Ναι σε όλα σχεδόν για Django, με μικρές παραλλαγές:
Waltz > S. Jackson > Dicaprio > Foxx. Το ost έχει μερικές τραγουδάρες μέσα (Freedom, το ομώνυμο έπος, braying mule από Morricone, too old to die young) και ο ρόλος του Dr. Schultz μου έφερε αρκετά σε Bastards. Μου έδωσε την εντύπωση πως έκλεισε ο κύκλος του ήρωα μετά την ερμηνεία αυτή, πρώτα κακός, εδώ καλός και με το trademark λέγειν.
Αναμένω εντυπώσεις για 7 psychopaths και ειδικά για την oscarική ερμηνεία του Ροκγουελ. Α’ + Β’ Ανδρικού μαζί…
έχω καταλήξει ότι είναι με ευκολία η χειρότερή ταινία που έχει φτιάξει μέχρι σήμερα, αλλά για κάποιον λόγο την έχω δεί, χμμμ 4 φορές ως τώρα? (μαζί με φαί, όταν τη πέφτω για ύπνο, οταν γενικά αράζω κτλ)…δεν ξέρω, την βρήκα υπερβολικά διασκεδαστική με κάποιες σκηνές όπως το πιστολίδι του φινάλε να τις βλέπω στο ρηπητ again and again…
Ακριβώς αυτό. Είναι η χειρότερη του ταινία αλλά και η πιο διασκεδαστική. Ίσως γιατί λείπουν όλα τα “ταραντινικά” στοιχεία (διάλογοι, επιτηδευμένα υπερβολική βία) κάτι που την κάνουν full mainstream χωρίς αυτό να είναι κακό.
το death proof ναι, ηταν χειροτερο αλλα οκ, ηταν και μιση ταινια… απο τις full lenght παραγωγες του, για μενα ειναι πιο κατω απο ολες…οι Μπασταρδοι ειχαν εκεινα τα 2 γαμημενα ιστοριακια με το γαλα και την παμπ που αμα ηταν ολη η ταινια ετσι θα μιλουσαμε για επος…
Εμένα πάλι το death proof μου αρέσε :-s έβγαζε αυτή τη 70’ς b-movie-ίλα (για την οποία και φτιάχτηκε). ήταν τίμια ταινία. Επίσης είχε το δεύτερο καλύτερο χορό σε ταινία (μετά την Χάγιεκ με το φίδι στο From dusk 'till dawn).
Σιγά το χορό και σιγά την πατσαβούρα που χορεύει…Επιτηδευμένη σκηνή και της πλάκας (όπως και όλη η ταινία). Μας κατέστρεψε κι ένα ωραίο τραγούδι:p. Για Χάγιεκ στο From Dusk εννοείται το βουλώνω.
Tο σίγουρο είναι ότι είναι η δεύτερη χειρότερη ταινία του μετά από το ντεμπούτο, από ποδολαγνικής άποψης
Ένα σύντομο και σκοτεινό πλάνο της αραπίνας δεν πιάνεται. Παράτησε και τα βίτσια του για να γίνει μεηνστρημ. :lol:
KΑλα, και εμενα οριακα μαλλον αυτη καταληγω συνεχως οτι ειναι η αγαπημενη μου…
Το death proof παραμενει μια απο τις χειροτερες εμπειριες σε αιθουσα ακομα επισης…
Εγώ θα ψηφίσω Pulp.
Όσο για το Death proof θα συμφωνήσω ακριβώς με dmembra. Έβγαζε αυτή την καλτίλα που γούσταρες. Ο χορός της γκόμενας σε συνδυασμό με το Down in Mexico, ήταν ωραίος. Ήθελα και εγώ να τον μάθω.
Συμφωνώ κι εγώ ότι το Ντεθ Προυφ είναι μια χαρά ταινία. Κατά την άποψή μου, πιάνει την αίσθηση μιας exploitation ταινίας της δεκαετίας του '70 ΠΟΛΥ καλύτερα από το άλλο μισό του double feature “Grindhouse”, δηλαδή το Πλάνετ Τέρρορ του Ροντρίγκεζ.
Αλλά βασικά: [B]έχει μέσα Στάντμαν Μάικ[/B]… και μόνο η σύλληψη του χαρακτήρα είναι πιο όβερ δε τοπ από τα λουτρά αίματος του Κιλλ Μπιλλ - υπερ-κουλ κασκαντέρ που παρακολουθεί κοριτσοπαρέες και τις σκοτώνει εμβολίζοντάς τες με το deathproof αυτοκίνητό του… wtf?! - αλλά η ενσάρκωση του χαρακτήρα από τον τεράστιο Κερτ Ράσσελλ είναι το στοιχείο που πραγματικά απογειώνει την ταινία… δεν είναι τυχαίο ότι ταινία κάνει κοιλιά κάπου στη μέση, ακριβώς όταν απουσιάζει ο Μάικ… MA ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ HIGHLIGHTS!