Quentin Tarantino

Λοιπόν μετά το Django οι ταινίες του για μένα κατατάσσονται ως εξής:

[B]Αριστουργήματα / Top[/B]: Pulp Fiction & Reservoir Dogs.

[B]Απολαυστικότατες:[/B] Inglourious Basterds & Django

[B]Διασκεδαστικές:[/B] Kill Bill Vol 1, Kill Bill Vol 2

[B]Αξίζουν προβολή:[/B] Deathproof

Το Django δεν έχει την πολυπλοκότητα (αν μπορεί να ειπωθεί για το σενάριο του) του Inglorious Basterds αλλά είναι το ίδιο απολαυστικό. Εχει αυτή την φορά πέρα από 4 (3+1) υπέροχους πρωταγωνιστές, γνωστές φάτσες και εξαιρετικούς ηθοποιούς από σειρές που αγαπάμε (ο πατέρας του Kenyn fuckin Powers και πρωταγωνιστής του Miami Vice, ο καράβλαχος Don Johnson, ο θρυλικός πατέρας του Dexter James Remar, ο -όπου και να παίξω με λένε βλαχαδερό- redneck Shane του Shield Walton Waggins) αλλά αυτή την φορά και για πρώτη φορά στην καριέρα του μας δίνει και τα τοπία της φύσης. Ουδέποτε έχει γυρίσει ο Ταραντίνο στην φύση, να μας δείχνει πλάνα εκτός πόλεων.

Το σενάριο απλό και ουσιαστικότατο.

Δεν υπάρχει καμία απολύτως σκηνή που να είπα είναι περιττή, η ταινία είναι κοντά στις 3 ώρες και δεν κουράζει καθόλου.

Οι πρωταγωνιστές όπως είπαμε υπέροχοι. Ο Γουόλτς είναι πιθανόν η καλύτερη ανακάλυψη ηθοποιού τα τεελευταία χρόνια. Ο άνθρωπος είναι καταπληκτικός, πιστεύω ότι και να του ζητήσεις θα το κάνει. Νομίζω δεν ξεπερνάει τον Χανς Λαντα ωστόσο. Είναι τόσο κουλ.
Ο Ντικάμπριο καταφέρνει πανεύκολα να γίνεται σιχαμένος χωρίς να είναι η κλασική καρικατούρα που βασανίζει και σκοτώνει. Υπέροχος και κερδίζει την παράσταση πιστεύω από τον Γουόλτς.
Αλλά τα εύσημα πάνε στους 2 μαύρους:
Ο Σάμουελ Τζάκσον με την καλύτερη φωνή εβερ όπως ξέραμε είναι σιχαμένος μέσα στην ίδια του την φυλή. Δεξί χέρι του Ντικάμπριο και συνένοχος στα εκτρώματα της φυτείας. Μεγάλη ερμηνεία.
Αλλά παρόλο που ο Φοξ δεν έχει ούτε το κουλ παίξιμο του Γουόλτς, την αυθεντικότητα του Ντικάμπριο και το “μπήκα στο πετσί του ρόλου μου” του Τζάκσον τον κατατάσσω πρώτο γιατί εχει τον πιο δύσκολο ρόλο σαν Ντζαγκο πάντα: είναι μαύρος και έχει να αντιμετωπίσει τον ρατσισμό και μετά την ίδια του την φυλή παριστάνοντας τον σιχαμένο, είναι εκδικητής, είναι και σύζυγος. Τα καταφέρνει περίφημα σε όλα.

Τέλος η καλύτερη σκηνή νομίζω είναι με την Κου Κουξ Κλαν και τον σουρεαλιστικό διάλογο με τις κουκούλες, τα πιστολίδια απολαυστικά και οι ατάκες σπέρνουν (η καλύτερη του Ντικάμπριο νομίζω "Μην παίζεις με την ευαίσθητή μου καρδιά, όχι τόσο για την ατάκα αλλά για το άτομο που την είπε).

Γενικά: απολαυστικότατο και ευχαριστούμε τον Ταραντίνο για άλλη μια ταινία του.
Ταινία Ταραντίνο = σκηνοθεσία + σενάριο Ταραντίνο.
Το Jackie Brown δεν είναι ταινία του. Οπως και το True Romance που το θεωρώ καλύτερη ταινία

.

Δυστυχὠς έπαιξε λίγο ο ρέντνεκ θεούλης, όσο έπαιξε όμως έδωσε πχοιότητα. 8)

Μην τον ακουτε!

Να σας πω… παιζει να ανανεωθει το poll; γιατι εχουμε μεινει κοντα 9 χρονια πισω :P.
Κατα τα αλλα να πω και γω για το django οτι αν και δεν μπαινει στα τοπ της φιλμογραφιας του Quentin, ειναι απολαυστικοτατο. Παιζει να ειναι η πιο διασκεδαστικη του ταινια. Ειδικα το πρωτο 2ωρο8)

To ξαναείδα χτες… επιμένω πως από την post Pulp Fiction περίοδό του είναι το χειρότερο αλλά το γαμήδι είναι πάρα πολύ διασκεδαστικό, περνάει η ώρα μπάλα και πέφτει και πολύς χαβαλές…

με αυτά και με αυτά, μέχρι και το Inglourious Basterds κατέβασα να ξαναδώ…

πάντως περιμένω πως και πως τον Ταραντίνο να κοψει τις ‘μαλακίες’ επιτέλους και να γυρίζει μια κανονική ταινία… αρκετά έπαιξε, οκ, το φχαριστήθηκε, κρίμα τέτοιο μυαλό να αναλωθεί σε αυτό το πράμα μόνο…

2η προβολή σε 3 μέρες.
Οτι πιο διασκεδαστικό έχω δει τον τελευταίο καιρό, το απόλαυσα περισσότερο και από το Χομπιτ.
Ισχύουν ότι είπα και πιο πριν, μερικά ακόμη πραγματάκια:

Το σενάριο είναι απλό και διασκευασμένο, δεν παύει να ναι απολαυστικότατο και να έχει την γαμημένη φλυαρία του Ταραντίνο που όλοι λατρεύουμε. Πριν δω την ταινία βρήκα την υποψηφίοτητα για Οσκαρ κλπ γελοία, τώρα και να του το δώσουν δεν θα μου κάνει εντύπωση γιατί διασκευασμένο σενάριο γουέστερν με τόσες ατάκες δεν έχει ξαναβγεί.
Επίσης το πως παίρνει έναν γερμανικό μύθο και τον μεταφέρει στον βλαχονότο της Αμερικής με τόση επιτυχία είναι εκπληκτικό.
Α και επιβεβαίωσα στον εαυτό μου τουλάχιστον ότι ο διάλογος της Κου Κουξ Κλαν είναι η καλύτερη σκηνή της ταινίας.[B] ΜΑ ΠΟΣΟ MONTY PYTHON[/B]? Γελοιοποίηση ανάλογη αυτής του Μελ Μπρουκς στο Producers.

Λατρεύω βλαχοφωνή Ντον Τζονσον (ρε δείτε Eastbound & down) και κλασικά Σαμουελ Τζακσον. Ο οποίος ΑΔΙΚΕΙΤΑΙ, είναι κρίμα να μην προταθεί για την ερμηνεία του “της δεύτερης πιο σιχαμερής θέσης που μπορεί να χει ένας μαύρος”.

Θα ξαναδώ Inglourious Basterds να τα συγκρίνω μεταξύ τους.

ασε μας ρε μπουγατσα

:lol::lol:

Συμφωνώ πάντως ότι “μαλακίζεται” όπως λες. Αντε να δούμε τι θα κάνει στο 3ο κιλ μπιλ.

δεν εχει τριτο Kill Bill, η επομενη θα ειναι μια ταινια Β Παγκοσμιου με μαυρους αμερικανους στρατιωτες που θα τους καψωναρουν οι Λευκοι Αμερικανοι συν-στρατιωτες και θα τα γαμησουν ολα κανοντας ηρωικο ντο στις αλπεις, ή κατι τετοιο…

δεν κανω πλακα, αληθεια ειναι…

Για Κιλ Μπιλ είχα δει ότι δεν ήταν σίγουρο απλά, για το άλλο πιάνομαι αδιάβαστος.
Γενικά και Τζεημς Μποντ να γυρίσει που δεν έχω δει ούτε ένα θα με “αναγκάσει” να το δω.

Ότι και αν κάνει μετά πάντως το Django για μένα πρέπει να γίνει οδηγός. Πρώτη φορά που αφομοιώθηκαν όλα τα κολλήματα του σε μια ταινία με δικό της ξεχωριστό χαρακτήρα. Πρώτη φορά που σου δίνει την εντύπωση πως όλα έγιναν εντελώς αβίαστα.

Αγαπημένη σκηνή είναι [SPOILER]στο τραπέζι όταν και αποκαλύπτεται το σχέδιο τους για την γυναίκα του Django, DiCaprio γάμησε γενικά πάντως. [/SPOILER]

[I]
In the scene where Leonardo DiCaprio’s character Calvin Candie smashes the palm of his hand on the dinner table, the actor broke a glass under his hand and really began to bleed. DiCaprio ignored it, stayed in character, and continued with the scene. This take was the one used in the film. [/I]

:respect:

Σε style Red Tails μου θυμίζει, μία ταινία που ως γνήσιο παιδί των 80᾽ς την βρήκα πάρα πολύ διασκεδαστική, αφού ηταν πολύ στο ύφος των ταινιών περιπέτειας της δεκαετίας εκείνης. Νταξ, αντί για στρατιώτες είχε πιλότους. :smiley:

Νομίζω ότι θα έχει και τρίτο Kill Bill, απλά πρέπει να τελειώσει αυτή την τριλογία με το Inglourious και το Django πρώτα.

Το Django το οποίο μου άρεσε κι εμένα περισσότερο, μάλλον πάει καλύτερο μετά τα Pulp Fiction και Reservoir dogs.

Εγώ πάλι πιστεύω ότι είναι μακράν η καλύτερη ταινία που έχει κάνει. Από όλες.

Διαχειρίζεται αριστοτέχνικά και με ταυτόχρονο τρόπο έννοιες όπως σασπενς / αγωνία, και χιούμορ. Μέχρι και την “κάθαρση” κατάφερα να νιώσω στο τέλος. Σκηνοθετικά άψογη, υποκριτικά ακόμα πιο άψογη. feeling, ατμόσφαιρα, μουσικές εξαιρετικά. Σε κρατάει με ευκολία μέχρι το τελευταίο λεπτό. Ντάξει τί άλλο?

Γενικά ολοκληρωμένη ταινία από κάθε άποψη. Καμία τρύπα σε κάνενα σκέλος της.

και δεν είμαι καν ο μεγαλύτερος φαν του ταραντίνο. Η 00’s καριέρα του είναι μετριότητα

Μάλλον επειδή δεν είσαι φαν την βάζεις τόσο ψηλά. Εμένα μου άρεσε αρκετά βέβαια αλλά τη θεωρώ σίγουρα πολύ κατώτερη από Kill Bill και λίγο κατώτερη του Inglorious … Kατά τα άλλα δεν έχω δει ακόμα μέτρια ταινία του Tarantino.

εγώ έχω πολλά χρόνια να δώ ταινία και όχι ‘‘ταινία’’ από τον Tarantino :stuck_out_tongue:

Εγώ που είμαι φαν του, την κατατάσω αμέσως μετά τα Pulp Fiction και Reservoire Dogs.
Όσο και να μου άρεσαν τα 2 (3) που αναφέρεις, το Django για μένα είναι ανώτερο.
Έχει πολλά +++ λόγο της ερμηνείας του S. Jackson. Kαι του DiCaprio βέβαια…

Ντάξει δεν ξέρω αν ο λόγος είναι τόσο προφανής που δεν μπόρεσα να τον διακρίνω, αλλά τι λέμε τώρα, συγκρίνουμε κιλ μπιλ με τζάνγκο???

Για τον θεό, το ένα είναι Ταινία, το άλλο είναι μια μαλακία για να χεις να συζητάς με τους φίλους σου στο γυμνάσιο.