Καμιά δεκαριά post πίσω ρίχναμε εγχώριες προτάσεις για πιο μελωδικό/skate punk. Δεν είχα ιδέα για κάποιους Pirates City από Αθήνα με 4 albums μάλιστα. Έχουν την ιδιομορφία να βγάζουν εναλλάξ έναν αγγλόφωνο, έναν ελληνόφωνο δίσκο (νομίζω τ’ αγγλικά τους πηγαίνουν περισσότερο). Εφιστώ την προσοχή κυρίως στο τελευταίο τους, “Fortunate isles”: εδώ έχουν προσθέσει και έγχορδα, ενώ ο ήχος είναι πιο κοντά από ποτέ σ’ ένα πιο χαλαρό alternative rock στυλάκι που τους πάει πολύ. Γενικά πάντα είχαν αυτό το reggae/ska στοιχείο, αλλά εδώ ο μισός δίσκος ουσιαστικά είναι τα πιο “σκληρά” κομμάτια, και ο άλλος μισός τα πιο χαλαρά (σε φάση gypsy punk π.χ.). Δεν παίζουν κάτι καινοτόμο προφανώς, αλλά βρίσκω όλα τα κομμάτια πολύ προσεγμένα, χωρίς fillers και με πολύ έντονα/δουλεμένα refrain. Φουλ καλοκαιρινό άκουσμα, κι ενώ δεν είναι 100% punk, οι φίλοι του SoCal θα συντονιστούνε με την ατμόσφαιρα του album πιστεύω.
Κατέβηκε το ελληνόφωνο “στο φινάλε”. Για να ακούσουμε. Θενξ
Οι White Lung επιστρέφουν. Με νέο δίσκο έπειτα από μια εξαετία. Που θα είναι και ο τελευταίος τους αν αντιλαμβάνομαι σωστά.
Τα δείγματα προμηνύουν για τρομερό κύκνειο άσμα. Δεν μπορούν να κάνουν και αλλιώς.
Το διάβασα χθες και στεναχωρήθηκα. Μεγάλη μπάντα, θα μας λείψει πολύ ο μοναδικός ήχος τους. Tο Paradise είναι κορυφαίος δίσκος, από τα καλύτερα alt/punk πράματα των τελευταίων χρόνων
Μεγάλη μπάντα λέμε.
Λοιπόν, αύριο σε κατάληψη στην Τούμπα θα παίξουν (μεταξύ άλλων) οι Φινλανδοί Juggling Jugulars. Είπα να τους προτείνω σ’ αυτό το thread γιατί προσωπικά αποτέλεσαν αποκάλυψη για 'μένα (δεν τους ήξερα αν και δισκογραφούν από το 1990!) και τρελαίνομαι στην ιδέα ότι ίσως χάσω την ευκαιρία να τους δω αύριο λόγω μιας γαμημένης ίωσης.
Λοιπόν, για να μην τα πολυλογώ, οι τύποι (+ τύπισσα, γυναίκα είναι στα lead φωνητικά) παίζουν PUNK ROCK χωρίς πολλά-πολλά υποκοριστικά. Ούτε hardcore, ούτε κραυγές, ούτε υπερηχητικές ταχύτητες. Αντιθέτως, κομμάτια βουτηγμένα στο πνεύμα του ‘77 (δηλαδή μελωδικά, πιασάρικα, με υμνικά refrain κλπ.) και με έντονη μελαγχολία από πιο πρόσφατα post-punk πράγματα (κυρίως στις lead κιθάρες). Η τύπισσα μπορεί τη μία στιγμή ν’ ακούγεται σαν μία από τις οργισμένες τραγουδίστριες των Crass, και την άλλη να πλησιάζει μπάντες σαν τους Terrible Feelings π.χ. Προτείνω ΑΝΕΠΙΦΥΛΑΚΤΑ τα τρία πιο πρόσφατα EP τους, δηλαδή το φετινό “Who’s talking”, το “Forward” και το “Asylum”. Ακούστε απλά το το ομώνυμο από το τελευταίο, πώς γίνεται να μην ανατριχιάσεις με τις πρώτες μελωδίες και ν’ αρχίσεις να φωνάζεις κι εσύ “I want something beautiful!”; Ακούστε το “Just another band” από το φετινό, δε θα χώραγε άνετα σε βρετανική συλλογή του '70; Βασικά ακούστε και τα 3 στη σειρά, ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ FILLER και δεν ξεπερνούν όλα μαζί τα 15 λεπτά.
Τυχεροί όσοι τους δούνε και σε Λάρισα/Αθήνα. Μην τους χάσετε για τίποτα στον κόσμο όσοι νοσταλγείτε παλιό, καλό punk rock!
up the disco punx
side b & pogo!
οχι πως παει πισω και η πρωτη πλευρα…
Δισκογραφική συνάντηση του Tim Armstrong και του Jesse Michaels μετά τους Operation Ivy (+ Castillo από Circle Jerks και Pollard από Thrash Talk) με όνομα του πρότζεκτ Bad Optix
Και δείγμα…
Μάλλον υπερίσχυσε ο Armstrong (ελπίζω μόνο ) σε αυτό το κομμάτι γιατί είναι στο ίδιο ύφος με την σόλο την καριέρα του.
τουπα τουπα
καποιος κακογουστος στο σποτιφαη (την εταιρεια) εβαλε τη μπαντα μου σε curated playlist (που για μπαντα με 200 monthly listeners ειναι big deal)
αν στην προσπαθεια σου να ακουσεις νεα πανκιζουσα μουσικη παιξεις και το κομματι Awful Things απο τουτη τη πλεηλιστ θα μου κανεις μεγαλη χαρη
Edit: ρε, το έχει το τραγούδι στο λινκ σας; ΑΛΓΟΡΙΘΜΙΚΕΣ ΜΑΛΑΚΙΕΣ μυριζομαι
Κανε τους 201!!
Ναι, αλλα δε βλεπω Offspring!!
Ντεμπούτο EP από τους Ancient Lights, νεοσύστατο anarcho-punk από Λονδίνο, με Alex CF στα φωνητικά, μας είχε προϊδεάσει έτσι και αλλιώς, στο ύφος Crass, Flux of Pink Indians, The Mob κλπ, κάνει checklist τα πάντα, αλλά με πιο μοντέρνο τρόπο, προσωπικά περνάω τέλεια.