Μια φορά άκουσα κι εγώ το δισκίο και, αν μη τι άλλο, μου φάνηκε αξιοπρεπέστατο. Δεν πέφτω και στο πάτωμα, αλλά κακό δεν το λέω. Και κάπου εδώ αποδεικνύεται το ποιος έχει δίκαιο και ποιος όχι…
Για όποιον δεν έχει πάρει πρέφα, βίντεο για το Fallout:
Εγώ προσωπικά να πω την αλήθεια μου χαλάστηκα απ’ το βίντεο. Ο λόγος είναι το εξής:γουστάρω τον δίσκο. Γουστάρω να βλέπω την μπάντα να αποδίδει λάιβ. Αλλά να βλέπεις στο βίντεο την μπάντα να παίζει λάιβ κι από πάνω να υπάρχει αυτός ο πιο στουντιακός και overproduced ήχος πεθαίνεις, κάτι δεν μου κολλάει καθόλου. Έχει να κάνει με χαμηλό μιξάρισμα, με τον ήχο, δεν ξέρω. Αλλά γενικά ο στούντιο κι ο λάιβ χαρακτήρας της μπάντας μου φαίνονται σαν δύο αντίθετα άκρα.
Και από κάποια lyric videos που υπάρχουν, δεν ξέρω, ψιλοfail μου φάνηκαν οι στίχοι. Πάνε να γίνουν όπως οι up to “Promised Land” αλλά αυτή η επιτήδευση γυρνάει μπούμερανγκ.
Λιγο που το βαλα μου φανηκε αδιαφορο ρε γμτ. Θα δοκιμασω να τ ακουσω σ αλλη φαση αλλα δε περιμενω και πολλα
http://wildthing.gr/_recordpage.php?RID=440
H αποψή μου ολοκληρωμένα βρίσκεται κάπου εδώ.
Ο δίσκος είναι καλός, ιδέες υπάρχουν αλλά δεν σκοτώνουν. Το σίγουρο είναι οτι η παραγωγή έθαψε το αποτέλεσμα.
…κάπου εκεί είμαι κιεγώ…δίσκος που αξίζει, για να αγοραστεί…δεν έχω τόσο μεγάλο θέμα με την παραγωγή, περρισότερο μου κάνει για δίσκος με καλές ιδέες, συμπαθητικές μελωδίες, αλλά καμιά ένταση-κορύφωση, κάτι που να σου κολλάει στο μυαλό…όπως και νά’χει, ο δίσκος ακούγεται πολύ ευχάριστα, ολόκληρος, χωρίς όμως να σε κάνει να πατήσεις το repeat, σε κάποιο τρακ:):!:
Θυμάμαι ότι ακούγοντας μερικά κομμάτια δείγμα πριν, αλλά εγώ σίγουρα δεν θυμάμαι είναι όλα αυτά που εντυπωσίασε. Ειλικρινά, εγώ δεν θα καν στον κόπο με αυτό. Τα καλύτερα χρόνια της ζωής τους είναι πολύ πίσω τους. Ενώ Todd La Torre έχει μια καλή σειρά τραγούδι, έχω την αίσθηση ότι είναι απλώς ένα τέχνασμα που δεν αξίζει να γλείφουν ακόμη και το μουτζουρωμένα σκατά σκύλου τα παπούτσια του νεαρού του Geoff Tate. Είναι πρόκειται να πάρει πολύ περισσότερα από ό, τι να κάνει με μισή καρδιά εντυπώσεις Tate να κάνει ένα αξιοπρεπές άλμπουμ Queensrÿche.
Google translate?
Ε μα ναι.
reverse google translate :
I remember listening to some sample tracks before, but I certainly do not remember all that impressed. Honestly, I would not even bother with it. The best years of their lives are far behind them. While Todd La Torre has a good range of songs, I feel that it is just a gimmick that does not deserve to lick even the dog shit smeared shoes of young Geoff Tate. It’s going to take a lot more than make a half-hearted impressions Tate to make a decent album Queensrÿche.
On a serious note, δεν ειναι και σκατα, αλλα οι συγκρισεις που γιναν πιο πισω με κατι OMII μου φαινονται λιγο αστειες να πω την αληθεια. Δοκιμαστε να προσπερασετε την (ομολογουμενως σκατα) παραγωγη του OMII, βαλτε και το καινουργιο και δειτε τη διαφορα. Απο κει και περα το ποσο θα αρεσει του καθενος μαλλον εξαρταται απο το τι περιμενε.
προτιμάω ξεκάθαρα το om2 απο τα δυο
Ο δισκος χωρις υπερβολες ειναι αριστουργημα αν αναλογιστουμε τι μπουρδες μας δωσαν απο το Promise Land και μετα! O La torre κανει καταπληκτικη δουλεια και στην ερμηνεια οσο και στις μελωδικες γραμμες! Δεν υπαρχει κανενα σημειο συγκρισης με το επιεικως γλυκαναλατο εως αστειο επιχειρημα του Tate που πραγματικα ας μου δωσει καποιος εναν σοβαρο λογο που τραγουδαει ακομα (μην αναφερω καν τις επανΕΚΤΕΛΕΣΕΙS) που το μονο που εχει ως αποτελεσμα ειναι να καταστρεφει το “βαθρο” που εχτιζε τοσα χρονια! Ελπιζω αυτο να ειναι μονο η αρχη!
Μουσικά το άλμπουμ ειναι εξαιρετικό. Η επιλογή να μην επιστρέψουν -και καλά - σε warning era αλλά να βγάλουν ένα αξιοπρεπέστατο “μοντέρνο” queensryche αλμπουμ μόνο τίμια μπορεί να χαρακτηριστεί.Εκει που τα χαλάνε ειναι στην επιλογή του Μητσικωστα(είμαι Tate κάνω και τον midnight άμα λαχει-προσεχώς τι;;;).Οι οποιες συγκρίσεις του μιμου με τον αυθεντικό ειναι αστειες(οποιος βρέθηκε στο Gagarin καταλαβαίνει).Ας έπαιρναν έναν οποιοδήποτε υψιφωνο και ας μην μιμούνταν ακριβώς τα “παλιά”
Για μένα πάντως το άλμπουμ είναι το λιγότερο πολύ καλό, εξακολουθώ να το ακούω συχνά, και ανυπομονώ να δώ το επόμενο βημα της μπάντας.
Δε βρηκα καλυτερο (ή πιο σχετικο ή πιο προσφατο) τοπικ, οποτε το βαζω εδω. Δεν ηξερα οτι οι Queensryche ειχαν βρει κλωνο του Tate φωνητικα (αφου τους παρατησα πληρως μετα τα καραγκιοζιλικια με τις δυο ταυτοχρονες μπαντες), το οποιο για μενα προσωπικα ειναι και η μονη λυση για μπαντες που χανουν τοσο χαρακτηριστικη φωνη, οπως λεγαμε και στο Dream Theater topic. Ωραιο τραγουδι το πρωτο, ειναι φρεσκο σημερα βγηκε. Το αποκατω εχει βγει απο Νοεμβριο, ωραιο κι αυτο.
2 Likes
Καλος ειναι σαν φωνη και frontman, απλα δεν ξερω πλεον ποσος κοσμος εξακολουθει να τους παρακολουθει,εστω και αν βγαζουν αξιοπρεπης δισκους,εχει χασει και το lineup αρκετα,μονος του ο wilton δεν νομιζω οτι φτανει για να σηκωσει το ονομα και την ιστορια του συγκροτηματος.
Υπάρχει κι ο Eddie Jackson. 
Επίσης, έψαξα λίγο τι παίζει με τον Rockenfield και ισχύει ότι drums στο νέο δίσκο παίζει ο LaTorre κι αυτός που φαίνεται στο video και στις φωτογραφίες είναι ο Casey Grillo που ήταν χρόνια στους Kamelot. Υποτίθεται ότι ο Rockenfield είναι ακόμα επίσημα μέλος, αλλά ακόμα δεν έχει ξεκαθαρίσει αν θέλει να συνεχίσει ή όχι.
Πάντως αυτός ο LaTorre αξίζει σεβασμό. Ξεκίνησε ως “μίμος” του Midnight στους Crimson Glory. Συνέχισε ως “μίμος” του Tate, αλλά τελικά βγάζει προσωπικότητα. Και παίζει και drums! Τον άκουσα σε 1-2 συνεντεύξεις, ωραίος τύπος και συμπαθής.
2 Likes