joke, .45 Grave, Joy Division, The Damned μεχρι Dead Kennedys.
Δυστυχώς ποτέ δεν εγιναν γνωστοί στο ευρύ κοινό παρα τον ιδιαίτερο ήχο τους που μάλιστα έκανε τον Jello Biafra να τους ξεχωρίσει και να γίνουν ενα απο τα αγαπημενα του συγκροτήματα (ισως καποιοι τους γνωρίζουν καθως δεν ειναι λίγες οι φορες που οι Burning Image ανοιξαν συναυλιες των Dead Kennedys).
Κυκλοφορουν ενα 7¨ single το οποίο ελαχιστοι εχουν στην κατοχή τους. Και μετα διαλύoνται. To 2004, σχεδον μετα απο μια εικοσαετία και ενω εχουν πια χωρίσει οι δρόμοι των μελών του γκρουπ αποφασίζουν να κυκλοφορησουν το Burning Image - 1983-1987, μια συλλογη με 10 διαμαντάκια (unreleased demos) και 3 καινουρια κομματια.
Εδώ live το 2004
Εχω την εντυπωση ότι καποιοι εδω μεσα θα γουστάρουν τρελά με το παραπανω δισκάκι. Highly recommended.
Xmm, ωραίοι και οι Calabrese, άκουσα έναν δίσκο τους με τίτλο “13 Halloweens”. Θυμίζουν λίγο Ramones, τόσο με την επιλογή των ονομάτων τους όσο και στις punk καταβολές τους. Αλλά επίσης θυμίζουν και λίγο πιο ωωωωωω ωωωωωω καταστάσεις, και εκεί κάπου με προβληματίσανε, και για αυτό θα τους χαρακτήριζα ως ανάλαφρο punk rock με λίγο από horror επιρροές.
Ακουσα και τους Miguel and the living dead, ωραίοι και αυτοί.
Ρε κάποιους Coffin Nails πώς τους βρήκα? Γιατί υπάρχουν σε αυτά που έχω να ακούσω? Αφού δεν τους πρότεινε κανείς νομίζω. Τεσπά. Καλοί και αυτοί!
meteors,misfits και φυσικα cramps.ποιος ξεχναει την υπερδισκαρα του ειδους songs that lord taught us?
ok, Burning Image λοιπόν. Μπορώ να πω ότι έμεινα. Η τέλεια μείξη Dead Kennedys με Christian Death και Bauhaus. Τα Love Mask και Shadows είναι αυτά που ξεχώρισα ως τώρα από μια συλλογή που άκουσα.
Χαιρομαι που σου αρεσαν ρε. Ειναι και αυτοι ακομα ενα απο τα απιστευτα συγκροτηματα που υπηρχαν και δεν εγιναν ποτε ευρεως γνωστα.
Πολυ ωραιο θεμα. Misfits,cramps,horrorpops,tiger army,necromantix ακουω καιρο…βλεπω ομως εχετε προτινει πολύ πραμα… πρεπει να στρωθω στη δουλια…
Ακουστε και αλλο ενα καλο σγκροτημα που ειναι πιο κλασικο : love equals death λεγεται
Μελαγχολικοι ειναι και το πρωτο emocore συγκροτημα ,οι rites of spring με το albmum τους το 1985.
Τι έγινε εδώ ρε παιδιά; Πολλή νέκρα έπεσε!
The Casualties - On The Front Line
Γαμάτος δίσκος από γαμάτη Oi!/street punk μπάντα. Περιέχει και τον ύμνο “Unknown Soldier”!!
Έχουν κι άλλα έπη (όπως το Underground Army) αλλά το On the Front Line είναι ο καλύτερος δίσκος τους πιστεύω.
Oi Polloi - Unite And Win!
Anarchoi! μπάντα από Σκωτία. Έχουν στίχους και σε gaelic (κέλτικα). Πολλοί στην Ελλάδα τους έχουν κατηγορήσει ότι είναι φασίστες επειδή μιλάνε για skinheads, αλλά προφανώς δεν γνωρίζουν τι ήταν οι skinheads την δεκαετία του '80 στην Αγγλία. ¶δικη κατηγορία, γιατί η μπάντα είναι δηλωμένοι αναρχικοί, κάτι που φαίνεται και στην φώτο:
:lol: :lol:
Τεσπα, πολύ καλός δίσκος, προτεινόμενος σε όσους γουστάρουν ατόφιο, ακατέργαστο punk!
Και μην πεθάνει το thread ρε παιδιά. [-X
δίκιο έχεις ζαφείρη. τις μπάντες που ανέφερες δεν τις γνωρίζω οπότε θα τις ψάξω. Ας προτείνω και εγώ ένα συγκρότημα από τους προπάτορες του ΟΙ! punk Peter And The Test Tube Babies. Δημιουργήθηκαν το 1978 στην Αγγλία (περιέργο ) και συνεχίζουν μέχρι σημερα. Punk που μυρίζει μπύρα από χιλιόμετρα μακριά, και με χιουμοριστικούς στίχους. Θα προτείνω τον τελευταίο τους δίσκο του 2005, γιατί αποδεικνύει ότι η γρια κότα έχε το ζουμί.
Πάρτε και στίχους από κλασσικά παλιά τους κομμάτια:
We’ve been sitting in the pub thinking of new
songs to play we rip off so many so we gotta write
some our own way. We’re too drunk to play,we’re to
drunk to play, we’re too drunk too play
Rock’n’Roll. When we hit the stage the world is
spinning 'round, when Derek hits a note he falls
into the crowd.
Banned from the pubs get out of this place, banned from the pubs cos we don’t like your face.
Banned from the pubs get out of that door, banned from the pubs or i’ll call the law.
Banned, banned, banned, cos they don’t like punks, banned, banned, banned, they treat us like drunks.
Banned from the pubs go on I said go, banned from the pubs can we have a drink ? No !
Banned from the pubs just get out of here, banned from the pubs no you can’t have a beer.
Banned from the pubs go on yer way, banned from the pubs no punks they say.
Banned from the pubs you lot get out, banned from the pubs no punks they shout.
πάρτε και ένα πρόσφατο live:
Είχαν έρθει και πρόσφατα από δω για συναυλία αλλά δεν έκατσε η φάση να πάω.
Νταξει,συγκροτηματα τυπου casualites,anticts κ.α δεν νομιζω οτι εκπροσωπουν το το punk.Χουλιγκανς ειναι.Καποια τραγουδια τους ειναι καλα ,αλλα επαναλαμβανονται πιστευω. Δειχνουν με την εμφανιση τους μια δηθεν επαναστατικοτητα, αλλα ουσιαστικα η μονη επανασταστικοτητα τους ειναι να συλληφθουν απο την αστυνομια επειδη πινουν μπυρες και κανουν φασαρια δημοσια.:lol:
Ενα πολυ καλο συγκροτημα που συνδιαζει Punk και ska ειναι οι Suicide machines.Τσεκαρετε τους οποιοι δεν τους γνωριζουν.
Επισης θυμηθηκα τωρα μια τεραστια μπανταρα τους Propagandhi!
Για πιο anarchopunk φαση ακουστε Leftover crack.
Aς γυρίσουμε σε πιο κλασσικά μονοπάτια.
Black Flag - Damaged
Υπερ-κλασσικός δίσκος, από τους πρώτους τους hardcore punk. Επηρρέασε κόσμο και κοσμάκη. Τα περισσότερα κομμάτια μέσα είναι ύμνοι. Αν και πρέπει κάποια στιγμή να βγει σε επανέκδοση με καλύτερο ήχο. :roll:
Στις συναυλίες τους το κοινό τα διέλευε όλα, κάτι που οδήγησε στον αποκλεισμό τους από πολλά κλαμπς στο Χολυγουντ και το Λος Αντζελες!
Ο δεύτερος δίσκος τους “My War” κινήθηκε σε πιο αργά, doomy μονοπάτια, και επηρρέασε πολλές μετέπειτα sludge και grunge μπάντες όπως οι Mudhoney. Δισκάρα κι αυτός, αν και μπορεί να ξενίσει κάμποσους λόγω του διαφορετικού ήχου από το Damaged.
Δισκάρες και οι δύο. Tο “Μy War” πρέπει να το προσκυνούσαν κανονικά στο Seattle στα τέλη του 80 / αρχές 90.
Crass - Christ the Album
Anarcho-punk από Αγγλία. Μάλλον ο πιο περίεργος πανκ δίσκος που έχω ακούσει… Χώνει κάτι περίεργα σημεία στην κανονική ροή του τραγουδιού και σε αφήνει μαλάκα τελείως! Θέλει γενικά πολλές ακροάσεις.
Εκτος αυτών, είναι αρκετά αξιόλογη και πρωτότυπη προσπάθεια (νομίζω ο δίσκος όταν κυκλοφόρησε στην Αγγλία περιείχε έναν άλλο ακυκλοφόρητο δίσκο, ένα λαηβ δίσκο με εξτρα κομμάτια κλπ με την τιμή να κυμαίνεται σε επίπεδα κανονικού δίσκου.)
Απλά respect στον από πάνω. Ο δίσκος που μαζί με το ‘‘Passion’’ των Catharsis συνέλαβαν στην αλλαγή ολόκληρης της κοσμοθεωρίας μου. Πολύ απλά ο καλύτερος punk δίσκος, με στίχους που σε αφήνουν ε ανοιχτό το στόμα, πραγματικό μανιφέστο. Ό,τι και να πω είναι λίγο. Η φωνή και η προφορά του Steve Ignorant είναι τόοοσο cool, δεν μπορείς παρά να το γουστάρεις. Ο ήχος είναι πολύ χαρακτηριστικός, ‘‘τζιτζικέ’’ κιθάρες, ωραίο μπάσο. To βιβλιαράκι επίσης τα ΣΠΑΕΙ, με προσωπικό σημείωμα προς την κυβέρνηση Thatcher, ενώ το live δισκάκι είναι πολύ δυνατό. Μία μπάντα που ήταν πραγματικός κίνδυνος, ΑΣΥΜΒΙΒΑΣΤΟΙ, πραγματικοί ήρωες, μόνο οι Catharsis κατάφεραν να τους φτάσουν σε attitude και στάση ζωής. Ακόμαι και το Roxy, που ήταν ‘‘ο ναός του punk’’ και έπαιζαν οι κάθε ξεπουλημένοι Pistols, Clash κλπ. (όσο και να χαλάει μερικούς), τους είχε πετάξει έξω με τις κλωτσιές. Τι να πω, αξίζει να τους ψάξει ο καθένας.
Υ.Γ. Το ‘‘Reality whitewash’’ (φεμινιστικός ύμνος) ξεχωρίζει από τα υπόλοιπα κομμάτια με τη σχεδόν gothic ροή του, η μελωδία του είναι καταπληκτική.
Kαταρχήν θενκς για τα καλά σου λόγια. 
Το αν είναι ο καλύτερος πανκ δίσκος δεν ξέρω, πρέπει να αγοράσω το cd για να καταλάβω (για να διαβάσω στίχους κλπ). Catharsis δεν έχω ακούσει, απ’ ότι βλέπω πρέπει να αξίζουν πολύ.
Oι Crass ήταν μορφες ρε, ζούσαν όλοι μαζί σε ένα σπίτι στο Λονδίνο όπου έκαναν και διάφορες εκδηλώσεις (προβολές κλπ). Μερικοί μένουν ακόμα εκεί νομίζω. Έχουν μείνει στην ιστορία και για τα στενσιλ τους, εκτος από τη μουσική.
Ρε, αν σου άρεσε ο δίσκος χωρίς να διαβάσεις τους στίχους, τότε ετοιμάσου για μεγάλη ανατριχίλα όταν τους διαβάσεις.
Κοίτα για τους Crass μπορώ να γράψω άπειρα posts με γεγονότα, δράσεις κλπ. που έκαναν, οι τύποι ήταν καθαρά επαναστάτες. Μέχρι και διπλωματικό επεισόδιο ανάμεσα σε Η.Π.Α. και Αγγλία δημιούργησαν. Γενικά οι Crass ήταν περισσίτερο ακτιβιστική ομάδα, παρά συγκρότημα, αξίζει να ξεκοκαλίσεις την ιστορία τους και τα ανδραγαθήματα τους. Εγώ ψάχνω σαν τρελός live video, αλλά το μόνο που έχω βρει είναι ένα πλάνο λίγο δευτερολέπτων, χωρίς ήχο.
Και Catharsis είναι απλά αποκάλυψη, πάντα σε συνδυασμό με στίχους.
ωρέ μιας και γουστάρετε Crass (Θεοί) ρίξτε μια ματιά ΕΔΩ.
Να πούμε ότι οι Crass είχαν και πάρε δώσε με τους άλλους Θεούς Amebix.
εδιτ: είπα Amebix και θυμήθηκα το κράξιμο από τον karja όταν τους είχα προτείνει στις δισκάρες!
θα τσεκάρω crass αν φέρνουν σε amebix.
κατά τ’ άλλα, ντου…
Antisect - In Darkness There Is No Choice
Είνα κρίμα να μην έχουν αναφερθεί οι θρυλικοί Bad Brains. To πρώτο τους επίσημο άλμπουμ, ύπηρξε το Roir Sessions του 1982 (υπάρχουν από το 1978). Ίσως ο δίσκος που με έμπασε στο hardcore και πιθανότατα ένας από τους τρεις καλύτερους πανκ δίσκους όλων των εποχών. Ξεκίνησαν σαν jazz/fusion σχήμα και εξελλίχθηκαν σε μία τρομακτικά επαναστατική, ριζοσπαστική, αναζωογονητική οντότητα. Το παράδοξο είναι ότι ήταν όλοι τους Rastafari (με ότι αυτό συνεπάγεται) και επιδίδονταν ταυτόχρονα σε πολλά reggae τραγούδια τα οποία τις περισσότερες φορές ήταν κάτι παραπάνω από μαγευτικά. Το μέλλον τους έφερε κοντά σε ιδιώματα όπως το funk/metal μέχρις ότου πέρυσι κυκλοφόρησε ο δίσκος επιστροφής-στις-ρίζες, ονόματι Build A Nation.
Από την πρώτη περίοδο λοιπόν, οπωσδήποτε τa Rock for light (επανηχογραφημένα τραγούδια του Roir, μαζί με αρκετά νέα όπως τα τρομερά At The Movies & Ι and i survive) και Roir Sessions. Δεύτερη περίοδος το I against I στην θρυλική SST καθώς και το αμέσως επόμενο ονόματι Quickness.
