Συμφωνώ πλήρως με τον iron aris! Εμένα δεν μου καλοάρεσε μόνο ένα κομμάτι, το I appear missing
Έλα ρε. Αυτό είναι το πιο μεθυστικό μαζί με το πρώτο. Εμένα αυτό που δε μου άρεσε είναι το ομώνυμο.
μετα από άπειρες ακροάσεις πάει δίπλα δίπλα στο προσωπικό αγαπημένο μου Lullabies με κομματάρα της χρονιάς το Fairweather Friend με το σκαλωτικότατο σόλο του. Αν είχε και ένα κομμάτι μόνο Lanegan τύπου Song for the Dead θα μιλάγαμε για τελειότητα.
(επίσης η παραγωγή είναι ακριβώς αυτή που έψαχνα να βρω σε alternative album εδω και πολύ καιρό)
και το I Sat By The Ocean πολύ καλό… αλλά μέχρι εκεί γενικά
Βασικα, ο δισκος μεγαλωνει πολυ μεσα σου ΑΝ ΕΧΕΙΣ ΜΠΑΛΚΟΝΙ. 8)
Και πάλι, αν συγκρίνουμε με προηγούμενα ή με γενικά τι μπορούν να κάνουν φαίνεται αρκετά μέτριος. Προσωπική μου άποψη και τον έχω λιώσει κιόλας
Αφηστε τα 3 πρωτα. Εκεινοι οι QOTSA πεθαναν.
Tα αλλα δυο, τα χιτακια που ξερω, γιατι ολοκληρα δεν τα 'χω ακουσει, δεν βρισκονται σε υψηλοτερο επιπεδο.
Έστω…απλά δεν μπορούμε να λέμε ότι είναι τρομεροί δίσκοι επειδή είναι Qotsa
Kαλά και το Lullabies το βλέπει από πολύ χαμηλά.
Το εχω ευχαριστηθει πολυ το αλμπουμ.
Οπως αναφερθηκε και πανω, εψαχνα μια τετοια κυκλοφορια αυτη τη περιοδο.
Ωραια tunes και πολυ εθιστικο γενικα!
Πρωτα κοληματα ειναι το Sat by the Ocean / Smooth Sailing , αλλα μου αρεσουν πολυ και τα God is the Sun / Fairweather Friends / If i had a tail.
Ενώ αρχικά δεν βγάζει την αίσθηση “φοβερού δίσκου”, εν τέλει αποφάσισα ότι δεν χρειάζεται να το ψειρίζω. Το ότι με έκανε να θέλω να τον ακούω συνέχεια εδώ και κάμποσο καιρό και να περνάω (πολύ) καλά μαζί του -απ’ ό,τι είδα ισχύει το ίδιο και για αρκετούς ακόμα- είναι κάτι παραπάνω από αρκετό. Δεν χρειάζονται συγκρίσεις, αυτός ακριβώς ήταν ο σκοπός ενός (τέτοιου) άλμπουμ.
Και γενικά, όπως είπα στο ρηβιου -όχι ότι αποκάλυψα καμιά μεγάλη αλήθεια που δεν ήξερε κανείς- όποιος ψάχνει για το καινούργιο Rated R/Songs For The Deaf ή έστω για κάτι συμπαθητικό σε αυτήν την κατεύθυνση, είναι χαζό να το ψάξει εδώ.
Κατά τ’ άλλα, αγαπημένες στιγμές τα Vampyre…, Fairweather Friends, I Appear Missing και γενικά όλος ο δίσκος είναι ιδανικός για καλοκαίρι. Δεν έχει ακλόνητα standout tracks αλλά έχει πάρα πολλές μελωδίες/ρυθμούς/ρεφραίν που είναι πολύ κολλητικά.
Ότι γράφει ο Μάνος. Ενώ στην αρχή, με το που άκουσα τα πρώτα κομμάτια, μου’ρθε μια ξενέρα, τελικά με κέρδισε απόλυτα ο δίσκος για τους λόγους που πολύ σωστά γράφει ο κύριος αποπάν’. Το αναζητώ για ακρόαση συνέχεια και νομίζω ότι δεν θα ήθελα τίποτα παραπάνω σε αυτή τη στιγμή από τους QOTSA.
Εμένα πάλι με κερδισε από την πρώτη ακρόαση. Ισως να μην είχα μεγάλες προσδοκίες και για αυτό να με εξέπληξε ευχάριστα.
By the way, πολύ καλή η κριτική του Μάνου :thumbup:
Το τέλος του My God Is the Sun κάτι φέρνει από Mars Volta αλλά δεν έχω σκεφτεί ακόμα τι. Παίζει Tetragrammaton
Μετα απο πολυ λιωσιμο, μπορω να πω οτι το εχω λατρεψει το αλμπουμ. Παιζει καθημερινα εις το αιφον.
Πρέπει να εννοείς το outro του Inertiatic ESP !
It’s been said
A long time ago
You’ll be the first
And last to know
You Me and a Liiiee… αυτές οι κολληματικές τους στιγμές δλδ είναι από άλλο πλανήτη…όπως και το τελείωμα του I Appear Missing…μεθυστικό όπως είπε κάποιος εδώ μέσα.
Είναι που λέγαμε ότι είναι μεθυστικό το άλμπουμ
Ακριβως τα ιδια, δε μου ειχε κανει τοσο εντυπωση στην αρχη, αλλα περιεργως με εκανε να θελω να το ξαναβαλω ,κατι που συνηθως δεν κανω αν δεν μαρεσει ενας δισκος.
Σαν αλμπουμ εχει μια πολυ χαβαλεδιαρικη και μια πιο σκοτεινη πλευρα, τοσο εξωφθαλμη διαφορα δε συναντας τοσο συχνα (πχ smooth smailing σε i appear missing, απο χορο σε παραλια σε χορο του ζαλογγου).
Eιναι γεματο με πιασαρικα κομματια και πλεον μου φαινεται απενοχοποιησε μεσα του το να βγαλει ενα αλμπουμ εντελως ποπ ξερωγω που να μην εχει ουτε ενα δυνατο ριφφ (μην παρεξηγηθω, δε μιλαω για καλα, μιλαω για δυνατα early 00’s ριφφς). Ηχητικα το θεωρω φυσικη συνεχεια του lullabies. Πολυ ευστοχη και η επιλογη να βγαλει το δισκο αρχες Ιουνιου.
Για να μην τα πολυλογω, το εχω λατρεψει, το θεωρω τρομερα καλο δισκο, που ποιοτικα δεν εχει να ζηλεψει τιποτα απο sftd, r, qotsa, ltp (νταξει δεν αναφερω era, γιατι 3 κομματια εχει ολα και ολα που να μπορω να ακουσω ακομα). Εντελως διαφορετικο με τα 3 πρωτα, ε και τι? Αν ενα αλμπουμ με δημιουργει[B] την αναγκη[/B] να το ακουω συνεχεια, εδω και ενα μηνα, τη δουλεια την κανει για μενα και δε θελω τιποτα αλλο.
Τωρα τι να πω για τα κομματια, περα απο το πρωτο και το καλοψια ισως, ολα τα αλλα ειναι καταπλητικα, αν και μια αδυναμια την εχω σε i sat by the ocean και fairweather friends.
Εγω παλι πιστευω, για αυτο ακριβως η παραγωγη ειναι ιδανικη :p, δεν θελει να δωσει βαρυτητα στις κιθαρες, τα κομματια πιστευω εχουν κερδισει πολυ απο αυτη τη ραδιοφωνικη παραγωγη που λες. Αμα θες εξηγησε το λιγο παραπανω.
Πολυ καλη κριτικη παρεπιπτοντως, αλλα κακο το smooth sailing???
Φιλοτιμήθηκα να το ακούσω. Πρώτη εντύπωση μάλλον αρνητική. Δεν ενθουσιάστικα δηλαδή. Εντάξει το smooth sailing είναι ένα (μέτριο για) Eagles of Death Metal κομμάτι. Θα του δώσω μερικές ακροάσει ακόμα μόνο και μόνο γιατί κάποιοι (βλ. haliseco) άλλαξαν γνώμη στην πορεία. Να δουμε…