:–:--
Promised Land γιατι ετσι. Λατρευω και το Awake, αλλα αν αντι αυτου ειχε ενα Images And Words στο poll, τοτε πραγματικα θα δυσκολευομουν. Οχι πως δεν ειναι κορυφη βεβαια, τι να λεμε, θα πεσει φωτια να μας καψει.
Αλλα το δεσιμο που εχω με το Promised Land, η ατμοσφαιρα που επικρατει, η μουνταδα, η εσωτερικοτητα, το πιανο στο Someone Else?, οι ανατριχιλες και το αποκοσμο ρεφρεν στο Lady Jane, το ριφφ του Damaged, αυτο το “WHY AM I?” ρε αδερφε, εχουν χαραχτει μεσα μου.
Α στο διαλο, παω να ξεθαψω.
Promised Land,με μεγαλη διαφορα και να με συμπαθανε οι Θηατερ
Promised land με bonus space dye vest :lol:
Πώς ψηφίζω σ’ αυτό; Το Awake είναι ίσως το αγαπημένο μου Θίατερ, ενώ PL δεν μπορώ να πω πως είναι το αγαπημένο μου από Ράηχ(το λατρεύω όσο δεν πάει εννοείται). Ψηφίζοντας το ένα αδικείς το άλλο, τόσο απλά. Αν δεν υπάρχει θέμα χρονολογίας, ψηφίζω Parallels κι είμαστε κομπλέ! Αλλιώς Κώστας Μήτρογλου.
…Promised Land…στυγνά:):!:
Με εκπλησσει καπως το αποτελεσμα του πολλ, περιμενα να ειναι πιο κοντα και να υπαρχουν και περισσοτεροι καμμενοι θηατρακηδες.
Awake.
Promised land=To τελευταιο μεγάλο album των Ryche.Μαγκιά τους που επελεξαν τον δύσκολο δρόμο αντί να επαναπαυτουν στις δάφνες του επιτυχημενου empire.Που πηγε ομως η εμπνευση 18 χρόνια τώρα?Sequel τυπου ΟΜΙΙ τα αφηνω ασχολίαστα.
Awake=H επιβεβαίωση της συνεχής ανόδου των Theater την εποχή εκείνη.Αν και με το falling into infinity (παρόλο που το γουσταρουμε) εχασαν λιγο τον προσανατολισμό τους,επανηλθαν με το απόλυτο διαμάντι Scenes και απέδειξαν ποιοι ειναι οι πραγματικοί βασιλιάδες του progressive.
Τέλος εκείνη την χρονιά βγηκε και αλλο ενα αριστουργημα του ειδους που ειχε ομως την ατυχία να πέσει πάνω στα 2 μεγαθηρια.Μιλώ για το inside out των Fates warning.Iσως ο πιο αδικήμενος δισκος τους,ακόμα και απο τους ίδιους αλλα στεκεται επάξια διπλα στα promised land και awake.Γενικά ηταν μια πολύ ενδιαφερουσα progressive χρονιά το 1994.
simple…
I keep looking back
at someone else… me?
κατανοητο πιστευω που παει η προτιμηση μου. 